ANS

In de rubriek 'Open Podium' biedt ANS het podium aan Radboudianen om hun mening te verkondigen over studentgerelateerde zaken. Hoogleraar Filosofie van de Managementwetenschappen René ten Bos betoogt dat een universiteit zonder ethiekcursussen het ideaal is. ‘Studenten hebben gelijk als ze klagen.’

Regelmatig klagen studenten dat er de laatste jaren teveel Filosofie en Ethiek in hun curriculum is opgenomen. Hoewel ik van mening ben dat Filosofie en Ethiek ook voor buitenstaanders interessante vakken kunnen zijn, wil ik toch graag mijn steun aan de studenten betuigen. Ze hebben gelijk als ze klagen, maar hebben ze ook om de juiste redenen gelijk? Sinds de crisis een toverwoord is geworden, zie je voortdurend pogingen om ontaarde managers, bestuurders, professionals en ondernemers weer in het morele gareel te krijgen. De tijdgeest wasemt ethiek. We lijken wat dat betreft wel weer terug te zijn in benauwende Victoriaanse tijden. Politieke patjepeeërs, zelf geen haar beter dan de rest, willen de criminaliteit bestrijden door de boeven strenger te straffen en de randfiguren die over de schreef dreigen te gaan, morele wijsheden in te peperen. De ene cursus Ethiek na de andere wordt daartoe uit de grond gestampt. Er zijn adviesbureaus die kennis en vaardigheden op het terrein van goed en kwaad verkopen. Ook de toekomst van onze natie moet voor morele ontaarding behouden worden. Studenten – niet alleen op de universiteit, maar ook elders – worden dood gemasseerd met ethische wijsneuzigheden. Net als de mensen in het Victoriaanse tijdperk ooit merkten, zullen onze tijdgenoten snel leren dat de massale wending tot ethiek niet zal helpen. Daar zijn drie redenen voor. In de eerste plaats hebben we de ethiek niet om bepaalde problemen op te lossen. De ethiek maakt deel uit van de filosofie en die kenmerkt zich door ‘aporetische’ vraagstellingen. Een ‘aporie’ is een probleem waar je niet goed uitkomt. Om het simpel te houden: wat was er eerder? De kip of het ei? Aporieën vragen om aanhoudende twijfel, omdat ieder antwoord tot op zekere hoogte ondeugdelijk is. De ethiek zit vol met dergelijk aporieën. Een populair voorbeeld: is de klokkenluider nu iets goeds of iets slechts? Welk antwoord je ook kiest, er blijft altijd onrust hangen. En met onrust run je geen organisaties of bedrijven. In de tweede plaats zijn de meeste euveldaden vanuit een bepaald standpunt wel onwenselijk of slecht, maar dat wil niet zeggen dat ze geen ethische motivatie hadden. Iemand kan in het gevang belanden, omdat hij zo moreel verontwaardigd was nadat zijn zus of moeder was beledigd, dat hij zich niet meer kon inhouden en de dader de hersenen insloeg. Veel van de wandaden in de bankwereld vloeien voort uit kortzichtige ethische motieven: ‘Ik mag mijn baas niet in de steek laten’, ‘ik kan geen spelbederver zijn’ of ‘ik moet de regels volgen’. In de geschiedenis van de mensheid zijn de verschrikkelijkste dingen gedaan door mensen met vrij normale ethische disposities. Ik geloof niet dat een cursus Ethiek zou hebben bijgedragen aan een wereld waarin genocide of racisme niet voorkomen. Iets dergelijks denk ik ook met de ‘nieuwe’ crises waar we het nu steeds over hebben. Het zou heel ethisch zijn van ethici als ze begrijpen dat er van hun vakgebied niet al te veel heil valt te verwachten. In de derde plaats moeten mensen niet te veel over ethiek kletsen. Als ik iets goeds doe en er de volgende dag uitgebreid over ga spreken in de overtuiging dat vrienden en bekenden mijn daad moeten kopiëren, dan ben ik, ondanks het feit dat ik goeds deed, toch een lapzwans. Waar veel gepraat wordt over ethiek, weet je dat er ethische problemen zijn. Wordt er niet over gepraat, gaat het een stuk beter. Anders gezegd, de massale aanwezigheid van ethiek in colleges, cursussen en trainingen is een symptoom. Samenvattend, als studenten verlangen naar een tijd waarin ethiek eigenlijk geen thema hoeft te zijn, dan deel ik hun afkeer van ethische cursussen volledig. Cursussen zijn alleen maar acceptabel als de cursusgevers de drie door mij genoemde punten in ogenschouw nemen: a) los geen problemen op, maar problematiseer juist; b) denk niet dat het moreel abjecte zonder ethiek is; c) probeer jezelf zo snel mogelijk overbodig en irrelevant te maken. Afgezien van dit voorbehoud, lijkt het me geen kwaad kunnen als studenten eens nadenken over de vraag wat ethiek eigenlijk wel en niet vermag in onze samenleving.

Heb jij ook een prangende mening over je medestudenten, het uitgaansleven, onderwijs, het nieuwe album van Frank Boeijen of andere interessante zaken? Mail jouw stuk (maximaal 600 woorden) voor 17 januari naar redactie@ans-online.nl.

Negentig procent van de studentbestuurders haalde afgelopen jaar genoeg studiepunten voor hun bestuursbeurs. Aanleiding voor het College van Bestuur (CvB) om genoegzaam in de handen te wrijven. ‘Studeren en besturen gaan prima samen, precies zoals we dat verwacht hadden’, aldus rector magnificus Bas Kortmann. De rector lijkt echter niet te beseffen dat studenten op een creatieve manier met de regels omgaan. Met ingang van het collegejaar 2012-2013 is een regeling ingevoerd die de fulltime bestuurders hard raakt. Zij moeten naast hun bestuursjaar 18 EC's halen om hun volledige bestuursbeurzen te ontvangen. Slagen ze hier niet in? Dan krijgen zij niet de volledige bestuursbeurs uitgekeerd. Dit kan uiteindelijk neerkomen op een bedrag van duizend euro.

Om toch studiepunten te halen, wringen de bestuurders zich in allerlei bochten. asap vraagt zich af op wat voor manier studeren op deze manier bijdraagt aan de academische vorming van de actieve student. Is dit wat het CvB bedoelt met studeren náást een bestuursjaar?

Naast het volgen van de zogenaamde ‘pretvakken’ lijkt ook de kennis verloren te gaan. In plaats van studeren voor een goed resultaat, ontstaat er een mentaliteit waarbij studenten het gevoel krijgen dit enkel te doen voor het geld. Een 'studententien'(een zes, red.) is vervolgens het streven. Je geld is daarmee immers binnen! Dit past volgens asap niet in het beeld van de RU dat het CvB voor zich heeft. 'Zevens trekken zessen aan, terwijl achten negens aantrekken', aldus collegevoorzitter Gerard Meijer.

‘Wanneer je straks een baan hebt, kun je ook niet tegen je werkgever zeggen: "sorry, ik ben actief in de biljartclub, dus ik wil graag voor hetzelfde loon, slechts 50 procent van het werk doen"', zo stelde de rector tijdens de cursusmiddag van het SNUF. Hoe kan je echter van iemand verwachten om én CEO van een bedrijf te zijn én een derde van je studiepunten te halen? Je levert als voorzitter van de biljartclub geen bijdrage aan het bedrijf waarvoor je werkt. De actieve student levert een essentiële bijdrage aan het academische klimaat van de universiteit. Studenten die zich inzetten voor hun studievereniging, of functies vervullen in de medezeggenschap, zijn voor de universiteit van essentieel belang.

Iris van Diest, voormalig praeses van N.S.V. Ovum Novum, geeft aan hoe haar ervaring als fulltime bestuurder was. Hoewel ze zelf het benodigde aantal punten heeft gehaald, is de helft van haar bestuur hier niet in geslaagd. Halverwege het jaar zijn er maatregelen genomen om te blijven studeren. Een dag per week was een bestuurder vrij om naar colleges te gaan. Echter was er altijd wel iets gaande waardoor bestuurders belemmerd waren, variërend van het onderhouden van contracten tot schade aan het pand. Opmerkelijk is dat de fulltime bestuurders die geen 18 EC's hebben gehaald, wel vakken van hun eigen studie volgden. Deze waren in combinatie met de extracurriculaire functie simpelweg te moeilijk.

Erger nog is dat studenten aangeven dat het een keuze is: excellente cijfers behalen of een bestuursjaar doen. Simpelweg omdat het niet mogelijk is excellente cijfers te halen en een middelgroot bedrijf te leiden. Dat is namelijk waar een fulltime bestuursjaar op neer komt. Iris ging haar jaar in met een 8,0 gemiddeld, dit geldt echter niet voor alle bestuurders.

Het CvB moet inzien dat niet enkel zulke excellente studenten een bestuursjaar aangaan. Het merendeel van de bestuurders staat niet Cum Laude of Bene Meritum wanneer zij een bestuursjaar starten. Als het zelfs de excellente student vervolgens met moeite lukt om de punten binnen te slepen, hoe moet het dan zijn voor deze ‘reguliere’ student? Voor de student die hard werkt voor een zes of zeven moet het ook mogelijk zijn om zich te ontplooien door een bijdrage te leveren aan het studentenleven.

Hoewel de regeling ook inzet op het feit dat studenten beter betrokken blijven bij hun studie en daarmee het studeren weer makkelijker oppakken, blijkt het tegendeel vaak het geval. Studenten gaan minder gemotiveerd het jaar in: hun gemiddelde is gekelderd, dus waarom zouden zij zich nog inzetten?  Daarnaast is de combinatie van studeren en fulltime besturen niet gewenst, omdat studenten door de vele verantwoordelijkheden alles maar half kunnen doen. Je zet je minder in voor alles, een mentaliteit die je niet zomaar weer van je afzet. Een jammer resultaat hiervan is een gevoel zoals ook Iris dat had: 'Je kon niets meer goed doen.' Wanneer je studenten zulke gevoelens tonen als resultaat van de regeling betreft beurzen, moet je als CvB de beslissing heroverwegen.

De student wordt in deze tijden voortdurend doodgegooid met het belang van profileren naast de studie. Geef studenten daar dan de kans toe! De regeling die is ingevoerd werkt dit tegen en is -in ieder geval voor de fulltime besturen- haar doel voorbij geschoten.

Esra Hageman en Peter Moons zijn lid van de Universitaire Studentenraad namens asap.

Gisteren zijn de universitaire verkiezingen van start gegaan. Tot en met 28 mei kunnen RU-studenten hun stem uitbrengen voor de Opleidingscommissies, Facultaire Studentenraden en de Universitaire Studentenraad (USR). ANS-Online vroeg de twee partijen die strijden om het USR-pluche waarom we nu precies op AKKUraatd of asap moeten stemmen. Lees hier het verhaal van AKKUraatd-lijsttrekker Huguette Poolen.

De verkiezingstijd is weer aangebroken! Een week lang wordt iedere student platgegooid met posters, flyers en collegepraatjes van studenten van wie zij tot die week nog nooit van hadden gehoord en op wie ze nu geacht worden te stemmen.

En dan verschijnt nu nog zo’n gek stuk op de website van ANS. Waarom?

Wij zijn AKKUraatd, de studentenfractie in de Universitaire Studentenraad die zich inzet voor kwalitatief hoogwaardig en toegankelijk onderwijs, een bruisend studentenleven en goede faciliteiten. Door onze jarenlange ervaring in de medezeggenschap hebben we al veel bereikt. Denk bijvoorbeeld aan Campus Detachering die op ons initiatief is ontstaan.

Maar genoeg over het verleden, wat gaan we dit jaar bereiken? Allereerst gaan we ons dit jaar inzetten tegen de rendementsmaatregelen die vanuit de overheid en het college van bestuur worden opgelegd. Studenten zijn lang en breed volwassen als ze op de universiteit komen en zijn onder de vleugels van papa en mama vandaan. Het laatste wat ze nodig hebben is een universiteit die ze tot aan het afronden van de master aan het handje vasthoudt en de meest basale zaken, zoals wanneer ze aanwezig moeten zijn in college, voor ze beslist. Kijk, dat je het snijden in rattenhersenen niet kunt leren door het in een boek te lezen, daar kunnen we nog inkomen. Maar dat een college waar alleen uit het boek wordt voorgelezen verplicht moet worden, omdat anders de docent geen studenten voor zich heeft zitten, is onzin.

We kunnen van studenten verwachten dat zij voldoende gemotiveerd zijn voor hun studie en snappen wat er allemaal moet gebeuren om hun studiepunten te halen. Het zou docenten niet moeten uitmaken hoe studenten zich voorbereiden op tentamens. Als dat is door colleges te volgen, prima. Maar als dat gebeurt door het boek te lezen, moet dat ook voldoende zijn.

Maar docenten hebben ook een belangrijk aandeel in de motivatie van studenten. Van een docent die onderuitgezakt achter zijn bureau zijn sheets voorleest, raakt een student alleen maar gedemotiveerd. Wanneer een docent echter vol passie kan vertellen over zijn vakgebied en zijn kennis op een interessante, didactisch verantwoorde manier overbrengt, zal een student ook enthousiaster worden over het vakgebied. Om voor een kleuterklas te staan, moet een volledige opleiding worden gevolgd. Promovendi die de wetenschappers van morgen moeten klaarstomen, krijgen nauwelijks begeleiding in hoe dat moet en worden in het diepe gegooid. Dit kan natuurlijk niet. AKKUraatd pleit er daarom voor dat iedere docent een basiskwalificatie onderwijs moet halen.

STEM AKKUraatd

Huguette Poolen

Lees ook waarom je asap moet stemmen.

Gisteren zijn de universitaire verkiezingen van start gegaan. Tot en met 28 mei kunnen RU-studenten hun stem uitbrengen voor de Opleidingscommissies, Facultaire Studentenraden en de Universitaire Studentenraad (USR). ANS-Online vroeg de twee partijen die strijden om het USR-pluche waarom we nu precies op AKKUraatd of asap moeten stemmen. Lees hier het verhaal van asap-lijsttrekker Esra Hageman.

asap is een frisse en scherpe studentenpartij, waarin heel veel studenten van verschillende opleidingen zich actief inzetten om jouw belangen te behartigen! Hiervoor hebben wij een tienpuntenlijst met tien concrete doelen, waarvoor asap zich komend jaar gaat inzetten.

Betere loopbaanbegeleiding is een belangrijk punt voor asap. Veel studenten hebben het moeilijk om na hun studie een baan te vinden. Het is de verantwoordelijk van de universiteit om studenten goed voor te bereiden op hun carrière. Door meer te communiceren over de bestaande mogelijkheden en studenten op dit vlak meer te ondersteunen en faciliteren, willen we dat zij beter voorbereid afstuderen. asap zet zich daarnaast in voor betere digitale voorzieningen: op veel computers staat nog Windows XP, een sterk verouderd systeem. Ook het draadloos netwerk functioneert nog niet goed genoeg: bij Tandheelkunde is dit er zelfs helemaal niet.

Om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren, wil asap dat er hogere eisen aan docenten worden gesteld. Zowel in hun Engelse taalvaardigheid als in hun didactische vaardigheden.

Na een jaar leggen we ook verantwoording af over de beloftes die we in onze tienpuntenlijst doen. Op onze website is een uitgebreide verantwoording te vinden van de tienpuntenlijst van vorig jaar. Zo beloofden we dat we ons hard zouden maken voor ruimere openingstijden van de UB en al aan het begin van het collegejaar verscheen op deze website een pleidooi om een Nacht van de UB te organiseren. Die kwam er, georganiseerd door de hele USR! Ook heeft asap met de USR veel dingen bereikt, zoals een prijsverlaging van de Reftermaaltijden en de USR heeft het CvB verzocht om de vak- en tentameninschrijving aan elkaar te koppelen.

Wij hebben sinds onze oprichting niet stilgezeten. asap staat voor andere medezeggenschap: scherp, betrokken en transparant. Iedere mening telt. asap maakt zich hard voor jouw belang, maar gaat altijd de dialoog aan, zowel met andere partijen als met de bestuurders van de universiteit. Wij doen concrete voorstellen en kunnen worden afgerekend op onze Tienpuntenlijst. Stem daarom asap!

Esra Hageman

Lees ook waarom je op AKKUraatd moet stemmen.

Wat liet de universiteit mij schrikken. 600 Radboudianen vertrekken na het halen van hun bachelordiploma naar een andere universiteit? Een verdriedubbeling in drie jaar? En slechts 289 studenten die naar Nijmegen komen voor hun master? Dit heeft de RU niet verdiend.

Collegevoorzitter Gerard Meijer, hoogste werknemer van de universiteit, is hier ook niet blij mee. Er verschenen berichten over de oorzaken, gevolgen en gelukkig ook over de oplossingen. Een belangrijke stap zou het organiseren van een veelbelovende masterdag zijn.

Goed plan. Ook voor een Nijmeegse bachelorstudent een welkome voorlichting, want eerlijk is eerlijk, die masterkeuze kan een lastige opgave zijn. Zeker gezien het grote aantal hoogstaande masters die onze en andere universiteiten aanbieden.

De website over de voorlichting heb ik weten te vinden en de ‘direct aanmelden’-button was niet te missen. Gelukkig was deze via Google makkelijk te vinden (want ik bleek niet tot de doelgroep van ru.nl/studereninnijmegen te behoren en www.mastersinnijmegen.nl kon mijn browser niet vinden). Het ‘direct aanmelden’ was een groot feest. Ik ben namelijk nogal een studiebol, nog lang niet uitgeleerd en van plan meerdere masters te gaan volgen. Geen probleem voor de voorlichtingsdag, want ik kon mij voor zoveel voorlichtingen aanmelden als ik wilde. RU, you made my day!

Als voorbereiding op de masterdag besloot ik eens een overzicht van alle Nijmeegse masters te bekijken. Dat had ik niet moeten doen. Ik kwam terecht bij een lange, nietszeggende lijst van masters. De website vertelde me dat ik was beland bij een ‘overzicht van alle masters en specialisaties’. Dat overzicht mis ik, net als ook maar een vermoeden wat welke master inhoudt. Gelukkig bestaat de lijst uit linkjes waar vast iets moois onder vandaan zal komen. Helaas. Wat rondklikken brengt mij van de ene link naar de andere en weer naar dezelfde. Waar ik ook kom, met geen woord wordt gerept over de hoogstaande kwaliteit van de masters of Nijmegen als studentenstad. Wel kan het mij niet ontgaan dat de RU de beste brede universiteit is, dat logo wordt overal met trots getoond.

Nu weet ik natuurlijk hoe goed en fijn onze universiteit is, maar stel je eens voor dat ik dat niet zou weten. Nee, de website zou mij niet naar de masterdag of überhaupt naar een master trekken. Tip voor de RU: bezoek de masterwebsites van je concurrenten eens. Vijf dagen voor de dag der dagen ontving ik van de medewerkers van studievoorlichting een nette mail, vier keer dezelfde mail zelfs.

Ik word bij naam genoemd, fijn! Wel jammer dat men vergeten is waarvoor ik me heb aangemeld. En weet je dat ik zelf eigenlijk niet helemaal zeker weet aan welke faculteit mijn voorkeursmasters gegeven worden? Waar moet ik dan heen? Gelukkig werd mij verteld dat ik om 14.00 uur niet lang bij de Aula moest wachten. Dat bijna iedereen zich daar moet melden is geen enkel probleem, want er hebben zich toch maar 200 studenten aangemeld. Hé Radboud, er gaan er wel 600 weg. Moeten er dan niet wat meer komen?

Drie dagen voor de masterdag mocht ik nog een mailtje ontvangen.

Foutje, kan gebeuren. Gelukkig kan ik me online opnieuw aanmelden voor alle rondes. Dat heeft echter niet zoveel zin, want alle voorlichtingsrondes worden tegelijk gegeven. Dan maar een keuze maken.

Tot mijn verrassing kreeg ik nog een mailtje. Gelukkig wist men nu wel weer voor welke voorlichting ik me had aangemeld. Ik had gekozen voor voorlichting over een aantal specifieke masters van een faculteit. De afdeling voorlichting vertelde mij dat ook dit niet door kon gaan. Er zou één voorlichting komen voor alle masters tegelijk. Ik wil helemaal niets weten over master X, want ik wil master Y of Z gaan doen, dus zo'n opzet heeft voor mij geen zin.

Ach, misschien is het wel goed dat er niet al te veel mensen op deze eerste masterdag, of dit masteruurtje, zijn afgekomen.

De naam van de RU-student die dit artikel instuurde is bekend bij de redactie.

Dit artikel is een reactie op het opiniestuk ‘Wij zijn geen verloedering’, dat maandag verscheen op ANS-Online.

We streven als Partij van de Arbeid in Nijmegen naar de ongedeelde stad, waarin eenieder, ongeacht welke achtergrond, een prettige woonomgeving verdient. Nijmegen is een aantrekkelijke stad, nog steeds trekken meer mensen ernaartoe dan dat er weg gaan. Daar zijn we echt trots op. Daarnaast is Nijmegen een studentenstad waar we eveneens met veel trots over kunnen spreken. Ook willen we graag dat nog meer Nijmeegse studenten de stad zo aantrekkelijk vinden, dat ze zelfs na hun studie hier passend werk en woonruimte kunnen vinden. Daar staan wij voor als PvdA.

Om in een stad te willen wonen zijn een aantal zaken belangrijk zoals onder andere passend werk, een leuke studie, geschikte en betaalbare woonruimte en een goed bereikbare stad. Daarbij is natuurlijk de leefbaarheid van immens belang, want een onprettig leefklimaat stoot mensen af.

Als we spreken over leefbaarheid, brengt dit natuurlijk met zich mee dat de gemeente ook de bewaker is als het gaat om leefbaarheid en sociale samenhang in onze stad. Dit is een heel belangrijke voorwaarde voor een prettige leefomgeving en daarom zal je als gemeente serieus moeten kijken naar signalen van overlast. Niet meer en niet minder.

Het stadscentrum is bijvoorbeeld redelijk dichtbevolkt, met verschillende mensen en verschillende achtergronden. De signalen maken duidelijk dat er gebieden zijn waar bijna 50 procent van de huizen uit studentenwoningen bestaat. In Tilburg is de verlening van een omzettingsvergunning teruggedraaid door de rechter, aangezien de gemeente de leefbaarheidsituatie verkeerd heeft ingeschat. Ik verwijs graag naar deze case. De rechter stelt met zijn uitspraak de vergunning terug te draaien, de norm voor dat gebied betreffende een ‘kwetsbare leefsituatie’. Dat wil zeggen dat leefbaarheid in deze kwestie prevaleert als er nog een studentenhuis bij komt. Door publicatie van de omzettingsvergunningen, wat overigens ook zo zou moeten zijn, krijgt men in ieder geval de mogelijkheid om aan te kunnen tonen of er een kritiek punt is bereikt wat betreft de leefsituatie.

Marijn van der Gaag is lid van de Nijmeegse gemeenteraad voor de PvdA. Hij gaat graag in gesprek met studenten over het onderwerp. Hier vind je zijn contactgegevens.

Stel je voor: in een doorsnee wijk in Nijmegen komt een pand leeg te staan. De lokale woningbouwcorporatie koopt het op en besluit het te gebruiken voor de verhuur van goedkope appartementen. Dit stuit op klachten van omwonenden, want de kamerverhuur leidt tot een instroom van allochtonen die de ‘traditionele sociale structuren’ van de wijk aantasten en zorgen voor overlast. Vervolgens pleit een lokale politieke partij ervoor om de buurtbewoners in de gelegenheid te stellen hiertegen bezwaar te maken. Van zo’n voorstel zouden bij iedere weldenkende Nijmegenaar die niet op de blonde Mozart uit Venlo stemt de haren overeind moeten gaan staan.

Dit is echter precies wat De Nijmeegse Fractie en de lokale PvdA voorstellen. Het gaat alleen niet om allochtonen, maar om studenten. Studenten zouden te veel overlast veroorzaken en de ‘traditionele 19e-eeuwse schil’ van de stad aantasten. Dus moeten omwonenden een stokje kunnen steken voor plannen om een gezinswoning in hun buurt om te zetten naar een studentenwoning. Kennelijk wordt er al bij voorbaat van uitgegaan dat de introductie van studenten leidt tot overlast en verloedering.

Over de aantasting van sociale structuren door studenten kan ik kort zijn. Studenten zullen zich inderdaad niet zo snel laten zien bij buurtfeesten, wijkcentra of de lokale kroeg – hun sociale leven bevindt zich op de campus en in het centrum. Maar het feit dat buurtbewoners elkaar tegenwoordig niet meer kennen, buren elkaar nooit spreken en dat we vreemden niet meer groeten op straat is, helaas, de moderne westerse cultuur zoals die zich de afgelopen veertig jaar heeft ontwikkeld. Daar kun je studenten moeilijk de schuld van geven.

Dat studenten soms overlast veroorzaken zal ik niet ontkennen. Mensen die in het diepst van de nacht dronken op straat staan te schreeuwen, wildplassen of besluiten dat 6 uur’s ochtends een uitgelezen moment is om een luidruchtige afterparty te houden zijn een bron van ergernis. Dat hierover wordt geklaagd is terecht. In sommige studentenhuizen wordt inderdaad asociaal gedrag vertoond waar ook ik mij aan erger. Dat betekent echter niet dat het acceptabel is dat er nu op basis van generalisaties en vooroordelen beleid wordt voorgesteld wat richting andere bevolkingsgroepen absoluut niet door de beugel zou kunnen. Ik hoef niet te accepteren dat ik als student bij voorbaat word gezien als een bron van verloedering en overlast.

Daarnaast werpen De Nijmeegse Fractie en de PvdA met dit voorstel een extra barrière op die het verhuren van studentenkamers zal bemoeilijken. Net nu het lokale aanbod van kamers weer wat lijkt aan te trekken dreigt het in de kiem te worden gesmoord. In plaats van maatregelen te treffen die het voor fatsoenlijke, rustige studenten moeilijker maken een kamer te vinden kan beter gezocht worden naar een effectievere aanpak voor overlast. Herhaalde klachten van ernstige overlast kunnen al leiden tot uitzetting en kennelijk kunnen studenten binnenkort ook bezoekjes verwachten van ambtenaren die hen vriendelijk doch dringend verzoeken hun voortuin te onderhouden. Laten we problemen aanpakken waar ze zich voordoen, in plaats van een hele groep Nijmegenaren als uitschot aan de kant te zetten. Studenten zijn geen verloedering.

Yurre Wieken is student Politicologie en lid van de Facultaire Studentenraad Managementwetenschappen.