ANS bezocht: Popronde 2014

Gisteravond streek Popronde neer in Nijmegen. Maar liefst 85 bandjes vertoonden hun kunsten op diverse locaties in en rondom het Nijmeegse centrum. ANS trok erop uit om een dansje te wagen en om een kritische blik te werpen op een aantal van de muzikale optredens. A Million Squeeks Will Do You No Harm – Extrapool Voor het psychedelische konijnenbehang van Extrapool staat een meneer met een petje, skinny en baardje een mengpaneel te bedienen. ANS valt binnen terwijl AMSQWDH al bezig is, maar er zijn meer mensen die komen en gaan tijdens het optreden. Het is dan ook niet stil als deze eenmansband uit Eindhoven zijn kunstzinnige klanken ten gehore brengt, wat eigenlijk ook niet nodig is. Hij omschrijft zijn muziek zelf als ‘noisy en ambient’, en hoopt dat wij het een beetje mooi vinden. Uit het mengpaneel klinkt een keur aan geluiden, mierzoete klanken die doen denken aan de Droomvlucht worden afgewisseld met grungy tonen. AMSQWDH doet ook covers, ‘en wie deze raadt, krijgt de eer’, zo meldt hij. Enkele seconden later roept een wijsneus ‘Better of Alone’, waarna het kwartje voor meerdere mensen uit het publiek valt. Deze ‘noisy’ versie van het nummer valt zeker in de smaak. On eva – In de Blaauwe Hand Een meisje met een gitaar staat onder een bronskleurige kroonluchter. Ze wordt omringd door geborduurde schilderijtjes en staat bij de deur In de Blaauwe hand. Het meisje, Marianne, begint met een liedje over een kat in haar bed. Andere nummers hebben als onderwerp doodgaan, vrijen en liefde. Het publiek luistert ademloos, op de achtergrond is alleen het rinkelen van de kassa en het openen van flesjes te horen. On eva weet haar publiek te raken, een meneer op de voorgrond was zo intens aan het luisteren, dat ze zelfs moest vragen waarom hij zo moeilijk keek. De man wist hier geen antwoord op. Dat deerde niet, want het meisje met de gitaar ging alweer door met het volgende liedje. Of het publiek niet mee wilde doen? Even later klinkt dan ook door het hele café ‘en komen we niet klaar’. Deze zangeres weet wat ze wil. The Cannonball Johnsons – De Hemel Achter het grasveldje voorbij de Waagh, in restaurant en brouwerscafé De Hemel, spelen The Cannonball Johnsons de sterren van de hemel. De vier knappe koppen van deze band zingen meerstemmig, en spelen onder andere gitaar, mandoline, banjo en mondharmonica. De muziek, een combinatie van One Direction (hadden we al gezegd dat de vier er leuk uitzien?) en Mumford and Sons, is fijn om naar te luisteren en prima om op te dansen. De vrolijke klanken steken het publiek aan, de voetjes komen los van de vloer en het bier vloeit rijkelijk. Wanneer de Johnsons klaar zijn met hun optreden, wordt er dan ook om meer geroepen. De bandleden hebben gelukkig nog meer liedjes in hun repertoire staan, en weten hun toehoorders nog een half uur te boeien met een nieuwe reeks aanstekelijke liedjes. Om kwart over twaalf moeten de jongens dan toch écht stoppen en naar huis, maar niet voordat ze een stortvloed aan applaus en lovende woorden over zich heen krijgen.

 

Lees meer

ANS bezocht: Stukafest

ANS besteeg gisteravond de fiets om in verschillende studentenkamers, geklemd tussen bed en bureau, tekenaars, muzikanten en toneelmakers te aanschouwen. Hoe de artiesten bevielen, lees je hieronder. Tekst: Tijs Sikma Foto's: Simone Both close up AB close upClose Up  De eerste close encounter is, heel toepasselijk, met het indie-pop/ rockbandje Close Up. Voor het kamerconcert begint, zit het bandje ontspannen op een bank met het publiek te praten over koetjes en kalfjes. Door de unieke setting van Stukafest is de stap om even een praatje met een muzikant te maken klein. In het begin van het muzikale programma zit iedereen op de grond, maar na een kort overleg besluit het publiek toch te gaan staan, zodat er meer plek is voor de laatkomers. Het duurt niet lang of er wordt al voorzichtig gedanst en zelfs meegezongen. Bij een groot concert gaat een valse stem nog gecamoufleerd onder het andere gezang. In een kleine ruimte gaat dit principe helaas niet op. Het ontbreekt Close Up gelukkig niet aan muzikaal talent. Sommige bandleden maken al sinds de basisschool samen muziek, wat zich uit in een perfect op elkaar afgestemd samenspel. De zanger deelt ons lachend mee dat dit hun eerste uitverkochte concert was en aan het enthousiasme van het publiek te zien, zal dit waarschijnlijk niet het laatste zijn. Wanneer tenslotte wordt gevraagd om een close-up-foto met de band, verzuchten ze sarcastisch dat ze deze grap echt nog nooit eerder hebben gehoord. On Eva stukafest Tijs ABOn Eva Aangekomen bij het juiste adres, wordt medegedeeld dat de kamer vol zit. Misschien moet de organisatie van Stukafest voor volgend jaar toch een betere inschatting maken van de grootte van de kamers. Het is natuurlijk lullig als je een kaartje hebt gekocht, maar toch niet naar binnen mag. Gelukkig maakt het concert van On Eva veel goed. De zangeres maakt met haar zachte stem en verwarrende teksten het zolderkamertje nog net wat intiemer, warmer en ongemakkelijker. Op een goeie manier. Op plezierig minimalistische wijze zingt de zangeres over een kat - terwijl ze geen kat had - over de dood en klaarkomen. De zangeres zoekt de ruimte op en speelde keyboard met de gitarist. Zo dicht op de persoon, worden de liedjes nog persoonlijker. De speld stukafest Tijs ABDe Speld Naast het muzikale talent, biedt Stukafest ook andere optredens de ruimte. Twee heren van satirische website De Speld confronteren het publiek met de resultaten van een longitudinale studie: Happy hardcore: de inktzwarte tragiek van een populair muziekgenre. Aan de hand van een indrukwekkende hoeveelheid feitenmateriaal, grafieken en tabellen tonen zij aan dat happy hardcore in wezen helemaal niet als happy geïnterpreteerd dient te worden. De klassieker Children of the Night van Nakatomi blijkt na een stylometrische analyse eigenlijk te gaan over kindsoldaten die vechten voor de natiestaat. Op een soortgelijke wijze onderzoekt het duo stap voor stap een corpus aan happy hardcore-teksten op basis van verschillende literatuur-technische criteria. Hier worden etnografisch componenten aan toegevoegd, door de nummers live akoestisch te vertolken. Niet iedereen lijkt zich de ernst van het misverstand te beseffen. Onder de toeschouwers blijven steeds weer lolbroeken opduiken, die het nodig blijken te vinden te gniffelen op basis van dit keiharde onderzoek. Naderhand spreekt ANS kort met de onderzoekers, die vertellen dat hun onderzoek door de academische wereld werd uitgekotst. 'Vanwege jaloezie en scepsis', aldus de heren. Ze pleiten er dan ook voor om een leerstoel unhappy hardcore te introduceren bij de letterenfaculteit op de RU.

 

Lees meer

In beeld: Stukafest

Gisteren vond de 15e editie van studentenkamerfestival Stukafest plaats in de Nijmeegse studentenkamers. ANS bezocht de kleine hokken en geeft een sfeerimpressie. Tekst: Redactie Foto's: Simone Both en Guusje van den Ouweland       Stukafest IB CloseUp Het aanstekelijke enthousiasme van de band Close Up spat er tussen de kledingrekken vanaf. on eva IB stukafest Met songteksten over klaarkomen en de dood betovert singer-songwriter Marianne Heinis als on eva het publiek op de kleine zolderkamer. speld IB happy hardcore De tekst van het lied Children of the Night wordt stevig onder de loep genomen. Het duo van De Speldlegt bij het woord machine zelfs de link met socialist Karl Marx. svavaIB De band Sväva is vanuit Leeuwarden afgereisd om hun dromerige muziek aan de Nijmeegse studenten ten gehore te brengen. De toehoorders luisteren onderuitgezakt op kussens en banken naar de muzikale tonen van de zangeres. IBinstrumenten Muzikant Harm Goslink raakt een gevoelige snaar met zijn zelfgemaakte instrumenten. Bij ieder instrument hoort een verhaal: de gitaar gemaakt van perenkisten waarin manderijnen vijf jaar hebben liggen rotten, herinnert Goslink aan zijn voormalige baan als vuilnisman.

 

Lees meer

Volledige line-up Stukafest bekend

Dinsdag 3 februari vindt de vijftiende editie van Stukafest Nijmegen plaats, waarbij studentenkamers fungeren als intieme podia voor meer dan 25 verschillende acts. Inmiddels is de volledige line-up van het evenement bekend. Schrijver Ronald Giphart en folkrockband Wolf in Loveland waren eerder al aangekondigd, waarna ook bekend werd dat namen als Wouter Monden, De Cultuurbarbaren en De Speld hun kunsten zullen vertonen gedurende het Nijmeegse huiskamerfestival. De eerstgenoemde is een hard aan de weg timmerende comedian, terwijl De Cultuurbarbaren de bezoekers een mix van house, techno en bass zullen voorschotelen. Nathan de Groot, redacteur van de satirische nieuwssite De Speld, voorziet de Nijmeegse student van de universele en particuliere oplossing voor alle levensproblemen. De line-up wordt aangevuld met onder andere singer-songwriter Marianne Heinis, alias on eva, en een workshop van Douwe Dijkstra, die namens het filmfestival Go Short laat zien hoe een korte film tot stand komt. Na de studentenkameroptredens, wordt Stukafest afgesloten met een daverend feest in het nieuwe Doornroosje. De kaartverkoop start volgende week dinsdag, 13 januari, in de Studentenhuiskamer van de Studentenkerk. Vanaf woensdag 15 januari kunnen de kaartjes op verschillende locaties op de campus worden gekocht. Een passe-partout, waarbij een bezoeker de mogelijkheid heeft om drie verschillende optredens te bezoeken, kost 13,50 euro - 15 euro wanneer je ook een bezoek wilt brengen aan het eindfeest. Losse kaartjes voor het feest in Doornroosje kosten 3 euro.

 

Lees meer