ANS

Even leek het erop dat de Engelse universiteiten leeg zouden lopen na de verhoging van het collegegeld vorig jaar. De media meldden dat het aantal aanmeldingen was gedaald met 10 procent. Nu lijkt het allemaal wel mee te vallen. In het BBC News van 30 januari zegt Nicola Dandridge van de vereniging voor universiteiten in het Verenigd Koninkrijk dat 'De dip is niet zo groot als gevreesd'. Het aantal 18-jarigen in het Verenigd Koninkrijk dat rechtstreeks doorstroomt na High School is gedaald met 4 procent en in Engeland is dat maar 1 procent. Daarbij komt nog dat er het aantal minder gefortuneerden dat zich aanmeldt voor de universiteit maar met 0,2 procent is gedaald. Ook minister van Universiteiten en Wetenschappen David Willets is hier blij mee: 'Het is bemoedigend om te zien dat het aantal aanmeldingen van mensen met weinig kansen hoog blijft.' Toch is er kritiek op deze gunstige voorstelling van zaken. Vooral de vakbond voor docenten op universiteiten maakt zich zorgen over de daling van bijna 10 procent in het totale aantal aanmeldingen. Het verschil tussen mannen en vrouwen op de universiteit wordt wel steeds groter. Vrouwen zijn al in de meerderheid, en door de bezuinigingen blijven meer mannen weg van de universiteit. Gecombineerd met de verschillen binnen het Verenigd Koninkrijk is een zorgwekkende trend zichtbaar: de kans dat vrouwen in Noord-Ierland, waar het collegegeld gelijk bleef, zich aanmelden is twee keer zo groot als voor mannen in Wales.

 

Yernaz Ramautarsing (student politicologie aan de UvA) stelt dat universiteiten aan linkse indoctrinatie doen. Dit laat hij onder andere weten bij Pauw en Witteman en op een Facebookpagina. Ik vind de stelling dat universitaire docenten en hoogleraren indoctrineren een zwaar verwijt. Zij zouden dus met opzet studenten willen overtuigen van linkse ideeën door systematisch een eenzijdige weergave van de werkelijkheid te geven. Naast het feit dat ik denk dat deze schoffering een verkeerd beeld van de werkelijkheid is, strookt het beeld ook niet met het doel van een universitaire opleiding in de politicologie. Ten eerste is een wetenschappelijke opleiding niet primair gericht op kennisoverdracht, universitaire studenten weten niet per se meer ‘feitjes’ dan studenten van andere opleidingen. De kerntaak van een universiteit is het voorbereiden van studenten op het doen van zelfstandig onderzoek. Hiervoor wordt kennis overgedragen over theorieën, dus geen algemene waarheden, en worden studenten getraind in verschillende onderzoeksmethodes. Een belangrijke eigenschap voor het doen van onderzoek is een kritische houding. Een kritische houding ten opzichte van andermans onderzoek, bijvoorbeeld van je docenten, en ten opzichte van je eigen onderzoek. Je eigen opleiding typeren als indoctrinatie noem ik dan ook zelfonderschatting van het eigen kritische vermogen. Ten tweede bestaan er verschillende onjuistheden over de politicologie. Met een opleiding politicologie word je niet opgeleid tot politicus. Je leert niet debatteren, je leert niet hoe je een Kamervraag stelt en je leert geen achterkamertjespolitiek. Een politicoloog bestudeert politieke machtsprocessen in de breedste zin van het woord. Deze processen bestudeer je aan de hand van theorieën over actoren (bijvoorbeeld partijen, parlementariërs en kiezers) en systemen (bijvoorbeeld kiessystemen en wetten, maar ook de rol van culturele normen en waarden). De dagelijkse politiek, bijvoorbeeld de debatten in de Tweede Kamer, speelt hierbij zelden een rol. Politicologie gaat niet over welke ideologie het beste is, of populisme iets goeds of slechts is of welke economische theorie waar is. De politicologie bestudeert de rol van ideologieën, het effect van populistische partijen op de democratie en rol van de politieke economie. Hierbij worden verschillende theorieën naast elkaar behandeld. Of zoals een docent in mijn eerste jaar stelde: 'per college zetten we een andere theoretische bril op waarmee we de werkelijkheid bekijken'. Natuurlijk kunnen de ideeën en het frame van de docent een rol spelen. Ik denk dat het belangrijk is om hier een onderscheid te maken tussen het frame dat de docent neerzet in een collegereeks en losse uitspraken. Op de Facebookpagina staan losse uitspraken die docenten maken in een college. Vaak geven deze een duidelijk persoonlijke mening of een grap weer. In de context van een college begrijpen studenten heel goed dat dit een mening of een grap is. In de uitzending gaf Ramautarsing tevens aan hoe docenten op hem reageren. Een UvA docent stelt: 'Ik wil dat jullie heel kritisch op me zijn'. Dit is de houding die ik ook herken bij mijn eigen docenten. Politicologen houden juist van debat en discussie, indoctrinatie past hier niet bij. Of zoals een universitair docent afgelopen week in college stelde: 'please disagree, because that is fun'. Willem van Sermondt is masterstudent Politicologie

 

Met zijn Facebook-bericht waarin hij zegt dat het leenstelsel zo slecht nog niet is, ontving Karl Kouki (24), student Bestuurskunde, meer dan achthonderd likes en kreeg hij meer dan 120 reacties. ANS vroeg hem zijn mening te formuleren in een ingezonden brief. Naar aanleiding van mijn bericht op Facebook, ben ik door ANS benaderd om mijn mening met betrekking tot het Studievoorschot in een ingezonden brief te delen. Gezien de reacties op Facebook, heb ik daar eerlijk gezegd even over getwijfeld. Mijn mening is immers geen populaire. Maar goed, wie de bal kaatst... Om te voorkomen dat ik een rijkeluiskind word genoemd, is het wellicht verstandig om mijn persoonlijke situatie nader toe te lichten. Ik ben een vierdejaars bachelorstudent, ik heb een studieschuld, een bestuursjaar gedaan en twee werkgevers waar ik gemiddeld 14 uur per week werk. Ik betaal alles zelf, leen indien nodig bij en word op geen enkele manier financieel gesponsord door mijn ouders. Gelukkig houden ze wel veel van me en ben ik altijd welkom. Maar goed, on topic: de Nederlandse student is niet arm. Sinds 2004 gaan er jaarlijks meer studenten voor een halfjaar of voor een summer school naar het buitenland. We gaan op studiereis, skireis en doen onze boodschappen bij de Albert Heijn. We gaan regelmatig op stap, zijn lid van verenigingen, gaan naar festivals en beschikken bijna allemaal over een smartphone. We zijn niet arm, maar we zijn het gewoon niet gewend om onze studie zelf te betalen. Daarnaast dekken we nog lang niet alle kosten zelf. 'Maar onze kenniseconomie gaat verloren en alleen de rijksten kunnen nog studeren.' Onzin, studerende kinderen van ouders die samen minder dan 46.000 euro bruto per jaar verdienen, behouden de aanvullende beurs. Verdienen je ouders meer, maar heb je broers/zussen die ook studeren, dan kom je wellicht ook in aanmerking voor een aanvullende beurs. Belangrijk hierbij is dat de aanvullende beurs een gift wordt als de student zijn diploma haalt. Daarnaast gaat onze kenniseconomie verloren als de kwaliteit van het onderwijs achteruit gaat ten opzichte van het buitenland, niet omdat we wel of geen basisbeurs ontvangen. Sterker nog, hopelijk worden we allemaal iets kritischer ten opzichte van het onderwijs, aangezien we financieel meer bijdragen. Bovendien zijn de voorwaarden wat betreft het terugbetalen van de lening zeer gunstig. De terugbetaaltermijn gaat van 15 naar 35 jaar en hoeven we in plaats van 12 procent maar 4 procent van het inkomen boven het wettelijk minimumloon in te zetten voor de aflossing. Verdien je minder dan het wettelijk minimumloon, dan betaal je niets terug. Als we na 35 jaar nog restschuld open hebben staan, wordt dat bedrag kwijtgescholden. Laten we eerlijk zijn, we gaan toch niet uit van bovenstaande situatie. We balen gewoon dat de generatie die er zelf maximaal van heeft geprofiteerd, het feestje voor ons nu verpest. That’s life. Het geld moet ten goede komen aan het onderwijs en niet aan de studenten. Nu de basisbeurs vervalt, investeert het kabinet een miljard euro in de kwaliteit van het hoger onderwijs. Dat is nog altijd te weinig. Ben ik het, wat betreft dit beleid, helemaal eens met het kabinet? Nee, kom de studenten tegemoet door het collegegeld te verlagen. Natuurlijk zijn er kanttekeningen te plaatsen en uitzonderingen te bedenken. Wellicht is het voor een student Geneeskunde, Econometrie of Kunstmatige Intelligentie moeilijker om naast de studie te werken, maar daar weegt een gunstige financiële toekomst wel tegenop. Studeren is investeren en investeren kost geld. Gelukkig maakt de overheid geen onderscheid en mag iedere student, ongeacht de studie, lenen. De decadentie van gratis geld voor iedere student verdwijnt en onze universiteiten krijgen daar een miljard voor terug. Uiteraard zou ik het fantastisch vinden als het onderwijs geheel gratis zou zijn, helaas is dat niet de realiteit. Goed onderwijs is kostbaar. Het is tevens een investering met in potentie een hoog rendement. Maar als we nu massaal besluiten te stoppen met studeren, omdat we een mogelijke schuld opbouwen, verdienen we het label ‘kenniseconomie’ misschien helemaal niet. Zolang de groep die mij op Facebook vraagt om te sterven niet groter is dan de groep die bereid is inhoudelijk te reageren, komt het allemaal wel goed.

 

Je zou het bijna vergeten, maar het Amsterdamse Maagdenhuis wordt nog steeds bezet. Gisteren onderhandelden de studenten van De Nieuwe Universiteit in Amsterdam met het College van Bestuur (CvB) van de UvA. In eerste instantie zouden de bezetters aankomende zondag het pand verlaten, maar uit een persconferentie van vanochtend blijkt dat dat nog helemaal niet zo zeker is. Dat meldt het Amsterdamse studentenblad Folia. De Nieuwe Universiteit eist dat het CvB onmiddellijk opstapt en staakt de verdere onderhandelingen. Uit de Twitter-berichten op de Maagdenhuis-pagina blijkt dat de juridische stappen die het CvB neemt teveel lijken op intimidatie. Een van de bezetters tweet: 'Ik bezet wel een volgend gebouw, als er gesommeerd wordt dat ik het #Maagdenhuis uit moet. Wat een stijlloze onderhandelingsstijl van #CVB.' Het lijkt er dus op dat de bezetting van het Amsterdamse universiteitsgebouw voorlopig stand houdt. Update: woensdag 8 april, 15.45 uur Het CvB van de Uva is zo verbaasd over de persconferentie die de bezetters vanmorgen hebben gegeven, dat het Maagdenhuis vandaag voor 18.00 uur verlaten moet worden. Doen de demonstranten dit niet, dan kunnen zij een kort geding verwachten. Aan Folia laten de bezetters weten dat zij niet van plan zijn om zomaar te vertrekken. Zij richten zich nu nog op het festival dat zij voor aankomend weekend organiseren en willen vanaf maandag op een andere manier verdergaan. Of de bezetters tot volgende week kunnen blijven zitten, is nog afwachten.

 

Gisteren ontving de Universitaire Studentenraad (USR) een brief waarin het College van Bestuur (CvB) de judicia bene meritum en summa cum laude afschaft. Vanaf volgend jaar maakt het dus niet uit of je met een acht of een negen gemiddeld je opleiding afrondt, je kunt alleen nog cum laude je diploma halen. In de bindende richtlijn die het CvB heeft vastgesteld, wordt niet alleen bepaald welke judicia wegvallen, ook regels voor het behalen van cum laude worden universiteitsbreed vastgesteld. Een student mag nog maar een tentamen herkansen om de extra titel te ontvangen. Het CvB vond een nieuwe richtlijn nodig omdat er te veel verschillen zijn tussen faculteiten als het om judicia gaat. De USR is blij met de uniformering, maar had graag gezien dat ook de judicia bene meritum en summa cum laude zouden blijven bestaan. 'Wij denken dat deze twee judicia ook een meerwaarde hebben, het is een waardering naar studenten toe', vertelt USR-voorzitter Mark Vlek de Coningh. Update: vrijdag 12 december, 14.27 uur Volgens de website van NU! Medezeggenschap heeft het College van Bestuur onterecht zelfstandig gehandeld in het afschaffen van de judicia bene meritum en summa cum laude. Volgens het CvB was, naar aanleiding van een aanpassing in de OER, toestemming van de USR niet nodig. De USR is, na het inwinnen van juridisch advies, echter tot de conclusie gekomen dat instemming door de medezeggenschap wel nodig is. In een brief aan het CvB, vraagt de USR om samen tot een nieuwe regeling te komen.

 

De voorlichtingsbrochures van universiteiten geven nog steeds geen eerlijk beeld over universitaire studies. Dat zegt Tweede Kamerlid Anne-Wil Lucas (VVD) vandaag tegenover De Telegraaf. Het Kamerlid is boos op de onderwijsinstellingen, omdat ze slechts positieve informatie over de studie verstrekken maar niets meedelen over de kans op een baan na het afstuderen of het startsalaris. 'Scholieren worden nu vals voorgelicht met glimmende folders waar alleen maar leuke dingen in staan', aldus Lucas. De VVD-parlementariër is niet de eerste die dit probleem aan de kaak stelt. De Landelijke Studentenvakbond en het Interstedelijk Studenten Overleg namen dit jaar het initiatief voor een studiebijsluiter, die een eerlijk beeld moet schetsen van een studie. Staatssecretaris Zijlstra vond dit een goed plan en besloot tot invoering, maar de vier hbo's die de studiebijsluiter afgelopen week lanceerden zijn nog lang niet voldoende volgens Lucas. 'Ik ben blij dat deze hbo’s al zijn begonnen met de bijsluiter, maar de lat moet hoger. Ook voor de staatssecretaris, want hij moet de universiteiten tot actie manen.' Update: In het wekelijkse Vragenuurtje heeft staatssecretaris Zijlstra het verzoek van het Kamerlid Lucas gehonoreerd. In antwoord op vragen van de VVD-parlementariër gaf hij aan dat een studiebijsluiter de enige manier is om studenten eerlijk voor te lichten en dat alle onderwijsinstellingen tot en met 2014 de tijd hebben om er een op te stellen. 'Iedereen moet uiterlijk in 2014 meedoen. Zo niet, dan komen er regels voor', aldus Halbe.

 

Volgens de Universitaire Studentenraad (USR) worden de laatste tijd op de campus veel diefstallen van laptops, tablets en telefoons gemeld. Om de roofpartijen op de campus tegen te gaan, gaat de USR actie ondernemen. Mark Vlek de Coningh, voorzitter van de USR, vertelt dat het signaal van de vele roven vanuit het College van Assessoren is gekomen. Zowel op de Faculteit der Rechtsgeleerdheid, Faculteit der Sociale Wetenschappen en de Faculteit der Medische Wetenschappen zijn diefstallen gemeld. Bij medisch gaat het zelfs zo ver, dat kluisjes tijdens tentamens zijn opengebroken. 'Op de universiteit heerst een sfeer waarin mensen denken dat het veilig is om spullen onbewaakt achter te laten. Het is fijn dat studenten zich thuisvoelen, maar het blijft een publieke ruimte', zegt Vlek de Coningh. Om studenten op de risico's te wijzen, probeert de USR aandacht te vragen voor het diefstalprobleem met posters en flyers. 'Als mensen een laptop of tablet onbewaakt achterlaten, zullen we hier een flyer bij leggen. In de tijd dat we dat doen, had de laptop al gestolen kunnen zijn.'

 

Vanaf september 2013 wordt er bij drie WO-instellingen, de Universiteit Leiden, de TU Delft en het Amsterdam University College van de UvA en de VU, voor beginnende studenten een bindend studieadvies (bsa) in het tweede jaar ingevoerd. De Universiteit Leiden zal het bsa dat driekwart van de te halen studiepunten bedraagt invoeren voor al haar studies, behalve voor de opleidingen die nergens anders in Nederland worden aangeboden. Het Amsterdam University College kiest er voor om haar studenten al hun studiepunten te laten halen, anders moeten ze vertrekken. In Delft gaat het maar om twee opleidingen. Begin april boden zeven landelijke studentenorganisaties, waaronder het ISO en de LKvV de Tweede Kamer een manifest aan waarin zij pleiten dat studenten niet zo snel mogelijk door hun studie gejaagd moeten worden. In plaats daarvan moeten zij volgens de organisaties de tijd krijgen zich te ontplooien door bijvoorbeeld een bestuursfunctie of semester in het buitenland. De RU heeft eerder al aangegeven voorlopig niet mee te doen aan het experiment om ook in het tweede jaar een bsa in te voeren.

 

Op initiatief van De Wereld Draait Door gaat de VARA een reeks televisiecolleges uitzenden. Op Hemelvaartsdag bijt Robbert Dijkgraaf het spits af. Vanuit de Amsterdamse koepelkerk zal de allesweter op gebied van wiskunde en natuurkunde vertellen over het ontstaan van het heelal. De 'universiteit' zal op onregelmatige tijden openen om belangrijke vraagstukken te behandelen. De makers formuleren het doel van het dagelijkse programma met de geforceerde woordspeling: 'wondere, doordraaiende wereld beter leren kennen'. UT Nieuws meldt dat Dijkgraaf in de toekomst meer commerciële colleges gaat geven, net als internetjournalist Alexander Klöpping.

 

Het was al mogelijk om een villa te kopen, een gokje te wagen of een escort in te huren met virtueel geld, nu is er ook de eerste universiteit die de Bitcoin als geldig betaalmiddel accepteert. De Universiteit van Cumbria in Engeland startmet het geven van twee studieprogramma's over nieuwe betaalmiddelen. Het collegegeld voor deze cursussen kan de student afrekenen in Bitcoins. De Bitcoin is een digitale munt die niet onder het beheer van een organisatie of overheid valt. Het afgelopen jaar was de valuta veel in het nieuws door extreme koersschommelingen. De universiteit raadt studenten dan ook af om speciaal Bitcoins aan te schaffen voor het betalen van hun studie, dat kan ook nog gewoon in ponden. Doel van het experiment is enkel om 'te leren door te doen'. Het collegegeld van de studieprogramma's bedraagt 1.111 pond, wat gelijk staat aan 2,26 Bitcoin, al kan dat morgen natuurlijk weer anders zijn.

 

Bas Kortmann bepaalt als rector magnificus van de Radboud Universiteit het academisch beleid en vertegenwoordigt de RU naar buiten toe. Hij vervult hiermee belangrijke taken met veel inhoudelijke gevolgen voor student en wetenschapper. In Nederland is het de Raad van Toezicht die op basis van profielschetsen en een zoekcommissie de rector benoemt. Zou het een idee zijn om de studenten hier meer inspraak in te geven? In België is het bijvoorbeeld de normaalste zaak van de wereld dat de hoogste academicus wordt verkozen. Daar wordt op alle universiteiten het lot van de kandidaat-rectoren bepaald door middel van stemmen van alle studenten en medewerkers of een afvaardiging daarvan in een kiescommissie. Leidt een benoeming door de Raad van Toezicht wellicht tot aanstelling van een rector magnificus met te weinig draagvlak onder studenten en medewerkers? Of zorgen verkiezingen juist voor populistische benoemingen? Tekst: Michiel van Lokven en Bas Verkooijen Prof. dr. Freddy Mortier, verkozen vicerector aan de Universiteit Gent ‘De universiteit moet worden bestuurd door iemand met een breed democratisch draagvlak: iemand die verantwoording moet afleggen tegenover de hele universiteit. Deze steun kan men bereiken door een kiessysteem waarbij medewerkers en studenten – al dan niet via gewogen verkiezingen – hun stem laten horen. Om een democratisch draagvlak te creëren, moet de rector weten wat er speelt binnen de universiteit. Het gevaar bestaat dat wanneer een Raad van Toezicht op basis van bestuurlijke kwaliteiten een buitenstaander benoemt, die persoon zich kan gaan gedragen als een directeur van een groot bedrijf. Zo iemand zou nooit door de academische gemeenschap worden verkozen. Ik ben dus zeker niet voor het model van de aanstelling van een manager die alleen verantwoording verschuldigd is aan een Raad van Toezicht en niet aan studenten en medewerkers. Het is in mijn ogen overigens geen probleem dat een middelmatige academicus rector wordt. Besturen kun je leren, maar hangt ook af van de mensen die je om je heen verzamelt. ‘Een rector wordt niet verkozen op basis van zijn of haar retoriek, maar op inhoud en competenties. Ik ben dan ook niet bang dat degene met het meest populistische praatje uiteindelijk rector zal worden. Bij verkiezingen heeft het gros van de kiezers, academici en studenten, zelf een gegronde mening gevormd over wat belangrijk is voor de instelling. Dit speelt een grote rol binnen de verkiezingen en dat vind ik een goede zaak. Wat wel gebeurt, is dat mensen worden gekozen vanwege specifieke kwesties. Neem bijvoorbeeld de Vrije Universiteit Brussel, waar een van de kandidaten voorstander was van verregaande samenwerking met andere universiteiten. Een tegenstander vond juist dat ze hun eigen positie moesten behouden. Uiteindelijk is de verkiezing op dit punt beslecht.’ Prof. dr. Bas Kortmann, benoemd rector magnificus van de Radboud Universiteit ‘Ik vind de huidige procedure goed. Hier in Nijmegen besturen wij als College van Bestuur met zijn drieën, er is geen sprake van een sterke hiërarchie. Het is van belang dat een rector magnificus veel steun heeft binnen de universiteit. Daarom is het goed dat het vrijwel onmogelijk is dat er een rector wordt benoemd zonder bijval van decanen, de ondernemingsraad en de studentenraad. Voor een benoeming wordt een beoogd rector altijd eerst gehoord door de medezeggenschap. De studentenraad en ondernemingsraad laten vervolgens weten wat ze van de voorgenomen benoeming vinden. Pas daarna kunnen de toezichthouders tot benoeming overgaan. Dat betekent dat de decanen en medezeggenschap voor de benoeming dus al goed geïnformeerd zijn. De mensen weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Dat zorgt voor draagvlak. ‘Je ziet in de jaren zestig en zeventig dat er in Europa her en der kiesstelsels zijn ingevoerd met een eigen systematiek. Tegenwoordig zie je dat er toch wel wat aarzelingen zijn om er een al te groot verkiezingscircus van te maken. In Leuven stelt de nieuw gekozen rector magnificus zelf acht vicerectoren aan, ieder met een eigen portefeuille. Ik vind het idee dat iedere vier jaar de hele top wordt vernieuwd een risico dat ik zelf liever niet zou nemen. Dat betekent dat er de nodige expertise verloren gaat en dat kan afbreuk doen aan de efficiëntie. ‘Niet iedereen is geschikt om een universiteit te besturen, daar is een zekere aanleg voor nodig. Toezichthouders hebben bij de benoeming van een rector goed zicht op zijn bestuurlijke competenties. Het is een feit dat niet veel academici staan te springen om rector magnificus te worden. Een rectoraat kan het einde inluiden van je wetenschappelijke carrière.’ Bekijk hier de overige artikelen uit de maart-ANS.

 

Het Erasmus Student Network (ESN) vertegenwoordigt internationale studenten en helpt ze cultureel begrip kweken voor de tradities van ons landje. Zo kunnen buitenlandse studenten nu aan het begin van volgend collegejaar een heuse fietscursus volgen in Groningen, want wat is er nu Nederlandser dan fietsen? Buitenlandse studenten zijn een gevaar op de weg, omdat het niet logisch voor hen is om rechts te rijden of hun hand uit te steken als ze afslaan. Volgens bestuurslid Martijn de Ruijter van ESN Groningen zijn deze studenten niet gewend om te fietsen en vallen gewoon om. 'In hun moederland doen ze alles met de bus.' De cursus begint net als bij je rijbewijs met theorieles. Vervolgens oefenen de deelnemers op een afgesloten terrein het op- en afstappen en hoe ver je het stuur moet draaien om een bocht te kunnen maken. Als afsluiting maken ze een rondje door de stad en zullen ze gevaarlijke stoplichten en nare knelpunten passeren. Het initiatief van ESN wordt gefinancierd door gemeente Groningen, de hogeschool en door de Rijksuniversiteit Groningen. Blijkbaar was iedereen het zat om constant van de sokken gereden te worden. Misschien moeten de organisatoren eens nagaan hoeveel er nog in de spaarpot zit om dit idee ook in Nijmegen te introduceren?

 

Uit een rapport van de Inspectie van het Onderwijs blijkt dat een aantal onderwijsinstellingen grote financiële risico's loopt door het bezit van derivaten met zogenaamde 'open posities'. Onder de risicogevallen zijn drie universiteiten, namelijk de Universiteit van Amsterdam (UvA), Wageningen University en TU Delft. De UvA ontkent dat zij financiële risico's zou lopen. Jet Bussemaker, minister van Onderwijs, geeft aan de regels voor het gebruik van derivaten te willen aanscherpen. De derivaten, waarmee rentepercentages op leningen worden vastgelegd, worden door de universiteiten gebruikt om het risico van stijgende rente te voorkomen. De derivaten zijn verhandelbaar en kunnen in waarde variëren afhankelijk van de rentestand. Dit hoeft geen probleem te vormen, mits de derivaten of de lening niet voortijdig worden verhandeld of afgelost. Bij de beleggingsinstrumenten met open positie staat echter geen lening tegenover de derivaten, waardoor een daling van de waarde door de huidige lage rentestand nadelige gevolgen heeft voor de begroting. Deze gevallen, die officieel verboden zijn voor onderwijsinstellingen, doen zich momenteel voor door uitstel of afstel van bouwprojecten waardoor de geplande lening niet langer nodig is. Een ander risico doet zich voor wanneer de derivaten margin calls bevatten, wat inhoudt dat er onderpand in de vorm van onroerend goed of liquiditeiten kan worden gevraagd. Dit is het geval bij de TU Eindhoven. RU-studenten hoeven zich geen zorgen te maken over nog verder stijgende Refter-prijzen of executie van het Erasmus-gebouw: de Nijmeegse universiteit bezit geen derivaten.

 

De documentaire 'Brandstof' van Mathijs Voordenberg en Sjoerd ter Borg laat op indrukwekkende wijze zien hoe in 2017 de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) ten onder gaat. In de korte film over de geschiedenis van het studentenprotest wordt een schets gemaakt van de ontwikkelingen in de periode 2013 tot 2017 Tijdens het dertigjarig-jubileum van de LSVb werd deze documentaire voor het eerst vertoond. In de tijd dat het aantal studentenprotesten op het Malieveld voorbij zijn, komt een groep vrienden met het idee zelf een universiteit op te richten. Het blijkt een succes te worden en de manier van onderwijs op deze alternatieve universiteit zet onderwijsminnend Nederland aan het denken. Uiteindelijk komt er op een tragische manier een einde aan de roem. Het lijkt een oproep te zijn voor de hedendaagse studenten om niet meer te wachten op de plannen uit Den Haag maar zelf aan de slag te gaan. Aan de makers zal het zeker niet liggen, de kwaliteit en boodschap zijn zondermeer Hollywood-waardig. Benieuwd geworden naar het stukje geschiedschrijving? De documentaire is hieronder te vinden. http://vimeo.com/76533091

 

Waarom betalen studenten zoveel voor een tweede studie? Universiteiten zouden de hoogte van het instellingscollegegeld, dat moet worden betaald voor de tweede opleiding, moeten kunnen onderbouwen. Dat schrijft minister van Onderwijs, Jet Bussemaker, in een brief aan de Tweede Kamer.

Voor je eerste studie betaal je het wettelijke collegegeld, dat 1906 euro bedraagt. Een tweede studie wordt echter een duur grapje, universiteiten bepalen dan zelf wat je betaalt. Bij sommige masters in Maastricht kost het je 32.000 euro om een jaartje op de universiteit te vertoeven. Daarnaast is het gek dat de prijzen van de universiteiten zover uiteen liggen. Zo vraagt Amsterdam 9000 euro voor een masterjaar Rechten, terwijl dit op de RU 7500 euro kost en in Utrecht 6500 euro.

Het is onduidelijk waarop universiteiten de kosten baseren, dat moet volgens Bussemaker inzichtelijk worden gemaakt. Of daar maatregelen voor nodig zijn, weet de minister nog niet. In de brief schrijft ze dat universiteiten bijvoorbeeld verplicht kunnen worden gesteld om de opbouw van het instellingscollegegeld op de website te zetten of de regelgeving over de transparantie kan worden aangescherpt. Of dit nodig is, laat Bussemaker 1 maart weten, dan moet het onderzoek naar de instellingscollegegelden afgerond zijn.

 

De Radboud Universiteit heeft er weer eens een speciale week bij: Radboud Happiness. Ben jij doodongelukkig, dan mag je deze week niet missen.

Radboud Happiness is een initiatief van Cultuur op de Campus en de Studentenkerk. Volgens de Radboud Universiteit sluit deze week goed aan bij het motto van de RU: 'Change Perspective'. Straattheater, kunst, lezingen, workshops, date-adviezen en noem het maar op: alles wordt uit de kast getrokken om de studenten het geluk te laten hervinden. 'Bijna iedere vereniging op de campus werkt mee en we hebben gevraagd om de acties zo gek mogelijk te maken', aldus Judith Campman, algemeen bestuurslid van Cultuur op de Campus.

Het evenement zal plaatsvinden in de week van 1 tot 5 juni 2015. De aftrap vindt plaats in de Refter met een massaontbijt, samen met rector magnificus Theo Engelen. Wil je graag een boterhammetje met Engelen eten, noteer 1 juni dan vast in je agenda. In de loop van de week zijn er Meals of Happiness, Shakes of Happiness én is er een Market of Happiness. Zo veel geluk in één week ga je nergens anders vinden, dus wees erbij.

Vanaf volgende week is er meer informatie over de week te vinden op de website.

 

Minister van Onderwijs Jet Bussemaker heeft een wetsvoorstel opgesteld, waarin staat dat de namen 'universiteit' en 'hogeschool' beschermde titels moeten worden. Naar eigen zeggen wil Bussemaker af van organisaties die zich onterecht universiteit of hogeschool noemen en niet-erkende opleidingen aanbieden. Bussemaker doelt op clubs zoals Alhuraa University, Dutch University College en Hogeschool Geesteswetenschappen, die tot op heden rustig blijven doorgaan met het uitdelen van door de overheid niet-erkende bachelor- en masterdiploma's. Mocht Bussemakers wetsvoorstel - dat op dit moment online staat voor burgers om op te reageren - door de Tweede Kamer komen, dan ligt er voortaan in de wet vast welke instellingen zich officieel universiteit of hogeschool mogen noemen. Dit zou betekenen dat Alhuraa binnenkort kan gaan nadenken over een nieuwe, minder misleidende naam. De onderwijsminister maakt een uitzondering voor bijvoorbeeld de Universiteit van Nederland en de Kleuteruniversiteit, die zich overduidelijk niet voordoen als officieel erkende instelling. Ook de Volksuniversiteit komt er goed vanaf, deze naam is al zodanig ingeburgerd dat deze niet hoeft te worden veranderd. De organisaties die zich na de invoering van de wet onterecht toch hogeschool of universiteit blijven noemen, riskeren een boete van maximaal 810.000 euro of 10 procent van hun jaaromzet.

 

Een overvolle UB met de tentamens op komst, ook in Groningen hebben ze last van dit probleem. Volgens de Groningse studenten is het probleem te wijten aan een overvloed aan hbo'ers die ook gebruik willen maken van de universitaire faciliteiten. Een Facebook-pagina, Meldpunt: HBO'ers UB Groningen, moet de hbo'ers buiten de deur houden. Met de sarcastische leus 'Hoor je weer iemand hardop lezen? Stotteren op z'n Engelse woordjes? Hoor je iemand over les of school op de gangen? Meld hier de hbo'er!', proberen de oprichters van de pagina zo snel mogelijk achter de betreffende hbo'er aan te gaan. Zo kunnen UB-gangers een bericht of foto op de Facebook-pagina plaatsen wanneer ze een hbo'er spotten. Het onderstaande bericht is slechts een van de vele voorbeelden waaruit blijkt dat de Groningse universitaire gemeenschap de hbo'ers niet hoog heeft zitten.

 

Door middel van kleurige vlaggetjes, logo’s op brochures en opvallende reclames pronken onderwijsinstellingen ieder jaar weer met de Elsevier-titel voor ‘beste brede universiteit’. Vorig jaar was het nog de Radboud Universiteit die studenten overstelpte met haar nieuw verworven titel, komend jaar is die eer weggelegd voor de Universiteit Leiden. ANS kwam echter na onderzoek tot de conclusie dat de kwalificatie niet zo betrouwbaar is als al deze aandacht doet vermoeden. Falende methode Voor het opstellen van de felbegeerde ranglijst is gekeken naar de vraag ‘Wat vind je van je studie in het algemeen?’ uit de Nationale Studentenenquête. Studenten beantwoordden deze vraag op een schaal van één tot vijf. De scores werden vervolgens per opleiding vergeleken met het gemiddelde oordeel van alle opleidingen binnen dezelfde sector. Zo valt de opleiding Nederlandse Taal en Cultuur in de sector 'Taal en Cultuur'. Per universiteit is het aantal opleidingen geteld dat significant boven of onder het gemiddelde van de sector scoort. Een optelsom van deze twee cijfers bepaalt op welke plek de universiteit uiteindelijk in de ranking komt te staan. Het aantal ‘slecht’ scorende opleidingen wordt van het aantal ‘goed’ scorende opleidingen afgehaald. Opleidingen die op het gemiddelde zitten blijven buiten beschouwing. Deze score wordt vervolgens gedeeld door het totaal aantal beoordeelde opleidingen van de universiteit. Plank mis geslagen Deze methode kent duidelijk nog gebreken. Ten eerste wordt gekeken naar slechts één van de tachtig vragen uit de Nationale Studentenenquête. Met specifieke aspecten van de universiteit wordt bijvoorbeeld geen rekening gehouden. Zo blijven vragen over de inhoud van de opleiding, toetsing, begeleiding en sfeer  buiten beschouwing. Ook het aanbieden van faciliteiten op de universiteit zijn niet belangrijk voor het behalen van deze titel. En dat is bijzonder, voor een titel die pretendeert iets te zeggen over een hele universiteit. Daarnaast is niet bekend wat de reden is voor studenten om aan te geven dat zij bovengemiddeld tevreden zijn met hun ‘studie in het algemeen’. Sommige studenten zullen de faciliteiten mee wegen, anderen zullen enkel kijken naar de inhoud. Daarmee is de vraag te vaag gedefinieerd om er zo’n concrete conclusie uit te trekken. Het oordeel van de ontevreden Masterstudenten doet er volgens de Elsevier ook niet toe: die zijn aan de kant geschoven en er is slechts naar ingevulde enquêtes van Bachelorstudenten gekeken. Vertekend beeld Ten tweede laat de gebruikte rekenmethode te wensen over. Een universiteit met veel bovengemiddelde (maar niet excellente) studies kan deze populaire competitie vrij eenvoudig winnen. Heb je als instelling een aantal excellente studies in huis en verder veel ‘gemiddelde’ opleidingen? Grote kans dat de titel aan je neus voorbij gaat. Ook kunnen een aantal slechte studies hun stempel drukken op de uiteindelijke positie van de universiteit in het ranglijstje. Dit is onwenselijk, omdat er tal van redenen kunnen zijn dat deze opleidingen slecht scoren. De universiteit kan ondanks deze ‘rotte appels’ nog steeds erg goed zijn, maar dat zul je niet in de ranking terugzien. Gerommel in de marge Ten slotte zijn de verschillen tussen de universiteiten helemaal niet zo groot. Toch krijgt de winnaar alle eer. Leiden komt volgens de Elsevier-methode uit op een tevredenheidsscore van 19,6 procent, Utrecht volgt in het kielzog met 18,8 procent. Vorig jaar waren de verschillen nog kleiner: zowel de Radboud Universiteit als de Universiteit van Leiden behaalden een tevredenheidsscore van 33 procent. De RU mocht uiteindelijk de vlag uithangen omdat ze 0,007 procent beter was. Dat de winnende tevredenheidsscore vorig jaar zoveel hoger lag, komt doordat er dit jaar een nieuwe methode is gehanteerd. In 2012 werd enkel gekeken naar het aantal goed scorende opleidingen. Dit aantal werd door het totaal aantal beoordeelde opleidingen gedeeld. Wanneer dit jaar dezelfde werkwijze zou zijn gehanteerd, was niet de Universiteit Leiden de beste brede universiteit geworden, maar de Universiteit van Utrecht. Door het hanteren van andere methodes, wordt vergelijken een stuk lastiger. Desondanks worden de onlangs bekendgemaakte resultaten alsnog naast die van vorig jaar gelegd. Onbetrouwbaar De titel 'beste brede universiteit' wordt binnen gehaald met enkel het oordeel van studenten over de verschillende studies. Wat voor studenten de reden is om aan te geven dat zij bovengemiddeld tevreden zijn met hun 'studie in het algemeen', blijft onduidelijk. De mening van masterstudenten doet er niet toe en een universiteit met veel boven-gemiddelde studies kan bovenaan de ranking komen, zonder excellente studies in huis te hebben. Tot slot zijn de verschillen tussen universiteiten klein. Kortom: als de Elsevier komend jaar wederom de titel uitreikt, kan ze beter spreken van de ‘beste brede universiteit met goed scorende opleidingen, waarbij slecht scorende opleidingen in mindere mate voorkomen’. Alleen laat zich dat niet vatten in een hippe afbeelding en het is lastiger om mee te pronken. Voor alle partijen zou het beter zijn om de hele ranking onder de loep te nemen en met een opzet van hoger niveau te komen.

 

Terwijl de rest van de campus van de zon kon genieten, vergaderden de Universitaire Studentenraad (USR), Ondernemingsraad (OR) en het College van Bestuur (CvB) in de Senaatszaal over onder andere de toekomst van de RU. Tijdens de 93e Universitaire Gezamenlijke Vergadering (UGV) werd het Strategisch Plan 2015-2020 besproken. Hierin staan de toekomstplannen van het CvB. De komende jaren wil de RU meer de nadruk leggen op internationalisering, onderzoeksprofilering en wil ze haar reputatie in binnen- en buitenland verbeteren. De RU wil meer goede studenten binnenhalen. Dat wil zij doen door zich te richten op 'goede' scholen voor het werven van nieuwe studenten, maar door ook buiten Nederland op zoek te gaan naar topstudenten. De RU ziet zichzelf als een campusuniversiteit waarbij moet worden gezorgd dat studenten zich meer verbonden voelen met de RU, ook in de hoop dat ze hier een master zullen gaan volgen na hun bachelor. De universiteit wil ook (nog steeds) studenten van andere universiteiten naar Nijmegen lokken voor het volgen van een masteropleiding. Verder is een van de speerpunten het verbeteren van de Engelse taalvaardigheid van docenten. Collegevoorzitter Gerard Meijer sprak zich ook duidelijk uit over massive open online courses (MOOCs): 'Voor een universiteit als de onze is dat moeilijk, als we met Nederland als geheel aan de slag gaan is het een andere situatie'. Collegelid Wilma de Koning sprak met lof over de notitie diversiteitsbeleid (.pdf) van de USR. Een aantal van de genoemde aanbevelingen wordt al tijdens de introductie ingevoerd. Zo moeten mentoren diversiteit bespreekbaar maken in de introgroepjes. In de toekomst wordt ook gekeken naar een mogelijke kerkdienst tijdens de intro. Daarnaast wordt onderzocht of een keer per week een halalmaaltijd kan worden geserveerd in de Refter. Verder werd de studentenenquête besproken. Dit jaar werd deze door minder studenten ingevuld dan het jaar daarvoor. Rector Kortmann zegt dat de representativiteit niet in gevaar is gekomen en vindt dat de USR andere studenten vooral enthousiast moet maken om hem in te vullen. Als laatste punt stond de notitie studeren op de campus op de agenda. In de notitie wordt gepleit voor meer studentenbanen. De OR noemt deze werkzaamheden 'klusjes' en wil niet dat reguliere banen worden overgenomen door studenten. Kortmann reageerde hier na een korte discussie op door te stellen dat studenten het in de toekomst met minder geld vanuit de overheid moeten doen en het gevaarlijk is als ze geen werk kunnen vinden. Het is te hopen dat tenminste een aantal van de voorgenomen campus- en onderwijsverbeteringen wordt ingezet.