ANS

Dinsdag was het zo ver, de allereerste campuscantus aan de Radboud Universiteit ging van start. Het evenement op het Erasmusplein was bij lange na niet uitverkocht en werd op het laatste moment opengesteld voor niet-introlopers. ANS nam een kijkje om te zien of de 1200 aanwezigen er een spetterend feestje van maakten. Tekst: Evy van der Aa en Mitchel Suijkerbuijk 'Als je het Nijmeegs volkslied niet kent, hoor je geen diploma te halen aan deze universiteit' herhaalt rector magnificus Bas Kortmann de woorden van burgemeester Bruls, die het 'Al mot ik krupe' aankondigde tijdens de cantus. De studenten zingen verder uit volle borst op liedjes als I will survive en Wat zullen we drinken. De muziek wordt verzorgd door de huisband van Phocas, de Beruchte Achelous Band, afgekort BAB. Op het podium zingen vier studenten van verschillende studentenverenigingen de stukken voor. 'Ik vind het enorm gezellig. Het is helaas wel koud' vertelt eerstejaars student Bedrijfskunde Sophie (19). Luuk (19) van Carolus Magnus vindt het knap dat de cantus zo is opgezet dat het toegankelijk is voor iedere deelnemer. 'Het is een goede start van een onvergetelijke studententijd.' Ondanks de gezelligheid en de vele liederen, is dit evenement geen echte cantus. Zo zijn er geen straffen en is er geen presidium. Eline (18), eerstejaars student Frans, vindt de cantus leuk, maar had het strenger verwacht. 'De mentoren hadden ons voorbereid op een strenge cantus, waarbij mensen naar voren worden gehaald en gestraft worden. Dat is niet het geval.'Ook blijkt dat er niet nagedacht is over het feit dat het nog weleens regent in Nederland. Er zijn geen tenten. Als het regent, moet je blijkbaar maar sneller drinken. Volgens Anton van Looijengoed, afdelingshoofd Retail en Catering, zou een buitje geen drama zijn: 'Regen zorgt ook voor verbroedering, zolang het niet enorm aan het plenzen is.' Dronken taferelen zijn uitgebleven, de beveiliging heeft niemand ontboden van het terrein. Het is de taak van de mentoren en de door de RU aangestelde tafelhoofden om het alcoholgebruik binnen de perken te houden. Op de vraag of er volgend jaar weer gezongen kan worden op het Erasmusplein zijn de organisatoren het eens. 'Absoluut'.  

 

In de hoop op nieuwe zieltjes proberen zichzelf respecterende verenigingen de nieuwe eerstejaars van een bodem te voorzien. Er zijn genoeg eetacties om uit te kiezen. ANS test de kwaliteit en de gezelligheid van deze acties en prikt een vorkje mee. Wegens een hoge beoordeling vorig jaar, schuift ANS nogmaals aan bij zeilvereniging De Loefbijter. Kunnen zij de druk aan? Door: Evy van der Aa en Daan van Acht Vereniging: Deze zeilers vormen ook buiten de boot een goed team. Ondanks het volle terras is er geen greintje stress te bekennen bij de Loefbijters. Het eten staat snel op tafel en de verenigingsleden zorgen goed voor de gasten. Daarnaast schuiven de leden af en toe aan voor een gezellig praatje en vergeten daarbij niet te vragen of alles naar wens is. Een promo-praatje heeft ANS niet gekregen, maar is wel gesignaleerd bij andere tafels. De strekking van het verhaal is duidelijk: de Loefbijter is een vrijblijvende vereniging die regelmatig op het water vertoeft maar ook niet vies is van een biertje. Locatie: Ondanks het tegenvallende weer, heerst op het terras van Sjors en Sjimmie een gemoedelijke sfeer. De parasols zorgen ervoor dat de 225 studenten droog hun maaltijd naar binnen kunnen schuiven. De locatie is aangekleed met een vlag van de vereniging en de constant voorbijrijdende bierfietsen van Herendispuut Los Hombres Locos en Damesdispuut Carmen dragen bij aan het introductiegevoel. Smaak: Het menu van vorig jaar is grotendeels overgenomen en ook deze keer zijn de geserveerde tapas een succesnummer. Voor een studentenmenu zijn de smaak, ingrediënten en producten hoogstaand te noemen. Daarbij vertelt de voorzitter dat al het eten zelfgemaakt is. De verschillende tapas hadden niet misstaan in menig restaurant. Met name de tweede gang, die bestaat uit een samenstelling van soorten vis waaronder kreeft, trekt de aandacht. ANS heeft deze gang echter niet op andere tafels gespot. Desalniettemin is dit menu voor tien euro inclusief drie drankjes een buitengewoon goede deal. Gezelligheid: De introgroepjes zitten ieder aan een eigen tafel en bemoeien zich onderling niet met elkaar. Toch lijkt de sfeer aan de tafels zelf goed. Spontaan begint een groepje rechtenstudenten te zingen. Vanuit een andere tafel klinkt de uitspraak 'Ik heb een 3,9 gehaald, was zo trots op mezelf!', waarmee de avond ten einde komt. Eindoordeel: 9 Ook vorig jaar beoordeelde ANS de eetactie van De Loefbijter.

 

In de hoop op nieuwe zieltjes proberen zichzelf respecterende verenigingen de nieuwe eerstejaars van een bodem te voorzien. Er zijn genoeg eetacties om uit te kiezen. ANS test de kwaliteit en de gezelligheid van deze acties en prikt een vorkje mee. Een Saladebar valt op tussen de vele eetacties en dus schuift ANS aan bij studentenvereniging Karpe Noktem. Door: Anne van Veen en Annemarie Verschragen Vereniging: Dat ANS vanavond te gast is bij een alternatieve studentenvereniging is duidelijk. Een stuk of zes langharige mannen zitten hun laatste restjes konijnenvoer weg te werken, terwijl de rockmuziek uit de boxen schalt. Aangezien het eten al klaar op tafel staat, is de sfeer relaxed en gemoedelijk. Hoewel er regelmatig gevraagd wordt of het eten naar wens is, zijn de nachtplukkers in de eerste instantie een beetje schuw. Pas als de ANS zelf het initiatief neemt, begint een lid enthousiast te vertellen over de vereniging. De strekking van het verhaal: gezelligheid zonder verplichtingen. Locatie: De grote zaal van Villa van Schaeck is gevuld met uitklaptafels, gammele bankjes en discolampen. Waar diezelfde avond nog een band zal optreden, staan nu enkele dansende leden naast bakken salade. De bruine kroeg uitstraling van de zaal is ook meteen de enige versiering. De eetactie is klein opgezet met vier lange tafels en het is er stilletjes. Naast ANS lopen enkel een tiental leden rond die net twee tafels weten te vullen. Introgangers zijn er niet te bekennen. De locatie zorgt voor een studentikoze intro-sfeer die niet weggelegd is voor luxepaarden, maar zeker gezellig is. Smaak:  Bakken salade, borden vlees en zakken chips staan op tafel als ANS plastic bordjes aangereikt krijgt. Eten met de vorkjes is een uitdaging, al bij de eerste wrap met tomaat, sla, komkommer en feta breekt het bestek doormidden. Een behulpzame organisator geeft aan dat de wrap beter met de handen gegeten kan worden. ANS volgt de tip met plezier op, maar weet op het vlees toch nog vier vorken te breken. Geen voorbode voor de kwaliteit van het eten: de verschillende soorten vlees, de  salade, wraps, pizza en stokbrood zijn gevarieerd en smaakvol. Timing is wel belangrijk, de stukken vlees kunnen zelf van borden gepakt worden en zijn snel afgekoeld. Voor vitaminezoekende introgangers is de saladebar minder gezond en uitgebreid dan verwacht, maar ANS verlaat voor vier euro met een goede bodem De Villa. Gezelligheid:Als Queen overgaat in foute dubstep kijken wat leden zuur. De voorzitter legt uit dat verschillende smaken moeten worden geaccepteerd en aangevraagde nummers niet mogen worden onderbroken. Een lid gaat er bij liggen en wacht geduldig tot deze kwelling afgelopen is. Hoewel de weinige nachtplukkers in het begin wat moeite hebben outsiders erbij te betrekken, zit de gemoedelijke sfeer er toch goed in. Eindoordeel: 6,5  

 

Zoals elk jaar is de eerste zondag van de introductie de campus één grote georganiseerde chaos. Het grootste deel van de ruim drieduizend mentorkinderen ging vandaag op zoek naar de inschrijfbalie, de Radboud-hoodie en het introgroepje. Het resultaat: een hoop onzekere gezichten die zich een weg proberen te banen in de mierenhoop voor het Erasmusgebouw en in de Refter. Eén voordeel, vandaag was het bier voor vier al beschikbaar op de campus. Foto’s: Francesca Asscher Tekst: Evy van der Aa en Annemarie Verschragen De kindjes kunnen niet wachten tot de intro begint. Helaas zullen ze toch wat geduld moeten hebben voor ze de inschrijfrij in kunnen. Het Pieter Bondamplein tijdens de openingsspeech van rector magnificus Kortmann. De meute bevindt zich echter voor de nog gesloten Refterdeur. De eerste opmerking van de rector: ‘ Jullie staan verkeerd!' Ook Kortmann heeft een felbegeerde Radboud-hoodie en deelt deze uit aan de twee als eerste ingeschreven introlopers. ‘ Vooral dragen als je niet in Nijmegen bent’ luidt zijn advies. De trui is zo wel wat kort, man. Binnen wachten de studenten rustig verder. Een goede voorbereiding wordt niet beloond, de rij voor studenten zonder deelnamebewijs blijkt korter. Aan de inschrijfbalie zijn de medewerkers nog vrolijk. De wachtende studenten lijken wat minder blij: twee woorden, negen letters. Twee soorten bandjes voor de sjaars. Deze jongen heeft groen licht, zolang hij zijn bandje niet kwijtraakt mag hij zich volgieten.

 

De hoogte van het Erasmusgebouw, de bekendste kerk van Nijmegen en de naam van het door Frank Boeijen bezongen park. Is de kennis van de nieuwbakken eerstejaars al op peil of hebben de mentoren nog een schone taak te vervullen? Tijdens de introductie vraagt ANS de aankomende studenten naar hun voorkennis over hun nieuwe thuis, Nijmegen. Terwijl het voor de inschrijfbalie langzaam begint uit te sterven vindt ANS in de Refter intro-groepje vijftien. De eerstejaars Geneeskunde en Biomedische Wetenschappen staan te wachten op de laatste inschrijvers. 'Zijn we eindelijk compleet?' roept een mentormama uit. Terwijl het buiten hard regent, vinden zij de bereidheid om warm en droog nog enkele vragen te beantwoorden. Wat is de Latijnse naam van Nijmegen? 'Noviomagus' roept geboren Nijmegenaar Bas uit, de vragende blikken van de rest negerend. 'Tenminste, dat staat op de bus.' Wat is het Nijmeegse woord voor zeuren? De introkinders en mentoren schieten in de lach en hebben geen flauw idee. Niemand durft een gok te wagen. Na enig aandringen komt hier toch het woord 'zeiken' uit. Niet het antwoord waar we naar zochten, helaas. Het goede antwoord was 'nuilen'. Een mentormama maakt van de gelegenheid gebruik en laat weten dat de kinders dit niet mogen doen de komende week. Hoe heet het bekende bezongen park in Nijmegen? 'Goffertpark' roept een enthousiaste sjaars uit. 'Nee' klinkt het vanuit de groep, 'we hebben er net nog gezeten'. Dan komt 'Kronenburgerpark' uit de linkerhoek. Sem is voor deze quizvraag geslaagd. Maak het bekende rijmpje af: al moet ik kruipen, op blote voeten gaan, ik wil nog één keer... 'Flink zuipen', Casper weet in ieder geval wat hij zelf wil doen. Er klinken nog een aantal soortgelijke antwoorden. Het juiste wordt niet genoemd. We verlossen ze met het goede antwoord: de Sint Steven horen slaan.'De wat?' Een rondleiding door Nijmegen kan voor deze groep geen kwaad. Tot slot: hoeveel kost een Reftermaaltijd met studentenkorting? Even kijkt de groep vragend om zich heen of het over het gebouw gaat waar ze zijn. Er wordt wat gegokt '3,95, 4,40?' De refter zelf hangt vol met posters waarop de Reftermaaltijd wordt aangeboden. Dit is slechts één student opgevallen. Tim verlost de groep met het goede antwoord: 4,50 euro. Buiten zuipen heeft deze 23 studenten tellende groep de komende intro nog wat in te halen. Van de vijf vragen zijn er uiteindelijk drie goed. De zesjescultuur zit er al vroeg in: voor een groep met een Nijmegenaar en mentoren wat magertjes, maar toch net voldoende.

 

De hoogte van het Erasmusgebouw, de bekendste kerk van Nijmegen en de naam van het door Frank Boeijen bezongen park. Is de kennis van de nieuwbakken eerstejaars al op peil of hebben de mentoren nog een schone taak te vervullen? Tijdens de introductie vraagt ANS de aankomende studenten naar hun voorkennis over hun nieuwe thuis, Nijmegen. Op de eerste sportdag van de week staat menig aankomend student zich met een chagrijnig gezicht te verkleumen in een korte broek. Dit introgroepje van Rechten heeft echter net enthousiast achter een bal aan lopen rennen. De studenten in spé verzamelen zich nog nahijgend aan de kant om zich door ANS aan de tand te laten voelen. Wat staat er in het logo van de Radboud Universiteit en wat betekent dit? Verschillende introlopers uit de groep zijn gekleed in een Radboud-hoodie, waar de slogan natuurlijk gewoon opstaat. Desondanks is bij de meeste een vragende blik te zien, maar Belle (17) blijkt toch eens naar haar trui gekeken te hebben voordat ze hem aantrok en zegt aarzelend: 'In dei nomine feliciter'. Dit betekent 'gelukkig in Gods naam' en niet 'in de naam van het feest', zoals wordt geopperd door de groep. Welk busnummer heeft de Heyendaalshuttle, de busverbinding tussen het centraal station en de RU? Bionda (19) heeft na een jaar in Nijmegen gestudeerd te hebben al enige ervaring met de beruchte lijn. Dicht opeengepakt staan en de zweetoksels van de één ruiken terwijl de ander in je nekt hijgt, doe je nog altijd in lijn 10. Wie was Raboud eigenlijk? De termen 'wetenschapper' en 'hogepriester' komen al snel naar voren. 'Hoe weten jullie dit?' roept Tineth (18) in opperste verbazing. Geschiedenisboeken doorspitten is blijkbaar een hobby van de rest. Radboud was een bisschop, geleerde, dichter en heilige en leefde rond 900. Met dit antwoord worden dus wel wat punten verdiend. Noem zoveel mogelijk kroegen in de Molenstraat. 'Het Bascafé', roept Xander (20) enthousiast. Hij stuit op een hoop protest van de anderen, gezien deze tent zich niet in de bekendste zuipstraat van Nijmegen bevindt. 'Waar is de Molenstraat dan?', vraagt Xander zich hardop af. De rest negeert deze vraag en roept enthousiast namen als 'Van Buren', 'Stretto' en 'Underground'. Zo worden netjes alle punten binnen geharkt. Hoe heet het mirakelspel uit de zestiende eeuw dat zich in Nijmegen afspeelt en waar straten naar zijn vernoemd? Het is heel even stil maar als Bionda (19) het woord 'Marikenloop' laat vallen komt het goede antwoord boven drijven. Mariken van Nieumeghen (ook bekend als Mariken van Nimwegen) is het juiste antwoord op deze vraag. Als dit een voorbode is voor aankomend collegejaar, zitten de rechtenstudenten goed. Alleen de vraag over Radboud wordt niet geheel juist beantwoord en sommigen uit de groep mogen de rest van de week wel even om zich heen kijken als ze gaan stappen. Nijmegen is echter meer dan alleen de Molenstraat dus ach, het wordt ze vergeven met een 9 als eindscore.

 

Het is december en dat betekent lijstjestijd. In de kerstvakantie presenteert ANS tot aan Oud en Nieuw iedere dag een lijstje waarin wordt teruggeblikt op 2014. Wat waren de leukste reacties? De leukste quotes? Welke interviews zijn het lezen waard? ANS duikt in het archief en rakelt het voor je op. Deze lijstjes kunnen er voor jou overigens anders uitzien, dus schroom niet te reageren met jouw rangorde. Het lijstje van vandaag: De leukste beeldreportages van 2014.

5. Campusrun Dit jaar werd de eerste Radboud Campusrun georganiseerd door de NSSR, asap en studentenhardloopvereniging ‘t Haasje. Ongeveer zeventig fanatiekelingen gingen voor de snelste tijd, waaronder rector magnificus Theo Engelen. De een nam het serieuzer dan de ander, zoals duidelijk op de foto’s te zien is. Bovendien bleek het best vermoeiend, maar dat is geen reden om bij te pakken neer te zitten.

4. Start introductie De introductie is elk jaar weer iets om op terug te kijken en de start blijft leuk om te zien. Grote, ongeorganiseerde groepen eerstejaars proberen zich een weg te banen naar de inschrijfbalie. Dit doet iedereen toch ten minste even terugdenken aan zijn of haar eigen introductie.

3. Grotiusgebouw Het kan niemand zijn ontgaan: de eerste beelden van het langverwachte Grotiusgebouw, de nieuwe rechtenfaculteit. Het luxe en moderne karakter straalt er vanaf. Menig student zal jaloers geweest zijn bij het aanzien van deze foto’s, vooral zij die de rest van hun studie in de Thomas van Aquinostraat moeten doorbrengen. Bovendien blijkt Het Gerecht ook nog luxer te zijn dan De Refter, het eten wordt recht voor je neus bereid.

2. Demonstratie leenstelsel Iedereen die zelf niet naar het Malieveld afreisde om te protesteren tegen het leenstelsel, was ongetwijfeld benieuwd naar een impressie van deze demonstratie. Aankomende studenten maakten een gezamenlijke vuist en vertoonden op spandoeken en bordjes de grappigste anti-leenstelselwoordgrappen die ze konden bedenken. Emile Roemers volmoedige en optimistische lach sprak bovendien boekdelen. Helaas lijkt het allemaal van weinig nut te zijn geweest, de Tweede Kamer stemde alsnog in met het voorstel.

1. Doornroosje Try-out Na 44 jaar aan de Groenewoudseweg, werd Doornroosje nieuw leven ingeblazen met een nieuwe locatie op het Stationsplein. ANS woonde de eerste show bij en schoot prachtige beelden. Dat belooft veel goeds voor de komende optredens. De  sneakpreview van Doornroosje was al mooi om te zien, maar de beelden zijn des te beter als daarin te zien is waar Doornroosje voor bedoeld is: grote feesten en veel muziek.

 

 

 

Door het stadscentrum van Nijmegen lopen zonder een rode Radboud-hoodie tegen te komen is een hele opgave. Tot nu toe heeft de universiteit de veel gespotte trui gratis gegeven aan introductielopers, mentoren en begeleiders van de intro-weekenden. Om de ouderejaars, alumni en medewerkers ook aan een trui te helpen, zijn ze in september in de aanbieding bij de webwinkel. Voor tien euro ben je ook de trotse eigenaar van een rode hoodie. 'Iedereen moet de kans krijgen om een hoodie te kopen' vertelt Pim van Zanen, hoofd Corporate Communicatie. 'Ze zorgen voor binding en daar wil het College van Bestuur graag in investeren.' Wanneer de RU in één keer veel hoodies bestelt, daalt de inkoopprijs. Hoe meer mensen de trui kopen, hoe voordeliger dit is voor de universiteit. De reden dat de hoodie in de Campusshop veertig euro kost, is volgens Van Zanen omdat het om een andere trui gaat met een gecompliceerdere bedrukking. 'Het is niet de bedoeling om winst te maken op studenten.' ANS is benieuwd hoeveel de nieuwe hoodie gaat kosten in de campusshop na september.