Lebanon: gruwelijk goed

Plot: Juni 1982, de start van de Eerste Libanonoorlog. Vier Israëlische tanksoldaten dienen het karwei van de luchtmacht – het verwoesten van een stad – af te maken. Het enige contact dat de soldaten hebben met de buitenwereld is via een nare officier die af en toe orders komt brengen. Hoewel de missie vrij probleemloos van start gaat, escaleert de situatie al snel. De ‘neushoorn’ wordt frontaal geraakt door een raket van de vijand en de ravage is aanzienlijk. Naarmate de film vordert nemen het schuldgevoel en de gekte toe.

Plus: Lebanon is een semi-autobiografisch verslag van Maoz’ persoonlijke ervaringen als boordschutter en tankbemanningslid in het Israëlische leger. Niets wijst erop dat deze film volledig is opgenomen in een studio. De benauwende sfeer in de tank wordt fenomenaal weergegeven. De angst en frustratie van onwetendheid beginnen te knagen aan zowel de toeschouwer als de soldaten en de stank van urine, peuken en mannenzweet valt praktisch door het scherm heen te ruiken. Door middel van een letterlijke kijk door het vizier van de tank wordt het publiek op een pijnlijke, realistische manier geconfronteerd met het effect van het overhalen van de trekker.

Min: Deze film is het toppunt van een anti-feelgoodmovie. De gruwelijke beelden van door angst, woede en wanhoop gedreven slachtoffers staan nog lang op het netvlies gebrand. Na afloop is zelfs sprake van een klein oorlogstrauma.

Dus: Een terechte winnaar van de Gouden Leeuw op het Venice Film Festival. Niet geschikt voor mietjes.

Film: Lebanon Regisseur: Samuel Maoz Speelduur: 93 minuten Genre: oorlogsdrama

Deze film draait in Lux. Kijk hier voor een interview met regisseur Samuel Maoz.