ANS

Commotie op de medische faculteit, want het UMC Sint Radboud heeft er een nieuwe taak bij. Zij zal zich ook gaan ontfermen over de verkeerd geplaatste fietsen op het UMC terrein. Dit liet Pieter Monté, hoofd Ondersteuning Initiële Opleidingen afgelopen vrijdag weten op Ad Valvas, de website voor studenten Geneeskunde en Biomedische Wetenschappen. Fietsen buiten de rekken worden vanaf nu vergezeld van een fietsenklem. Studenten die hun arme stalen ros graag terug willen, kunnen de klem voor tien euro laten verwijderen. Deze maatregelen doen daarmee denken aan de beruchte methoden van de fietsenpolitie AFAC. De maatregelen om deze ‘ontoelaatbare fietspraktijken’ te stoppen zijn echter broodnodig volgens Monté. Op dit moment worden invalideparkeerplaatsen, bevoorradingsroutes en vluchtwegen geblokkeerd door talloze fietsen. Monté verwacht dat dit volgende week pas echt gaat resulteren in levensbedreigende situaties. ‘Dan is er een ontruimingsoefening, dus hou de vluchtwegen vrij', zo waarschuwt hij. Het is nog maar te bezien hoeveel schade de fietsen volgende week zullen aanrichten. Naar onze verwachting hebben inmiddels alle dokters in spe zich op de brandoefening voorbereid en sukkelen zij op hun gemak via een andere, fietsvrije route naar buiten. Op Ad Valvas is er dan ook nogal wat kritiek van studenten. Zij stellen dat de oude fietsenstalling prima functioneerde en dat na verwijdering van de fietsenrekken onduidelijkheid heerste waar ze hun tweewielers konden stallen zonder beboet te worden. Inmiddels is dat meer dan duidelijk, zo vertelt Lotte Eijkenboom, vice-voorzitter  van Studentenorganisatie voor Onderwijs en Studie UMC St. Radboud (SOOS). Door middel van vele bordjes, stickers op de verkeerd geparkeerde fietsen en heuse bewakers wordt er fel opgetreden tegen wanparkeerders. Toch blijven de koppige studenten hun fietsen voor de hoofdingang van het UMC plaatsen. 'Het is natuurlijk niet netjes dat de studenten de parkeerplaats van de invaliden bezetten', erkent Lotte. Marielle Wijngaarden, tevens bestuurslidvan SOOS, wijt het gedrag van de studenten aan hun tijdgebrek. 'De nieuwe fietsenstalling is vijf minuten verder lopen. De gemiddelde student denkt er niet aan om daarvoor eerder op te staan.'

 

Het UMC St. Radboud heeft aangekondigd dat het de overlevingscijfers voor long- en gynaecologische kanker gaat publiceren. Het UMC is het eerste ziekenhuis in Nederland dat deze stap naar meer transparantie zet. Is dit een wijs besluit of zijn er ethische bezwaren tegen het openbaar maken van hoeveelheden sterfgevallen? ANS legt de kwestie voor aan professor doctor Evert van Leeuwen, als medisch ethicus verbonden aan het IQ Healthcentre van het UMC. Hij vindt de nieuwe openheid een goede ontwikkeling , maar waarschuwt wel voor mogelijke gevaren. ‘Transparantie van ziekenhuizen is wenselijk,’ betoogt hij, ‘maar de gezondheidsinstituten moeten oppassen dat hun publicaties allemaal hetzelfde worden gepresenteerd zodat er geen onjuiste conclusies worden getrokken. Je mag als ziekenhuis geen valse verwachtingen scheppen en er mag geen manipulatie van de cijfers plaatsvinden.’ Tot nog toe publiceerden ziekenhuizen alleen de totale overlevingscijfers. Omdat bij het academische ziekenhuis in Nijmegen veel kennis gebundeld is, komen ernstige gevallen sneller hier binnen. Deze complexere gevallen hebben lagere overlevingskansen en dus kan dit de totale resultaten van het UMC negatief beïnvloeden. Van Leeuwen verklaart dat in de medische wereld een morele omslag heeft plaatsgevonden. Vroeger hamerden ziekenhuizen vooral op de privacy van patiënten. Inmiddels wordt overal in de publieke sector gevraagd om openbaarheid en is de zorg geen uitzondering meer. Deze ontwikkeling lijkt in lijn te staan met de discussie over marktwerking in de zorg waaraan vorig jaar veel aandacht werd besteed. Van Leeuwen vindt deze gelijktrekking echter niet terecht. ‘Ik verwacht dat de verschillen tussen cijfers van verschillende ziekenhuizen niet ontzettend groot zullen zijn. Het overlevingspercentage is bovendien niet de enige factor die meespeelt bij de keus voor waar iemand zich laat behandelen. Het gaat ook om afstand tot naasten en de plek waar je vandaan komt’ Van Leeuwen verwacht dan ook geen concurrerende houdingen van ziekenhuizen wanneer overlevingscijfers per ziektegroep worden gepubliceerd. ‘Wanneer het om mensenlevens gaat, hoort winst niet het doel van een ziekenhuis te zijn. De patiënt moet altijd centraal blijven staan. We moeten niet uitgaan van een concurrerend systeem.’ Tekst: Laurie de Zwart