ANS

Het katholieke karakter van de Radboud Universiteit werd afgelopen maand op scherp gesteld dankzij de uitspraken van priester Antoine Bodar over studentenpastor Theo Koster. Volgens Bodar is het van belang dat de Studentenkerk de eenheid binnen het katholicisme uitdraagt, aanleiding voor ANS om vier betrokken personen naar de relatie tussen de Studentenkerk en de RU te vragen.

Tekst:Daan van Acht

In 2004 werd, in het kader van onderlinge verbondenheid tussen de universiteit en het destijds genaamde UMC St Radboud, afstand gedaan van de naam Katholieke Universiteit Nijmegen en de naam Radboud Universiteit Nijmegen omarmd. Met de naamswijziging verdween de directe verwijzing naar de katholieke wortels van de Nijmeegse universiteit, al werd door het College van Bestuur beweerd dat met de invoering van de naam Radboud de banden met de katholieke gemeenschap juist bevestigd werden. In welke mate is er daadwerkelijk nog sprake van een binding tussen kerk en wetenschap en in hoeverre wordt de Studentenkerk hierbij als waardevol gezien binnen de RU? ANS legt de volgende vraag voor aan de volgende vier personen:

Wat is de relatie tussen het geloof en de RU en op welke manier draagt de Studentenkerk hieraan bij?

Patrick Chatelion Counet, vicevoorzitter van het parochiebestuur van de Studentenkerk en bijzonder hoogleraar De Bijbel in de Nederlandse cultuur aan de UvA:
‘Ik denk dat geloof altijd en overal de leidraad van menselijk en wetenschappelijk handelen is. Wetenschap moet door geloof in goede banen worden geleid. Als geloof geen plaats heeft aan een universiteit, ziet het er niet goed uit voor de gemeenschap. De universiteit is steeds meer een afspiegeling van de samenleving, een los verband van richtingloos functionerende individuen. Enige richting zou wenselijk zijn. Hierop oriënteert de Studentenkerk zich, in al haar religieuze breedte.’

Mark Vlek de Coningh, voorzitter van de Universitaire Studentenraad:
‘De Studentenkerk staat voor vrijzinnigheid, waar alle geaardheden welkom zijn. Het is iets dat typisch hoort bij de RU, bij andere universiteiten is dit concept minder sterk. De katholieke kerk loopt leeg en weet jongeren niet te winnen. Juist de vrijere geloofsopvatting die heerst binnen de Studentenkerk is goed en daarom ontzettend waardevol binnen de RU. Wat betreft de wetenschap en het geloof, we moeten natuurlijk wel reëel blijven en ons realiseren dat dit soms snijdt.’

Joline Boudewijns, voorzitter van de christelijke studentenvereniging NSN:
‘Mijn uitspraken staan los van de situatie met Antoine Bodar en Theo Koster. Ondanks dat NSN niet gekoppeld is aan de Studentenkerk, vind ik het positief dat het gebouw de ruimte biedt aan verschillende geloofsgroepen en er geen sprake is van een inkadering van geloof. Geloof is niet van een bepaalde tijd en speelt daarom niet minder bij studenten. De universiteit moet zich niet aanpassen aan de tijd.’

Loubna Es-Safraouy, voorzitter van de moslimstudentenvereniging MSV Nijmegen:
‘De geloofssfeer op de universiteit is naar mijn mening neutraal. Ik moest bijvoorbeeld lang zoeken voordat ik de Studentenkerk vond en wist dat de vereniging MSV bestond. Dat soort dingen springen niet meteen in het oog wanneer je op de RU bent. Het katholieke karakter van de RU staat voor mij daarom erg op de achtergrond. Ik heb wel het gevoel dat ik mezelf kan zijn als volwaardige moslimstudent; het bestaan van MSV, het vrij kunnen bidden in de Studentenkerk en bijvoorbeeld het feit dat de Refter aan halalmaaltijden heeft gedacht, zorgen ervoor dat ik mij hier thuis voel.’

 

Wie: Pepijn (23), Masterstudent Rechten, fervent RU-aanklager
Voorwerp: Wetboek

Tekst: Auke van der Veen en Annemarie Verschragen
Foto: Simone Both

Dit artikel verscheen eerder in de februari-ANS

Hoeveel lef heb je nodig om de universiteit vier keer aan te klagen?
‘Je moet het omdraaien: de universiteit heeft het lef zich niet aan de wet te houden. De RU heeft de brutaliteit mij niet te geven waar ik recht op heb en durft te zeggen: loop jij maar lekker tegen de muur op, dan zijn wij er vanaf. Die vlieger gaat dus niet op. Dan krijgen ze Pepijn Eymaal tegenover zich, zoals ze gemerkt hebben bij het niet toekennen van mijn bestuursbeurzen na een onrechtmatige procedure.’

Gebruik je de wet om te schoppen tegen de gevestigde orde?
‘Dat zal het neveneffect zijn. Je kunt het schoppen noemen, je kunt ook zeggen: de orde is niet conform waar ik recht op heb, dus misschien zou die anders moeten worden gevestigd. Zo heb ik laatst de deurwaarder op de RU afgestuurd om mijn griffiekosten terug te krijgen. Wanneer je ergens recht op hebt, moet je het ook opeisen, anders wordt het recht hol.’

Is procederen een hobby van je?
‘Het is leuk je gelijk te halen en te krijgen, maar een hobby zou ik het niet noemen. Scouting is een hobby, of zeilen, of modeltreintjes verzamelen. Het geeft wel veel voldoening, wanneer ik studenten bijsta als zij geschillen hebben met bijvoorbeeld de RU of hun huurbaas. Ik vind dat iedereen zelf juridische ervaring op zou moeten doen, want zonder praktische invulling heeft een wetboek geen waarde. Bij de rechtenstudie komt de praktijk niet aan bod.’

Ben jij een luis in de pels van de RU?
‘De universiteit is slechts een inschrijving bij de Kamer van Koophandel, het is niet persoonlijk. Je kunt verschillende kanten op redeneren: dat studenten je voor de rechter dagen, kan betekenen dat de rechtenopleiding is geslaagd en ervoor zorgt dat zij weten hoe het wetboek kan worden ingezet. Het kan ook zijn dat de universiteit aan het klunzen is. Een instituut als de RU zou zich kunnen afvragen waarom het zich door een student laat kisten. Ik bedoel, we hebben er 19.000 rondlopen. Je op de kast laten jagen is in sommige gevallen een keuze, hoewel ik me kan voorstellen dat de naam Eymaal daar inmiddels wel aan bijdraagt.’

Klik hier voor de overige artikelen uit de februari-ANS.

 

Wie:Alexander (22), derdejaarsstudent

Voorwerp:Slaapzak

Tekst: Saskia Verheijden
Foto: Simone Both

Dit artikel verscheen eerder in de april-ANS

Wat doe je met een slaapzak op de RU?
‘Ik slaap regelmatig op de bètafaculteit. Door mijn huisbaas werd ik mijn kamer uitgezet en ik kreeg maar 3 weken de tijd om een andere kamer te vinden. Voor mij was het onmogelijk om in dat tijdsbestek iets te vinden dat ook nog betaalbaar is. Ik ben nu al meer dan 3 maanden aan het zoeken, maar ik heb nog steeds geen fatsoenlijke kamer kunnen bemachtigen en mijn eisen zijn niet eens zo hoog. Ik ben allang blij met een dak boven mijn hoofd.’

Waarom ga je niet terug naar je ouders of zoek je een slaapplaats bij vrienden? ‘De eerste paar weken heb ik inderdaad bij vrienden geslapen. Na een aantal keer voelde ik me bezwaard om het weer te moeten vragen. Mijn ouders wonen in Groningen, dat is te ver weg om iedere dag op en neer te reizen. Toen ik na een borrel in de Zuidkantine van het Huygensgebouw zoveel had gezopen dat ik op de bank in slaap viel, kwam ik op het idee om altijd op de faculteit te slapen.’

Hoe sluip je ’s nachts de universiteit binnen?
‘In het Huygensgebouw is een schuifdeur die makkelijk opengaat. Als je daar eenmaal doorheen bent, kun je in het gebouw op een bank slapen. Die banken liggen trouwens nog best lekker.’

Je durft wel.
‘Ja, eigenlijk is het gewoon inbreken. Ik kom pas na sluitingstijd als alle portiers weg zijn. In het begin zorgde ik ervoor dat ik weg was voordat de schoonmakers het gebouw in kwamen, tot ik ooit wakker ben geworden met het gezicht van een verbaasde schoonmaker boven mijn hoofd. Daar kwam geen gezeur van, dus blijf ik nu gewoon liggen tot mijn college begint. Niemand maakt er ooit een opmerking over. ‘Ik heb ooit zelfs een meisje meegenomen, dat was wel extra spannend. Het is een behoorlijk goede versiertruc. Wie wil dat nou niet, seks op de RU?’

Is dit niet een behoorlijk deprimerende situatie?
‘In het begin werd ik er inderdaad depressief van en voelde ik me net een zwerver. Nu kan ik er ook de positieve kanten van inzien. Ik hoef geen huur te betalen, heb geen problemen met de NS en kom nooit meer te laat bij colleges.’ De naam is op verzoek van de geïnterviewde gefingeerd.

Klik hier voor de overige artikelen uit de april-ANS.

 

De Faculteit der Rechtsgeleerdheid deelt aankomende week gratis laptophoesjes met de tekst I Love Law uit aan haar studenten. De reden: studenten moeten gestimuleerd worden om zelf hun laptop of tablet mee te nemen, aangezien er in het Grotiusgebouw te weinig computers zijn geplaatst voor het aantal studenten dat er rondloopt. Het laptophoesje lijkt als goedmakertje te dienen voor het gebrekkige aantal pc's. Dat er zo weinig zijn, heeft naast het stimuleren van het zogeheten bring your own device vooral met de kosten te maken. De universiteit betaalt gemiddeld duizend euro om een computer een jaar te laten draaien. Vanaf maandag 3 november tot en met vrijdag 14 november kunnen de rechtenstudenten tussen 11.00 uur en 14.00 uur op vertoon van hun studentenkaart hun troosthoesje ophalen bij de receptie op de begane grond.

 

Deze week is het Groene Week op de universiteit en wordt aandacht gevraagd voor een duurzame wereld en universiteit. ANS kijkt hoe het is gesteld met de duurzaamheid op de RU. In dit eerste deel van de leadstory kijken we naar de huidige stand van zaken wat betreft de duurzaamheid op de campus. Met de Groene Week willen het Universitair Milieuplatform (UMP), Cultuur op de Campus en de Charitatieve en Culturele Koepel (CHECK) duidelijk maken dat duurzaamheid geen saai thema hoeft te zijn. Zo kun je fietsen om een band te laten spelen of een cactus omtoveren tot lamp. Naast deze ludieke activiteiten staan er ook meer serieuzere zaken op de agenda. Met een workshop is studenten de mogelijkheid geboden om mee te denken aan het nieuwe duurzaamheidsbeleid van de RU. Het opstellen van een duurzaamheidsbeleid is geen overbodige luxe voor de universiteit. De RU gebruikt volgens de laatste cijfers jaarlijks 180 duizend kubieke meter drinkwater en elk jaar tikt de energiemeter een stand aan van ruim 34 miljoen kilowattuur. Sinds 1993 worden daarom milieubeleidsplannen opgesteld waarin de universiteit haar duurzaamheidsdoelen voor de komende drie jaar uit de doeken doet. Een aantal jaar geleden werd in de papieren ANS de aanpak en het ambitieniveau op het gebied van duurzaamheid door verschillende betrokkenen bekritiseerd. De RU zou te weinig vooruitstrevend zijn en vooral mooie sier willen maken met duurzaamheidsinitiatieven die eigenlijk weinig effectief waren. Ook bij het meest recente milieubeleidsplan kunnen vraagtekens worden gezet bij het ambitieniveau van de universiteit. Als missiewordt gesteld dat de RU tenminste moet voldoen aan de wet- en regelgeving. Dat daarbij wordt gestreefd naar een ruime invulling van deze verplichtingen, is voor meerdere interpretaties vatbaar en onmogelijk te toetsen. Om de ambities wat op te schroeven is er nu een workshop georganiseerd die tot creatieve ideeën moet leiden waardoor de RU over tien jaar echt duurzaam is. 'Voorheen vroegen we onszelf af waar we over drie jaar wilden staan en daardoor borduurde we voort op het bestaande beleid. Nu willen we meer dromen over de toekomst en vervolgens vaststellen wat daar morgen voor moet gebeuren', aldus Carlo Buise, medewerker bij de bij de Arbo- en Milieudienst. Het is echter wel afwachten of de out-of-the-box gedachten ook daadwerkelijk omgezet worden in nieuw beleid gezien de financiële mogelijkheden en prioriteiten die het College van Bestuur heeft. Toch doet de RU het in vergelijking met de andere Nederlandse universiteiten helemaal niet slecht op het gebied van duurzaamheid. Dat blijkt wel uit de tweede plaats die het krijgt in de Sustainabul-ranglijst van vorig jaar. Hierop worden alle universiteiten gerangschikt op de mate van duurzaamheid en transparantie. Hoewel dit een mooie prestatie mag worden genoemd, kan ook hier kanttekeningen bij worden geplaatst. De RU mag het dan wel bovengemiddeld doen, in absolute zin is er volgens het eindrapportnog veel ruimte voor verbetering, met name op het gebied van duurzaam inkopen en transparantie. Volgens Buise en ook Naomi Geelen, betrokken bij de Groene Week en het UMP, is het duurzaamheidsbeleid al op een aantal fundamentele punten verbeterd. Het over het voetlicht brengen van deze verbeteringen blijft volgens Buise een punt van zorg: 'Heel veel duurzaamheidsactiviteiten kun je niet zien, dus het is een continue strijd om het onder de aandacht te brengen.' Dat de RU inderdaad een aantal verbeteringen heeft doorgevoerd zal in het volgende deel aan bod komen.

 

Wie op 17 oktober een studiedag heeft ingelast, kan maar beter niet naar de bibliotheek van het Grotiusgebouw gaan. Tijdens de rectoraatsoverdracht sluit het Grotiusgebouw in de middag haar deuren voor de rechtenstudenten. De colleges en werkgroepen moeten uitwijken naar andere gebouwen op de universiteit of naar andere dagen. Na het officiële gedeelte van de wisseling van de wacht in de Sint Stevenskerk, is er een 'walking diner' voor genodigden. Dit etentje zal plaatsvinden in de hal van het glazen paleis van de faculteit, waar rector Bas Kortmann na de overdracht een kantoor krijgt. Omdat de voorbereidingen de hele dag zullen duren, is door het College van Bestuur besloten om de college's voor studenten in de middag te verplaatsen. Ook de andere voorzieningen in het gebouw passen de openingstijden aan voor de speciale gelegenheid. De bibliotheek, het Gerecht en de coffeecorner zullen om 14.00 dichtgaan.

 

Uit onderzoek van de RU blijkt dat er over het algemeen voldoende werkplekken zijn, maar dat studenten de vrije computers niet weten te vinden. Om ervoor te zorgen dat studenten de vrije plekken wel vinden, komen bij de ingangen van pc-ruimtes op de campus schermen met de actuele bezettingsgraad van de ruimte zelf en computers in de omgeving. Op het overzicht zal ook te zien zijn of een pc-ruimte gereserveerd is voor onderwijs. Wanneer de schermen er precies komen te hangen, is nog niet bekend. Dat zal volgens de directeur van Dienst Studentenzaken, Ger Boonen, gefaseerd gebeuren de komende periode. Al enige tijd kunnen studenten via de site van de RU zien wat de bezettingsgraad van de computers is. Veel studenten weten echter niet dat deze pagina bestaat. Misschien kun je deze pagina binnenkort ook op de studentenportal vinden, Dienst Studentenzaken onderzoekt de mogelijkheden hiervoor.

 

Waarom betalen studenten zoveel voor een tweede studie? Universiteiten zouden de hoogte van het instellingscollegegeld, dat moet worden betaald voor de tweede opleiding, moeten kunnen onderbouwen. Dat schrijft minister van Onderwijs, Jet Bussemaker, in een brief aan de Tweede Kamer.

Voor je eerste studie betaal je het wettelijke collegegeld, dat 1906 euro bedraagt. Een tweede studie wordt echter een duur grapje, universiteiten bepalen dan zelf wat je betaalt. Bij sommige masters in Maastricht kost het je 32.000 euro om een jaartje op de universiteit te vertoeven. Daarnaast is het gek dat de prijzen van de universiteiten zover uiteen liggen. Zo vraagt Amsterdam 9000 euro voor een masterjaar Rechten, terwijl dit op de RU 7500 euro kost en in Utrecht 6500 euro.

Het is onduidelijk waarop universiteiten de kosten baseren, dat moet volgens Bussemaker inzichtelijk worden gemaakt. Of daar maatregelen voor nodig zijn, weet de minister nog niet. In de brief schrijft ze dat universiteiten bijvoorbeeld verplicht kunnen worden gesteld om de opbouw van het instellingscollegegeld op de website te zetten of de regelgeving over de transparantie kan worden aangescherpt. Of dit nodig is, laat Bussemaker 1 maart weten, dan moet het onderzoek naar de instellingscollegegelden afgerond zijn.

 

ANS-Online brengt visuele versnaperingen met een actuele invalshoek. Deze keer: zieltjes winnen tijdens de intro. Tientallen studentenorganisaties en meer dan drieduizend eerstejaars: tijdens de introductie moeten verenigingen hun uiterste best doen om potentiële leden over te halen zich bij hen aan te sluiten. Kek bedrukte kledingstukken, kleurrijke flyers en de wildste activiteiten worden uit de kast getrokken. De inschrijvingen bij de grote verenigingen en sportclubs staan nog open, dus het definitieve succes van al het promotiegeweld is nog niet duidelijk. Wat het resultaat ook moge zijn, de verscheidene acties zorgden voor goed vertier voor de Nijmeegse nieuwkomers én voor goede beelden. ANS biedt een overzicht. Eén ding maakt Ovum Novum deze intro goed duidelijk: hun vereniging kleurt geel. Flyers, shirts en zelfs een auto verschijnen op verschillende drukke locaties, zoals hier op de openingsmarkt. Niet enkel in het centrum, maar ook op de intromarkt bevindt Carolus Magnus zich direct naast Ovum. In een ultieme poging de aandacht te trekken en te behouden zetten de Carolingers een plastic rodeo-stier in de strijd. Deze jongen vindt de actie in ieder geval vast geen succes. Naast de studentenverenigingen willen ook de faculteiten een sterke band met het verse vlees. Rechten ging haar nieuwe studenten wel heel dicht op de huid zitten met deze plakplaatjes. Vrouwendispuut Skarabee en herendispuut Boeland dopen de Grote Markt tijdens de introductie om tot het Studentenplein met vijf avonden muziek. Wie de intro niet met een bierbuik wil eindigen, is bij Phocas aan het juiste adres. Hier wordt niet enkel gefeest, maar is ook ruimte voor een sportieve roeitocht. Verschillende mentorgroepjes gingen te water, maar de hierboven getoonde apparaten bieden een prima uitkomst voor mentoren en kindjes met watervrees. Disputen Faunus en SAGA organiseren net als voorgaande jaren de sambakroegentocht. Onder leiding van opzwepende percussie en vergezeld van een met vuur jonglerende joker sjokken deelnemers van shotje naar biertje.

 

Het nieuwe onderkomen van de rechtenstudenten is geopend. Voor degene die het gemist hebben of willen nagenieten van de gratis biertjes, heeft ANS het evenement vastgelegd in beeld. Het besloten gedeelte: de president van de Hoge Raad geeft een lezing die eindigt met 'ik hoop dat je hier op de universiteit meer opsteekt dan een paar sigaretten.' Omdat rechters niet iedere dag een gebouw openen houden we het simpel: drukken bij nul want het moet wel tegelijk. De belangrijke figuren uit de juridische wereld doen netjes wat hen verteld wordt. En toen kwamen er ballonnen naar beneden... Wat is een opening zonder een glaasje champagne? Dat is geen opening. Geen goede althans. De menigte verlaat het gebouw voor het feest op het terras. Gratis drank en eten zoals beloofd. Het terras is echter niet bepaald schoon gebleven. Het nieuwe is er al weer af.               'Normaal zitten de bestuurders in een paleis, op de RU zijn het de medewerkers en de studenten' aldus de decaan van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid. Het bestuursgebouw ziet er inderdaad maar zielig uit naast het Grotius. Gratis bier en wijn was te verwachten. Gratis cocktails was daarentegen wel een aangename verassing. Lang leve het Grotius.

 

ANS-Online brengt visuele versnaperingen met een actuele invalshoek. Deze keer: Radboud Rocks. Iedereen mag het weten: de RU bestaat 90 jaar. Gisteren was de aftrap van het lustrum. 's Middags zagen we rector Bas Kortmann in trainingspak bij Radboud Sports, 's avonds Racoon, Ilse DeLange en Fresku bij Radboud Rocks. Het lustrumfestival was maar liefst twee keer uitverkocht, toch bleven er door de regen zo'n duizend mensen thuis. Zo'n 7500 studenten, medewerkers en aanhang trokken hun poncho's en regenlaarzen wel uit de kast om te luisteren, te kijken en mee te zingen. Een sfeerimpressie van een regenachtig Radboud Rocks. 'Ik ben niet zo bang voor een beetje regen. Maar ja, wij hebben hier op het podium ook weinig om voor te vrezen', aldus Bart van der Weide, zanger van het Zeeuwse Racoon. Het publiek gelukkig ook snel niet meer, want voor het einde van dit optreden vielen de laatste druppels van de avond. Voor zij die het toch koud hadden was er het Broken Brass Ensemble om de heupen weer warm te schudden. De broers van Radbot kijken hun ogen uit. Hetzelfde geldt voor alle Ilse de Lange-fans. De blonde zangeres vermaakte het publiek met haar gitaar en haar charmante, Twentse accent. 'Nijmegen is voor mij speciaal. Op het Valkhof Festival was de eerste keer da mensen mijn liedje meezongen en ik dacht "da kan toch helemaal nie". Maar toch wel!' Wanneer de duisternis invalt heeft Park Brakkenstein op een aantal plekken veel weg van een modderpoel, maar de organisatie is op alles voorbereid. Bruggen verzorgen de oversteek naar de wc. Voor zij die slecht ter been zijn vaart een stukje verderop een pontje richting toiletblokken... ...die overigens ook een foto waard zijn. Het grootste feest vond toch aan het einde plaats, bij het afsluitende optreden van Fresku. Eerder beloofde de rapper aan ANS dat hij verwarring zou brengen onder het publiek... ... en dat is hem in ieder geval gelukt.

 

Zoals elk jaar is de eerste zondag van de introductie de campus één grote georganiseerde chaos. Het grootste deel van de ruim drieduizend mentorkinderen ging vandaag op zoek naar de inschrijfbalie, de Radboud-hoodie en het introgroepje. Het resultaat: een hoop onzekere gezichten die zich een weg proberen te banen in de mierenhoop voor het Erasmusgebouw en in de Refter. Eén voordeel, vandaag was het bier voor vier al beschikbaar op de campus. Foto’s: Francesca Asscher Tekst: Evy van der Aa en Annemarie Verschragen De kindjes kunnen niet wachten tot de intro begint. Helaas zullen ze toch wat geduld moeten hebben voor ze de inschrijfrij in kunnen. Het Pieter Bondamplein tijdens de openingsspeech van rector magnificus Kortmann. De meute bevindt zich echter voor de nog gesloten Refterdeur. De eerste opmerking van de rector: ‘ Jullie staan verkeerd!' Ook Kortmann heeft een felbegeerde Radboud-hoodie en deelt deze uit aan de twee als eerste ingeschreven introlopers. ‘ Vooral dragen als je niet in Nijmegen bent’ luidt zijn advies. De trui is zo wel wat kort, man. Binnen wachten de studenten rustig verder. Een goede voorbereiding wordt niet beloond, de rij voor studenten zonder deelnamebewijs blijkt korter. Aan de inschrijfbalie zijn de medewerkers nog vrolijk. De wachtende studenten lijken wat minder blij: twee woorden, negen letters. Twee soorten bandjes voor de sjaars. Deze jongen heeft groen licht, zolang hij zijn bandje niet kwijtraakt mag hij zich volgieten.

 

Vandaag opende De Nieuwe Universiteit Nijmegen (DNUN) een kritisch café in het voormalige Gerecht in TvA 8. ANS nam een kijkje in Terecht!. Mocht de universiteit het café morgen verbieden, dan hebben we altijd de beelden nog. Tekst: Evy van der Aa Foto's: Simone Both       Het bord van het voormalige Gerecht hangt nog in de normaal lege hal van TvA 8. De afschermhekken dienen vandaag als achtergrondscherm voor het 'podium'. Voor bezoekers staan de koffie, thee en cake al klaar. DNUN heeft naar eigen zeggen veel contact met de Amsterdamse collega's. Zij ontvingen daarom speldjes met een protestvlag, die supporters van Terecht! kunnen dragen. Het kritische café doet aan als normale huiskamer. In vergelijking met het vroegere Gerecht is de sfeer er in ieder geval beter op geworden. Studenten kunnen van hun lunch genieten in de comfortabele stoelen. Lisa van DNUN heet de bezoekers van harte welkom. Ze benadrukt dat Terecht! een plek is om te praten over de toekomst van de RU, maar dat het ook als huiskamer kan dienen, waar spelletjes kunnen worden gespeeld. Dr. Thijs Verwijmeren, docent bij de opleiding Psychologie, neemt na Lisa's speech het woord en vertelt dat hij alle medewerkers oproept om het kritische café te ondersteunen. Het publiek luistert naar de praatjes, maar het lijkt erop dat de meeste aanwezigen willen genieten van hun lunch of komen kijken wat er gaande is. Erg druk lijkt het nog niet op de eerste dag. Het is afwachten of DNUN haar spullen moet inpakken van het universiteitsbestuur of dat het café morgen weer opent.

 

De Nieuwe Universiteit Nijmegen (DNUN) heeft vanochtend gereageerdop de brief van het College van Bestuur (CvB) van de Radboud Universiteit aan de actievoerders. Hierin sommeert het CvB DNUN om het opgezette kritische café Terecht! zo snel mogelijk op te doeken. Als reactie hierop waarschuwt DNUN het CvB 'om niet dezelfde fouten te maken als in Amsterdam'. Uit de brief van het CvB aan DNUN, ondertekend door CvB-voorzitter Gerard Meijer, kwam naar voren dat de actievoerders het voormalig Gerecht in TvA 8 - waar Terecht! is opgezet - zo snel mogelijk moeten verlaten omdat daar 'tijdelijke werkplekken' komen. DNUN vindt dit een 'overduidelijke aangedragen drogreden' die wijst op een 'machtsspel' vanuit de RU. De bezetters betreuren de autoritaire houding van het CvB en vinden juist dat een kritisch café zoals Terecht! heel goed past in het sociale en vernieuwende imago van de RU. DNUN zegt ondanks alles nog steeds de dialoog aan te willen gaan met 'alle betrokken partijen' en is zelfs al bezig om samen met de Universitaire Studentenraad (USR) een voorstel te schrijven over het behouden van Terecht!. Al met al hoopt DNUN het CvB vooral ervan te overtuigen dat het café mag blijven bestaan. Of het College als antwoord hierop over zal gaan op hardhandige ontruimingen à la Louise Gunning, zal later blijken. Update: woensdag 20 mei, 14.43 uur Mark Vlek de Coningh, voorzitter van de USR, benadrukt dat de USR in overleg is met alle studentenorganisaties en dus niet alleen met Terecht! onderhandelt over de realisatie van open huiskamers en studieruimtes. Er is dus geen sprake van een exclusieve samenwerking tussen de USR en Terecht!, terwijl deze indruk wel wordt gewekt in de brief.

 

Ieder jaar zwoegen studentmedezeggenschappers in mei om stemmen bij elkaar te sprokkelen. De opkomstpercentages bij de medezeggenschapsverkiezingen zijn echter schrikbarend laag. Hoe komt dit, hoe zit de medezeggenschap aan de RU in elkaar en wat zijn verbeterpunten? Tekst: Erik van Rein en Adrianne Tuk In de week van 23 tot en met 30 mei zul je ze weer volop zien op de campus. Potentiële studentmedezeggenschappers die om aandacht schreeuwen en met opengeklapte laptops smeken om je stem. Die stemmen hebben ze hard nodig, want studenten weten de gang naar de stembus moeilijk te vinden. De invoering van de wet Modernisering Universitair Bestuur (MUB) in 1997 speelde hierin een grote rol. De student verloor daarmee aanzienlijke invloed op het reilen en zeilen van de universiteit. Waar de academicus in spe voorheen meebestuurde in het College van Bestuur (CvB), verloor zij deze functie en kreeg zij slechts een medezeggenschapsrol. Aan de RU uitte zich dat in een drastische daling van de verkiezingsopkomst voor de Universitaire Studentenraad (USR). Werd in 1996 een opkomst van 35 procent al als absoluut dieptepunt gezien, een jaar na de invoering van de MUB kwam slechts 23,3 procent van de studenten naar de stembus. De laatste jaren stemt ongeveer een kwart van de studenten voor universiteitsbrede medezeggenschap, bij de Facultaire Studentenraden (FSR) en de Opleidingscommissies (OLC) is dit een paar procent hoger. De huidige opkomstpercentages roepen vragen op over de mate van representativiteit, maar er is meer kritiek op de medezeggenschap. Studentvertegenwoordigers zouden niet zichtbaar zijn en, nog belangrijker, te weinig te zeggen hebben aan de RU. Is deze kritiek terecht en hoe kan de positie van de medezeggenschap worden verbeterd? Recht en raadgeving De studenten die het meest te zeggen hebben aan deze universiteit zitten in de USR en nemen plaats in de Universitaire Gezamenlijke Vergadering (UGV), waarin ook het CvB en medewerkers zitting nemen. De studentgeleding bestaat uit een zestal benoemde leden die studentenkoepels vertegenwoordigen en acht studenten die worden gekozen tijdens de jaarlijkse verkiezingen. De USR poogt de scherpe kantjes van CvB-voorstellen af te slijpen, die veelal de grote lijnen van het universiteitsbeleid betreffen. Daarnaast kan zij met eigen initiatieven komen. Een zwaar middel dat de USR bij bepaalde voorstellen heeft is het instemmingsrecht, dit is een soort vetorecht. Wanneer er wordt besloten over bijvoorbeeld maatregelen betreffende de voorzieningen voor studenten of de financiële ondersteuning van studenten, kan de USR dit besluit tegenhouden en blijft de oude regeling van kracht. Het CvB zal dan met een aangepast voorstel moeten komen. Op facultair niveau liggen de verhoudingen anders. De student is vertegenwoordigd in de Facultaire Gezamenlijke Vergadering. Bij zaken als de Onderwijs- en Examenregelingen (OER), besluiten over de implementatie van de harde knip of de M-in-2-regeling, geldt een scheve stemverhouding. Er hangt slechts een gewicht van 40 procent aan de stem van de student, terwijl de stem van het facultair personeel voor 60 procent meetelt. Het medezeggenschapsorgaan dat het dichtst bij de student staat is de OLC. Waar de FSR en USR bindende stemrechten hebben, kan de OLC niet meer dan advies uitbrengen over alles dat de opleiding aangaat. ‘Geen poot om op te staan’ De huidige voorzitter van de USR, Loeke Salemans, typeert de UGV als een log orgaan dat door de zeswekelijkse vergadercyclus maar moeilijk tot snelle besluiten kan komen. Toch hecht ze grote waarde aan het instemmingsrecht. ‘Het is een dreigmiddel waarmee je het CvB kunt dwingen met een goed voorstel te komen.’ Het is echter jaren geleden dat de USR het CvB terug heeft gestuurd naar de schrijftafel, onder meer omdat de studenten een goede relatie met het bestuur willen behouden. Er is dan ook kritiek of dit wel het beste middel is om het belang van studenten te behartigen. Hoogleraar Arbeidsrecht aan de RU, Leonard Verburg, ziet liever een sterkere adviesrol. ‘Instemmingsrechten leiden tot stroperige besluitvorming, omdat je gewoon “nee” kan zeggen en het CvB met een nieuw voorstel moet komen. Met opbouwende kritiek bereik je meer dan met het instemmingsrecht waarmee je afbrekend kritisch bent. Ik begrijp echter ook dat het moeilijk is om dit op te geven, omdat het een stukje minder inspraak is.’ Uit een rondgang langs de faculteiten blijkt dat studentmedezeggenschappers over het algemeen tevreden zijn met de mate waarin ze gehoord worden. Er worden regelmatig voorstellen van de FSR’en overgenomen door de faculteit. Toch klagen ze allen steen en been over de stemverhoudingen. Zo kwam de M-in-2 regeling bij de Faculteit der Rechtsgeleerdheid er ondanks dat de studentengeleding hier fel op tegen was. Marjolein Verstraten, FSR-voorzitter bij Letteren, verwacht dat zij bij haar faculteit niets te zeggen heeft over hoe de harde knip wordt ingevoerd. ‘Wij hebben met deze stemverhouding geen poot om op te staan.’ Net als de FSR’en zijn ook de OLC’s van mening dat zij serieus worden genomen door de opleidingsorganisatie. Veel OLC’s geven aan geen hinder te ondervinden van het feit dat er slechts een adviesrol is weggelegd voor de studenten. Feit blijft echter dat het formeel gezien een zeer beperkte rol is voor een niveau van medezeggenschap dat zo dicht bij de student staat. De leden van de OLC Sociologie beamen dit: ‘Wij kunnen niet meer doen dan onze mening onderbouwen en adviseren. Dat is niet altijd genoeg om echt een verschil te maken.’ In de praktijk komt het er dus op neer dat het bestuur haar zin kan doordrukken als zij dat wil. Een terugkerend probleem van de medezeggenschap aan de RU op alle drie de niveaus is de zichtbaarheid en terugkoppeling naar de studenten. Lisa Westerveld, oud-voorzitter van de USR en de Landelijke Studentenvakbond, zag dit al in haar tijd en ziet het als oorzaak van de lage opkomstpercentages: ‘Ik kan het me heel goed voorstellen dat studenten niet stemmen omdat ze niet zien wat er wordt bereikt.’ De rol die medezeggenschap aan de RU speelt is beperkt en op de verschillende niveaus valt er nog veel te halen. Wanneer de RU haar studenten serieus neemt, zal ze een omgeving moeten creeëren waarin zij ook daadwerkelijk kunnen meebeslissen over het beleid. Zo zou de USR een sterkere positie kunnen krijgen door een uitbreiding van het instemmingsrecht, waardoor ook in detail mee kan worden beslist over studentenzaken. De scheve stemverhouding op facultair niveau moet zo snel mogelijk worden gelijkgetrokken in zaken die studenten aangaan. Bovendien is het onbegrijpelijk dat de OLC’s slechts een adviesrol hebben, terwijl zij het dichtst op de student staan en als eerste problemen kunnen aankaarten. Daarom zou er een versterkt adviesrecht moeten komen, om te beginnen op besluiten aangaande de OER. Dit alles begint echter bij het vergroten van een zichtbaar medezeggenschapsapparaat. Meer medezeggenschap begint bij meer studentbetrokkenheid, maar de representativiteit staat serieus onder druk als studenten wegblijven bij verkiezingen. Als de medezeggenschappers aan studenten tonen welk verschil zij kunnen maken, is het ook gerechtvaardigd om meer invloed te eisen bij het bestuur. Illustratie: Mark Vlek de Coningh en Adrianne Tuk Kijk hier voor de andere artikelen uit de mei-ANS

 

Hoewel de noodzaak sommigen nog enigszins ontgaat, is het inmiddels voor iedereen duidelijk dat er een nieuwe collegekaart komt. In het kielzog van het nieuwe plastic kaartje volgt een printsysteem, bekroond met de naam Péage. Je kunt daarmee geld op je collegekaart zetten en door die te scannen overal op de campus printen. Hoewel eerder nog werd verwacht dat de invoering van de kaart geen problemen meer zou opleveren, wordt de invoeringsdatum van 1 december niet op alle faculteiten gehaald. De USR kaartte verschillende problemen aan in Péage, waaronder het niet aankomen van printopdrachten en een lastige aanmeldingsprocedure. De studenten die nu al gebruik kunnen maken van het systeem, de Rechten- en Managementstudenten, krijgen nu alternatieve printmogelijkheden aangeboden tot de problemen zijn opgelost. De definitieve invoering van Péage wordt nu uitgesteld tot het nieuwe jaar. Voorzitter van de Universitaire Studentenraad (USR) Loeke Salemans is blij met de beslissing: 'We hebben zelf op uitstel aangedrongen. We willen graag dat eerst alle fouten uit het systeem zijn voor het wordt ingevoerd op meer faculteiten.'

 

Niet alleen Nijmegen krijgt er een studentenpartij bij, ook in Amsterdam en Utrecht maakt De Vrije Student haar intrede. Opvallend is dat de introductieteksten voor iedere stad hetzelfde zijn, met voor iedere universiteit dezelfde standpunten. Kunnen we van De Vrije Student een eenheidsworst verwachten of gaan deze nog toegespitst worden op de Nijmeegse student? De Nijmeegse JOVD kan over de nieuwe studentenpartij nog niets zeggen, de campagne moet nationaal gelanceerd worden. Ze verwachten wel dat de partij in mei op de kieslijst staat voor de Universitaire Studentenraad. In welke steden De Vrije Student nog meer wordt opgericht, is nog niet duidelijk. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

 

De Nederlandse Bisschoppenconferentie haalt hard uit naar het onderwijs en onderzoek aan de RU. ‘Juist in een tijd van snelle wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen, is het van belang een duidelijke keuze te maken voor de katholieke grondslag', concluderen de bisschoppen in een rapport over het onderwijs en onderzoek aan de RU. Het katholieke orgaan pleit voor drastische verandering en kiest voor een extreem conservatieve koers. De Bisschoppenconferentie heeft de taak om de leden van het Stichtingsbestuur, die toezien op het dagelijks bestuur van de RU, te benoemen. Vorig jaar stelde het katholieke orgaan de commissie-Hendrickx samen, die het onderwijs aan de RU zou gaan beoordelen. Een opmerkelijke zet, aangezien dit niet binnen het takenpakket van de organisatie valt. In oktober bezocht een delegatie van deze commissie de universiteit. Het resultaat van dit bezoek is een evaluatierapport vol bizarre uitspraken en conclusies. Als het aan de commissie ligt, moeten bepaalde curricula worden aangepast. Zo zou bij Biologie het darwinisme te veel de overhand hebben gekregen. ‘Het gelijk van de evolutietheorie is nog altijd niet onomstotelijk bewezen. Desondanks stoelt het volledige onderwijsprogramma van de opleiding op deze theorie’, stelt het rapport. In het stuk moeten vooral de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica (FNWI) en de medische faculteit het ontgelden. ANS vroeg de Bisschoppenconferentie om een reactie, maar niemand van de commissie-Hendrickx wilde reageren. Meer details over de inhoud van het rapport vind je in de april-ANS, die vanaf vandaag in de bakken ligt.

 

De hoogte van het Erasmusgebouw, de bekendste kerk van Nijmegen en de naam van het door Frank Boeijen bezongen park. Is de kennis van de nieuwbakken eerstejaars al op peil of hebben de mentoren nog een schone taak te vervullen? Tijdens de introductie vraagt ANS de aankomende studenten naar hun voorkennis over hun nieuwe thuis, Nijmegen. Terwijl het voor de inschrijfbalie langzaam begint uit te sterven vindt ANS in de Refter intro-groepje vijftien. De eerstejaars Geneeskunde en Biomedische Wetenschappen staan te wachten op de laatste inschrijvers. 'Zijn we eindelijk compleet?' roept een mentormama uit. Terwijl het buiten hard regent, vinden zij de bereidheid om warm en droog nog enkele vragen te beantwoorden. Wat is de Latijnse naam van Nijmegen? 'Noviomagus' roept geboren Nijmegenaar Bas uit, de vragende blikken van de rest negerend. 'Tenminste, dat staat op de bus.' Wat is het Nijmeegse woord voor zeuren? De introkinders en mentoren schieten in de lach en hebben geen flauw idee. Niemand durft een gok te wagen. Na enig aandringen komt hier toch het woord 'zeiken' uit. Niet het antwoord waar we naar zochten, helaas. Het goede antwoord was 'nuilen'. Een mentormama maakt van de gelegenheid gebruik en laat weten dat de kinders dit niet mogen doen de komende week. Hoe heet het bekende bezongen park in Nijmegen? 'Goffertpark' roept een enthousiaste sjaars uit. 'Nee' klinkt het vanuit de groep, 'we hebben er net nog gezeten'. Dan komt 'Kronenburgerpark' uit de linkerhoek. Sem is voor deze quizvraag geslaagd. Maak het bekende rijmpje af: al moet ik kruipen, op blote voeten gaan, ik wil nog één keer... 'Flink zuipen', Casper weet in ieder geval wat hij zelf wil doen. Er klinken nog een aantal soortgelijke antwoorden. Het juiste wordt niet genoemd. We verlossen ze met het goede antwoord: de Sint Steven horen slaan.'De wat?' Een rondleiding door Nijmegen kan voor deze groep geen kwaad. Tot slot: hoeveel kost een Reftermaaltijd met studentenkorting? Even kijkt de groep vragend om zich heen of het over het gebouw gaat waar ze zijn. Er wordt wat gegokt '3,95, 4,40?' De refter zelf hangt vol met posters waarop de Reftermaaltijd wordt aangeboden. Dit is slechts één student opgevallen. Tim verlost de groep met het goede antwoord: 4,50 euro. Buiten zuipen heeft deze 23 studenten tellende groep de komende intro nog wat in te halen. Van de vijf vragen zijn er uiteindelijk drie goed. De zesjescultuur zit er al vroeg in: voor een groep met een Nijmegenaar en mentoren wat magertjes, maar toch net voldoende.

 

Met kerst in het vooruitzicht besluit ANS een vorkje mee te prikken tijdens de eerste dag van het Refter-kerstdiner. Met een heus driegangenkerstmenu voor slechts 7,50 euro (externen 8,50) en geen afwas achteraf lijkt dit de perfecte kans alvast studentikoos kerst te vieren. Na de rij vanaf de draaideur overwonnen te hebben en aan tafel geschoven te zijn, zakt de moed echter alsnog in de schoenen. Hoewel het voor de prijs prima te eten is, lag de verwachting voor een kerstmenu toch wat hoger. De gesprekken tijdens het diner gaan dan ook over het identificeren van wat er op het bord ligt en of het daar ook naar smaakt.

Tekst:Annemarie Verschragen
Foto's:Saskia Verheijden

Voor het voorgerecht kun je kiezen tussen een Winterse Wildbouillon en Pompoensoep (met uiteraard luxe klinkende toevoegingen). Het besluit voor pompoen is gauw genomen. Hoewel de goed warme, oranje derrie prima smaakt, blijft het even de vraag of er nou wel pompoen wordt geproefd. Iets pittigs en de vele stukjes paprika voeren de boventoon. Ondanks dit gaat de soep er goed in en besluit het meerkoppige testpanel niet te klagen.

 

 

Ondanks dat de borden voedsel er vol en goed uitzien, klinken over het hoofdgerecht toch wat zuurdere geluiden vanaf de tafel. Aan de opmaak van de borden is gedacht, en na wat eigen herstelwerk na het kwakwerk van de opschepploeg ziet het er een stuk beter uit dan de gemiddelde studentenmaaltijd (en normale Refterborden). Een sappig stuk kalkoen gevuld met cranberry, gekrulde aardappelen en Romanesco worden aangevuld met een bakje marmelade van rode ui en een bitterbalachtige ‘kerstbal’ van eend aan een stokje. De groente is als de standaard smakeloze gekookte drab, al smaakt het vlees goed. Hierdoor wordt de karige cranberry niet gemist. Gelukkig is het vlees en de gekrulde aardappel, die smaakt naar onion rings, in goede hoeveelheid aanwezig. Minpuntje is dat de maaltijd al bijna koud is bij aankomst aan de tafel, het wordt afgedaan met het verzuchte: het blijft toch Reftervoer.

Het toetje bestaat uit een Black Forest Triffle, waar ook voor tiramisu met rode vruchten gekozen had kunnen worden. Het toetje ziet er heerlijk uit, de chocolademousse smaakt prima, maar de hoeveelheid kersen maken het geheel voor het testpanel net iets té zoet. Ondanks dat hadden hier wel twee van gekocht kunnen worden.

 Sfeer
De mensen van de Refter hebben zeker hun best gedaan een kerstsfeer neer te zetten. Met kerstbomen, inclusief ballen en lichtjes, lichtslangen en kerstmutsen bij de medewerkers is dit goed gelukt. Hoewel bij het eerste orkest de onbekende kerstliedjes genegeerd worden en slechts wat achtergrondgeruis zijn, komt bij Qlite, het tweede orkest, de sfeer er echt goed in. De vrolijkere kerstliedjes kunnen worden meegezongen en blijven je de rest van de avond achtervolgen.