Dichter
Wout Waanders was gisteren te gast bij het
ANSdebat over diagnosticering. Hij schreef heel de avond mee en vatte de avond samen in onderstaand gedicht.
de dag dat ik problemen had
mama zegt: je bent druk
maar ik ben niet druk
ik heb het druk
ik heb nog een rekenwerk te maken
moet de namen van de docenten leren
het college op internet terugkijken
maar mama vindt me druk
ik krijg straf. de straf is:
twee en een half uur stil zitten tegenover een meneer die me vragen stelt
hij vraagt:
zit je op voetbal? wat staat er op je t-shirt? in welke groep zit je? op welke school? is dat een normale school? staat je mobieltje wel uit? hoeveel kosten de geraniums? heb je ooit iets gejat? heb je veel vriendjes? tel je wel eens grassprietjes? slaap je genoeg? hou je van cocaïne? vind je de iphone 5 een verbetering ten opzichte van de iphone 4 of is er gewoon niet zoveel veranderd?
zo veel vragen. ik weet niet
op welke ik echt antwoorden moet.
en dus zwijg ik op de meeste vragen.
ik zwijg sowieso graag
zwijgen is het beste antwoord
zwijgen en nee
ik hou van nee
en na weetikhoeveel uur zegt de meneer
ik weet het al
en hij schrijft wat op een briefje
vouwt ’t op
en geeft het me mee
pas buiten heb ik genoeg moed om het open te vouwen
en het hardop voor te lezen:
maar dat bewaren we voor na het filmpje
