In het kader van de Radboud Happiness Week, die van 1 tot en met 5 juni plaatsvindt, werd woensdagmiddag een beginnerscursus breien gegeven. Wanneer je het insteken en doorhalen onder de knie hebt, is breien heel ontspannen en geluk-makend. Niet alleen voor omaatjes, maar ook studenten kunnen hier lol aan beleven.
Van de maximaal tien personen die deze cursus konden bijwonen, kwam de helft opdagen. ‘Misschien is breien alleen voor hippies tegenwoordig’, grapt een deelnemer. Aan de kennis en kunde van Roos Biemans, die de fijne steekjes van het vak uitlegt, ligt het zeer zeker niet. Ze draagt een jaloersmakend zelfgebreid truitje. Onder het genot van koekjes en koffie vertelt Roos ons hoe je een pannenlap moet maken.
Nadat iedereen een gekleurd bolletje heeft uitgekozen, is het tijd om te beginnen. Roos legt ons eerst uit hoe we de draad op de breipen krijgen. De meeste deelnemers zijn hierin al door de wol geverfd, maar voor een beginner zoals ik gaat het wat moeilijker.
De draad zit eindelijk op de pen, en na een tijdje lukt het om enkele steken te maken. Zo wordt er een poosje doorgewerkt. De ontspannen stilte wordt af en toe doorbroken door kreten als ‘nee, ga terug’, of ‘ga erdoor’. Na een uur hebben de andere deelnemers zowaar een stukje breisel aan hun pen hangen. Ik besluit het idee een pannenlap te creëren te laten varen. Als ik hier een hete schaal uit de oven mee zou moeten halen, zouden de brandblaren niet meer te tellen zijn.
Aan het einde van de workshop wordt er een draadje door de breisels van de andere deelnemers geschoven zodat deze thuis afgemaakt kunnen worden. Mijn draad is zo vaak van de pennen gegleden, dat er een warboel van knopen en lussen is ontstaan. ‘Het fijne van breien is dat wanneer je werk de mist in gaat, je gewoon aan de draad trekt en je weer van voren af aan kunt beginnen’, stelt Roos gerust. Wie weet dat ik in de zomervakantie mijn breitalent weer ga proberen aan te wakkeren. Dat het rustgevend werkt, heb ik nu wel ervaren.
