ANS

Plot: De slimme en ijverige John McGill groeit op in Glasgow, in de jaren zeventig. Zijn broer Benny is een ontspoord bendelid en daardoor wordt John overal waar hij komt met wantrouwen behandeld. Op school wordt hij in een lagere klas geplaatst dan hij aan kan en hij moet zich constant opnieuw bewijzen. Zijn vader is een gewelddadige alcoholist en zijn moeder probeert wanhopig het gezin bij elkaar te houden. De enige plaats waar hij respect verwerft met zijn afkomst, is bij de Non Educated Delinquents (Neds) op straat. In verschillende bendes wordt Benny McGill bewonderd of gevreesd, en John wordt met open armen verwelkomd bij de bende Young Car-D. Verschillende incidenten zorgen dat hij steeds verder de criminaliteit in glijdt, zoals het moment dat de familie van zijn beste vriend hen verbiedt met elkaar om te gaan. Hij wordt steeds extremer en uiteindelijk overstijgt hij zelfs het niveau van zijn bendematen, waarna hij alleen op straat belandt en zijn gewelddadige kant definitief de overhand neemt.

Plus: De wanhoop die John moet voelen wordt voor de kijker sterk voelbaar. Zijn enthousiasme over leren, dat grenst aan streberig gedrag, wordt hem niet in dank afgenomen. Om niet kopje onder te gaan, moet hij wel mee gaan doen met de jongens op straat. Ook de wanhoop van zijn docent Latijn, die in John gelooft, maar op een keiharde manier teleurgesteld wordt, wordt tastbaar. Dit komt mede door de geweldige acteerprestaties van Steven Robertson, die de rol op zich neemt. Op sommige momenten grijpt de film je echt naar de keel. Het meest sprekende voorbeeld hiervan zijn de scenes waarin Johns vader onder aan de trap op een zeer beledigende manier om zijn vrouw staat te schreeuwen. Het licht is uit in de gang, alleen de lamp in de slaapkamer van de dronkaard verlicht zijn gezicht en doet hem nog gevaarlijker en harder lijken dan hij al was.

Min: Er zijn enorm veel momenten in de film waarop je je als kijker afvraagt waar de film heen gaat. Het verhaal wordt neergezet in verschillende 'losse flodders' en soms lijken die geheel willekeurig. Hier dragen ook de eindeloze vechtscenes aan bij. Hiervan zijn er teveel, zeker omdat ze erg op elkaar lijken. Ook wordt het tot het einde toe niet geheel duidelijk waarom juist John zo doorslaat. Alle jongens om hem heen kennen hun grenzen, al zijn die extreem opgerekt. John gaat hier echter steeds nog een stap overheen en dit lijkt een willekeurig gegeven.

Dus: Een aangrijpende film, die gebaat zou zijn bij een iets betere uitwerking.

Film: Neds Regisseur: Peter Mullan Speelduur: 124 minuten Genre: Drama

Neds draait vanaf 28 april in LUX