ANS besteeg eergisteravond de fiets om in verschillende studentenkamers, geklemd tussen bed en bureau, tekenaars, muzikanten en toneelmakers te aanschouwen. Gisteren werden drie optredens beschreven, vandaag volgt het tweede deel van de
ANS bezocht: Stukafest.
Tekst: Guusje van den Ouweland en Marit Willemsen
Foto's: Guusje van den Ouweland en Marit Willemsen
Ronald Giphart
'Het is altijd mijn droom geweest om in een Nijmeegse Studentenkamer te mogen voordragen', grapt schrijver Ronald Giphart terwijl hij plaatsneemt in een comfortabele leunstoel. De woonkamer van het studentenhuis zit propvol, iedereen wil op de eerste rang zitten als Giphart begint met zijn voordracht. Stijf of saai is het allerminst, de schrijver daagt het publiek uit vragen te stellen: 'Toen ik hier vroeger kwam, was Nijmegen echt een linkse enclave, ik kon geen regel lezen of iemand riep wel wat uit het publiek. Kom op jongens, dat wil ik zien!'
Giphart vervolgt zijn optreden door een stuk uit zijn nieuwe roman
Harem voor te lezen. Het stuk gaat over een fotograaf in een oorlogsgebied. Tijdens de voordracht kun je een speld horen vallen. Naast vervoering brengt de schrijver ook hilariteit. Vooral het verhaal waarin Giphart samen met Jules Deelder aankopen doet in een seksshop, kan rekenen op de nodige lachsalvo's. Helaas warmt het publiek pas echt goed op wanneer de tijd bijna om is. Giphart maalt er echter niet om en gaat gewoon een kwartier langer door. Eén durfal vraagt tot slot hoe Giphart toch zulke levendige seksscènes kan schrijven, waarop de auteur zijn geheim verklapt. 'Als ik schrijf over voedsel, doe ik dit ook heel anders als ik honger heb.'
/Marit Willemsen
Harm Goslink
De sfeer in de kamer waar Harm Goslink deze avond speelt, is relaxt. Het laatste biertje wordt gezellig verdeeld over een aantal plastic bekers en mensen kletsen met hun buurman. Het gedimde licht schijnt gezellig over alle zelfgebouwde instrumenten van Goslink. Het pronkstuk van Goslink's collectie is de contrabas, die ‘volgens violisten’ een schande is. Deze bestaat namelijk uit meerdere uit elkaar gehaalde violen. De muzikant en instrumentenmaker speelt korte liedjes en vertelt anekdotes over de oorsprong van zijn snaarinstrumenten. Tegenwoordig moet alles perfect, zo goed en zo makkelijk mogelijk zijn. Zo zijn Goslink en zijn liedjes niet: 'Jij brak mijn hart, ik brak jouw nek. Jij nam de benen, ik nam de romp. Ik ben soms wat hard, voor wie solt met mijn hart.'
/Guusje van den Ouweland
Sväva
Sväva is een zogeheten dreampop band, afkomstig uit het verre Friesland. Dit genre klinkt je wellicht vreemd in de oren, maar wanneer de band de eerste tonen inzet is dreampop ook de enige juiste omschrijving voor de
sound die de band voortbrengt. Galmende gitaren in combinatie met stevig, maar niet overheersend drumwerk en de dromerige stem van leadzangeres Bente Hout maken dat het halfuur voorbij vliegt. De paarse belichting in de donkere kamer draagt prachtig bij aan de sfeer, die slechts een enkele keer wordt onderbroken doordat iemand wegens gebrek aan ruimte tegen de lichtknop aanleunt. Sväva laat onder andere
Halcyon Days,
Flown en
Blue Moon horen en maakt maximaal gebruik van de korte tijd die hen is gegeven. Het publiek zit op banken en kussens en droomt heerlijk weg onder het genot van bier, chips en borrelnoten. Na een half uur moet het publiek helaas terugkeren naar de werkelijkheid. Tevergeefs roept een toeschouwer: 'Waar blijft die toegift?'
/Marit Willemsen
