Irene Schoenmacker is verkozen tot campusdichter 2013-2014. In de verkiezing, georganiseerd door Cultuur op de Campus, versloeg de tweedejaars Algemene Cultuurwetenschappen de twee andere finalisten Dana van Ooijen en Chelsey Buurman. Ze volgt de huidige campusdichter
Linda van der Pol op.
Jurylid en stadsdichter Marijke Hanegraaf was zeer positief over de winnende voordracht. 'Irene weet als geen ander een sfeer in haar gedichten op te roepen en er zit een zeer goed evenwicht manier van voordragen.' De kersverse universiteitspoëet is geen groentje, ze dicht al zeker twaalf jaar en won al veel wedstrijden, maar schreef de afgelopen jaren wat minder. 'Ik hield me de laatste tijd bezig met andere hobby's, de verkiezing was een ideale stok achter de deur om weer meer te gaan schrijven.'
De nieuwe campusdichter zien voordragen? Met de verkiezing tot campusdichter won Schoenmacker optredens op onder andere
Onbederf'lijk Vers en het
Wintertuinfestival. Hieronder alvast een voorproefje van wat je daar zoal krijgt te horen.
De eerste sneeuw
Laat ik beginnen met die eindeloze winterdagen
de eerste sneeuw, hoe auto’s en fietsen
deze chaos in geometrische vlakken wisten onder te verdelen
of nee, laat ik beginnen met de chaos
toen je benen niet meer wilden en wielen werden
en het leven een soort mini-polonaise, wij erachter
jij ervoor, we schreven notenbalken met je benen in de sneeuw
Nee, ik zal beginnen met het einde, nu alles gerangschikt
op verwantschap staat te huilen, nu alle cirkels rond zijn
en niemand meer hoeft te duwen of geduwd te worden, nu
vallen de blaadjes van de bomen, het wachten is op sneeuw
Duizendeneen lofbetuigingen aan de paperclip
De dag dat ik mijn voeten openmaak en
er landschappen uit zullen stromen
is de dag dat ik je niet meer zal schrijven.
Ik kan je in zes talen dankjewel leren zeggen;
die dag dat ik aan zal komen en zal grijnzen,
ik zal kijken en lachen en dankjewel zeggen
want in tijden van brieven hield dit liefde aaneen.