ANS

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Deze keer bezoekt ANS NoviomaguStam, de Nijmeegse studentenscoutingvereniging. Niels van Beers (21), derdejaarsstudent Rechten en Maaike ten Hove (21), eerstejaarsstudent Voedingsmiddelentechnologie, beantwoorden onze vragen.

Tekst: Daan van Acht Foto: Evy van der Aa

Een scoutingvereniging, betekent dat de hele dag knopen leggen en vlotten bouwen? Niels: ‘We zijn een groep mensen die al vanaf jonge leeftijd aan scouting doen, hier vallen inderdaad typische scoutingactiviteiten onder. Je moet dan bijvoorbeeld denken aan het lopen van uitgezette routes en pionieren – het aan elkaar knopen van hout om bouwwerken te maken.’ Maaike: ‘Maar een andere keer ga je bijvoorbeeld knutselen en bakken.’ Niels: ‘We proberen er als studentenstam – een scoutingvereniging speciaal voor studenten – wel een studentensausje overheen te gieten. Tijdens fietstochten gaat er een fles bier mee of we gaan met z’n allen de kroeg in.’

Heeft scouting soms niet een beetje een lullig imago? Niels: ‘We worden inderdaad gezien als bomenknuffelaars, maar het is als vereniging juist leuk om een beetje te spelen met dat imago door te zeggen: “Kom, we gaan een bakopkomst houden en cakejes bakken.” Bij een scoutingvereniging doe je dingen die je normaal niet zou doen. Ik zou zelf niet op woensdagavond in m’n eentje een stroopwafeltaart maken, maar met een groep doe ik dat wel.’

Jullie hebben op dit moment ongeveer vijftien leden. Hoe komt het dat dit aantal nog relatief laag is? Niels: ‘Veel studenten weten niet dat er een scoutingvereniging speciaal voor hen is. Daarnaast vinden veel scouts het moeilijk om de overstap te maken van hun eigen, vertrouwde vereniging naar de studentenstam.’

Wat maakt scouting nou zo leuk? Niels: ‘Je doet als studenten samen leuke activiteiten en spellen. Ik vind het stom om dit te zeggen, maar je voelt je weer even een kind. Wat dat betreft zijn scouts wel een volk apart.’

Een volk apart? Niels: ‘Het is een bepaalde wijze van denken en doen. Als ik bijvoorbeeld op Graspop ben, kan ik de scouts zo aanwijzen. Het zijn vaak wel een beetje de gekken, de mensen die van twee gesloopte auto’s een kampvuur bouwen. Ook de dames herken je redelijk snel, die springen zonder morren de sloot in.’ Maaike: ‘Al gaat dat stereotype niet voor alle vrouwen op. In mijn eigen scoutinggroep in Beuningen zat zelfs een meisje dat tot voor kort smetvrees had, maar al haar hele leven op scouting zat. Voordeel is wel dat dankzij haar het clubhuis altijd schoon was.’

 

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS e-sportvereniging Dorans, een nieuwe vereniging die vanaf maart trainingen gaat aanbieden in League of Legends (LoL). Jeroen Brus (21), student Science en Natuur- en Sterrenkunde, en Arnoud Tijink (22), student Scheikunde, beantwoorden onze vragen.

Wat is er zo leuk aan het spelen van LoL? ‘Het leuke aan LoL is dat je het met een team samen speelt en dat teamwork een belangrijke rol speelt. Het spel is heel dynamisch, winnen of verliezen kan in een split second bepaald worden. Het spel is vergelijkbaar met voetbal. Hierbij speel je in teams van elf personen en het doel is om de bal vaker in het doel te schieten dan de tegenstander. In principe doe je bij LoL hetzelfde, maar dan in teams van vijf waarbij je een basis verdedigt en die van de tegenstander kapot wil maken.’

Maar waarom maak je daar een e-sportvereniging van? ‘We willen dat individuele e-sporters bij onze vereniging in teamverband op een competitief niveau kunnen spelen. Verder willen we het natuurlijk ook gewoon gezellig maken, zoals bij elke studentenvereniging het geval is. Het is de bedoeling dat we na iedere training naar het Sportcafé gaan om daar samen een biertje te drinken.’

Waarom vinden jullie gamen een sport? ‘Natuurlijk zien we gamen niet als een fysieke sport, maar eerder als een denk- en behendigheidssport. Het competitieve element willen we door de verbinding met de sportkoepel benadrukken. De vereniging biedt wekelijks trainingen aan die gegeven worden door een coach. LoL leent zich hiervoor omdat deze game in teamverband wordt gespeeld en alleen individuele vaardigheden niet genoeg zijn.’

Spelen jullie ook andere games? ‘Op dit moment spelen we alleen LoL, maar we willen ons aanbod graag uitbreiden. Mensen hebben ons al gevraagd om trainingen in Counter-Strike, een andere game, aan te bieden. Omdat ons bestuur geen andere games op competitief niveau speelt, is het moeilijk om een uitbreiding op te zetten. Leden kunnen dit echter binnen de vereniging opzetten in de vorm van een commissie.’

Zijn jullie echte nerds? ‘We zien onszelf niet als nerds en we willen met onze vereniging ook juist het “nerd”-imago van e-sport doorbreken. Tijdens de promotie van de vereniging proberen we ook te laten zien dat we niet het stereotype nerd zijn dat alleen zit te gamen. In eerste instantie waren we huiverig dat we alleen bèta's zouden aantrekken, maar het lukt ons tot zover aardig om een breder publiek te bereiken. We hebben inmiddels al 50 leden, waarvan er ongeveer 20 geen bèta zijn. Op dit moment hebben we één vrouwelijk lid, maar we hopen dat dit aantal gaat groeien. LoL is echter echt een mannensport – slechts 5 tot 10 procent van de spelers is vrouw.’

 

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS de christelijke studentenvereniging Ichthus, een kleine vereniging die dertig leden telt. Adna Bliek (20), student Kunstmatige Intelligentie, en Mark Beijer (20), student Natuurkunde, beantwoorden onze vragen.

Moet je streng gelovig zijn om lid te mogen worden van Ichthus? Adna: ‘Het gaat er niet zozeer om hoe streng je gelooft. Studenten kunnen net begonnen zijn met het geloof of hier hun hele leven al mee bezig zijn. Niet-gelovigen kunnen ook deelnemen aan de activiteiten, alleen hebben zij volgens de statuten geen stemrecht binnen de vereniging.’ Mark: ‘In principe delen we allemaal dezelfde kernwaarden binnen de vereniging, maar hier zijn veel verschillende christenen. Zo heeft Ichthus leden die rooms-katholiek zijn en mensen die naar de pinkstergemeente gaan.’

Hoe staan jullie tegenover het nuttigen van alcohol? Adna: ‘Dat zijn moeilijke vragen wanneer je naar de Bijbel kijkt, dat staat er namelijk niet duidelijk in. Alcohol drinken doet niet iedereen, maar we borrelen bij Ichthus wel met bier en wijn.’ Mark: ‘Bij de islam is alcohol verboden, bij het christendom niet. In de tijd dat de Bijbel geschreven is, kon je beter alcohol drinken dan iets dat verontreinigd is. Bier en wijn was destijds normaal, zolang maar niet teveel gedronken werd, want dan gebeurden rare dingen.’

En seks voor het huwelijk? Mark: ‘Ik denk dat de opvatting daarover per persoon verschilt. Ik zou het zelf liever niet doen, maar dat is een eigen keuze. Daarnaast denk ik daar ook nog niet over na.’ Adna: ‘Zolang het goed voor jezelf is, dus niet iedere dag met iemand anders, lijkt seks voor het huwelijk me prima. Als je nog niet getrouwd bent, maar denkt dat je later wel met die persoon zult trouwen, vind ik seks voor het huwelijk oké.’

Krijg je rare reacties omdat je lid bent van een christelijke studentenvereniging? Mark: ‘Ik heb nog nooit meegemaakt dat mensen hier problemen mee hadden of raar op reageerden.’ Adna: ‘Wanneer iemand vloekt tijdens het basketballen, zeggen ze altijd "sorry" tegen mij omdat ze weten dat ik christelijk ben. Dat is het enige.’

Hoe kijken jullie tegen het uiten van het geloof op de RU aan? Mark: ‘Ik vind het mooi dat de RU een Studentenkerk heeft, waar activiteiten worden georganiseerd. Dat de universiteit zelf katholiek is, merk ik weinig van. Ze eindigden op de ouderdag met een vers uit de Bijbel, daarin komt het katholieke terug.’ Adna: ‘De universiteit is van oorsprong katholiek, maar door de naamsverandering is daar weinig aandacht meer voor. Dat vind ik ook niet erg, omdat niet iedereen op de RU christelijk is.’ Mark: ‘De RU staat ook open voor moslims, door de gebedsruimte in de Studentenkerk. Dat vind ik goed omdat de universiteit open moet staan voor alle mensen, ongeacht hun geloof.’

Wat voor soort activiteiten organiseren jullie? Adna: ‘Eens in de twee weken organiseren we een Bijbelkring, waarmee je met een groep van vijf tot zeven personen eet en een Bijbelstudie doet. De kring gaat over een thema uit de Bijbel, ook zingen we liederen en wordt afgesloten met een gebed. De weken waarin geen Bijbelkring wordt georganiseerd, hebben we verenigingsavond. Dan doen we met de hele vereniging een workshop, wordt een lezing gegeven of iets anders leuks georganiseerd.’

 

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS Les Précieuses Ridicules, de Nijmeegse studentenhofdansvereniging. Sarah Vaessen (21), student Scheikunde, en Marein Konings (24), student Kunstmatige Intelligentie, beantwoorden onze vragen.

Wat is hofdansen? Sarah: We zijn een dansvereniging en leren de dansen die ze vroeger aan het hof deden. We leren dansen uit twee stijlperiodes, uit de rococo-tijd, dat is uit de 18e eeuw, en de biedermeiertijd, die van 1840 tot 1860 duurde. Je danst altijd met een partner en maakt in sommige dansen met verschillende paren figuren, de vierpaarsdansen, waarbij er sprake is van meer interactie. Marein: Vroeger deden mensen deze dansen om zich te vermaken en zich te showen. Als man laat je bijvoorbeeld vaak je vrouw zien, waardoor een sociaal spel dat draait om status, in de dans is verwerkt.

Hoe ben je bij de hofdansvereniging gekomen? Marein: Tijdens de introductie stond de vereniging op de intromarkt in het park. Ik had toevallig net een aantal films gezien uit de hofdanstijd en had interesse in de tijd van de Zonnekoning, Lodewijk de Veertiende. Het leek me erg gaaf om de dansen te leren, dus ik ben gewoon een keer gaan kijken. Sarah: Ik ben meegetrokken door een vriendin, die al lid was van de vereniging. In eerste instantie vond ik het leren dansen lastig, omdat je niet weet waar je naartoe moet en hoe je moet reageren. Toen ik de dansen eenmaal kende, kon ik er meer interactie in leggen en werd het leuker.

Is hofdansen niet erg ouderwets? Marein: Over ouderwets heb ik niets gehoord. Wel vinden vrienden het vaak een beetje apart, maar dat vinden ze sowieso van dansende mannen. Sarah: Als mensen een foto zien, vinden ze het vaak super mooi. De meesten zijn dan wel om.

Staan jullie vaak op de planken? Sarah: Dat wisselt. Gemiddeld hebben we twee grote optredens per jaar. Dan kan je denken aan een voorstelling in een museum, maar we hebben bijvoorbeeld ook op de Floriade en voor koning Willem-Alexander en koningin Maxima gedanst. Marein: Daarnaast geven we ook wel eens workshops voor vrijgezellenfeesten en trouwerijen en hebben we een keer de dansen verzorgd in een toneelstuk van een theatergezelschap.

Is hofdansen een dure hobby? Marein: De jurken en pakken zijn van de vereniging. We hebben sets uit de verschillende stijlperiodes, en kopen om de tien à vijftien jaar een nieuwe set, of voor mannen, of voor vrouwen. In november bestaat de vereniging zeventig jaar, dus inmiddels hebben we veel kostuums versleten. Foto van Les Précieuses Ridicules

 

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS het Unicef Studententeam Nijmegen, waar Evelyn Leiva Deantonio (24), student Internationaal en Europees Recht en Alina Karimy (19), eerstejaarsstudent Rechten, onze vragen beantwoorden.

Wat doet het studententeam van Unicef? Evelyn: 'Wij proberen met een aantal activiteiten geld in te zamelen voor Unicef. Dat is ons hoofddoel. Zo hebben we kort geleden bijvoorbeeld een actie gehad, waarbij studenten voor 1,50 euro een papieren schoen konden inkleuren. Daarin werden vervolgens pepernoten gestrooid.'

Hoe zijn jullie bij het studententeam gekomen? Evelyn: 'Ik ben bewust op zoek gegaan naar een organisatie die zich bezighoudt met kinderrechten, omdat ik dit heel interessant vind. Toen kwam ik op de Facebookpagina van het studententeam terecht.' Alina: 'Ik wilde graag in mijn eerste jaar al iets naast mijn studie doen. Van iemand uit mijn werkgroep hoorde ik van het studententeam. Zij had daar een kraam van gezien op de intromarkt. Het leek mij erg leuk om deel uit te maken van het studententeam omdat Unicef een bekende organisatie is.'

Zijn jullie ook buiten de acties een team? Evelyn: 'Dat willen we wel, maar dat staat nog in de kinderschoenen. Omdat het studententeam nog maar vier leden had. deden ze dat vorig jaar niet. We zijn nu met negen studenten en proberen na de vergadering nog een drankje te doen.'

Wat is jullie tofste actie voor Unicef? Alina: 'De loop van Unicef, dat is onze grootste activiteit waar veel voor moet worden georganiseerd. We hopen veel sponsors te werven om ook dit jaar een hoog bedrag op te halen. Vorig jaar hadden we tweederde van de inkomsten van alle studententeams als Nijmegen binnengehaald.' Evelyn: 'We ondersteunen dan met z'n allen mensen tijdens de Vierdaagse, dat vind ik het allerleukste. Een andere leuke activiteit is het galadiner in samenwerking met het studententeam van Amnesty International. Vorig jaar was dat meer een etentje dan echt een gala, maar we willen kijken hoe we dat dit jaar groter kunnen neerzetten en hoe we meer geld kunnen inzamelen.'

Hoe staat het studententeam van Unicef in verhouding met het 'grote' Unicef? Evelyn: 'We richten ons vooral op de Nijmeegse studenten en proberen hen met onze activiteiten bij Unicef te betrekken. Studententeams bestaan in meerdere steden, maar zijn nog niet overal actief. Naast de studentenlaag bestaan ook volwassenenteams en regionale groepen. We proberen wel samen te werken met bijvoorbeeld de Santarun, een evenement van het volwassenenteam van Unicef Nijmegen, maar dat zijn echt andere organisaties. Dit betekent niet dat we niet aanwezig kunnen zijn bij acties van andere Unicef-teams, maar we zien het inzamelen van geld tijdens zulke evenementen niet als onze verantwoordelijkheid.'

 

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS de MMA-vereniging Kaizen. Rechtenstudent en medeoprichter van Kaizen Nadir Koudsi (23) beantwoordt onze vragen.

Wat is MMA? ‘MMA staat voor Mixed Martial Arts en de sport is ontstaan doordat de meesters van de verschillende vechtsporten zich aan elkaar wilden meten. Toen bleek dat er niet één ultieme vechtsport was, maar dat een mengvorm van de disciplines waarbij alle stijlen zijn toegestaan het beste is. Het is een combinatie van sporten waarbij alles mag, maar dat moet je niet te letterlijk nemen. Dirty fighting zoals in het kruis trappen wordt niet gedaan.’

Waarom ben je zelf begonnen met het beoefenen van deze sport? ‘Vechtsport leek me altijd al gaaf, dus ik ben begonnen met jiu jitsu en kickboksen. Toen ik hoorde dat mensen bezig waren met een vereniging opzetten voor MMA, werd ik zo enthousiast dat ik medeoprichter ben geworden.’

Kom je niet bont en blauw thuis na een vechtsporttraining? ‘Hiervoor heb ik jarenlang gehockeyd, toen had ik vaker blessures dan nu. Dat gebeurt niet zo vaak omdat een fout bij een vechtsport fysieke gevolgen heeft. Je bent daardoor voorzichtig en hebt respect voor elkaar. MMA draait om beheersing en het zoeken van grenzen. Ik heb wel eens mensen knock-out zien gaan en ik heb zelf ook wel eens een blauw oog gehad, maar dat hoort toch een beetje bij sporten.’

Zijn er op de matten van de dojo meer mannen dan vrouwen te vinden? ‘Er zijn meer mannen die MMA beoefenen, maar dat betekent niet dat het geen sport voor vrouwen is. Ik gok dat van de ongeveer vijftig leden tien vrouw zijn, dat is toch eenvijfde. In ons vijfkoppig bestuur is de verhouding overigens compleet anders met vier dames en één heer. Ik raad iedereen deze sport absoluut aan, je leert je eigen krachten kennen en gebruiken. Dat is iets heel moois.’

 

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten gaan met Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS de Theatersportvereniging Buiten Bereik, een kleine vereniging met elf leden. Rosa Geijsberts (20), student Psychologie en Filosofie, en Daniël van Dijk (22), student Recht en Management, beantwoorden onze vragen.

 

 

Wat is theatersport?

Daniël: ‘In één woord is dat improvisatietheater. Je maakt dan ter plekke, zonder enige tekst vooraf, toneel. Dat zijn vaak korte, grappige scenes, maar soms zijn ze ook heel serieus.’ Rosa: ‘We onderscheiden twee soorten spel. We wisselen kleine scenes, waarbij je een bepaalde opdracht krijgt, af met de-vloer-op scenes, waar je een karakter toegewezen krijgt en wat meer informatie hebt. Bij het tweede moet je wat serieuzer en kleiner spelen, waardoor je echt aan het acteren bent. Je kan dan niet ineens zeggen: “Nu ben ik een draak.”’

Waar komt het sporten dan in terug?

Daniël: ‘Dat zit, denk ik, in het snelle afwisselen. Ook spelen we wedstrijden tegen andere theatersportverenigingen uit Nederland. De beste scenes leer je neerzetten door middel van dat soort games. Zo’n competitie wordt gepresenteerd als een wedstrijd waarbij het publiek de winnaar kiest, maar het draait eigenlijk om een avond vermaak voor het publiek en voor onszelf.’

Hoe zijn jullie bij Buiten Bereik gekomen?

Rosa: ‘Ik zag briefjes hangen voor audities en heb op de middelbare school ook altijd aan theater gedaan. Ik miste dat. Toen ik een poster zag hangen waarop de auditie voor Buiten Bereik werd aangekondigd, zag ik dat als een uitgelezen kans om weer te gaan spelen.’

Hoe serieus is zo’n auditie? Is dat echt een selectie aan de poort?

Rosa: ‘Audities doe je in drie rondes, waarbij de leden bepalen wie zich aan mag sluiten bij het team. We kijken dan naar potentie van een kandidaat en of die in de groep past.’ Daniël: ‘Er is een selectie en helaas moeten wij mensen afwijzen. Je wilt ook niet een te grote groep tijdens trainingen, anders ben je veel aan het wachten.’

Zijn jullie ook achter de coulissen een team?

Rosa: ‘We zijn een hechte groep en doen ook vaak dingen samen naast de trainingen.’ Daniël: ‘Laatst zijn we bijvoorbeeld een weekend weg geweest en we organiseren door het jaar heen ook activiteiten met Sinterklaas, Kerst en een barbecue in de zomer. We zijn een echt team, dat maakt het heel leuk.’