ANS

Met de Nederlandse film Aanmodderfakker, die al een week op het witte doek te bewonderen is, won regisseur Michiel ten Horn (31) drie gouden kalveren. ANS interviewde de regisseur over de boodschap van de film, zijn eigen studentenleven en zijn regieplannen voor de toekomst. Tekst: Evy van der Aa Persfoto: Jasper Wolf Na zijn filmdebuut De Ontmaagding van Eva van End komt Michiel ten Horn met zijn tweede film, Aanmodderfakker. De film gaat over lamzak en eeuwige student Thijs (32), die zijn leven vult met bier, chicks en zo nu en dan werkt bij een mediagigant. Als Thijs de ambitieuze Lisa (16) ontmoet, wordt hij geconfronteerd met de gevolgen van zijn bestaan. De tiener maakt veel huiswerk, werkt hard en heeft als doel om aangenomen te worden op Oxford. Met de gedreven Lisa wil Ten Horn niet zeggen dat studenten zo snel mogelijk door hun studententijd moeten rennen. ‘Ik vind het bizar dat studenten zo snel mogelijk moeten afstuderen.’ Volgens Ten Horn moet je de mogelijkheid hebben om meerdere studies te doen en om ertussenuit te gaan. Werken kan immers altijd nog, en wijsheid neemt niemand je meer af. Ten Horn pleit er daarom voor dat studenten zo lang mogelijk zouden moeten studeren, zolang ze dat maar doelgericht doen. Ten Horn studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. ‘Ik heb niet bij een vereniging of iets dergelijks gezeten maar woonde wel met vrienden in een studentenhuis. De eerste paar jaar van mijn studie heb ik onwijs rustig aangedaan, later werd ik pas een serieuze student.’ Nietsdoen vindt Ten Horn bij studeren horen, hij heeft er dan ook twee jaar langer over gedaan. ‘In die tijd ben ik erachter gekomen wat ik wel en niet wilde doen, waar ik goed in was. Een overzichtelijke studieschuld hoort daar dan ook bij ja.’ Thijs, de hoofdpersoon, is echter doorgeschoten in het nietsdoen, omdat hij door alle keuzes niet weet wat hij moet gaan doen. ‘Ik ben van dezelfde generatie als Thijs en zag mensen om mij heen die van studie naar studie gingen en uiteindelijk met niets overbleven. Deze mensen zijn in een soort van impasse terechtgekomen. Voor mij gaat deze film over de huidige tijdsgeest, over de dertiger die zichzelf een tiener waant en de vroege tiener die snel en haastig volwassen probeert te worden.’ Thijs is volgens Ten Horn een extreem geval, hij worstelt met het Peter-Pansyndroom, hij wil maar niet volwassen worden. ‘Walter, de huisgenoot van Thijs, is voor mij een beter voorbeeld van het al dan niet terechte stereotype student. Hij loopt de kantjes er vanaf en leeft vooral, maar rondt tot ieders verbazing zijn studie netjes af. Walter begint hierna aan zijn volwassen leven, dat lukt Thijs niet.’ Generaties tegenover elkaar De boodschap van de film wordt duidelijk wanneer Thijs en Lisa tegenover elkaar worden gezet. De zestienjarige heeft haar leven beter op een rijtje. ‘De generaties van Lisa en Thijs zijn voor mij de twee uiterste van de jeugd van tegenwoordig.’ Daarmee wil Ten Horn niet zeggen dat de ene generatie beter is dan de andere, voor beiden valt wat te zeggen. ‘Generatie-Lisa moet op jonge leeftijd kiezen wat ze met de rest van hun leven willen doen en is opgegroeid met het internet, waardoor ze op iedere vraag meteen een antwoord weten. Iedereen kijkt met je mee via de sociale media en is van elkaars succes op de hoogte. De generatie lijkt ook steeds jonger volwassen, maar dat is schijn. Al heb je alle informatie van de wereld, dan nog heb je ervaring nodig om volwassen te worden.’ Dreigende maatregelen zoals de langstudeerdersboete en de verdwijning van de studiefinanciering, maken dat de prestatiegeneratie van nu haast maakt met de studie. De generatie van Thijs werd volgens Ten Horn simpelweg niet gedwongen om volwassen te worden. Huiverig voor pedofilie Door het grote leeftijdsverschil tussen Thijs en Lisa lijkt de relatie tussen de twee fout. De regisseur heeft echter een andere bedoeling met het grote leeftijdsverschil tussen de hoofdpersonages. ‘Zelf was ik zestien toen ik klaar was met mijn middelbare school en begon met studeren. De redenatie is dat Thijs student werd, op een stoel is gaan zitten achter zijn computer en daar zestien jaar later nog zit. Hij heeft in die tijd weinig ontwikkeling doorgemaakt, terwijl Lisa in diezelfde tijd van een baby naar een jonge volwassene is gegroeid. Het is grappig dat mensen die alleen de korte synopsis van de film lazen, huiverig waren voor pedofilie. De angst lag op de loer dat het vies zou worden, maar daar ben ik geen moment bang voor geweest. In feite is zij 32 en hij 16, daar spelen we mee.’ De nieuwe stumperds van de samenleving Ten Horn is al aan het schrijven geslagen voor zijn volgende project. ‘Ik heb meerdere ideeën, die totaal uiteenlopen, waaruit ik een keuze moet maken. Het genre wordt hetzelfde als mijn eerdere films, een tragikomedie. Waarschijnlijk gaat ook de volgende film over de zogenaamde stumperds van de samenleving.’ Hiermee doelt Ten Horn op Thijs, het hoofdpersonage van Aanmodderfakker, en Eva, die in De Ontmaagding van Eva van End opgroeit tot jongvolwassene. In de toekomst wil Ten Horn graag meer en grotere films maken. ‘Ik werk heel gestileerd en denk alles vooraf uit, ik zou graag nog meer dingen naar mijn hand zetten. Het lijkt me tof om een grote set te laten bouwen of een huis waar een film zich in afspeelt.’ Drie jaar geleden werd Ten Horn na de vertoning van zijn debuutfilm op het filmfestival in Toronto door het Amerikaanse vakblad Variety genoemd als een European Director to Watch, maar de veelbelovende regisseur blijft voorlopig nog in Nederland. ‘Ik wil graag de kloof tussen heel artistieke en heel commerciële Nederlandse films dichten. Die scheiding is in Nederland sterk, ik wil de cross-over film sterk maken.’ Dat betekent niet dat Ten Horn voor altijd aan de Nederlandse bodem gekluisterd zit. ‘Ik wil graag een keer in het buitenland een Engelstalige film maken met buitenlandse acteurs. Dat lijkt me een mooi vooruitzicht.’

 

Gisteren werden de 'kelders' van LUX omgetoverd tot het decor van de eerste editie van filmfestival Film for Thought. De festivalbezoekers werden zeker niet teleurgesteld: het drukke, ietwat wazige blokkenschema was opgevuld met een rijk programma aan muziek, theater, filmvertoningen, docu's, discussies en een after-borrel met de dj. Het thema van de avond was generatie Y, de generatie grofweg geboren tussen 1980 en 2001, die wordt gekenmerkt door carrierètijgers en depressieve geesten. Bij het afdalen van de trappen van het LUX op weg naar de Film for Thought-activiteiten, komt een worstengeur je tegemoet. Het hotdogtentje staat pontificaal op het pad naar de filmzalen, omringd door heren in monnikengewaden, een heuse waarzegster, een cowboy-achtige zanger, een fotoshoot-setting en heen en weer rennende organisatoren. Geen toiletganger op de avond ontloopt de twee monniken, de zogenaamde 'zenmeesters', die je voor je toiletbezoek even vragen of je nog iets los wilt laten. Je kunt vervolgens een geschreven boodschap achterlaten op een briefje op een zogenaamde Pee Carefree-bord. Naast de zenmeditatie, staat een jolige gitarist met een cowboyhoed op, die de voorbijgangers trakteert op een serenade. Twee giebelende jongens met hotdogs in hun handen, gaan geamuseerd naast de cowboy staan en worden al blozend door hem toegezongen. In zaal 7 treedt onder o.a. cabaretier Tom Lash op, die het heeft over lastige sensorkranen, is er een documentaire over 'Generatie nooitgenoeg', zingen songwriters Janique en Niels het publiek toe en kan er tot in de late uurtjes worden gedanst op de muziek van vj 'Glitterende eekhoorn' en het dj-duo 'The Boogie Brothers'. Als je gewoon een steengoede film wil zien, moet je naar zaal 7, waar de film Aanmodderfakkerdraait. Door deze film die gaat over een 32-jarige langstudeerder met een studieschuld van 70.000 euro, ga je je bijna schuldig voelen dat je op dat moment niet boven je studieboeken hangt. Voor de filmzalen wordt de festivalganger opgewacht door de 'Fortuneteller'. De waarzegster op VANS-sneakers licht je in over je toekomst door te voelen aan de Mercurius-, Saturnus- en Venusheuvelberg op je hand. Rond een uur of elf zijn de zenmeesters, de waarzegster, de fotograaf én de hotdagverkoper er wel een beetje klaar mee en sluipen ze tussen het publiek de zalen in. De meeste bezoekers zijn ondertussen al in het LUX-café gaan zitten in de filmzaal te genieten van de film Frances Ha draait. De film gaat over een danseres, die onophoudelijk gênante opmerkingen maakt en het wordt voor veel kijkers haast te ongemakkelijk om naar haar te kijken. In LUX 7 heeft ondertussen een groot deel van de mensen zich verzameld op hipstervloerkleedjes, -tafels en -stoeltjes. Enthousiasme, dat is het gevoel dat heerste onder de bezoekers. Door de diversiteit van het programma was er voor ieder wat wils.  

 

We mogen weer prijzen uitdelen, ditmaal twee kaarten voor de film Aanmodderfakker die op dit moment draait in LUX. De film verhaalt over de eeuwige student Thijs, die 32 is en op zijn zachtst gezegd weinig van zijn leven heeft gemaakt. Zijn eten krijgt hij nog van zijn moeder mee in Tupperwarebakjes, zijn was doet hij bij zijn zus. Dan ontmoet hij de 16-jarige Lisa, zijn tegenpool wat ambitie en levenslust betreft. Aanmodderfakker werd op het Nederlands Film Festival bekroond met een Gouden Kalf voor Beste Film en sleepte een prijs in de wacht voor Beste Scenario. Alles wat je moet doen om deze prijs binnen te halen, is onderstaande vraag beantwoorden en je antwoord vóór 24 november opsturen naar: redactie@ans-online.nl. Welke andere bekende film werd geregisseerd door Michiel ten Horn, de regisseur van Aanmodderfakker? (Tip: ANS interviewde de regisseur eerder deze maand.) Onder de goede inzendingen worden de kaarten verloot.