ANS

In het studentenleven zijn de mogelijkheden niet te overzien. Waar kun je het beste wildkamperen, wat is het hipste kapsel en hoe scoor je het snelst een bedpartner? In De Graadmeter gaat ANS elke maand op onderzoek uit om moeilijke beslissingen makkelijk te maken. Deze keer: ontbijtmenu's. Tekst: Ronald Peeters Foto’s: Anders Hoendervanger en Ronald Peeters     Waar: McDonalds Prijs: 1,95 euro Sfeer: Vet leeg Smaak: McMuf Score: 2/5 De dikste keten ter wereld is altijd bereid argeloze voorbijgangers vol te proppen met gezouten kunstvoer, ook ‘s morgens. Klokslag half 10 is er geen kip in de McDonalds, maar de vettige frietlucht is al wel aanwezig. Het menu bestaat uit een McMuffin met bacon en ei of een croissantje met jam. Verder krijg je, naast 300 calorieën, ook nog een bak koffie of thee en een flesje sinaasappelsap. De McMuffin lijkt op de afbeelding heel wat. Als het geheel uit de verpakking wordt gehaald, ziet het er echter uit alsof het al eens is opgegeten. De vettigheid druipt van de muffin af en de verdeling van smaakstoffen is zwaar uit balans. Verder smaakt de koffie naar thee. Mocht je per se naar de mac willen, koop dan gewoon een hamburger. Dan weet je van tevoren al dat je gefabriceerde zooi naar binnen werkt. Waar: IKEA Prijs: 1 euro (exclusief reiskosten) Sfeer: Chaotisch Smaak: Welke smaak? Score: 1/5 Je zult een ochtend vrij moeten nemen, wil je in de IKEA een ontbijtje eten. Vanuit Nijmegen reis je ongeveer een uur met trein en bus voordat de Ikea Duiven in zicht is. De ellende moet dan nog beginnen. Een enorme massa hongerige gasten staat al in de rij voor dat felbegeerde 1-euro-ontbijt. Het uitzoeken van het ontbijt is als het in elkaar zetten van een IKEA-kast: onoverzichtelijk, irritant en het duurt enorm lang. De koffieautomaat is omringd door tientallen klanten die zo snel mogelijk een bak pleur willen, wat de efficiëntie niet ten goede komt. Na een half uur kan er gegeten worden. Het te hard gekookte eitje en het witte puntje blijken een aardige combinatie te zijn, maar het croissantje met jam heeft een rubberen structuur. Waarom zoveel mensen hun ochtend verspillen aan dit Zweedse hoopje ellende blijft een mysterie. Waar: Blonde Pater Prijs: 7,50 euro (zonder koffie) Sfeer: Zondags Smaak: Luxe Score: 3/5 Het kost een aardige duit, maar dan heb je ook wat. Met drie geroosterde boterhammen, beschuit, roerei met spek en dan ook nog eens beleg zit je bij de Blonde Pater gebakken. Groot nadeel is dat bij dit hele pakket geen drankje zit. Een kopje koffie kost nog eens een slordige 2 euro, waardoor je bijna moet bijlenen om dit ontbijt te kunnen financieren. De smaak is prima, de boterhammetjes met kaas happen makkelijk weg en het beschuitje met jam mag er ook wezen. Het eitje kon iets warmer maar doet niet onder aan de kookkunsten van een doorsnee student. In het café hangt een gemoedelijk sfeertje met her en der wat bejaarden die rustig een kopje koffie drinken met een krantje. Als je geld over hebt en iemand met Valentijnsdag wil verrassen met een prima ontbijt, loop je hier zeker geen blauwtje. Waar: HEMA Prijs: 1 euro Sfeer: Echt HEMA Smaak: Succes verzekerd Score: 4/5 HEMA verkoopt niet alleen onderbroeken, worsten en zorgverzekeringen. De oer-Hollandse keten heeft ook naam gemaakt met haar ontbijtjes voor slechts 1 euro. Wie de moeite neemt om tussen 9 en 10 uur naar de winkel te komen, krijgt een prima ontbijt. Wel moet er rekening worden gehouden met een rij van zwervers, studenten en bouwvakkers die al klaarstaan voor het goedkope voedsel. Eenmaal aan de beurt ligt er een baguette met omelet en croissantje met jam klaar. Vervolgens kun je in de rij aansluiten voor koffie of thee. De bonen moeten blijkbaar nog geplukt worden want het tempo waarin de koffie wordt gemaakt, is bijzonder traag. Als je dan eenmaal een plekje hebt gevonden, blijkt de koude omelet prima te smaken en het knapperige croissantje lijkt vers. Met een flinke bak koffie ernaast mist eigenlijk alleen nog de rookworst om hier een prima deal van te maken. Bekijk hier de overige artikelen uit de februari-ANS.

 

Als GroenLinks haar zin krijgt, dan komen studenten die op kamers wonen binnenkort ook in aanmerking voor huurtoeslag. Tweede Kamerlid Jesse Klaver vindt het huidige systeem 'pervers'. Studenten kunnen nu pas huurtoeslag ontvangen als zij een zelfstandige woonruimte hebben met een eigen toegangsdeur, woonkamer, keuken en toilet. Hierdoor bouwen studentenhuisvesters steeds vaker losse eenheden die duurder zijn dan kamers in studentenhuizen. Bovendien ligt de gemiddelde kamerprijs met 370 euro in Nederland boven de basisbeurs van 270 euro die studenten ontvangen. Veel studenten zijn zo hun volledige studiefinanciering kwijt aan huur en dit moet volgens Klaver veranderen. De huurprijs in Nijmegen varieert behoorlijk waarbij prijzen bij particuliere verhuurders meestal veel hoger liggen dan van de SSHN. Dit voorstel is overigens al eerder ingediend door GroenLinks. In 2004 werd het initiatief door een kleine meerderheid afgewezen.

 

Het houdt de gemoederen in Nijmegen al ongeveer 10 jaar bezig: de herbouw van de Donjon in het Valkhofpark. Tijd voor een overzicht.

In 2005 begon de discussie rond de Donjon. ANS vroeg toen aan twee experts wat de voors en tegens waren voor de bouw ervan. In december van dat jaar werd bekend dat de inwoners van Nijmegen hierover konden gaan stemmen. Bovendien werd dat jaar in het valkhofpark met behulp van steigerpalen bekleed met fotodoek, een nepdonjon neergezet. In 2006 sprak staatssecretaris Eberhard Van der Laan zich uit tegen de komst van het gebouw. De meesten dachten dan ook dat het plan van tafel was.  In 2007 gaf minister Van der Hoeven de gemeente toch nog toestemming voor de herbouw.  Gisteravond stemde een meerderheid in de gemeenteraad voor de komst van de Donjon. Het einde van de discussie lijkt dus in zicht.

 

Van duffe collegezalen tot aan de straatstenen onder je voeten, duurzaamheid is van groot belang op de campus. Studerend Nijmegen kan deze week zijn hart ophalen tijdens de Groene Week. Van workshops biologische bonbons maken tot aan verantwoord zuipen, er is voor ieder wat wils. Dinsdagavond was er een rondleiding om alle insen outsvan onze duurzame campus te leren kennen. ANS doet verslag. ‘In den beginne’, grapt milieukundige Carlo Buise over het ontstaan van de campus. Tijdens de presentatie die voorafgaand aan de rondleiding wordt gegeven, komen een hoop zwart-witplaatjes voorbij, met natuurlijk als eerste Landgoed Heyendaal. In het geschiedenislesje komen zowel algemene weetjes als een aantal interessante feitjes naar voren. Zo werd in het Kelkplan over de inrichting van de campus rekening gehouden met de katholieke sexdrift. ‘Katholieken weten wel hoe ze kinderen moeten maken’, grinnikt Buise. Hierna volgen indrukwekkende plaatjes van het nieuwe Grotiusgebouw. Rechtenstudenten kunnen zich alvast lekker maken voor onder andere driedubbel glas en ventilatie om de CO2-concentratie te verlagen. Wanneer de luchtkwaliteit achteruit gaat, springt de ventilatie aan. De RU zal volgens Buise een Harvard-achtige campus zijn met minder gebouwen dan nu en 20.000 vierkante meters meer ‘groen’. De RU timmert al flink aan de weg als het om duurzaamheid gaat. Zo wordt de temperatuur in gebouwen met behulp van grondwater – dit heet warmte- en koudeopslag – geregeld. Om de natuurlijke temperatuur in de grond te behouden, maakt de universiteit daarbij gebruik van restwarmte uit het magnetenlab. Verder is het ook leuk om te weten dat je het Gymnasion haast zelf uit elkaar kunt halen, want het gebouw is in elkaar geschroefd. Door de rondleiding sta je stil bij zaken die je normaal niet opvallen. Zo staan er op het Erasmusgebouw twee koeltorens, zijn op het Collegezalencomplex speciale CV-ketels te vinden en is de parkeerplaats achter het Gymnasion uitgerust met klinkers die regenwater kunnen filteren. Let in het bijzonder op de grote boom voor het Gymnasion aan de Heyendaalseweg, die schijnbaar voor 20.000 euro van 200 meter verderop, over de loopbrug daarheen is getild. Lekker duurzaam.

 

Waarom word je gelukkig van Nijmegen? Vijf studenten Communicatiewetenschap maakten voor een mastervak een filmpje over waarom Nijmegen zo'n leuke stad is. Door het filmpje word je gedwongen om na te denken over waarom jij Nijmegen leuk vindt. Volgens de makers speelt Nijmegen met haar citymarketing heel erg in op de Vierdaagse en de Zevenheuvelenloop, terwijl er iedere avond wel iets te doen is in de stad. Zelf omschrijven de dames Nijmegen als hipsterstad, door de vele hippe plekken. In de oudste stad van Nederland zijn namelijk allerlei koffietentjes, leuke winkels en is er op cultureel gebied veel te doen, aldus de dames in Ugenda.  

 

Minister Bussemaker van Onderwijs komt op haar Hoger Onderwijs-tour (HO-tour) niet naar Nijmegen. Arnhem wordt, als stad zonder universiteit, op 29 oktober aangedaan als de 'studentenstad' van regio Oost. Tijdens de tour wordt in vijf bijeenkomsten, verspreid over de vijf regio's van Nederland, gesproken over de toekomst van het Hoger Onderwijs. Het debat in Arnhem zal gaan over de doorstroom naar de beroepskolom en de aansluiting op de arbeidsmarkt. Geïnteresseerde studenten mogen meepraten, maar moeten volgens de site van de HAN wel een uitnodiging meenemen. Instellingen mogen voor de bijeenkomst in de eigen regio een delegatie sturen, bestaande uit acht tot vijftien personen. De RU moet de Nijmeegse delegatie zelf samenstellen. Zomaar in de trein stappen naar Arnhem heeft dus geen zin.

 

Dat je als huurder in Nijmegen wordt afgezet, blijkt uit het jaarverslag van Stichting Huurteams Nijmegen dat gisteren uitkwam. Door 425 huurders in nood te helpen, heeft de stichting 262.000 euro aan huur bespaard. Huurteams helpt je als je een te hoge prijs betaalt, onverklaarbare servicekosten hebt, kampt met onderhoudsproblemen of een ander geschil hebt met je huisbaas. De stichting probeert in eerste instantie te bemiddelen, maar helpt de huurder ook als dat op niets uitloopt en er een proces komt. Normaal gesproken is tweederde van de geholpen huurders student, dit jaar wisten ook meer niet-studenten de hulppartij te vinden: maar de helft van de groep studeert. Volgens Pepijn Eymaal, voorzitter van Huurteams Nijmegen, geeft de enorme besparing aan dat particuliere verhuurders zich niet aan de wettelijke maxima houden: 'Het is een schandalig hoog bedrag, dat nu gelukkig terugvloeit naar huurders die het ten onrechte hebben betaald.'

 

Huurteams Nijmegen heeft Nijmeegse huurders in 2013 188.000 euro bespaard. De stichting helpt sinds 2009 huurders wanneer zij bijvoorbeeld te veel betalen of problemen ondervinden met hun contract of servicekosten en voeren de nodige juridische stappen uit. Slachtoffers van de zogenaamde 'huisjesmelkers' hoeven hier niets voor te betalen. Hoelang de stichting nog kan bestaan is echter nog maar de vraag. Huurteams bestaat namelijk dankzij een gemeentelijke subsidie, maar het huidige college van burgemeester en wethouders (B&W) besloot eerder deze bijdrage in 2015 stop te zetten. De VVD pleitte al dat in 2014 de subsidie stop moest worden gezet, er zouden genoeg alternatieven zijn voor huurders. Het juridisch loket is hier een voorbeeld van. Pepijn Eymaal, voorzitter van Huurteams Nijmegen is het hier niet mee eens. 'Dit loket geeft alleen advies, wij staan werkelijk huurders bij en hebben daar ook de nodige expertise voor in huis. We zijn echt een zinvolle aanvulling in een stad waar de woningnood hoog is. Hierdoor kunnen verhuurders veel te veel vragen, we komen soms schrijnende gevallen tegen.' Het is niet zeker of de subsidie daadwerkelijk wordt ingehouden. Het nieuwe, nog te vormen, college van B&W kan hier op terug komen. Eymaal ziet het zonnig in: 'We hebben in 2013 alle 44 zaken die gestart zijn, ook gewonnen. Ik heb goede hoop voor de toekomst.'

 

Van fijnproeverskoffie tot charmante muurstickers en van tweedehands hippiekleding tot een culinair broodje falafel, overal in Nijmegen worden unieke diensten of producten aangeboden door originele start-ups of initiatieven. Een voorbeeld hiervan is Ieder z’n Vak. ANS sprak met een van de initiatiefnemers. Tekst: Daan van Acht Foto's: Ieder z'n Vak Pakweg drie weken geleden openden Suzanne van de Vranden en Jochem van der Staaij de winkel Ieder z’n Vak. Particulieren krijgen de kans om voor drie tientjes per week een kast, plank of kledingrek in de winkel te huren en eigen creaties aan te bieden aan het Nijmeegse winkelpubliek. Dankzij dit concept verandert het aanbod van de winkel constant en hopen de eigenaren dat zowel klanten als huurders maandelijks zullen blijven terugkeren. Hang naar eigenheid Bij binnenkomst is het gezellig druk in het pand aan de Lange Hezelstraat, met een constante stroom van binnenkomende en vertrekkende klanten én verkopers. Mede-eigenaar Van der Staaij is druk bezig met het uitleggen van het concept aan nieuwsgierige klanten. Van der Staaij: ‘Blijkbaar is het echt de tijd voor dit soort winkels. Het valt me op dat er een afnemende vraag is naar massaproductie en een toenemende vraag naar originaliteit.’ De winkel valt niet alleen in de smaak bij consumenten, ook verkopers weten Ieder z’n Vak te vinden. ‘We hebben inmiddels al een wachtlijst voor de te verhuren planken.’ Klanten hoeven niet bang te zijn voor een overdaad aan hetzelfde product. Van de Vranden en Van der Staaij proberen bewust de variatie in de winkel te behouden. ‘Op dit moment verkopen we relatief veel sieraden, vandaar dat we die er even niet meer bij willen.’ Logischerwijs wordt ook op de kwaliteit van de spullen gelet, de winkel neemt niet klakkeloos alles aan van verkopers. Daarom wordt ontwerpers of verkopers van te voren gevraagd hun spullen mee te nemen, zodat de eigenaren ernaar kunnen kijken. ‘De constructie is niet honderd procent waterdicht, maar dat nemen we voor lief.’ Alles of niets Van der Staaij zegt geregeld studenten te spotten in de winkel. ‘We hebben op dit moment een plank verhuurd aan een aantal studenten van de HAN, die een speciaal soort eierkoker verkopen.’ De vooruitzichten lijken vooralsnog veelbelovend. Van der Staaij: ‘Helemaal zeker weet ik het niet, maar ik verwacht dat we in de toekomst goed zullen blijven draaien. De locatie is voor ons zeer belangrijk. We wilden heel graag in de Lange Hezelstraat zitten, aangezien we hier het juiste publiek aantrekken. Het was zelfs zo extreem, dat als het niet zou lukken om op deze plek te komen we zouden overwegen het hele plan van de winkel te laten varen.’

 

In Nijmegen wonen ongeveer 150 illegalen. Omdat de overheid niets voor deze mensen doet, komen zij terecht bij Stichting Gast. Depressie en angst komen veel voor: ‘Ik loop nooit door rood, straks word ik opgepakt.’ Tekst: Saskia Verheijden Illustratie: Sascha Wijnhoven Dit artikel verscheen eerder in de januari-ANS Geen huis, geen geld, geen uitkering, niet mogen werken en geen recht hebben op onderwijs. Dit kenmerkt het leven van een uitgeprocedeerde. Naar schatting leven er honderdduizend mensen illegaal in Nederland. In Nijmegen wonen ongeveer 150 landlozen. Hun rechten beperken zich tot juridische bijstand, medisch noodzakelijke zorg en - voor kinderen tot 18 jaar - onderwijs. Hoe ziet het leven van deze mensen er uit? Te Gast De gemeente Nijmegen mag van de overheid geen geld uitgeven aan uitgeprocedeerde vluchtelingen. Vanuit de gemeente wordt dan ook geen opvang geregeld. Een plek waar illegalen in Nijmegen wel terecht kunnen, is Stichting Gast. Frans Houtbeckers, een van de oprichters: ‘Wij vangen mensen op die geen recht meer hebben op opvang en niet terug kunnen naar hun eigen land, maar nog wel een reële kans hebben op een procedure. Voor hen is geen plaats binnen deze samenleving.’ Vandaag de dag vallen er ongeveer dertig mensen onder de zorg van Stichting Gast. Twintig van hen worden dagelijks begeleid. Maarten Geuzendam, coördinator PR-activiteiten van Stichting Gast vertelt: ‘Illegalen onder dagelijkse begeleiding krijgen 25 euro per week om te voorzien in dagelijkse kosten en een kamer in een van onze huizen verspreid over de stad. Omdat illegalen groot belang hebben bij hun privacy, is de precieze locatie geheim. In de woningen worden meerdere mensen ondergebracht, waarbij ze,bij voorkeur een eigen kamer krijgen, om in ieder geval een plek voor zichzelf te hebben.’ Om te zorgen dat zij toch nog iets te doen hebben, regelen wij voor hen baantjes waar geen werkvergunning voor nodig is, zoals oppassen of poetsen bij bedrijven.’ Mensonwaardig Eens per week kunnen de vluchtelingen in het Koffiecafé van de stichting gratis voedsel ophalen en ervaringen met elkaar delen. In het café geeft een vrouw haar baby de fles en vertellen mannen elkaar sterke verhalen. Vrijwilligers vragen oprecht geïnteresseerd hoe het met de gasten gaat. Een van deze luisterende oren is Maartje Janssens, cliëntbegeleider bij Stichting Gast. ‘Ik heb momenteel twee cliënten voor wie ik een soort maatje en tussenpersoon ben,’ vertelt Janssens. ‘Ik heb contact met VluchtelingenWerk Nederland, hun advocaat en hun psycholoog. Het is pittig werk, maar ik ben blij dat ik iets kan betekenen voor mensen waar niets voor is geregeld. Wanneer ik word gebeld omdat een van mijn cliënten is opgepakt, laat ik mijn werk vallen. Het is mensonwaardig om illegalen zo aan hun lot over te laten.’ Het gebeurt vaak dat uitgeprocedeerden worden opgepakt. Verblijven in Nederland zonder verblijfsvergunning is niet strafbaar, maar een uitgeprocedeerde kan, geheel tegenstrijdig, op elk moment opgepakt worden. De kleinste overtreding kan hen een onterechte gevangenisstraf van een jaar opleveren. Sheku, een van de cliënten van Stichting Gast, roept paniekerig ‘Ik loop nooit door rood, dan word ik opgepakt.’ Oost west, thuis best Veel vluchtelingen willen niets liever dan terugkeren naar hun eigen land, maar dit is vaak niet mogelijk. Als de situatie in het land veilig wordt bevonden, betekent dit niet dat persoonlijke veiligheid wordt gegarandeerd. Ook hebben vluchtelingen vaak geen paspoort van het land van herkomst. Soms zijn de omstandigheden zo gevaarlijk dat de advocaat vindt dat terugkeer niet mogelijk is en hoger beroep moet worden aangevraagd. ‘Je belandt dan in een lang proces. Sommige uitgeprocedeerden wachten hier al tien jaar en moeten misschien alsnog terug. In de tussentijd verspillen zij een deel van hun leven waarin zij hier niets op kunnen bouwen’, aldus Janssens. Omdat verzetsgroepen of oppositiegroepen sterk gericht zijn tegen terugkerende vluchtelingen, lopen illegalen in hun thuisland groot gevaar. Houtbecker: ‘Vaak zitten teruggekeerden ondergedoken, en zijn dus vluchteling in hun eigen land. We horen zelfs af en toe dat zij worden gemarteld of doodgeschoten.’ Asielzoekers die denken in een ander land wel een verblijfsvergunning te krijgen, hebben pech: eenmaal afgewezen in Nederland, is een nieuwe aanvraag in de EU niet mogelijk. Persoonlijk ongeluk Sheku vertelt over zijn ervaringen als vluchteling: ‘Ik was manager van een van de grootste hotels van Siërra Leone toen daar een burgeroorlog uitbrak. In 1999 werd de hoofdstad overgenomen door rebellen en werden er in minder dan twee dagen tienduizend mensen vermoord. Omdat een hoop rebellen in mijn hotel zaten, waarvan ik niet wist dat ze tot die groep behoorden, werd ik door de familieleden van slachtoffers verantwoordelijk gehouden voor de doden. Het was voor mij onveilig om te blijven. Als het nú veilig zou zijn, zou ik direct terugkeren. In Sierra Leone kan ik doen waarvoor ik gekwalificeerd ben, ik heb namelijk economie gestudeerd. Mijn leven bestaat nu uit een beetje lezen.’ Sheku kan, ondanks alles getypeerd worden al een charmante, positieve dertiger: ‘Gelukkig kan ik af en toe schoonmaken bij een goede vriend thuis.’ Dit optimisme geldt niet voor alle cliënten van Stichting Gast. ‘De meeste mensen zijn zwaar depressief en angstig,’ vertelt Janssens. ‘ Veel illegalen komen hun kamer niet uit.’ Toekomstmuziek? Ondanks de Universele Rechten van de Mens, is de overheid niet verplicht om deze mensen te helpen. In de wetgeving staat niet vastgelegd dat er hulp aan illegalen moet worden geboden. In de toekomst zal dit misschien verbeteren aangezien het Europees Comité voor Sociale Rechten van de Raad van Europa op 10 november berichtte dat Nederland illegalen onderdak moet bieden. Dit is een advies, Nederland hoeft zich hier niet aan te houden. Het is dus onduidelijk of de situatie voor illegalen in de toekomst zal verbeteren. Klik hier voor de overige artikelen uit de januari-ANS.

 

ANS-Online brengt visuele versnaperingen met een actuele invalshoek. Deze keer: de Batavierenrace. Afgelopen weekend was er weer voor even leven in de Achterhoek. Honderden busjes met studenten scheurden door de grensstreek van Nijmegen naar Enschede om daarna de spierpijn weg te zuipen in de campusdisco's. In 2009 deed ANS al beeldend verslag van de finish van de jaarlijkse Batavierenrace. Daar zagen we onder anderen een bloot konijn. Dit jaar namen we een kijkje op de avond van de start van de grootste estafetteloop ter wereld. Die kenmerkte zich door een Gymnasion vol renners, wankelende fietsen en slaapkoppen. Dit is een sfeerimpressie van Nijmegen in Bata-tijd. Controle van de begeleidende fietsen: toeters en bellen zijn oké, als er maar licht op die fiets zit. En dan begint het wachten op de start. Dat kan met een ballon... ... of met een ANS. Voor wie nog een nachtje wil slapen over zijn deelname is er de slaapzaal, waar ook de longinhoud nog even getest kan worden. De sambaband zorgt voor de benodigde peper in de reet. Dan is het eindelijk tijd voor de start. Maar liefst 8500 deelnemers liepen dit weekend een blauwtje. Onder luid gejuich het donkere Nijmegen in. Pooh Pooh, je wordt wel moe van dat rennen. Tekst en foto's: Kiki Kolman

 

In de net verschenen maart-ANS staat een stuk over creatieve initiatieven in leegstaande panden. Eén van de locaties waar ANS een kijkje nam was Het eerste uur in de oude SNS-bank aan het Keizer Karelplein. Helaas lijkt de actualiteit ons in te halen: uit meerdere hoeken komen geruchten dat de jonge artistiekelingen het pand zeer binnenkort moeten verlaten. Het slechte nieuws mocht de pret gisteravond tijdens de PingPongClub in ieder geval niet drukken. De organisator van alternatief vertier De Vlegel verhuisde voor de tweede editie van het feestje de pingpongtafels, een dj en een handjevol blacklight-lampen naar een eenmalige alternatieve locatie: een theaterpand in Nijmegen-Oost. Zo'n 150 fanatiekelingen kwamen daar gister samen om een potje te pingpongen, een biertje te drinken en een dansje te wagen. ANS was erbij en bracht de avond in beeld. Foto's: Erik Diekstra Niet alleen de balletjes, maar ook alle hippe blouses, T-shirts en truien lichtten op onder de blacklight. Alex Jansen en Sinan Alakuş verzorgden fijne tunes. Het is weer net als vroeger op de camping: met zijn allen om de tafel. Lekker chillen op de tribunes. Potjes rond-de-tafel eindigen in fanatieke finales. Helaas niet op beeld vastgelegd, maar wel een goed verhaal: één speler werd zo enthousiast dat hij uit zijn broek scheurde. Gezelligheid alom.

 

Al sinds de jaren zeventig staat Nijmegen bekend als links bolwerk. De geuzennaam 'Havana aan de Waal' is te danken aan het eerste rode stadsbestuur dat in 2002 aantrad, maar roept ook herinneringen op aan de roerige jaren zeventig. In 1981 werden er zelfs tanks ingezet om gekraakte gebouwen in de Piersonstraat te ontruimen. Nog steeds wordt Nijmegen gezien als een van de meest linkse steden in Nederland, maar bestaat 'Havana' nog wel? In de februari-ANS gingen we op zoek naar de linkse resten in de Keizerstad. In de Piersonstraat waren in februari 1981 tanks en 200 ME-busjes nodig voor de confrontatie met krakend Nijmegen Deze ME'er is inmiddels uitgegroeid tot monument Eetcafé de Plak speelt een voortrekkersrol in de Nijmeegse emancipatiebeweging Bij kollektief kafé Bijstand werkt iedereen vrijwillig en gaat de winst naar maatschappijkritische lokale initiatieven Ook in het straatbeeld is Havana, al dan niet vanuit oprechte overtuiging, zichtbaar Boekhandel de Feeks is gespecialiseerd in homo- en lesbische literatuur Voorheen socialistische boekhandel de Oude Mol heet nu Roelants, maar boeken van Wilders verkopen ze nog steeds niet Hier stond het ouderlijk huis van de moeder van Karl Marx Collectief eet- en dagcafé De Klinker, gevestigd in De Grote Broek, het bekendste pand uit de Nijmeegse kraakgeschiedenis

 

ANS-Online brengt visuele versnaperingen met een actuele invalshoek. Deze keer: opvallen met neon en flikkerende lichtjes.Tekst en foto's: Kiki Kolman Terwijl de engeltjes bij nachten zingen en kerkbezoekers de tweeduizendtwaalfste geboorte van het heertje Jezus vieren, doen anderen hun best om het kerstgevoel in de aardse straten te verspreiden. Knipperende kerstversiering en roodgeneusde rendieren, ANS brengt de kunst en kitsch van de Nijmeegse straten in beeld. Arrenslee? Nee hoor. De kerstman anno 2012 verspreidt pakjes op een rijwiel van fietsenmaker De Concurrent. Balkon aan het Zwanenveld. Waar de rendieren en kerststerren na de decembermaand worden gelaten is ons een raadsel, aan een zolder ontbreekt het de flatbewoners immers. In de Maerlenstraat wordt het bewijs geleverd van de vergevorderde, hedendaagse technologie: deze versiering geeft niet alleen licht, maar kan ook knipperen en bewegen. 'Nee Hendrik, we hebben al genoeg van die zooi in onze tuin staan.' 'Maar Bea! Bij deze lichtgevende hemelpoort krijgen we een gratis kerstman!' Bij een bezoek aan deze tandarts aan de Molenweg springt het glazuur spontaan van je tanden. Deze makelaar aan het Keizer Karelplein houdt het bij klassiek wit. Mooier of niet? Ach, over smaak valt te twisten. Studentikoze kerst bij Omnivagus aan de Sint Annastraat: kerstman op halfelf en een gekapseisde, opblaasbare kerstboom op het balkon.

 

Afgelopen zondag werd het Nijmeegse centrum overspoeld door zoete noten en muziekaanbidders bij de eerste editie van festival Nijmeegse Muziek op Straat. Op zeven verschillende locaties in de binnenstad speelden veertien verschillende bands en muzikanten een akoestische sessie. Medeorganisator Aram Scholten kijkt tevreden terug op de eerste editie van het evenement: ‘Afgelopen zondag was een groot succes. Er waren veel mensen in de stad die bij de bands bleven hangen. Volgens mij heeft iedereen die er was een hele leuke middag gehad. De aanvraag voor een nieuwe editie is al gedaan bij de gemeente, dus als het goed is keert Nijmeegse Muziek op Straat volgend jaar weer terug in het Nijmeegse stadscentrum’ Bekijk hieronder de foto’s van het nieuwe festival. Foto's: Pleunie de Wild The Hubschrauber, winnaar van Kaf en Koren 2012, rockt de Nijmeegse straten. Kladderadatsch haalde alle toeters en bellen uit de kast om een show neer te zetten. Cherry Red Nails trok een gepast publiek: maar liefst vijf mensen hadden een rode jas aangetrokken bij het luisteren naar de indie rock.  Het rode thema wordt ook voortgezet bij rock en blues-collectief Red Leg.  Taxidermist laat hun rock weergalmen in deze knusse uithoek van de Grote Markt. Ook voor punk is ruimte bij Nijmeegse Muziek op Straat, zo bewijst Antillectual tussen de marktkraampjes.

 

Gisteren organiseerden Cultuur op de Campus en Drift de eerste ochtendrave van Nijmegen. Tijdens deze technoworkout in het Sportcafé, dansten studenten zich warm om de rest van de dag soepel door te komen. ANS legde de actieve studenten uit Nijmegen vast. Tekst: Evy van der Aa Foto's: Mike Ruth       Een groep studenten kijkt afwachtend om zich heen. Dansen in de vroege morgen, wat moeten we daarvan verwachten? De DJ start de muziek. De beats lijken in de smaak te vallen, een deel van de groep komt in beweging. Een feestje is natuurlijk niet compleet zonder bijpassende drankjes. Omdat op de universiteit alcohol pas na vier mag worden geschonken, moeten de dansers het doen met alcoholvrije bubbels, die door nachtburgemeester Angela Verkuijlen worden geserveerd. En los. Of de dansende studenten na hun moves uitgeblust in de collegebanken zitten, is nog maar de vraag. Ze zijn wel warm gedanst, ‘rave your way into the day’.

 

Het moment waarop iedereen heeft gewacht, is daar. Kledingconcern Primark opende vanochtend om 11 uur haar deuren in Nijmegen. Blijkbaar is een dagje wachten tot je enigszins normaal kunt winkelen voor velen geen optie, gezien de enorme menigte die klaar stond om de winkel te bestormen. Om 9 uur wachtten de eerste liefhebbers van goedkope onesies al voor dichte deuren. Twee uur later kregen zij eindelijk de kans het slagveld te betreden. ANS was erbij om dit memorabele moment vast te leggen. Tekst: Redactie Foto's: Elise Talsma Zo zul je kassa's de komende tijd niet meer zien. Ja, nu lacht het personeel nog. Al ziet de vrouw rechts het onheil al naderen. Wanneer burgemeester Hubert Bruls hoort dat zelfs de XXL-shirts voor een spotprijsje de deur uit gaan, kan zijn dag niet meer stuk. De kudde mag ondertussen rustig wachten onder streng toezicht van mannen in pak. En daar is de dan officiële opening, Bruls knipt een lintje door. Spijbelende veertienjarige meisjes en een enkele opa werden rustig twee aan twee binnengelaten, om zich dan eindelijk te goed te doen aan kleding gemaakt door uitgebuite kindarbeiders.

 

Afgelopen zondag vond in Nijmegen de 22ste editie van het internationale Prinsentreffen plaats. De Jan Massinkhal vulde zich met ongeveer drieduizend mensen, waaronder de Prinsen en Prinsessen Carnaval van 59 dorpen en steden uit Nederland, Duitsland en België. ANS bezocht het evenement en geeft een sfeerimpressie.

Tekst: Evy van der Aa
Foto's:Ilja van Hoek  

Het hoofdprogramma begint in de Jan Massinkhal met een ceremoniële intocht, waarbij de Prinsen en Prinsessen via de rode loper naar het podium worden begeleid. Burgemeester Bruls heet de ongeveer 250 dorstlustige hoogheden welkom met een speech: 'Carnaval is het feest van lange nachten en korte toespraken.'

Wanneer de hoogheden het podium verlaten, vallen de bijzondere outfits pas echt op. ANS spreekt een prins in maillot aan, die vertelt dat er ieder jaar een nieuwe, passende outfit voor de prins uit zijn dorp, Weurt, wordt gemaakt. Aan het einde van carnaval gaat de schaar erin, hij mag alleen de steek houden.

Na de ceremoniële opening begint het programma, dat bestaat uit verschillende optredens. Dit prinsengevolg uit Emmerich, Duitsland, doet iedereen versteld staan met de hedendaagse dansen die de oude grijze mannen uitvoeren.

De prins uit Groesbeek test zijn nieuwe carnavalskraker, Er wordt gepaard in de gang.

Een foto van de feestende mensenmassa. Aan de lange tafels vloeit het bier rijkelijk, wat zorgt voor de nodige glasscherven op de vloer van de sportzaal.

 

Gisteren vierde de Radboud Universiteit haar 92e Dies Natalis met het festival Radboud Rocks. Het regende en het waaide, maar gelukkig was er genoeg te beleven.

Tekst: Tijs Sikma Foto’s: Simone Both

Op het Erasmusplein wordt fanatiek gesambabalt bij de heren van de loco loco discoshow.

Deze olijke barman heeft moeite het tongetje in de mond te houden.

Ook dit jaar konden studenten zich weer laten knippen in The Barberstation. Bovendien kon dit jaar ook het vrouwenhaar gekapt worden bij de dames van La Rosa de Cuba.

Na een middagje dansen, smaakt een pizza niet verkeerd.

In het reizende minibioscoopje de Cinevan konden per keer 5 personen genieten van een korte film.

De oude bazen van de Blue Grass Boogiemen speelden authentieke rootsmuziek. De RU leunde ook dit jaar weer op oude vertrouwde succesnummers, dat mocht de pret echter niet drukken.

 

ANS-Online brengt visuele versnaperingen met een actuele invalshoek. Deze keer: een skippyballenrace. De Nijmeegse Studenten Sport Raad (NSSR) bestaat dit jaar 55 jaar en dus is het tijd voor een feestje. Ballonnen, stoepkrijt, ijsjes en speelgoed werden woensdag uit de kast getrokken voor een heuse skippyballenrace. Met gevaar voor eigen leven waagden zes teams zich aan het toernooi met als hoofdprijs vier meter bier. Bouncen voor je pils dus. ANS legde het spektakel vast zodat ook zij die liever in het park lagen dan hun nek braken, toch kunnen meegenieten.   Zowel man als vrouw toont ballen in deze wedstrijd. De laatste heeft hier een duidelijke voorsprong. Ja, daar krijg je het warm van. Behoedzaamheid is gepast. Het balletje kan immers raar rollen, ehm... stuiteren. Het is goed om te zien dat de student van tegenwoordig zich nog kan vermaken met wat krijt en een stoep. Stel je voor dat je als organisatie niets te doen hebt tussen de rondes door. Dat krijg je van die ballenknijpers. Echte mannen poseren in zo'n geval stoer met hun roze stukken stuiterbal. Zo win je direct je mannelijkheid terug na een verloren wedstrijd. Bier verdien je hier helaas niet mee.