ANS

Dat zegt D66. De partij wil dat Nederlandse studentenraden zeggenschap over de begroting van hun onderwijsinstelling krijgen. Tot nu toe mogen ze daar slechts over adviseren. De democraten willen het wetsvoorstel deze week inbrengen tijdens het Kamerdebat over de begroting van het ministerie van Onderwijs. Naar alle waarschijnlijkheid is er een meerderheid voor het plan te vinden en mogen universiteiten niet langer zonder de toestemming van studenten hun centen uitgeven. Patrick Verleg, voorzitter van de Universitaire Studentenraad (USR), is tevreden met deze landelijke ontwikkeling, maar geeft aan dat voor de RU andere regels gelden. Onze alma mater is vanwege haar katholieke achtergrond geen publieke instelling en kan daardoor sommige wetgeving ontduiken. 'Wij hebben als USR in tegenstelling tot andere universiteiten nu geen adviesrecht', legt Verleg uit. Pas als de precieze inhoud van het wetsvoorstel duidelijk is, kan worden bepaald of de mogelijkheden van de USR worden uitgebreid. Er kan alsnog een bepaling komen die geldt voor iedere universiteit, maar waarschijnlijker is dat het wetsvoorstel slechts aanleiding zal zijn voor de USR om met het College van Bestuur (CvB) in gesprek te gaan over uitbreiding van zijn rechten wat betreft de begroting. 'Ik hoop eigenlijk dat wij net als op andere universiteiten instemmingsrecht krijgen. We gaan in ieder geval om tafel met het CvB om te kijken of we onze huidige rechten kunnen uitbreiden', aldus Verleg.

 

Gino Praat (20), eerstejaarsstudent Psychologie en actief bij De Nieuwe Universiteit Nijmegen (DNUN), vindt dat de kritiek op de RU-medezeggenschap makkelijk aan de kant is geschoven. 'De tijd van discussies over stopcontacten en Blackboard-problemen is voorbij. De dialoog over fundamentele vraagstukken moet ook op de RU worden gestart.'

Sinds de gebeurtenissen in het Bungehuis en het Maagdenhuis is de discussie over het verbeteren van het hoger onderwijs losgebarsten. Uit alle hoeken van de academische gemeenschap is kritiek geuit op de universitaire democratie. Ook hier in Nijmegen had men bezwaar op het gebrek aan rechten dat de medezeggenschap bezit. Maar is die kritiek op de RU wel terecht? Volgens sommigen niet.

Op verschillende manieren kreeg ik vooral sussende uitspraken te horen: Het is een Amsterdams probleem. Weliswaar zijn er verbeteringen mogelijk, maar hier is alles goed geregeld. De Nieuwe Universiteit is in Nijmegen niet nodig. Voor oplossingen moet je in Den Haag zijn. De student heeft hier het laatste woord. De medezeggenschap heeft immers een goede relatie met het College van Bestuur (CvB).

Kon ik maar zeggen dat het zo democratisch is gesteld op de Radboud Universiteit. Blijkbaar is de ‘goodwill’ van het CvB voldoende reden om een ondemocratisch systeem te rechtvaardigen. Een systeem waarbij bisschoppen het stichtingsbestuur benoemen, dat op haar beurt weer het CvB kiest. Bovendien staat hetzelfde stichtingsbestuur boven de medezeggenschap. De inspraakorganen kunnen immers worden gepasseerd bij besluiten waar deze het niet mee eens is. Het is dus slechts een illusie dat de medezeggenschap door middel van haar instemmingsrechten daadwerkelijk het laatste woord heeft.

Waar ik me ook over verbaas, is het feit dat de medezeggenschap het initiatiefrecht niet heeft en niet met eigen voorstellen kan komen. De medezeggenschap kan het CvB wel adviseren om een beleidsvoorstel te doen, maar op deze manier blijft de medezeggenschap afhankelijk van de ‘goodwill’ van het CvB. Voorzitter van de Universitaire Studentenraad (USR) Mark Vlek de Coningh gaf in een eerder artikel van ANSde situatie goed weer: 'Als er een College zit dat niet bereid is om naar studenten te luisteren, zijn we vleugellam.' Zelfs relatief kleine democratische veranderingen die (een gedeelte van) de USR al jarenlang wil - zoals een studentenassessor in het CvB of het aanpassen van de 60/40-regeling - kan na jarenlang pleiten niet gerealiseerd worden. De medezeggenschap is simpelweg machteloos.

Samen met andere betrokkenen van DNUN speuren we deze problemen op en willen we ze aanpakken. De Nieuwe Universiteit moet niet als een stelletje ‘CvB-slachters’ worden gezien die tegen alles en iedereen aan wil schoppen, maar als een beweging die strijdt voor echte democratie en meer transparantie in het hoger onderwijs. Ik roep studenten, wetenschappers en de rest van de academische gemeenschap op om met een gezonde kritische blik naar het hoger onderwijs te kijken en mee te doen met het debat dat gaande is. De tijd van discussies over stopcontacten en Blackboard-problemen is voorbij. De dialoog over fundamentele vraagstukken zoals democratie en transparantie moet ook op de Radboud Universiteit worden gestart.

 

Louise Gunning, de voorzitter van het College van Bestuur (CvB) van de Universiteit van Amsterdam (UvA), stapt op. Na maanden van bezettingsacties door leden van De Nieuwe Universiteit (DNU) en herhaaldelijke oproepen van honderden UvA-academici die Gunning liever zagen gaan dan komen, meldt Folia vanochtend dat Gunning haar ontslag heeft ingediend. De definitieve klap leek afgelopen vrijdag te komen vanuit de medezeggenschap van de Amsterdamse universiteit. Zij gaven aan geen vertrouwen te hebben in het huidige CvB, waarna de Raad van Toezicht (RvT) het CvB kritisch onder de loep moest nemen. In een verklaring op de site van de UvA zegt de RvT na het vertrek van Gunning nu zo snel mogelijk op zoek te gaan naar 'een breed gedragen oplossing'. Ook na haar aftreden blijft de kritiek op Gunning niet mis. Volgens reacties op Twitter was Gunning 'de vrouw die tijdens de Maagdenhuisbezetting als een klein meisje achter papa Van der Laan stond alsof haar speeltje was afgepakt' en is 'de tijd van dictatoriale UvA-bestuurders met vastgoedhobby's nu definitief voorbij'. Update: maandag 20 april, 11.08 uur Folia meldt dat Dymph van den Boom, de huidige rector van de UvA, tijdelijk is aangesteld als vervanger van Gunning. Daarmee krijgt Van den Boom flink wat taken op haar bord, omdat ze als verantwoordelijke voor onderwijs en onderzoek aan de UvA nu ook waakt over de financiën en organisatie van de universiteit. Edgar du Perron, decaan van de rechtenfaculteit, is aangesteld als vice-rector maar maakt officieel geen deel uit van het College van Bestuur.

 

Door de bezetting van het Bungehuis en het Maagdenhuis in Amsterdam staat de studenteninspraak op universiteiten in de spotlights. In hoeverre kunnen studenten meepratenop de RU en hoe kun je ervoor zorgen dat jouw stem wordt gehoord? Studentenvakbond AKKU geeft donderdag een college over inspraak op de RU en maakt de balans op. Tijdens een bijeenkomstvan De Nieuwe Universiteit Nijmegen bleek dat de gemiddelde student bar weinig weet van de medezeggenschap op de RU. Het college gaat daarom in op de werking van de medezeggenschap en laat zien wat er gebeurt als je aan een van de knoppen draait. De les Democratie op de RUwordt gevolgd door een discussie over de inspraak en rechten van studenten. Het college vindt op donderdag 19 maart van 13.45 tot 15.30 plaats in Grotius -1.070.

 

Overal op de campus zijn ze weer te vinden: de kleurige windmolens die de Week van het Studentbestuur opfleuren. Net zoals de afgelopen drie jaar moeten deze molens de studenten eraan herinneren dat er veel studentbestuurders zijn en dat die posities volgend jaar weer vrijkomen - of beter gezegd, weer moeten worden gevuld. Om waardering voor de huidige studentbestuurders uit te spreken, wordt er vandaag een grootschalige lunch georganiseerd. Nieuw is dit jaar dat de studenten zelf ook hun waardering mogen uiten voor de mensen die hen steunen. Bestuurders mogen begeleiders nomineren, zij kunnen dan een windmolenspeldje krijgen als bedankje. Daarnaast zal er woensdag en donderdag een lezing en een voorlichtingsspeech plaatsvinden om studenten voor een bestuur te enthousiasmeren en vinden er morgen in de pauze ludieke acties plaats. Vorig jaar waren de activiteiten volgens de Universitaire Studentenraad succesvol, ze hoopt dat dat dit jaar net zo zal zijn en dat vooral de lezingen goed worden bezocht. Hopelijk blijven de molens dit jaar wat langer staan dan vorig jaar.

 

Begin september verscheen rechtenstudent Pepijn Eymaal voor de rechter tegenover de RU, omdat hij vindt dat de bestuursbeurzen voor zijn medezeggenschapsjaar onterecht niet zijn toegekend. Gisteren kwam de uitspraak: de procedure is niet correct doorlopen, dus wint Eymaal de zaak. Dit betekent niet dat Eymaal zijn financiële vergoeding krijgt. De rechter oordeelde dat de procedure van de RU niet goed doorlopen is, omdat de geschillenadviescommissie niet onafhankelijk is van het College van Bestuur. Deze commissie bestaat namelijk uit medewerkers van de afdeling Juridische Zaken van de RU. Het College van Bestuur moet de procedure opnieuw starten. Binnen tien weken dienen zij een beslissing te nemen. Eymaal is zelf tevreden over de uitspraak. 'Ik heb nog geen toezegging dat ik alsnog een vergoeding krijg, maar mijn argumenten zullen nu opnieuw gehoord worden in een eerlijk proces.' De RU moet nu de aanvraag voor een financiële vergoeding voor Eymaal opnieuw in behandeling nemen. De RU kan ook proberen met Eymaal te schikken. 'De zaak is nu procedureel voor de rechter gekomen. Als de RU besluit mijn beurzen alsnog niet toe te kennen, kan ik de zaak alsnog inhoudelijk voor de rechter brengen.'   Foto: Yurre Wieken

 

Gisteren werd bekend dat student Pepijn Eymaal de RU voor de rechter sleept, omdat hij geen bestuursbeurzen toegewezen heeft gekregen. Eymaal vindt dat deze beurzen onterecht niet zijn toegekend. Hij meent er recht op te hebben, omdat hij voorzitter van de Facultaire Studentenraad bij Managementwetenschappen is. De zaak dient later dit jaar, maar voor nu is belangrijk: hoe hoog is zijn winstkans? Geen onafhankelijk oordeel Eymaal stelt ten eerste dat de RU geen geschillenadviescommissie heeft, wat wel verplicht is volgens de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek (WHW). Deze commissie adviseert het college van bestuur hoe te beslissen op eventuele bezwaren naar aanleiding van het afwijzen van bestuursbeurzen. Uit het profileringsfonds krijgen studentbestuurders een vergoeding, dit geldt ook voor studenten in een (financiële) overmachtssituatie en topsporters. In plaats van zo'n commissie, is in werkelijkheid een medewerker van de juridische afdeling van de RU belast met de beoordeling van de bezwaren. Eymaal zegt dat dit helemaal niet zo kan. De wet stelt volgens hem dat een geschillenadviescommissie verplicht is en dat deze moet bestaan uit leden die functioneel onafhankelijk zijn. Dit betekent dat medewerkers van de afdeling Bestuurlijke en Juridische Zaken niet in de commissie mogen zitten. Eymaal: 'Uit recente rechtspraak blijkt dat de RU er geen eigen, afwijkende procedure op mag nahouden. Dat doet zij nu wel.' Eymaal heeft ook tijdens zijn eerdere drie rechtszaken dezelfde medewerker van Bestuurlijke en Juridische Zaken tegenover zich gehad. Hij heeft nu zijn twijfels bij de objectiviteit van die medewerker. 'Hoe kan zij nu onafhankelijk en objectief oordelen over mijn bezwaar?' De laatste keer werd Eymaal gedeeltelijk in het gelijk gesteld. Recht op vergoeding Daarnaast is Eymaal van mening dat de WHW duidelijk is over studenten in de medezeggenschap: zij dienen een financiële vergoeding te krijgen voor hun werkzaamheden. Eerder liet de RU al weten niet mee te gaan in de argumenten van Eymaal. De universiteit ziet geen verplichting om medezeggenschappers altijd een financiële vergoeding te geven. 'Noch uit de wettekst, noch uit de Memorie van Toelichting op de WHW blijkt dat het recht op financiële ondersteuning aan leden van de medezeggenschap van onbeperkte duur moet zijn', aldus het college van bestuur in een brief aan Eymaal. Eymaal slaat nu terug in zijn beroepschrift bij het College van Beroep voor het hoger onderwijs. Hij stelt dat de wetgever welbewust instellingen heeft verplicht om studenten in de medezeggenschap financieel tegemoet te komen. Zolang de zaak nog bij de rechter ligt, wil de RU wil niet inhoudelijk reageren. Na half augustus zal de zitting plaatsvinden, vervolgens duurt het nog zo'n drie maanden voordat er een uitspraak is.

 

De Facultaire Studentenraad 2014-2015 (FSR) van de Faculteit der Sociale Wetenschappen (FSW) heeft tot nu toe vijf aanmeldingen binnengekregen voor de opvolgende raad. Voor de raad die normaal bestaat uit zes personen, waarvoor verkiezingen worden gehouden, is niet eens genoeg animo om de verkiezingen door te laten gaan. De FSR'en hebben nog een dag om de lijsten vol te krijgen en in te leveren. Gesprekken met geïnteresseerden zijn nog gaande, dus de FSR hoopt op genoeg kandidaten voor verkiezingen. Vorig jaar streden nog acht studenten voor de zes beschikbare plaatsen. FSW is niet de enige faculteit die moeite heeft met het verzamelen van raadsleden. Bij de letterenfaculteit hebben ze nu ook evenveel aanmeldingen als plaatsen, om studenten te laten stemmen is dus nog ten minste een extra aanmelding nodig. Bij de managementfaculteit komen er wel verkiezingen, maar ook zij hebben maar één aanmelding meer dan dat er plaatsen zijn. Managementstudenten kunnen dus wel naar de stembus, maar hebben flink wat minder te kiezen dan vorige jaren. In 2014 stelden zich tien studenten kandidaat en in 2013 twaalf. De strijd voor meer democratie op universiteiten werpt nog niet echt haar vruchten af, de meeste studenten praten blijkbaar liever niet mee over de toekomst van hun faculteit en over problemen waar studenten tegenaan lopen.

 

Het lijkt erop dat de studenten in het Maagdenhuis steeds dichter bij een democratische UvA komen: het College van Bestuur (CvB) van de UvA presenteerde vandaag een 10-puntenplan om de democratie op de universiteit te versterken. Dat meldt het Amsterdamse studentenblad Folia. Het 10-puntenplan gaat in op de volgende tien zaken om tot een meer democratische universiteit te komen: 1. Versterken medezeggenschap, instemmingsrecht op verdeelmodel. 2. Democratisering, door cruciale besluiten voor te leggen en nieuwe vormen te onderzoeken. 3. Decentralisering, door bevoegdheden zo laag mogelijk te leggen. 4. Volledige financiële openheid. 5. Besluit bouw Universiteitsbibliotheek voorleggen aan academische gemeenschap. 6. Creativiteit en vernieuwing in onderwijs en onderzoek voorop. 7. Onderwijs verbonden met en even hoog gewaardeerd als onderzoek. 8. Paal en perk aan tijdelijke arbeidscontracten. 9. Hal Maagdenhuis voor debatten. 10. Oproep naar Den Haag: neem verantwoordelijkheid. De brief vanuit het CvB met de punten vormt het startpunt, maar dat betekent niet dat de studenten meteen hun zin krijgen. Over sommige punten bestaan nog verschillen van inzicht, waardoor er flink zal moeten worden gepraat voordat de tien voorstellen realiteit zijn. Folia verzamelde reacties van verschillende betrokkenen. Over het algemeen zijn de studenten en medewerkers blij met de eerste stap van het CvB, al rest er nog wel wat werk voordat de vertrouwensbreuk tussen beide partijen volledig is hersteld.

 

Ieder jaar zwoegen studentmedezeggenschappers in mei om stemmen bij elkaar te sprokkelen. De opkomstpercentages bij de medezeggenschapsverkiezingen zijn echter schrikbarend laag. Hoe komt dit, hoe zit de medezeggenschap aan de RU in elkaar en wat zijn verbeterpunten? Tekst: Erik van Rein en Adrianne Tuk In de week van 23 tot en met 30 mei zul je ze weer volop zien op de campus. Potentiële studentmedezeggenschappers die om aandacht schreeuwen en met opengeklapte laptops smeken om je stem. Die stemmen hebben ze hard nodig, want studenten weten de gang naar de stembus moeilijk te vinden. De invoering van de wet Modernisering Universitair Bestuur (MUB) in 1997 speelde hierin een grote rol. De student verloor daarmee aanzienlijke invloed op het reilen en zeilen van de universiteit. Waar de academicus in spe voorheen meebestuurde in het College van Bestuur (CvB), verloor zij deze functie en kreeg zij slechts een medezeggenschapsrol. Aan de RU uitte zich dat in een drastische daling van de verkiezingsopkomst voor de Universitaire Studentenraad (USR). Werd in 1996 een opkomst van 35 procent al als absoluut dieptepunt gezien, een jaar na de invoering van de MUB kwam slechts 23,3 procent van de studenten naar de stembus. De laatste jaren stemt ongeveer een kwart van de studenten voor universiteitsbrede medezeggenschap, bij de Facultaire Studentenraden (FSR) en de Opleidingscommissies (OLC) is dit een paar procent hoger. De huidige opkomstpercentages roepen vragen op over de mate van representativiteit, maar er is meer kritiek op de medezeggenschap. Studentvertegenwoordigers zouden niet zichtbaar zijn en, nog belangrijker, te weinig te zeggen hebben aan de RU. Is deze kritiek terecht en hoe kan de positie van de medezeggenschap worden verbeterd? Recht en raadgeving De studenten die het meest te zeggen hebben aan deze universiteit zitten in de USR en nemen plaats in de Universitaire Gezamenlijke Vergadering (UGV), waarin ook het CvB en medewerkers zitting nemen. De studentgeleding bestaat uit een zestal benoemde leden die studentenkoepels vertegenwoordigen en acht studenten die worden gekozen tijdens de jaarlijkse verkiezingen. De USR poogt de scherpe kantjes van CvB-voorstellen af te slijpen, die veelal de grote lijnen van het universiteitsbeleid betreffen. Daarnaast kan zij met eigen initiatieven komen. Een zwaar middel dat de USR bij bepaalde voorstellen heeft is het instemmingsrecht, dit is een soort vetorecht. Wanneer er wordt besloten over bijvoorbeeld maatregelen betreffende de voorzieningen voor studenten of de financiële ondersteuning van studenten, kan de USR dit besluit tegenhouden en blijft de oude regeling van kracht. Het CvB zal dan met een aangepast voorstel moeten komen. Op facultair niveau liggen de verhoudingen anders. De student is vertegenwoordigd in de Facultaire Gezamenlijke Vergadering. Bij zaken als de Onderwijs- en Examenregelingen (OER), besluiten over de implementatie van de harde knip of de M-in-2-regeling, geldt een scheve stemverhouding. Er hangt slechts een gewicht van 40 procent aan de stem van de student, terwijl de stem van het facultair personeel voor 60 procent meetelt. Het medezeggenschapsorgaan dat het dichtst bij de student staat is de OLC. Waar de FSR en USR bindende stemrechten hebben, kan de OLC niet meer dan advies uitbrengen over alles dat de opleiding aangaat. ‘Geen poot om op te staan’ De huidige voorzitter van de USR, Loeke Salemans, typeert de UGV als een log orgaan dat door de zeswekelijkse vergadercyclus maar moeilijk tot snelle besluiten kan komen. Toch hecht ze grote waarde aan het instemmingsrecht. ‘Het is een dreigmiddel waarmee je het CvB kunt dwingen met een goed voorstel te komen.’ Het is echter jaren geleden dat de USR het CvB terug heeft gestuurd naar de schrijftafel, onder meer omdat de studenten een goede relatie met het bestuur willen behouden. Er is dan ook kritiek of dit wel het beste middel is om het belang van studenten te behartigen. Hoogleraar Arbeidsrecht aan de RU, Leonard Verburg, ziet liever een sterkere adviesrol. ‘Instemmingsrechten leiden tot stroperige besluitvorming, omdat je gewoon “nee” kan zeggen en het CvB met een nieuw voorstel moet komen. Met opbouwende kritiek bereik je meer dan met het instemmingsrecht waarmee je afbrekend kritisch bent. Ik begrijp echter ook dat het moeilijk is om dit op te geven, omdat het een stukje minder inspraak is.’ Uit een rondgang langs de faculteiten blijkt dat studentmedezeggenschappers over het algemeen tevreden zijn met de mate waarin ze gehoord worden. Er worden regelmatig voorstellen van de FSR’en overgenomen door de faculteit. Toch klagen ze allen steen en been over de stemverhoudingen. Zo kwam de M-in-2 regeling bij de Faculteit der Rechtsgeleerdheid er ondanks dat de studentengeleding hier fel op tegen was. Marjolein Verstraten, FSR-voorzitter bij Letteren, verwacht dat zij bij haar faculteit niets te zeggen heeft over hoe de harde knip wordt ingevoerd. ‘Wij hebben met deze stemverhouding geen poot om op te staan.’ Net als de FSR’en zijn ook de OLC’s van mening dat zij serieus worden genomen door de opleidingsorganisatie. Veel OLC’s geven aan geen hinder te ondervinden van het feit dat er slechts een adviesrol is weggelegd voor de studenten. Feit blijft echter dat het formeel gezien een zeer beperkte rol is voor een niveau van medezeggenschap dat zo dicht bij de student staat. De leden van de OLC Sociologie beamen dit: ‘Wij kunnen niet meer doen dan onze mening onderbouwen en adviseren. Dat is niet altijd genoeg om echt een verschil te maken.’ In de praktijk komt het er dus op neer dat het bestuur haar zin kan doordrukken als zij dat wil. Een terugkerend probleem van de medezeggenschap aan de RU op alle drie de niveaus is de zichtbaarheid en terugkoppeling naar de studenten. Lisa Westerveld, oud-voorzitter van de USR en de Landelijke Studentenvakbond, zag dit al in haar tijd en ziet het als oorzaak van de lage opkomstpercentages: ‘Ik kan het me heel goed voorstellen dat studenten niet stemmen omdat ze niet zien wat er wordt bereikt.’ De rol die medezeggenschap aan de RU speelt is beperkt en op de verschillende niveaus valt er nog veel te halen. Wanneer de RU haar studenten serieus neemt, zal ze een omgeving moeten creeëren waarin zij ook daadwerkelijk kunnen meebeslissen over het beleid. Zo zou de USR een sterkere positie kunnen krijgen door een uitbreiding van het instemmingsrecht, waardoor ook in detail mee kan worden beslist over studentenzaken. De scheve stemverhouding op facultair niveau moet zo snel mogelijk worden gelijkgetrokken in zaken die studenten aangaan. Bovendien is het onbegrijpelijk dat de OLC’s slechts een adviesrol hebben, terwijl zij het dichtst op de student staan en als eerste problemen kunnen aankaarten. Daarom zou er een versterkt adviesrecht moeten komen, om te beginnen op besluiten aangaande de OER. Dit alles begint echter bij het vergroten van een zichtbaar medezeggenschapsapparaat. Meer medezeggenschap begint bij meer studentbetrokkenheid, maar de representativiteit staat serieus onder druk als studenten wegblijven bij verkiezingen. Als de medezeggenschappers aan studenten tonen welk verschil zij kunnen maken, is het ook gerechtvaardigd om meer invloed te eisen bij het bestuur. Illustratie: Mark Vlek de Coningh en Adrianne Tuk Kijk hier voor de andere artikelen uit de mei-ANS

 

De Landelijke Studentenvakbond (LSVb) heeft een website opgestart waar studenten met vragen over studiefinanciering, huisvesting en medezeggenschap terecht kunnen. De LSVb had voor dergelijke vragen al een aparte telefoonlijn, waar juristen voor studenten klaar staan. De website is opgericht omdat de LSVb merkte dat studenten het fijn vonden om eerst zelf informatie verzamelen voordat ze naar de studentenvakbond belden. De informatie die het Ministerie van Onderwijs en Dienst Uitvoering Onderwijs op hun website aanbieden, is volgens het LSVb bovendien nog vaak incompleet. De website is opgedeeld in de thema's 'onderwijs', 'medezeggenschap' en 'huur en werk'. Als je dus bijvoorbeeld wil weten welke rechten en plichten je als student nu precies hebt of hoe het ook alweer zit met huurtoeslag, hoef je nu niet meer eindeloos tussen verschillende sites te switchen.

 

Met de komst van het leenstelsel zouden studenten instemming krijgen op de begroting. Of de Universitaire Studentenraad (USR) dit in Nijmegen ook zou krijgen, bleef in eerste instantie onduidelijk. Vandaag gaf het College van Bestuur (CvB) tijdens de Gezamenlijke Vergadering (GV) aan geen uitzondering aan te vragen op de regel, waardoor ook de USR volgend jaar mag stemmen over een deel van de begroting. Omdat Nijmegen een bijzondere universiteit is door haar katholieke karakter, mag zij afwijken van landelijke regels voor universiteiten. Zo ook van Jet Bussemakers regel om studenten in ruil voor hun studiefinanciering instemming te geven op de begroting. Het adviesrecht wordt dus bij dezen omgezet in instemmingsrecht. Mark Vlek de Coningh, voorzitter van de USR, rekende al op een toezegging van het CvB, maar ziet de bevestiging tijdens de GV wel als een overwinning. Hij geeft aan dat de USR nu gaat kijken naar hoe de hoofdlijnen van het instemmingsrecht zullen worden ingevuld.

 

Leden van de medezeggenschapsraden in het hoger onderwijs zijn in het algemeen positief over de houding van de bestuurders ten opzichte van de medezeggenschap. Dat is de conclusie van de eerste landelijke medezeggenschapsmonitor. Goede frequentie De medezeggenschapsmonitor is een initiatief van Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) en verschillende universitaire organisaties zoals de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) en het Landelijk Overleg Voorzitters Universitaire Medezeggenschapsorganen (LOVUM). De monitor onderzocht de medezeggenschap op de hogescholen en universiteiten van het afgelopen jaar. Het rapport was gepubliceerd voor het schandaal met de declaraties aan de RU. Uit het onderzoek is gebleken dat de meeste raadsleden goed kunnen opschieten met het bestuur van hun universiteit of hogeschool. Het overleg tussen de medezeggenschap en de bestuurders verloopt vaak in een sfeer van wederzijds vertrouwen. Ook over het aantal raadsvergaderingen zijn de raadsleden tevreden: 82% van hen vindt de frequentie aan vergaderingen voldoende. De raden zijn bescheiden over hun eigen functioneren; ze geven zichzelf gemiddeld een zeven. Onvoldoende scholing Niet op alle vlakken zijn de medezeggenschapsleden tevreden: 30% van de raadsleden is namelijk ontevreden over de scholing, terwijl meer dan de helft van de personeels- en studentenleden scholing heeft gevolgd. Volgens de medezeggenschapsmonitor is op dit punt meer aandacht nodig van de raadsleden en de bestuurders, omdat scholing cruciaal is voor het functioneren van de raden. Verder geven volgens het onderzoek zowel raadsleden op hogescholen als op universiteiten aan dat zij te weinig tijd hebben om hun werk goed uit te kunnen voeren. Aan het onderzoek deden 1201 medezeggenschappers mee. Rosanne Broekhuizen, bestuurslid van ISO, zegt dat de medezeggenschapsmonitor slechts het begin is: 'Bestuurders en raadsleden gaan nu samen het gesprek aan over nodige verbeteringen. Het is belangrijk om te weten hoe het is gesteld met de medezeggenschap, maar nog belangrijker dat de bestuurders en raadsleden hier mee op de instelling zelf aan de slag gaan.' RU-medezeggenschap Ook de leden van de USR, FSR's en OLC's van de RU hebben meegeholpen met het onderzoek van ISO. Mark Vlek de Coningh, voorzitter van de USR, zegt dat ieder USR-lid alles persoonlijk heeft ingevuld. 'Ik kan dus niet beweren dat alle USR-leden dezelfde mening hebben over de medezeggenschap, maar de meningen zullen wel veel overeenkomen. Over het algemeen ben ik persoonlijk tevreden met de gang van zaken. Wij als USR hebben een goede manier van inspraak en krijgen veel gedaan met dit College van Bestuur (CvB).' Op de vraag of het huidige declaratieschandaal het vertrouwen van de studentenraad in het CvB schaadt durft Vlek de Coningh niet gauw een uitspraak over doen: 'Ik zou daar zelf eerst met het CvB om de tafel willen zitten en bespreken waarom de RU zo is omgegaan met de declaraties. Het is de taak van de USR om dit te doen, dat zijn we de studenten verschuldigd.'    

 

Deze week is er een motie aangenomen in de Tweede Kamer die ervoor moet zorgen dat er verscherpt toezicht komt op de medezeggenschap in het hoger onderwijs. De Nederlands-Vlaamse Accreditatieorganisatie (NVAO), die onderwijsinstellingen keurt, zal een universiteit of hogeschool niet accrediteren wanneer er slecht wordt omgegaan met de medezeggenschap. De Inspectie van het Onderwijs stelt namelijk dat er op dit moment minimale eisen worden gesteld aan het interne toezicht en dat de naleving van huidig beleid onvoldoende is. In de mei-ANS stond een artikel dat uitlichtte dat medezeggenschap in zijn huidige vorm nogal eens gepasseerd kan worden. Dit gebeurde bijvoorbeeld op de Universiteit Utrecht, waar de medezeggenschap slecht werd ingelicht over veranderingen in het masteraanbod. Ook op de RU was het niet altijd feest, bleek toen USR-leden werden nagetrokken om te kijken of ze 'pretvakken' volgden.

 

Stel je voor: het is 23 mei, de eerste dag van de verkiezingen voor de studentenmedezeggenschap. Voor je het campusterrein mag betreden om naar college te gaan, moet je eerst langs de beveiliging om je te identificeren als student. Eenmaal binnen duik je midden in een grootscheeps campagnefestijn. Op het Erasmusplein staat Henk Bleker met een grote vlag om aandacht te zwaaien. Even verderop hoor je Jolande Sap en Diederik Samsom gezamenlijk politieke leuzen scanderen. Door de Thomas van Aquinostraat trekt een groep roodbroeken voorbij onder de bezielende leiding van Emile Roemer, terwijl van rechts een strijdbaar campagnelied gezongen wordt door Mark Rutte en zijn kornuiten. Onvoorstelbaar? Wel voor de Nijmeegse universitaire verkiezingen, maar aan de Palestijnse universiteit in Birzeit is deelname van landelijke partijen aan deze verkiezingen heel gebruikelijk. Fatah, Hamas en een verzameling van kleine ‘democratische partijen’ streden onlangs ook op universitair niveau naar een overwinning. Hamas trok zich echter op het laatste moment terug, omdat studenten en docenten uit hun achterban te maken kregen met invallen van het Israëlische leger, die de partij als terroristisch beschouwt. Lisanne verblijft in het kader van haar master Conflicts, Territories and Identities voor enkele maanden in Ramallah (West-Bank, Palestina) en deed vanuit daar verslag van de roerige verkiezingsperikelen rondom de studentenmedezeggenschap aan de Birzeit University. Hieronder lees je haar ervaringen van een uitzonderlijke politieke campagne rondom inspraak van studenten.

Studentenverkiezingen, maar dan anders

Tekst: Lisanne Wie voor een langere periode in het buitenland verblijft, weet dat hij of zij vaak vreemd zal opkijken van de gebeurtenissen daar. Je bent je vaak niet (helemaal) bewust van het lokale nieuws en de lokale politiek, waardoor een plaatselijke feestdag of demonstratie onverwacht op je pad komt. Zelf verblijf ik voor een langere periode in Ramallah, van waaruit ik dagelijks naar het dorpje Birzeit ga voor mijn stage aan de plaatselijke universiteit. Waar ik er eerder al van opkeek dat Internationale Vrouwendag een extra dagje vrij inhoudt, keek ik de afgelopen week regelmatig verbaasd uit het raam van mijn kantoor. Optochten met vlaggen, muziek en leuzen trokken voorbij – en hoewel ik wist dat er studentenverkiezingen waren, had ik niet verwacht dat die op deze manier zouden worden aangepakt. Lees hier een verslag van de gebeurtenissen – vanuit het perspectief van een buitenstaander. Controles aan de poort Na een kort ritje met een groepstaxi kom ik elke ochtend even voor negenen aan op de universiteit. Twee tot vier portiers staan bij de poort alles in de gaten te houden, op het hek prijkt een bord ‘wapens verboden’. Maar al ruim een week zijn de controles aan de poort van de universiteit strenger dan anders: wie naar binnen wil moet een studentenkaart laten zien. Als stagiaire heb ik die niet, maar met een korte uitleg mag ik toch naar binnen. Na een paar dagen herkennen de portiers me en krijg ik een knikje als ik aan kom lopen: loop maar door, jij bent die intern bij het Media Development Center. Eenmaal op de campus merk ik de eerste dagen weinig van de verkiezingen, die blijken pas een week later gehouden te worden. Waarom de beveiliging is aangescherpt? Niet per se om de angst voor aanslagen of andere gekke grappen, waar velen misschien in eerste instantie aan zouden denken. Nee, en dit wordt me pas achteraf duidelijk, het gaat erom dat alleen studenten van de BZU (Birzeit University) hun stem uit kunnen brengen: corruptie is een populair middel om aan de macht te komen of te blijven, en met name Fatah (de partij van president Abbas) staat erom bekend hier gebruik van te maken. Fatah? Wat hebben die nu met studentenverkiezingen te maken? Thuis, aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, doen slechts studentenpartijen mee: Akku, asap en Siam zijn de grootste spelers. Zij hebben met de plaatselijke Nijmeegse politiek weinig van doen, laat staan met de provinciale of landelijke. Partijen focussen zich op kwesties binnen de universiteit, maken zich hard voor de rechten van de student, en dat is het wel zo’n beetje. Heel normaal in Nijmegen en andere studentensteden: op deze manier blijven de verkiezingen een interne aangelegenheid van de universiteiten. In Palestina is dit blijkbaar niet zo. Op dinsdag neemt Hamas de straten op de campus over, op woensdag is het de beurt aan Fatah. Kleinere partijen, samen te voegen onder de noemer ‘democraten’, zijn ook aanwezig maar maken geen kans op de overwinning. Hamas lijkt hiervoor vooraf favoriet: na een afwezigheid van drie jaar wordt de rentree van de partij groots aangepakt met optochten, pamfletten en vooral veel groene vlaggen (groen is de kleur van Hamas, geel van Fatah en rood van de democratische fracties). Waarom de partij eerder niet meedeed? Ook deze verklaring is er een die je in Nederland niet snel zult horen: in de afgelopen jaren is het Israëlische leger regelmatig huizen binnengevallen van verkiesbare Hamas-leden. De partij wordt door Israël als een terroristische organisatie beschouwd. Om de veiligheid van deze personen te garanderen is de partij de afgelopen jaren gezwicht voor de macht van het Israëlische leger. Debatteren De laatste dag voor de verkiezingen staat in het teken van debatteren: lessen worden ingekort of ze vervallen om studenten de gelegenheid te geven de debatten te volgen. Of is aanwezigheid verplicht? In de lunchpauze neem ik met een collega een kijkje bij het debat: de parkeerplaats die voor de gelegenheid is ingericht als politieke arena staat vol met studenten. Op een podium doen de lijsttrekkers van de verschillende partijen hun pleidooi en gaan ze met elkaar in discussie. Helaas is ons Arabisch te slecht om er ook maar een woord van te verstaan, voor ons is het inhoudelijk dus niet zo interessant. Het evenement doet me wel even denken aan mijn eigen universiteit in Nederland: ik heb bij de Nijmeegse studentenverkiezingen nog nooit zo’n levendig debat met zo’n grote opkomst gezien. Ik heb zelfs in de afgelopen vijf jaar nog nooit mijn stem uitgebracht op een van de partijen, het zegt me allemaal niet zoveel. Gezien de opkomst en het gejoel van het publiek lijken de verkiezingen hier veel meer los te maken bij de studenten. Misschien speelt hier ook een rol dat landelijke partijen aanwezig zijn, het draait hier om meer dan alleen zetels in de student council. De uitslag van de verkiezingen zal een boodschap zijn naar de rest van Palestina en kan wellicht worden beschouwd als een peiling onder de jongeren op de BZU: hoe liggen de verhoudingen? Hamas, de partij die dus voor het eerst sinds drie jaar weer van plan is mee te doen, lijkt vooraf op een overduidelijke overwinning af te stevenen. Net als bij de laatste landelijke verkiezingen lijken de studenten hier een boodschap af te willen geven naar de huidige machthebbers van Fatah: we zijn de corruptie zat, er moet nu écht iets gebeuren. Tijd voor een nieuw geluid, lijkt men te denken: Hamas! Helaas zullen we nooit weten of Hamas ook deze studentenverkiezingen met overmacht zou hebben gewonnen. Ondanks schriftelijke garanties van de Palestijnse Autoriteit dat leden van Hamas dit jaar wel veilig zouden zijn, blijken er toch invallen te zijn geweest bij studenten die Hamas steunen. Om anderen niet verder in gevaar te brengen, trekt de partij zich op het laatste moment terug uit de verkiezingen. Hier blijkt opnieuw de machteloosheid van de Palestijnse Autoriteit: een schriftelijke garantie stelt niets voor, en ondanks dat Ramallah en Birzeit onder Area A vallen (wat wil zeggen dat de macht volledig bij de Palestijnse Autoriteit ligt) kon het Israëlische leger toch ongestraft de huizen van aan Hamas gelinkte studenten en docenten binnenvallen. Verkiezingsdag: eerlijke overwinning? Op de verkiezingsdag zelf blijkt de opkomst met moeite (lees: door middel van omkoping en chantage) boven de vijftig procent uit te komen. Waarschijnlijk zien de studenten het nut van de verkiezingen niet meer in: de kleinere partijen, waarvan de democraten de grootste zijn, zullen nooit winnen van grootmachten Fatah en Hamas. Nu ook die laatste zich heeft teruggetrokken ligt de einduitslag van tevoren al vast. Fatah boekt inderdaad een overduidelijke overwinning. Naast de terugtrekking van Hamas blijken ook frauduleuze praktijken een rol te hebben gespeeld: er gaan op de campus geruchten dat het Fatah toch is gelukt mensen van buiten de universiteit naar binnen te smokkelen om op hun partij te stemmen. Bij Fatah mag dit uiteraard de pret niet drukken, en ’s avonds is het dan ook feest in de straten van Ramallah. De overwinning wordt gevierd met een optocht door de stad, waarbij de feestvreugde wordt benadrukt met schoten in de lucht en met claxons. De volgende ochtend zijn de vele vlaggen, pamfletten en andere posters van de campus verdwenen: nog een paar vlaggen hoog in de bomen getuigen van de verkiezingen van gisteren. Opvallend is dat van de vijf vlaggen die vanaf de openbare weg te zien zijn, er drie groen zijn: de kleur van Hamas. Bron: http://maannews.net/eng/ViewDetails.aspx?ID=473412

 

Rector Magnificus Bas Kortmann vindt dat studenten die een bestuursjaar doen maar op tijd hun bed uit moeten komen. Die opmerkelijke uitspraak doet hij in een filmpje over de Week van het Studentbestuur, die gisteren is begonnen. De Universitaire Studentenraad (USR), die deze week organiseert, vindt het niet kwalijk dat de rector deze uitspraak in dit filmpje doet. Het promotiefilmpje is één van de middelen om studenten deze week te overtuigen om iets naast hun studie te gaan doen, zoals een bestuursjaar of commissiewerk en de huidige actieve student een hart onder de riem steken. Het is dus nogal frappant dat de rector hier een podium krijgt om uit te halen naar de gedachte dat besturen fulltime moet zijn.  'Iedereen zegt tegenwoordig dat je fulltime bestuurder moet zijn, wil je dat het goed gaat. Dat is niet zo, je moet zorgen dat je op tijd je bed uit komt, dan kun je vaak een heleboel doen.' De rector lijkt daarmee niet te beseffen dat een selecte groep studentbestuurders het druk zat heeft, zo ziet ook Jip Mennen, voorzitter van de USR: 'Er zijn genoeg functies waarbij studenten van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat druk bezig zijn met besturen.' Toch vindt Mennen dat het goed is dat de rector zijn opvatting deelt in deze wervingsvideo. 'Het is niet verkeerd om aankomende bestuurders te laten horen hoe de rector denkt over fulltime bestuurders. Dit is het onbegrip dat wellicht bij de rector zit, hij heeft het beeld dat besturen niet fulltime hoeft te zijn. In zijn ogen doen die bestuurders zich mogelijk zieliger voor dan ze zijn, omdat veel van hen aangeven moeite te hebben er naast nog te studeren.'

 

Student Pepijn Eymaal sleept de Radboud Universiteit voor de vierde keer voor de rechter. Ditmaal zijn ze in conflict over afgewezen bestuursbeurzen. Het is niet de eerste keer dat de juristen van de RU de degens kruisen met Eymaal. Eerder had hij al een langlopend conflict over een afgekeurd tentamen. Ook heeft de afdeling Bestuurlijke en Juridische Zaken al vaker brieven van de rechtenstudent ontvangen over allerhande onderwerpen. Eymaal, 'huisjurist' bij Studentenvakbond AKKU, is ditmaal ontevreden omdat hij geen bestuursbeurzen krijgt. De vijfdejaars student is voorzitter van de Facultaire Studentenraad van Managementwetenschappen en heeft normaal gesproken recht op drie bestuursbeurzen. In de regeling over die bestuursbeurzen, regeling Fonds, is echter bepaald dat je als vijfdejaars student geen recht hebt op een vergoeding. 'Het is een schande dat de RU haar medezeggenschapsleden anders behandelt. Niet de duur van mijn studie, maar het werk dat ik doe, zou centraal moeten staan. Volgens mij biedt de wet geen ruimte voor het afwijzen van bestuursbeurzen,' aldus Eymaal. Over niet al te lange tijd zal blijken of het beroepschrift met bijlagen, goed voor ruim tachtig pagina's, de rechter wel zal overtuigen om de bestuursbeurzen toe te kennen. Als dat gebeurt kan de RU meer verzoeken van studenten verwachten: Eymaal is niet de enige medezeggenschapper die geen beurzen toegekend heeft gekregen. Morgen op ANS-Online: hoe groot zijn de kansen voor Eymaal in deze zaak?

 

Gisteren vergaderden de Universitaire Studentenraad (USR), de personeelsgeleding en het College van Bestuur (CvB) tijdens de Universitaire Gezamenlijke Vergadering (UGV). Tijdens deze middag kwamen voor studenten een aantal relevante onderwerpen aan bod. ANS was erbij en deed verslag. Collegevoorzitter Gerard Meijer begon de vergadering met een presentatie over de toekomst van campus Heyendaal. Dat er veel gaat veranderen op de campus was al bekend, zo kocht de RU het klooster Berchmanianum en gaat het Spinozagebouw tegen de grond. Dat er is gekozen voor nieuwbouw in plaats van renovatie is vooral een financiële afweging. Volgens Meijer kost de sloop van het Spinozagebouw 1,5 miljoen euro, daar komt nog eens 8,5 miljoen euro bij voor de nieuwbouw. Renovatie van het gebouw zou nog geen miljoen euro minder kosten. De Faculteit der Sociale Wetenschappen zal tot eind 2019 of 2020 in Spinoza blijven. Dat is zo'n drie jaar langer dan gepland. Verder verhuist in 2016 de Faculteit der Managementwetenschappen naar de noordvleugel van het Gymnasion. Hier wordt, volgens het oorspronkelijke plan van de architect, een stuk bijgebouwd. Op dit moment is de HAN gevestigd in deze vleugel, zij zullen in eerste instantie gedeeltelijk verhuizen. In 2018 is de verhuizing van de Faculteit der Managementwetenschappen voltooid en is de HAN volledig uit het Gymnasion vertrokken. Ook werd er gesproken over internationalisering, een van de paradepaardjes van rector magnificus Bas Kortmann. Zo wil het CvB dat de helft van de afgestudeerden in 2018 minimaal vijftien studiepunten in het buitenland heeft gehaald. 'Vrijblijvendheid maakt plaats voor inbedding en kwaliteit', zo stelt de notitie waarin dit idee bekend wordt gemaakt. Verder moeten er in 2018 vijf volledig Engelstalige Bachelorprogramma's zijn. De concrete invulling van de internationalisering laat het College van Bestuur over aan de faculteiten en opleidingen. Zij krijgen echter geen extra geld om deze ambitieuze doelen te kunnen halen, Kortmann stelt dat het structureel vrijmaken van extra financiële middelen niet nodig is. Ook is hij van mening dat een buitenlandverblijf voor iedere student een verrijking vormt: 'Ik kan mij geen enkele universitaire studie voorstellen waarbij dat niet geldt.' Voor opleidingen bestaat de mogelijkheid om een buitenlandverblijf te verplichten. De USR is tegen deze verplichting en vindt dat de universiteit zo'n verblijf slechts zou moeten faciliteren. Over de koers die de RU wil varen is Kortmann duidelijk: 'We willen geen Engelstalige universiteit worden, maar een tweetalige universiteit.' Hierna werd kort het Bindend Studieadvies (BSA) in het eerste jaar geëvalueerd. Meer studenten dan ooit behaalden binnen een jaar hun propedeuse en minder studenten dan voorheen stopten in het tweede jaar alsnog met hun studie. De rector magnificus stelt dat het nog te vroeg is om stellige uitspraken te doen: 'Als goede wetenschappers moeten we voorzichtig zijn met interpretaties, het is de vraag of deze cijfers het directe resultaat zijn van het BSA.' Opvallend is de discussie die volgt over zogenaamde herbeginners. Studenten die zich nog voor 1 maart uitschrijven, hebben het recht om in het daaropvolgende collegejaar met dezelfde studie te starten. Zij moeten dan in dat jaar wel hun propedeuse behalen, terwijl het tweede semester voor hen net zo nieuw is als voor eerstejaars studenten. Kortmann vindt dit geen strenge eis: 'We moeten niet vergeten dat een studielast van 60 EC in een jaar normaal is.' De personeelsgeleding en de USR hebben zo hun twijfels: 'Er zijn situaties denkbaar waarin een uitzondering wenselijk is.' Over een BSA in het tweede jaar wordt aan de RU niet eens gesproken. Tijdens de rondvraag kwam de 'herfstvakantie' ter sprake. Op een vraag van de USR over de beperkte openingstijden van voorzieningen in week 42 antwoordt Meijer onduidelijk. Hij lijkt niet geheel op de hoogte te zijn van de aangepaste openingstijden van onder andere het Cultuurcafé tijdens die week. Hier zal hij nog eens goed naar kijken. Ook zal erop worden toegezien dat de UB langer open is in tentamenweken. De volgende keer wordt de USR betrokken bij het maken van de agenda voor de UB.

 

Vanochtend berichtte ANS dat het fulltime besturen niet terugkeert. Met de nieuwe regeling zijn er wel een aantal wijzigingen doorgevoerd. Zo hebben premasterstudenten die een WO-bachelor op zak hebben, wel een vergoeding, terwijl dit eerst niet zo was. De belangrijkste verandering is dat de  medezeggenschap de komende twee jaar meer bestuursbeurzen krijgt dan in het verleden was afgesproken. Toch is de vergoeding minder dan afgelopen twee jaar. In 2012 werden de zogenaamde 'vacatiegelden' voor de medezeggenschap afgeschaft. Sindsdien krijgen de medezeggenschappers geen geld meer voor het bijwonen van de gezamenlijke vergadering. Omdat de vacatiegelden een groot deel van de vergoeding bleken te zijn, werd besloten tot een overgangsregeling. Zo kregen medezeggenschappers in 2012/2013 1,33 (FSR-lid) tot 4 (USR-voorzitter) extra bestuursbeurzen. Die overgangsregeling loopt aan het eind van dit jaar af en daarmee leek de situatie te ontstaan dat de medezeggenschap veel minder beurzen zou krijgen dan drie jaar geleden. Dat is nu door de USR afgewend. Assessoren en de vicevoorzitter en secretaris van de USR krijgen komend jaar ieder zeven bestuursbeurzen. De USR-voorzitter is de enige functie met acht beurzen, USR-leden moeten het met vijf beurzen doen. Andere functies, zoals lid van de FSR, krijgen veelal één bestuursbeurs. Alle overige functies kun je in dit overzicht vinden.

 

Vanaf aanstaande woensdag heb je een week lang de tijd om jouw stem uit te brengen voor de universitaire verkiezingen. Gekozen kan worden voor de leden van de opleidingscommissie, de Facultaire Studentenraad en natuurlijk de Universitaire Studentenraad (USR). Dit jaar doen, net als vorig jaar, twee partijen mee aan de verkiezingen voor de USR: AKKUraatd en asap. ANS zette de lijsttrekkers in een donker kamertje in de Ondergang tegenover elkaar. ‘Voor ons geldt voor een groot deel hetzelfde’, kwam verrassend vaak naar voren in het gesprek met Mark Vlek de Coningh (asap) en Jordy Davelaar (AKKUraatd). Welk deel verschilt wel? Tekst: Anders Hoendervanger en Felix Wagner Onderwijsintensivering Davelaar: 'De onderwijskwaliteit gaat er niet op vooruit als de docent langzamer praat om een extra uur te vullen. We staan achter zinvolle invulling. Je kan met onderwijsintensivering meer verdieping krijgen binnen een studie, dus verwacht je ook dat dat op een zinnige manier wordt ingevuld.' Vlek de Coningh: 'Voor ons geldt voor een groot deel hetzelfde. We zijn helemaal niet fundamenteel tegen onderwijsintensivering, het gaat er vooral om dat de kwaliteit van het onderwijs wordt gewaarborgd. Het laatste uur moet ook wat bijdragen. Het kan dan gaan om verwerkingsopdrachten, of dat je de arbeidsmarkt erbij betrekt. Het hoeft niet per se meer onderwijs te zijn, maar moet wel een nuttige invulling zijn van de uren.' Digitale voorzieningen In september komt de RU met een nieuwe website. Vooral de mobiele prestaties van de huidige site zijn ondermaats. Vlek de Coningh: 'Wat ons belangrijk lijkt, is een RU-app. Hiermee moet je snel het rooster kunnen bekijken of zien wat er deze week in de Refter in de aanbieding is. Je zou de app ook kunnen uitbreiden door de beschikbaarheid van computerwerkplekken te laten zien of misschien Blackboard en Osiris te integreren.' Davelaar: 'Ik vind de RU-app een goed idee, maar we moeten eerst zorgen dat de RU-website mobiel toegankelijk is. Dan komen we al een heel eind. Een website is cross-platform en heeft geen tussenstap van een app-store nodig. Campus Een belangrijk punt van asap en AKKUraatd is de campus als ideale werkomgeving. Wat is er precies mis met de huidige campus? Voor Vlek de Coningh is een ideale campus er een waar iemand de hele dag kan zitten en zich comfortabel voelt, waar genoeg en goede werkplekken zijn, goed eten is en waar je goedkoop je fiets kunt laten maken. Davelaar is het daar mee eens. ‘Ik denk dat we volgend jaar een grote steun aan elkaar hebben.' Op slechts een punt kunnen beide heren het niet eens worden. Moet het ontbijt op de hele campus aangeboden worden of alleen in de Refter? Davelaar vindt het jammer dat het ontbijt alleen bij de Refter aangeboden wordt, 'en dus nog niet voor alle studenten toegankelijk is.' Vlek de Coningh: ‘Ik ben niet voor het klakkeloos in elk gebouw een ontbijtkantine neergooien, er zijn ongetwijfeld redenen voor om ontbijt alleen in de Refter aan te bieden, misschien de capaciteit.’ De verschillen? De overlap tussen beide partijen is deels te verklaren doordat ze uit dezelfde vijver studenten vissen. Wat zeggen de lijsttrekkers zelf over de verschillen? ‘De tienpuntenlijst bestaat uit de zaken waar we in geloven en volgend jaar keihard mee aan de slag gaan’, aldus Vlek de Coningh. 'We doen hiermee de belofte dat we ons hier in ieder geval voor gaan inzetten, ik denk dat dat een van de grote verschillen is tussen asap en AKKUraatd’, voegt hij toe. Davelaar reageert fel: 'Je suggereert hier dat wij niet beloven ons verkiezingsprogramma uit te voeren, dat is natuurlijk niet waar.' AKKUraatd zegt meer te doen dan alleen keihard werken in de medezeggenschap. ‘We hebben drie grote thema’s: goed onderwijs, een bruisend studentenleven en goede faciliteiten. Aan de andere kant proberen we sterk te zijn in de communicatie met studenten. Zo hebben we de Pleekrant en proberen we op de campus zichtbaar te zijn. Bijvoorbeeld door feedback te vragen aan studenten en daarmee aan de slag te gaan.' Over de inhoud zijn er wel degelijk verschillen volgens Davelaar. ‘Je moet wel goed zoeken, die verschillen worden met het jaar kleiner.' AKKUraatd zegt al 12 jaar lang voor duurzaamheid te gaan. ‘Ik ben blij dat asap dit jaar het woord duurzaamheid ook gebruikt, ook al moet je goed zoeken.' Vlek de Coningh reageert: ‘Duurzaamheid is niet iets dat je als punt op een lijst zet, duurzaamheid is iets dat je in al je beslissingen mee kan nemen.' De verkiezingen worden gehouden van woensdag 21 mei tot dinsdag 27 mei. Stemmen kan online via ru.nl/verkiezingen.