ANS

Al voor de poort begint het proces van selectie. Studenten krijgen een stempel op het hoofd gedrukt met de markering ‘risicostudent’, ‘langstudeerder’ of ‘hbo-instromer’. Tijdens elke stap van het proces worden studenten straks als kuikens geselecteerd. Is je propedeuse wel op tijd binnen? Haal je het bachelordiploma wel binnen de nominale studieduur? Breng je wel voldoende uren door in de collegezaal? Studenten schuiven in moordend tempo over de fabrieksband onder het streng toeziend oog van de rendementscontroleurs. Zodra je niet aan de norm voldoet, kun je vertrekken. Studenten worden door de bachelor heen gejaagd zonder om zich heen te kunnen kijken. Het product van de fabriek ‘universiteit’ is uiteindelijk een smakeloze plofstudent die in een nominaal tempo volgestouwd is met kennis, maar een blik heeft die niet verder reikt dan de UB waarin die plofstudent is gekweekt.

Gisteren maakte minister Bussemaker bekend dat universiteiten en hogescholen ook in latere jaren, met uitzondering van het laatste jaar, een negatief studieadvies mogen geven. Volgens het voorstel van de regering zouden onderwijsinstellingen ook na het eerste jaar studenten nog mogen wegsturen, uitsluiten van vakken of de geldigheidsduur van behaalde tentamens beperken. Waar het bindend studieadvies in het eerste jaar vooral bedoeld is als selectiemiddel om te toetsen of studenten op de juiste plek zitten, is de nieuwe maatregel bedoeld als snelstudeermaatregel. Studenten worden gedwongen ieder jaar een minimum aan studiepunten te behalen en krijgen op deze manier geen enkele ruimte meer in hun studie voor zelfontwikkeling.

De combinatie met andere maatregelen, zoals de harde knip, de afschaffing van de studiefinanciering en de afschaffing van de OV-kaart zorgt ervoor dat studenten tijdens hun studie geen risico’s meer kunnen nemen. Een nuttige stage van vier dagen in de week? Een half jaar vakken volgen in het buitenland? Niet doen, want dat verhoogt de kans op studievertraging. Wederom is het voorstel van de regering een maatregel die duidelijk niet bijdraagt aan een goede studie. Het binnentikken van studiepunten wordt nog meer het motto, terwijl extra activiteiten totaal niet meer aantrekkelijk zijn. In plaats van de keuzevrijheid van studenten te beperken zien Studentenvakbond AKKU en AKKUraatd graag dat studenten zeggenschap blijven behouden over de invulling van de eigen studententijd.

Gelukkig is de plofstudent nog verre van realiteit in Nijmegen. De Radboud Universiteit geeft tot op heden blijk van welwillendheid tegenover studenten. De focus wordt op onderwijskwaliteit gelegd. Toch heeft ook het College van Bestuur een boekwerk met prestatieafspraken moeten ondertekenen. De bezuinigingsdrang en het rendementsfetisjisme van kabinet-Rutte II raken dus zowel studenten als onderwijsinstellingen. Natuurlijk kosten studenten die langer studeren meer geld en uiteraard moeten er normen worden gesteld, maar deze opstapeling van maatregelen draaft te ver door. Het streven naar kwalitatief goed onderwijs wordt hierbij uit het oog verloren en universiteiten worden enkel afgerekend op rendementen en percentages.

Bussemaker toont een totaal gebrek aan visie op het gebied van onderwijs en onderwijskwaliteit. Ze heeft slechts oog voor bezuinigingen en efficiëntie. Studentenvakbond AKKU en AKKUraatd vertrouwen erop dat de Radboud Universiteit de focus blijft leggen op onderwijskwaliteit en ruimte blijft voor activiteiten naast de studie. Tot nu toe heeft het College van Bestuur dit ook getoond door te laten blijken geen voorstander te zijn van selectie aan de poort en zich uit te spreken tegen het leenstelsel.

Tom Hoven is voorzitter van Studentenvakbond AKKU. Nienke Aangenendt is fractievoorzitter van AKKUraatd.