Baarìa: liefde, passie en politiek

Plot: Het autobiografische Baarìa is zowel een familiegeschiedenis als een historische verfilming van vijftig jaar Sicilië, een eiland dat tijden werd overheerst door maffiosi en later werd overspoeld met rebellerende communisten en socialisten. Het oog van de camera is gericht op Peppino Torrenuova, die uitgroeit van een goedhartige kwajongen tot de potentiële redder van het arme en onderdrukte Siciliaanse volk.

Plus: Naast de sterke politieke lading is genoeg ruimte overgelaten voor liefde, humor en de zo kenmerkende Italiaanse passie. Baarìa is een hartverwarmende film vol sterke persoonlijkheden, die de kijker leert over geluk in kleine dingen. De bloedmooie hoofdrolspelers maken die ervaring extra interessant.

Min: Soms is het plot ietwat geforceerd. Voornamelijk het artificiële einde – een cirkelconstructie waarbij heden en verleden op een onmogelijke manier samenkomen – had achterwege gelaten kunnen worden. Wegens zijn lange duur is deze film verder ongeschikt voor mensen met zwak zitvlees.

Dus: De vergelijking met Giordana’s zes uur durende meesterwerk La Meglio Gioventù – de Italiaanse geschiedenis geïllustreerd aan de hand van drie generaties van de familie Carati – is snel gemaakt. Toch is Baarìa niet van hetzelfde kaliber. Soms voelt het zelfs net alsof je naar het verlengde van een Bertolli-reclame aan het kijken bent. Desalniettemin is het een uiterst vermakelijke zit.

Film: Baarìa Regisseur: Giuseppe Tornatore Speelduur: 150 minuten Genre: historisch drama

Deze film draait in Lux.