Boven een klein ateliertje midden op de Amsterdamse Wallen beantwoordt een kunstenaar in een sneeuwpoppetjestrui vragen over verkeersborden en zijn drang om er meer bij te zetten. ‘Het is denk ik verboden, maar volgens de regels die ik opstel mag het toch.’
Tekst: Inge Widdershoven
Foto’s: persoonlijk archief Steven van Hulle
Ruim een kwartier te laat komt Steven van Hulle (38), bekender als Steven de Peven, enigszins verward het studentikoze keukentje binnenzetten. Hij kijkt om zich heen, lacht even hardop zonder aanwijsbare reden en ploft vervolgens neer op een houten stoeltje.
Steven de Peven is niet voor een gat te vangen. Als dj draait hij zowel onder eigen naam als onder Awanto 3 en vormt hij samen met dj Aardvarck het duo Rednose Distrikt. Hij had een eigen item,
Dit Is, op Villa Achterwerk en als kunstenaar heeft hij naamsbekendheid verworven door onder andere de heruitvinding
van aanwijsstokjes.
In de galerie die zich onder het keukentje bevindt, hangen de foto’s van Hulle’s TheSign project waarvoor hij bordjes met bizarre opdrukken maakt. Twee van deze foto’s zijn te bewonderen op de middenpagina's van de februari-ANS. ‘Ik hang een bordje op, maak er een foto van en kom de volgende dag kijken of hij er nog staat. Zo vermaak ik mezelf als het lekker weer is.’
Hoe kwam je op het idee om overal waarschuwings- en informatieborden te plaatsen?
‘In Berg aan Zee staan ongeveer tweeënvijftig tot veertig verkeersborden op een heel klein lief groen rotondetje waar echt totaal niets kan gebeuren. Er zijn zoveel waarschuwingsborden dat je het verkeer niet meer ziet en de rotonde bijna onveilig is.’
Toen dacht jij: ‘Dan zet ik er een bij’?
‘Nee, ik dacht : “Dit is gewoon echt belachelijk, maar als de gemeente het kan, dan kan ik het ook. Dan ga ik gewoon bordjes bijplaatsen.” Half geïrriteerd, half geïnspireerd heb ik een bordje op een heuveltje zand gezet met een telefoonnummer dat mensen konden bellen als ze vragen over dat heuveltje hadden.
‘Twee weken later stond dat bordje nog steeds op die plek. Wandelaars vonden het amusant, wat voor mij de feedback was om het TheSign project te starten.’
Half geïrriteerd? Ben je het zo oneens met regels?
‘Nee, maar wel met hoe ze tot uiting komen. De gemeente plempt alles zo lomp vol met verkeersborden. Dat ziet er gewoon niet uit.’
Hoe zou jij het doen dan?
‘Ik zou sowieso met veel kleinere bordjes werken, meer met kindermaatjes. En proberen meer tot de essentie te komen en niet voor elk hoekje een bordje verzinnen. Dingen die vanzelfsprekend zijn, die behoeven geen borden. Bij een fietspad bijvoorbeeld, dat aan een stuk door fietspad is, hoeft niet om de honderd meter een bord waarop staat dat het een fietspad is. Ik bedoel, dat weet je wel op een gegeven moment.
‘In Amsterdam vallen de bordjes juist weg in de drukke omgeving, dus daar zou ik ze niet snel plaatsen. Ze dan maar weghalen is niet mijn ding. Daarvoor ben ik trouwens niet bevoegd.’
Ben je wel bevoegd om er bordjes bij te zetten?
Volmondig: ‘Ja, want er zijn voor zover ik weet geen regels voor. Het is denk ik verboden, maar volgens de regels die ik opstel mag het toch. En zo’n bordje staat niet vast. Nou ja, ik schroef ze soms wel vast. De gemeente heeft een schroefboor, dus ze kunnen het makkelijk weer weghalen.
‘Ik heb ook al nieuwe plannetjes voor in de lente. Ik ben nu bezig met de achterkanten van verkeersborden, want die worden nooit benut. Mijn idee is om daar leuke printjes op te maken en te behangen. Wat gezelligs, een tijgerprintje, een beetje velours of gewoon kant of pluche. Eigenlijk maak ik het allemaal wat gezelliger en leuker voor mezelf en anderen. Ik ben een binnestebuitenarchitect.’
Lukt dat denk je?
‘Tot nu toe hebben alleen de mensen uit mijn omgeving positieve reacties gegeven. Het is ook alleen voor hen en mezelf bedoeld, want ik kan toch niet de hele wereld verbeteren? Het zou mooi zijn als iedereen meedeed. Dat zou echt te gek zijn. Hoewel, dan komen er wel heel veel meer borden.’
Je staat te boek als grappenmaker. Wat vind je daar van?
‘Een grappenmaker is niet echt iets wat ik beaam te zijn, maar ik ben wel veel bezig met de grap op zich. Zo onderzoek ik op mijn manier waarom ik ergens om lach en hoe ik dat kan creëren bij anderen. Oké, soms ben ik wel een grappenmaker die toch ook heel graag serieuze dingen maakt die voor andere mensen geestig zijn.’
Lachend: ‘Ik moet wel lachen, maar het is wel serieus. Ik meen het echt serieus. Net als de aanwijsstokjes, dat zijn bloedserieuze dingen. Het is gewoon iets waar ik wel serieus, serieus over ben. Ook al moet ik erom lachen. Het is niet een grap alleen.’
