ANS

Deze week blikt ANS terug op de leukste artikelen van de afgelopen jaren. Vandaag lees je het interview met de campuszwervers.

Douchen in het sportcentrum, surfen in de bieb en slapen tegen het Spinozagebouw: de dakloze vrienden Ton en Gerard wonen op de campus. ‘Nergens anders krijgen we zo’n warm welkom.’ Tekst: Gijs Hablous Foto's: Alix van Lanen Een bebaarde man met grijs haar kijkt gebiologeerd naar een filmpje op een computerscherm in de Universiteitsbibliotheek (UB). Zijn iets minder grijze overbuurman zit onderuitgezakt in een stoel terwijl hij boven zijn toetsenbord een jointje draait. De dakloze vrienden Ton (55, links op de foto) en Gerard (37) zien de UB als hun woonkamer. ‘Het is hier altijd rustig en aangenaam en we hebben de mogelijkheid om te internetten.’ De mannen vertoeven niet alleen in de bieb, ook de rest van de campus is bekend terrein. Gerard slaapt iedere nacht tegen het Spinozagebouw en Ton neemt regelmatig een douche in het Universitair Sportcentrum (USC). Gerard, die fanatiek aan het twitteren is, blijft het liefst een beetje onopvallend. ‘We willen niemand tot last zijn, als het erg druk wordt, pakken we onze spullen en verkassen we naar de stad’, vertelt hij terwijl hij zijn smartphone aan de oplader legt. ‘De studenten moeten hier wel kunnen studeren.’ Wat is het verhaal van deze zwervende kameraden en wat doen ze op de campus? Een warm welkom Iedere ochtend worden Ton en Gerard begroet door een welkomstcomité van portiers. Regelmatig doen de mannen een bakkie met het personeel. De sporttassen met kleding en slaapspullen laten ze bewaakt achter bij de kluisjes. Met de universiteit zijn geen specifieke afspraken gemaakt over de bezoekjes van de mannen. Beveiliger Pierre laat weten dat de heren altijd welkom zijn. ‘Het zijn geen verslaafden, ze houden zich netjes aan de openingstijden en vallen niemand lastig. Ze moeten zich net als studenten aan de huisregels houden. Doen ze dat niet, dan worden ze natuurlijk wel weggestuurd.’ Contact met de studenten hebben de zwervers nauwelijks. Volgens Ton blijft het veelal bij een simpel ‘hallo’. Gerard beaamt dit: ‘De meeste studenten negeren ons. Andersom doen wij dat dan ook, we willen niemand storen. Toch mogen mensen mij best persoonlijke vragen stellen, ik bijt niet.’ Ton voelt een zekere afstand tussen hem en de jongere generatie. ‘Ik merk aan hun blikken dat de jonge meiden mij als een soort vader zien.’ Zwervers met smartphones De vrije vogels zijn niet zo onverzorgd als de stereotype zwerver. De dagelijkse routine van Ton en Gerard zorgt ervoor dat ze fris en fruitig de dag beginnen. Ton gaat voor een lekkere douche naar het USC. Daarnaast raakt hij hier zijn energie kwijt tijdens een cursus BOMmen. ‘Dansen is mijn passie, daar ga ik helemaal in op. Ik zou een danser willen zijn, maar dat is allemaal niet gemakkelijk. Je moet dan toch een hoop trainen.’ Gerard grinnikt en vertelt dat zijn vriend af en toe dansend en springend door de UB gaat. Ton springt op en neemt uitgebreid de ruimte voor rek- en strekoefeningen, zonder op te merken dat een aantal studenten giechelend naar het schouwspel kijkt. Hij vervolgt zijn verhaal. ‘Zo’n kaart kost maar 50 euro per maand, dat is geen geld!’ Gerard maakt het liefst zo min mogelijk gebruik van de douche op de campus. ‘Ton drinkt veel, maar ik rook alleen af en toe een jointje. Doordat ik niet verslaafd ben kan ik ook wel eens bij mensen thuis terecht om me op te frissen.’ Behalve van de sportfaciliteiten kunnen de zwervers gratis gebruik maken van een RU-gastlogin. Gerard begint de dag meestal met het checken van zijn mail of het online lezen van passages uit de Bijbel. Ton kijkt veel dansfilmpjes op YouTube en schrijft gedichten. ‘Die gedichten print ik hier in de bibliotheek uit en vervolgens maak ik er een mooi boekje van. Ik schrijf over mijn belevenissen op straat, van slapen in de winterse kou tot het zoeken naar eten. Ook bredere onderwerpen, zoals de liefde, komen aan bod.’ Tegenwoordig zijn de heren voor het twitteren en mailen niet meer gebonden aan een computer. ‘We hebben smartphones gekregen van stichting Kruispunt, het straatpastoraat in Nijmegen. Nu zet ik zelfs op twee telefoons de wekker zodat ik me niet verslaap’, grapt Gerard. @Straatvogels024 De gratis smartphones zijn onderdeel van het straatvogelproject, een initiatief van de Protestantse kerk in Amsterdam. Door daklozen mobieltjes met internet te geven wordt hen de mogelijkheid geboden hun leven te delen op Twitter. Het concept is in Nijmegen overgenomen door Stichting Kruispunt en Iriszorg onder de naam Straatvogels024. Stichting Kruispunt is een ontmoetingsplaats voor daklozen en een plek waar de mannen vaak over de vloer komen. Ton (@Straatvogelton) en Gerard (@straatengel) kunnen door het straatvogelproject hun teruggetrokken leven zichtbaar maken voor hun volgers. Gerard is een fanatiekeling als het om Twitter gaat, om de paar seconden stuurt hij een tweet de lucht in. Terwijl Gerard enthousiast over Twitter vertelt, strijkt Ton zijn haren glad en poseert voor een selfie. De mannen zijn erg blij met de gadgets: ‘Nu kunnen we in contact blijven met mensen die we bij Kruispunt of op straat ontmoeten.’ Hotel Radboud Een warme slaapplaats biedt de universiteit niet. Ook voor daklozen sluit de UB ’s nachts haar deuren, maar waar studenten naar huis gaan, kiezen Ton en Gerard voor een nachtelijk verblijf op de campus. Gerard vertelt dat hij altijd bij het Spinozagebouw ligt. ‘Ik heb wel eens een student de stuipen op het lijf gejaagd. Dat was niet mijn bedoeling, maar de geschokte blik was erg grappig.’ Ton onthult zijn exacte slaapplaats niet, maar ligt ‘ook ergens op de campus’. De mannen vinden dat de campus veel voordelen biedt ten opzichte van bijvoorbeeld het centrum. ‘Het is hier ’s nachts erg rustig en je ligt niemand in de weg. Ook de beschutting van het bos is fijn.’ De RU heeft met Gerard zelfs een gratis nachtelijke beveiliger in huis. ‘Als ik fietsdieven zie, gooi ik een steentje tegen de prullenbak. Dan zijn ze zo gevlogen.’ Het leven van de straat De straatvogels slapen buiten, terwijl er in Nijmegen nachtopvang bestaat voor daklozen. ‘Alleen harddrugsverslaafden zijn daar welkom’, vertelt Gerard. Ton wil nooit meer terug naar de opvang. ‘Je wordt daar bestolen en doet geen oog dicht. Het is geen fijne plek om te zijn, met de mensen die daar komen valt niet te praten.’ Gerard vindt het geen probleem om te slapen in de buitenlucht, hij voelt zich daar zelfs veiliger dan binnen. Wel heeft hij slechte ervaringen: ‘Ik heb vier keer een poging gedaan om een boek over mijn leven te schrijven, maar telkens werd mijn werk gejat.’ Ondanks de luxe van de campus is het zwerversleven dus niet altijd gemakkelijk. ‘Het leven van de straat is hard, maar als je in jezelf blijft geloven is er altijd genoeg geld om te overleven. Op het moment dat je niets meer hebt, kom je weer nieuwe mensen tegen die je helpen.’ Gerard legt uit hoe hij aan geld komt. ‘Als ik iets nodig heb, sta ik bij de Coop in de Molenpoortpassage. De meeste mensen geven wel iets, omdat ze me herkennen en weten dat ik geen verslaving heb. Ik ben altijd beleefd en zeg netjes goedendag. Op de dag voor Kerst verdiende ik zo 200 euro.’ Vaak verkoopt hij de dichtbundels van straatvogel Ton. ‘Af en toe doet hij dat zelf, maar eigenlijk is het schrijfwerk verkopen meer mijn ding.’ Zweverige zwervers Ton is niet erg open over zijn verleden, hij schrijft in zijn gedichten dan ook vooral over zijn dagelijkse belevenissen op straat. Over het verleden van Gerard lijkt hij weinig te weten. ‘Was je zo jong, oude reus? Ik was een stukje ouder!’, roept Ton naar zijn vriend, wanneer deze vertelt dat hij al op zijn zeventiende op straat belandde. Op zijn blog, dat hij deelt op Twitter, vertelt hij openhartig over zijn verleden. ‘Mijn vader overleed toen ik zeventien was aan een hartaanval, ik vond zijn koude lichaam op bed. Onze band was goed en ik kon niet met zijn dood omgaan.’ Na het overlijden van zijn vader, die vrachtwagenchauffeur was, moest Gerard de truck legen. ‘Ik vond flessen jenever en blikken bier. Deze heb ik uit verdriet opgedronken.’ De moeder van Gerard kreeg al snel na de dood van haar man een nieuwe vriend. ‘Ik kreeg vreselijke ruzie met hem, tot hij mij op een dag het huis uit werkte. Zelfs mijn moeder zei dat ik niet meer welkom was.’ In de jaren daarna heeft Gerard meerdere verslavingen gehad, van gok- tot medicatieverslavingen. Voor beide mannen speelt geloof een grote rol en sinds ze op straat zijn beland is het nog belangrijker geworden. ‘Ik ben geboren met religie en ga dood zonder religie, maar wel met geloof’, zegt Gerard. Mede hierdoor is hij van zijn verslavingen afgekomen. ‘Ik wilde op eigen kracht afkicken en niet terugvallen na een periode van hulpverlening. Het is makkelijker om clean te blijven als je zelf van de verslaving bent afgekomen. Mijn geloof heeft mij daarin gesterkt.’ Ook Ton heeft een eigen manier van geloven: ‘De Bijbel bevat tientallen fouten, daarom heb ik een eigen visie. Het begint allemaal bij jezelf en daar eindigt het ook. Het gaat

...

De campus moet over niet al te lange tijd een supermarkt hebben. Dat adviseert een werkgroep onder leiding van rector magnificus Bas Kortmann. Niet alleen de studentenraad is enthousiast, ook het Facilitair Bedrijf (FB) ziet het wel zitten. De aanbeveling komt van een werkgroep die afgelopen zomer is opgericht. Zij kreeg als taak mee om na te gaan hoe studenten gemotiveerd kunnen worden langer op de campus te blijven. Naast de rector en enkele beleidsmakers, waren ook studenten en personeel vertegenwoordigd. Jip Mennen, voorzitter van de USR: 'In de werkgroep hebben we over van alles gesproken, dat document wordt binnenkort openbaar. Een van de aanbevelingen is inderdaad om een supermarkt op de campus te realiseren. Het Facilitair Bedrijf onderzoekt nu de mogelijkheden.' Waar de supermarkt moet komen, is nog onduidelijk. Gedacht wordt aan de zijkant van het Huygensgebouw, maar het is ook nog een optie om de supermarkt centraler op de campus te huisvesten. De winkel zou een klein assortiment moeten gaan aanbieden, gericht op studenten. Daarnaast is het idee om ook magnetrons in de zaak te plaatsen, zodat net gekochte magnetronmaaltijden opgewarmd kunnen worden. De Spar University op de Rotterdamse campus vormt een inspiratiebron voor de Nijmeegse plannen.

 

Dat het Grotiusgebouw op de Nijmeegse campus niet lelijk is om naar te kijken, wisten we al. Dat het in aanmerking komt voor het Beste Gebouw van het Jaar, is een ander verhaal. Om de belangrijkste architectuurprijs van Nederland te verdienen, moet een gebouw excellentie in brede zin bieden. Naast dat het gewoon mooi moet zijn, wordt gelet op de gebruiks- en belevingswaarde, de toegevoegde maatschappelijke waarde en de kwaliteit van de samenwerking. In totaal zijn er nu nog negen gebouwen in de race voor de titel van Beste Gebouw van het Jaar, verdeeld over drie categorieën. Het glazen paleis van de RU is genomineerd voor de categorie Stimulerende Omgevingen. Dit klinkt een beetje wazig, maar het gebouw moet bijdragen aan leer- en werkprestaties van de inwoners. Martijn Gerritsen, de woordvoerder van de RU, wist nog niets van de nominatie maar is er wel trots op: 'Het Grotiusgebouw is hartstikke mooi en we zijn blij dat dit ook door de omgeving wordt erkend.' Of de rechtenstudenten in een prijswinnend gebouw zitten, wordt op 21 mei bekend.

 

De campus kleurt rood, bruin en oranje. Dit wonderlijke tafereel kan niet onopgemerkt voorbij gaan. ANS stuurde een fotograaf op pad en legde 'de herfst' op de gevoelige plaat vast. Vooralsnog levert de herfst op de campus geen problemen op. Nou ja, op die ene stroomstoring na dan. Gisteren was het ook nog eens de warmste 22 oktober ooit gemeten. De 'herfstvakantie' op de RU is ook weer voorbij, dus op het terras van het Cultuurcafé kon er nog lang van de zon worden genoten. Foto's: Felix Wagner Paddestoelen schieten uit de grond. Thomas van Aquino geniet in de herfstzon, terwijl de fietsers genieten van het zachte weer. Ook de Heyendaalseweg ligt er goed bij. De bladeren zijn netjes aan de kant geveegd. De Aula ligt goed verscholen tussen de herfstbladeren. De nieuwe parel van de campus, het Grotiusgebouw.

 

Afgelopen augustus bleek dat de honderd Radboud-campusfietsen, die aanvankelijk ter beschikking werden gesteld voor cursisten van de Radboud Summer School, ook na de zomer een bestemming zouden krijgen. Inmiddels is bekend geworden dat de leenfietsen zullen worden verhuurd door het International Office. Uit een reactie van Wessel Meijer van het International Office, blijkt dat buitenlandse studenten en medewerkers voor 2 euro per dag een fiets kunnen huren. Meijer: 'Het idee achter het verhuren van de fietsen is dat we internationale studenten en medewerkers een extra service willen bieden, ook omdat zij in het begin wellicht nog geen fiets hebben. Op deze manier willen we ze wegwijs maken in dit stukje Nederlandse cultuur.' De fietsverhuur start op maandag 12 januari.

 

De bètafaculteit heeft een nieuwe oplossing voor haar ruimtegebrek: een nieuwe vleugel aan het Huygensgebouw, zo meldt het universiteitsblad VOX. Verwacht wordt dat het College van Bestuur (CvB) hier dit voorjaar een beslissing over gaat nemen. Al eerder moest door de drukte bij de bèta's het Institute for Science Innovation and Society wijken naar het Mercatorgebouw. Dit stuitte echter op weerstand van het instituut. Een meer blijvende oplossing is volgens de faculteit uitbreiding van het Huygensgebouw. De nieuwe vleugel zal volgens de plannen op de plaats van het Linnaeusgebouw komen te staan, omdat deze waarschijnlijk toch plat gaat. Als het CvB haar goedkeuring geeft zal de vleugel nog een toevoeging zijn aan het inmiddels flinke lijstje verbouwingen op de campus. Zo werd het klooster Berchmanianum door de RU gekocht, zal het Spinozagebouw plaats maken voor iets nieuws en wordt er een stuk aan het Gymnasion gebouwd.

 

De RU is bezig om van haar ICT-afdeling een gestroomlijnd geheel te maken. Een goed plan, maar voor studenten is er op korte termijn geen oplossing voor hun problemen. ‘Ik heb het gevoel dat studenten worden weggejaagd uit de UB.’ Traag of niet functionerend draadloos internet, slome printers en een beperkt aanbod van software. Het zijn veelgenoemde ICT-problemen voor de RU-student. Het meest recente voorbeeld is het haperende internet tijdens de afgelopen tentamenperiode in de Universiteitsbibliotheek (UB). De facilitaire ICT-afdeling is verantwoordelijk voor de problemen wat betreft ICT-voorzieningen op de campus en bestaat uit drie onderdelen. De Gebruikersdienst ICT (GDI) is het aanspreekpunt voor student en medewerker wat betreft de ICT-voorzieningen zoals het draadloos internet en de printfaciliteiten, het Universitair Centrum Informatievoorziening (UCI) is de leverancier van de diensten. De derde betrokken partij is het Concern Informatie Management (CIM), dat informatiesystemen als Osiris en Blackboard verzorgt. Deze complexe structuur wordt pas veranderd in 2015. In de tussentijd moet er beter worden ingespeeld op de problemen van studenten. Met de tijd mee Het College van Bestuur (CvB) streeft niet naar de beste ICT-dienst van het land, maar kiest voor degelijkheid en richt zich op veiligheid van de aangeboden diensten. De ICT-wereld is echter volop in beweging en studenten komen met steeds nieuwe apparaten op de proppen die ze willen gebruiken op de campus. Een ICT-dienst moet daar op inspelen, maar opmerkelijk genoeg is het toch niet mogelijk om op het draadloos internet te komen als je een laptop met Windows 8 bezit. Frans Peperzak, Hoofd Inkoop van het Cluster Facilitair, legt uit: ‘Als student verwacht je dat draadloos internet werkt als je je laptop openklapt op de campus, net zoals in een café. Daar heb je echter een open netwerk, terwijl het netwerk op de campus gesloten is. Om de veiligheid van de instelling en de student te garanderen kan het daarom wat langer duren voordat iets volledig werkt.’ Het kan echter ook te lang duren voordat het werkzaam is. Problemen lijken daardoor structureel. ‘Ik heb nu het gevoel dat studenten worden weggejaagd van de campus. Systeembeheerders krijgen ver van tevoren proefversies van nieuwe programma’s juist om te testen of de netwerken RU-WLAN en EDUROAM werken’, zegt Patrick Verleg, voorzitter van de Universitaire Studentenraad (USR). ‘De universiteit kan zich niet verschuilen achter het veiligheidsargument.’ Een kwestie van prioriteiten stellen Al in juni vorig jaar trok de USR middels een brief aan het CvB aan de bel. De ICT-afdeling van de RU deed te weinig met de input van studenten en bij klachten en suggesties die werden behandeld was er volgens de medezeggenschappers een ‘gebrek aan visie’. ‘Wij hechten veel waarde aan de input van studenten, maar het is lastig om met ze in contact te komen’, zegt Loes Builtjes, hoofd GDI. De enige signalen komen van de USR en een klankbordgroep studiewerkplekken die slechts zelden vergadert en waarvan het studentdeel voornamelijk bestaat uit USR-leden. Als contact al zo moeilijk is, dan moet je juist naar die studenten luisteren, vindt USR-voorzitter Verleg. Hij noemt de samenwerking tussen student en GDI sinds de brief van de USR ‘nog steeds stroef’ en merkt dat er veel informatie, klachten en suggesties bij de Helpdesk van de GDI niet doordingen tot de rest van de organisatie. ‘Als je studenten vraagt wat ze willen is dat een goed draadloos netwerk en bijvoorbeeld keuze uit meerdere browsers, zoals Firefox en Google Chrome.’ Die eerste is nu beschikbaar, maar het heeft wel een half jaar geduurd voordat dit was gerealiseerd en nadat de USR herhaaldelijk had aangedrongen.’ Te lang, volgens Verleg. ‘Er hangt geen enorm prijskaartje aan het installeren van die browsers. Het is met name een kwestie van prioriteiten stellen.’ Ingewikkelde inrichting De oorsprong van de stroperige organisatie ligt in het verleden van de ICT-afdeling. Voorheen waren faculteiten verantwoordelijk voor hun eigen ICT-voorzieningen, waardoor er grote verschillen ontstonden. De RU werkt nu aan een reorganisatie om de gehele ICT-afdeling onder een dak te krijgen en centraal aan te sturen. Een tussenstap daarin is de huidige splitsing tussen drie eilanden GDI, UCI en CIM. ‘Daar kunnen zeker zaken efficiënter’, aldus Builtjes. ‘Je moet echter ook een en ander in perspectief zien. Op dit moment kampen we nog steeds met de gevolgen van het oude beleid, waardoor nog niet alles is gestandaardiseerd en zitten we bijvoorbeeld met verschillende soorten printers en hardware. Dan weet je niet of problemen die op de ene plek spelen zich ook voordoen op andere plekken.’ USR-voorzitter Verleg ziet op korte termijn vooral de noodzaak om de communicatie vanuit concrete klachten van studenten in de helpdesk naar de rest van de ICT-afdeling te verbeteren. Zo kan studenteninvloed volgens hem worden vergroot. Voor de lange termijn draagt hij nog geen oplossingen aan wat betreft studenteninvloed. ‘Ik heb mijn pijlen gericht op de situatie na de reorganisatie, je moet eerst afwachten wat dat doet.’ Juist die uitspraak is opmerkelijk aangezien de grootschalige reorganisatie naar verwachting pas volledig is afgerond in 2015. In de komende twee jaar is het echter wel van belang dat de student een sterkere stem krijgt, anders blijft het aanmodderen. Een sterkere klankbordgroep kan daarin een eerste stap zijn, maar de GDI moet vooral flexibeler zijn en wensen van studenten niet in de wacht zetten. Klik hier voor de andere artikelen uit de februari-ANS.

 

De Studystore gaat ons niet op 1 april verlaten, maar al op vrijdag 20 maart. Let op, je hebt nog maar anderhalve week om te genieten van de mogelijkheid om 5 minuten voor de start van je college op de campus een schrijfblok te kopen. Tot 20 maart geeft de Studystore 50 procent korting op alles, behalve - ironisch genoeg - op kantoorartikelen en studieboeken. Betekent dit dat je nooit meer boeken op de campus kan kopen? Waarschijnlijk niet, want de gesprekken tussen de RU en boekhandel Roelants lopen nog steeds. De toekomst ziet er rooskleurig uit voor een Roelants-campusshop, maar er zijn nog geen contracten ondertekend.

 

De makers van StufiRecht Nijmegen brengen u naast een Facebookpagina: een enquête. De afgelopen weken heeft StufiRecht studenten op de campus ondervraagd naar hun mening over het leenstelsel. De uitslag is een hele grote verrassing: 93 procent van de 580 geënquêteerde studenten is tegen het leenstelsel. Uit de enquête van StufiRecht blijkt dat zeventig procent van de studenten wel actie wil ondernemen tegen het leenstelsel, maar velen geven aan dat dit wel iets kleins moet zijn. Het liken van een Facebookpagina of het tekenen van een petitie zijn voorbeelden van deze kleine gebaren. StufiRecht roept alle studenten op toch lijfelijk in actie te komen tegen het leenstelsel en naar het Malieveld af te reizen op vrijdag 14 november. 'Demonstreren heeft zin', laat de Nijmeegse actiegroep weten. De acties van StufiRecht zelf laten nog op zich wachten, de Nijmeegse campus hangt nog niet vol met spandoeken en posters tegen het leenstelsel. Mochten ze het Malieveld vol willen hebben met Nijmeegse studenten, dan is er nog flink werk aan de winkel. Gewapend met enkel een Facebookpagina gaan we de basisbeurs voor de toekomstige studenten niet veiligstellen.