Life During Wartime: komische tragiek viert de boventoon

Plot: Zoon: ‘Mama, hoe merk je dat je verliefd bent?’ Moeder: ‘Nou, toen Harvey mijn elleboog aanraakte, werd ik helemaal nat.’ Tien jaar nadat Tod Solondz de zwarte komedie Happiness aan het publiek presenteerde, volgt nu het langverwachte vervolg: Life During Wartime. Hoe vergaat het de gezusters Trish (getrouwd met een pedofiel), Helen (succesvol schrijver) en Joy (de schlemiel van de familie) nu? En wat doet het er eigenlijk toe? China neemt uiteindelijk toch de wereld over...

Plus: Solondz’ kenmerkende grimmige humor komt ook in deze film veelvuldig aan bod. De briljante dialogen balanceren op perfecte wijze tussen bijzonder pijnlijk en ronduit absurdistisch, wat ze verrassend verteerbaar maakt. Een nieuwe supercast - grotendeels stammend uit eerdere samenwerkingsverbanden - is ingezet om de rollen van de acteurs uit Happiness over te nemen. Deze taak vervullen zij op uitstekende, zo niet betere, wijze.

Min: Zonder de voorkennis van Happiness wordt het plot van Life During Wartime een stuk magerder. Het herkennen van bepaalde verwijzingen naar zijn voorganger vormt namelijk een groot deel van de pret. Daarnaast is de overduidelijke moraal - how to forgive and forget - op een typisch Amerikaanse manier irritant aanwezig.

Dus: Onzettend vermakelijk, maar niet zo sterk als zijn voorganger. Maar goed, dat geldt voor de meeste sequels.

Film: Life During Wartime Regisseur: Tod Solondz Speelduur: 98 minuten Genre: komisch drama

Deze film draait in Lux.