Iedere week belicht ANS-Online een plaat die op kantoor wordt grijsgedraaid. De ene keer een golden oldie, de andere keer überhippe kutmuziek.
Cheek Mountain Thief – Cheek Mountain Thief (2012)
Afgelopen week bracht de Engels-IJslandse folkband Cheek Mountain Thief haar gelijknamige debuutalbum ten gehore in de Merleyn. Met slechts vijftien anderen stond ik begeesterd te luisteren naar een mystiek maar levendig optreden. Het divers instrumentgebruik maakt dat bij het opnieuw beluisteren van de nummers op het album steeds nieuwe klanken opvallen. In onder andere
Nothingis dit goed merkbaar. Het vrolijke deuntje, dat al ruim een week in mijn hoofd zit, wordt ondersteund door experimenteel gitaarspel en een schelle trompet. De zachte stem van de gek dansende frontman Mike Lindsay maakt het plaatje compleet.
Rik van Hulst
Klik
hier voor het archief.
