175 UvA-docenten plaatsen vraagtekens bij universiteitsbestuur

Met de ontruiming van het Maagdenhuis afgelopen zaterdag is het universiteitsbestuur van de UvA haar laatste goodwill kwijt. Het NRC plaatste vandaag een opinieartikel dat is ondertekend door 175 docenten en hoogleraren van de UvA, waarin zij vraagtekens plaatsen bij de samenstelling van het College van Bestuur (CvB). 'Met opnieuw een dwangbevel in de hand en de uitnodiging van burgemeester Van der Laan om alles in der minne te schikken negerend, verkoos het College van Bestuur echter de lange lat en het politiepaard van de ME boven de redelijkheid van het overleg', schrijven de UvA-docenten. Juridisch gezien is volgens hen op de beslissing niets aan te merken, maar de actie van zaterdag geeft de vertrouwenscrisis op de Amsterdamse universiteit duidelijk weer. In het opinieartikel wordt de ontruiming omschreven als flater van het universiteitsbestuur. Het CvB kan voorlopig nog niet rustig ademhalen: docenten zien hen liever gaan dan komen en De Nieuwe Universiteit heeft inmiddels alweer een nieuwe protestmars aangekondigd, die vandaag om 15.00 uur begint. Op Facebook hebben al meer dan duizend mensen aangegeven hieraan deel te nemen.

 

Lees meer

Carolien Roelants: ‘De IS lacht zich wild om de reactie van Nederland’

Wie de krantenkoppen van de afgelopen dagen leest zal één prangende boodschap niet zijn ontgaan: een mogelijke terroristische dreiging door de jihadisten van de Islamitische Staat (IS) zet Nederland op scherp. Koppen als ‘onbevangenheid staat onder druk’ sieren de kranten, militairen mogen niet langer in uniform de straat op en minister Opstelten van Veiligheid en Justitie heeft inmiddels van 41 potentiële jihadgangers het paspoort afgenomen om te voorkomen dat zij de IS in Syrië zullen versterken. Carolien Roelants, journalist en columnist voor NRC Handelsblad, vindt dit op zijn zachtst gezegd overdreven. Dertig jaar lang was zij Midden-Oostenredacteur en hoewel zij eigenlijk gepensioneerd is, steekt ze in haar scherpe columns over de conflictgebieden haar mening niet onder stoelen of banken. Roelants bevindt zich in het LUX ter voorbereiding op een lezing over haar specialisme, wanneer ANS haar ondervraagt over de impact van de Islamitische Staat (IS) op de Nederlandse samenleving. Is er aanleiding tot paniek?

Tekst:Marit Willemsen
Foto's:Ilja van Hoek

Zijn er aspecten van de IS die we niet te zien krijgen?
‘Wat wij vooral zien is het meedogenloze geweld – onthoofdingen, executies, kruisigingen. Dit heeft als doel om verzet onder de lokale bevolking en onder vijanden te ontmoedigen, en om radicale strijders aan te trekken. Een groot deel van de IS-propaganda bestaat echter ook uit ‘aardige’ berichten, het als het ware snoepjes uitdelen aan kinderen. Zo heeft de terreurbeweging zelfs een glossy met daarin de ideologische onderbouwing van de hele onderneming. Met die aardige beelden trekt de IS bijvoorbeeld gezinnen, artsen, professionals, loodgieters, rechters en geestelijken, die je ook nodig hebt om een staat op te bouwen.’

Je hoeft maar een krant open te slaan en de woorden ‘terreurdreiging’ spatten van het papier. Is deze angst voor aanslagen door aanhangers van de IS in Nederland terecht vindt u?
‘Er is altijd een zekere angst geweest voor de terugkeer van extremisten die zich bij de IS in ‘Syrië hebben aangesloten. Inmiddels zijn er zo’n 135 van deze jihadisten naar Nederland teruggekeerd en de autoriteiten worden hier erg ongemakkelijk van. Zo’n sfeer van angst is echter precies wat terroristen willen. De propaganda-afdeling van het kalifaat lacht zich er helemaal wild om, want gratis en voor niks hebben de autoriteiten in Nederland gezegd dat de bevolking bang moet zijn. Eerlijk gezegd deel ik deze angst niet. Ik geloof best dat sommige van die terugkerende Jihadisten een aanslag zouden kunnen plegen, maar de kans dat je onder die bom loopt, is percentueel gezien echt heel erg klein. Wat ik eigenlijk griezeliger vind, is dat de autoriteiten – minister Opstelten bijvoorbeeld – bereid zijn tot het nemen van maatregelen die op gespannen voet staan met democratie en vrijheid van meningsuiting. Het afnemen van paspoorten is hier een voorbeeld van. Ik vind het heel eng dat men langzaam maar zeker de democratie ontmantelt om een terreurdreiging, een heel beperkte dreiging. Er komen veel meer mensen om door auto-ongelukken en laten we eerlijk zijn, daar worden we allemaal niet zo bang van.’

Een terroristische aanslag valt qua impact toch niet te vergelijken met een verkeersongeluk?
‘Je moet de dreiging zelf in perspectief houden. Een aanslag wil niet zeggen dat er de volgende dag weer tien mensen om het leven komen. De terrorist wil dat de schokgolf van die ene aanslag heel sterk is en dat we daardoor helemaal worden lamgelegd. Ik wil onderstrepen dat het plegen van een aanslag helemaal niet zo makkelijk is als er wordt gesuggereerd. Mijn pleidooi is altijd: hou het perspectief in de gaten. Hou in de gaten wat het doel is van de dreiging, namelijk om je angst aan te jagen.’

IMG 8837 oranje opzijkijken 1024x682

Wat drijft de jongeren in ons land om zich aan te sluiten bij een organisatie als de IS en vervolgens ook weer terug te gaan naar Nederland?
‘Die 135 mensen zijn niet allemaal teruggekomen om hier het land te terroriseren. Heel veel jongeren zijn in de eerste fase van het proces gegaan om het Syrische volk te helpen en humanitair werk te doen. Dan heb je nog de mensen die op en neer gaan, dat zijn zo’n beetje jihadtoeristen, en sommigen gaan natuurlijk vanuit geloofsovertuiging of voor de kick. Sommige jongeren die roepen: “Ik haat de joden!”, weten niet wie 'de joden' zijn. Ze weten alleen maar dat je op deze manier tegen de schenen van de maatschappij schopt. Natuurlijk zitten er halve psychopaten tussen, maar ook mensen - daar hoor ik de laatste dagen veel over - die uit een gevoel van woede of onmacht gaan. Dit zijn jongeren die hier niets van hun leven kunnen maken en vanuit hun woede daarheen gaan om wraak te nemen voor hun eigen onmacht. De ‘hangjongeren’ van hier zien ‘stoere’ beelden van strijders met machinegeweren die actie kunnen ondernemen, dat trekt aan.’

Zijn er ook zaken die volgens u onderbelicht worden in de media?
‘Ik denk eerder dat sommige dingen worden overbelicht, zoals de aandacht voor de Nederlandse F16’s. Hier zie je dat de balans helemaal weg is. Het nieuws verhaalt vooral wat wij gaan doen, welk risico wij lopen. Veel minder wordt er ingegaan op wat er daar gebeurt. Het is onvermijdelijk dat er door de luchtaanvallen op de IS ook burgers worden gedood, daar wordt veel te weinig aan gedacht. Er hangt een soort sfeer in de lucht van "ha, we gaan oorlog voeren", dat zie je in de media ook erg veel terugkomen. De Nederlandse regering was eigenlijk beledigd dat het niet gevraagd werd voor een coalitie tegen de IS en stond te springen om eindelijk mee te ‘spelen’. Wat mij betreft heeft het daardoor ook overhaast besloten mee te doen.’

Wat had Nederland dan moeten doen volgens u?
'Ik denk dat er al veel eerder goed had moeten worden nagedacht over wat er aan de hand is in Syrië en wat de consequenties zijn. Er woedde drie jaar lang een akelige oorlog waaraan het buitenland niets heeft willen doen. In de tussentijd zijn er miljoenen vluchtelingen de grenzen overgestoken. Langzaam maar zeker zie je uit die kookpot van ellende de IS opstijgen en komt er een extra probleem bij. Ik vraag me af of F16’s op Syrië afsturen nu de beste methode is om het probleem op te lossen. Wat wil men daar nu mee bereiken? In ieder geval niet de vluchtelingen helpen, want dat worden er waarschijnlijk alleen maar meer. Ik vind dat een aspect dat te weinig aandacht krijgt.

Hebben we de terreur zelf deels in de hand gewerkt?
‘Ja, vooral door niet goed na te denken over de situatie en door de populistische wind die waait over Europa. Politieke leiders hebben meer gedacht aan hun kiezers dan aan de grote problemen.’

Zulke onderwerpen zijn erg zwaar, maar toch benadert u ze met relativering en humor in uw columns. 
‘Na dertig jaar ervaring met zulke onderwerpen kwamen deze columns er eigenlijk vanzelf zo uit, het voelt op deze manier comfortabel. Ik geef een hoop steken onder water, maar wel altijd op basis van de feiten. Het hoeft bovendien niet allemaal loodzwaar te zijn.’

 

Lees meer