ANS

Willem van Sermondt, masterstudent Politicologie, uit in een ingezonden stuk zijn onvrede over de campagne rondom de universitaire verkiezingen op de RU.

In de jaren zeventig vochten studenten aan de RU voor meer inspraak. Uit de verhalen uit de oude doos zou blijken dat onze voorgangers menigmaal op de barricades stonden in plaats van in de collegebanken te blijven zitten. Mede door die inzet mogen we deze week stemmen voor medezeggenschap op de universiteit. De studentenpartijen asap en AKKUraatd beroepen zich onder andere op jouw democratische recht om je naar de digitale stembus te lokken. Het is dan ook schandalig dat deze partijen de democratische spelregels aan hun laars lappen.

We spreken geregeld schande over fraude bij verkiezingen in bijvoorbeeld Afrika of Oost-Europa. We vinden het een schande als politici geld uitdelen aan kiezers tijdens een campagne, zoals onlangs in India het geval was. Verder voeren we - in mijn ogen terecht - discussie of een selfie in een stemhokje wel mag. Maar nu de verkiezingen op de universiteit plaatsvinden, vinden AKKUraatd en asap het vreemd genoeg geen enkel probleem om een beetje vals te spelen.

Wat is er aan de hand? Zoals velen van jullie hebben gemerkt, vervuilen AKKUraatd en asap de campus met flyers, posters, stoepkrijt en afzetlinten. Hoewel de partijen claimen het volgende week weer netjes op te ruimen, ziet onze gewaardeerde groene campus er momenteel uit als een zooitje. Dit terwijl ze pretenderen ‘duurzaamheid bij al hun beslissingen mee te nemen’. Ik ben zeker niet tegen het voeren van campagne en ik vind het goed dat er studenten zijn die zich willen inzetten voor het verbeteren van de universiteit. Maar…

Campagne voeren op de universiteit overstijgt helaas zelden het niveau van een middelbare school-verkiezing. Diegene die de lekkerste snoepjes uitdeelt, wint de verkiezingen. AKKUraatd en asap trekken alles uit de kast: koffie, koekjes, ijsjes, flesjes water en limonade. Alles om de student te paaien om maar te gaan stemmen. Hoewel soms dubieus, zou ik dit nog niet als frauduleus willen omschrijven. Maar…

Naast de plekken waar gratis eten en drinken wordt uitgedeeld, staan mooie laptops en tablets opgesteld. Terwijl je smeltende ijsje nog in je hand zit, word je verleid om naar het stemprogramma van de RU te gaan. Terwijl de campaigners nog achter je staan, mag je je stem uitbrengen. Ik zag onder andere een meisje van AKKUraatd die de verleiding niet kon weerstaan om 'stiekem' mee te kijken tijdens het stemmen. Als ik dit zou opschrijven over een ‘verkiezing’ in Oekraïne, zou menig lezer dat schandalig vinden. ‘Zoiets zou in het democratische Nederland nooit kunnen’.

Ja, ik hoor u denken: ‘Willem, stel je niet zo aan, die verkiezingen gaan toch helemaal nergens over?’ Dat mag zo zijn, maar in dat geval hoef je ze niet te organiseren. De verkiezingen binden ten minste een gedeelte van de studenten aan het besluitvormingsproces op de universiteit. Iets waarvoor studenten in de jaren zeventig stakingen organiseerden.

Dus: geniet van de gratis ijsjes, maar laat de AKKU-laptops vooral links liggen.