ANS

Mothmen is de winnaar van Kaf en Koren 2015. Gisterenavond wonnen zij in een goed gevuld Doornroosje de studentenbandcompetitie van Cultuur op de Campus. Met deze overwinning slepen ze een plek op het Valkhoffestival binnen.

Tekst en foto’s: Bas van Woerkum

 

 

 

These People en Deer Jesus ‘Wij spelen kleine, rustige liedjes’, kondigt zanger Dirk Mesman van These People aan. Ze openen met een droevig liedje terwijl de zaal in doodstilte verkeert. De opvallende samenstelling van gitaar, cello en viool past uitstekend bij de zachte zang. Na drie nummers worden de bedroefde klanken omgewisseld voor een vrolijker deuntje, dat gaat over een oud bandlid die altijd bij de dag leefde, maar nu in Vietnam woont en getrouwd is. ‘Hij is een inspiratie voor hoe dingen kunnen lopen’, merkt de zanger op. Na een halfuur komt het eerste optreden ten einde en maakt de band plaats voor Deer Jesus. ‘Ik heb dan wel een zonnebril op, maar jullie zien er goed uit vanavond.’ Zanger Geert Hagelaar weet het publiek goed te bespelen. Deer Jesus speelt naar eigen zeggen ‘eighties inspired electro-pop’. Subtiele riffjes en drumwerk worden afgewisseld met discotonen van het keyboard. Deer Jesus haalt alles uit de kast. ‘I’ll be waiting for another night’, klinkt het herhaaldelijk door de microfoon. Deze tweemansband, die slechts bestaat uit een drummer en de zanger/gitarist, speelt energiek en opgewekt en dat brengen ze over op het publiek, dat zichtbaar geniet van het optreden.

Mothmen en Ohlsen Mothmen opent verassend met hard gitaarwerk en luid geschreeuw. De verschillende genres op deze avond zijn nauwelijks met elkaar te vergelijken. De eerste paar nummers zijn voor de leadzanger, maar ook de gitarist en de drummer mogen hun vocale klanken ten gehore brengen. De band is veelzijdig en goed op elkaar afgestemd. De grapjes die de band tussendoor maakt, lijken helaas niet in de smaak te vallen. Pas bij de laatste band, Ohlsen, verschijnt de eerste basgitaar op het podium. De ruimte voor het podium is minder gevuld dan bij de eerste twee bands en de bassist doet een oproep. ‘Er is ruimte. Dans.’ Ohlsen speelt indierock die bij vlagen meeslepend is, maar waarvan de nummers vaak op elkaar lijken. De muziek is geijkt, maar prima luistervoer. Tot slot vraagt de zanger nog om een applaus voor alle bands die deze avond hebben opgetreden.

 

Het oordeel Aan vanavond kleeft ook een democratisch aspect. De aanwezigen kunnen stemmen op hun favoriete band, die daarmee de publieksprijs kunnen winnen. Een vastgestelde jury bepaalt de ‘echte’ winnaar. Om half 12 worden de prijzen uitgereikt. De gelukkige winnaars van de publieksprijs zijn These People. De jury vertelt de bandleden vooral zich niets aan te trekken van het oordeel, omdat het toch subjectief is en gebaseerd op enkel de optredens van deze avond. Dat is op zijn minst opmerkelijk, omdat een jury geacht wordt expert op het gebied te zijn. Daarna volgen wat flauwe en onterechte opmerkingen over elke band. Zo wordt Deer Jesus omschreven als ‘disco in de dop die nog uit de dop moet komen’ en Mothmen als ‘leuk voor een tuinfeest tot de politie komt’. Ondanks dit vreemde compliment, benoemt de jury Mothmen tot winnaar van Kaf en Koren 2015.