Iedere twee weken rakelt ANS herinneringen op door een artikel uit de archieven te plukken. Deze week in de nostalgische rubriek: Nico Dijkshoorn
Naast alle grote interviews die ANS het hele jaar door houdt, zijn er altijd nog die kleinere vermakelijke interviewtjes met de gastsprekers van het Wintertuinfestival. Variërend van wetenschappers tot kunstenaars wordt hen naar aanleiding van een overkoepelend thema per editie vijf identieke vragen voorgelegd. Van 22 tot en met 25 november dit jaar komen de door ANS geïnterviewde
Wim T. Schippers en
Spinvis langs. Daarnaast zullen onder andere Maxim Hartman, Hamke Hendriks, Mauro Pawlowski (dEUS) en P.F. Thomése te gast zijn. Naar aanleiding van het onderwerp 'verzamelen' worden weer enkele pittige en minder pittige vragen gesteld.
Foto: Titia Hahne
Tekst: Timo Pisart
'Ik speel zelf in een band', die zin rolt verdacht vaak over de tong van de huisdichter van De Wereld Draait Door. Sympathiek is Nico Dijkshoorn zeker, maar hij heeft wel een wat groot ego. Een half uur na zijn latenightshow in de Lindenberg met Maxim Hartman, Christophe Vekeman en Frans Thomése vertelt hij backstage over zijn zwemnijd, poseurs als Cees Nooteboom en 'de stem van Nico Dijkshoorn'.
Hou je van zwemmen?
'Wanneer we op de lagere school in de bus zaten naar zwemles - ik maak het niet mooier dan het is - zag iedereen behalve ik het als een uitje. Ik zat altijd te huilen. Dat kwam door de akoestiek van het zwembad, heb ik later bedacht. Ik snapte niet dat de zwemlerares zo moest schreeuwen, ik zag het als een vermaning, als straf. Mijn ex-vrouw wreef het me altijd in: "Ja, maar jij hebt je zwemdiploma niet eens."
'Dit klinkt wel als namedropping, maar ik had het er laatst met Frans Thomése en Herman Koch over. Ik vertelde ze dat ik erover dacht aan lichaamsbeweging te doen om deze pens eraf te krijgen. Herman raadde me dat ernstig af. "Dat is een hel", zei hij. Je bent sowieso een uur zoet om te kijken wanneer je kan zwemmen. Je zwemt altijd in een file. Dan heb ik ook nog het nadeel dat drie van de tien mensen denkt: "Daar loopt Nico Dijkshoorn met zijn enorme pens door het zwembad."'
Welke leefregels hanteer je?
'Dat wordt wel heel pretentieus, maar als ik toch iets moet zeggen: waar het bij mij altijd om gaat, ook als ik schrijf, of ik mensen geloof of niet. Maxim Hartman is een goed voorbeeld, hem geloof ik totaal. Die stond voor het eerst uit zijn bundel voor te lezen, hij was heel onzeker. Hij hoorde dat mensen lachten en reageerde daar zo goed op. Dat ontroert mij echt. Frans Thomése is ook iemand die gewoon graag voorleest.
'Laat ik maar gewoon namen noemen. Vanavond zag ik ook Jan Kuitenbrouwer, daar wil ik gewoon fysiek van in actie komen. Ik zat op het balkon, en deed het niet omdat mensen dan denken: "Jezus Christus, die Dijkshoorn." Met zijn vieren zaten ze aan de tafel over Obama te lullen, al na tien minuten vergaten ze dat ze voor 200 man publiek zaten. Daar kan ik echt niet tegen.
'Daar gaat het uiteindelijk om, ook als ik bij De Wereld Draait Door zit, of ik iets geloof. Zo'n Cees Nooteboom, daarvan zeg ik op mijn gevoel: "Dat is een poseur." Ik zit in een bandje en kan me niet voorstellen dat je de hele band ontslaat, zoals Kane en Anouk dat hebben gedaan. Op die manier kan ik niet naar muziek kijken.
'Ik hanteer binnen de dichtkunst geen regels, maar ik sta er niet helemaal naïef in. Als ik voorlees, dan zakt mijn stem. Je moet een geluid hebben wanneer je voordraagt, mensen moeten denken, "dat is de stem van". Dat heb ik niet heel erg bedacht, maar wanneer ik voorlees merkt ik dat ik opeens een octaaf zak. Het moet donker zijn. Dat heb ik met Johnny van Doorn, mijn held, en Cees Buddingh, en Jules Deelder ook wel. Als ik dat lees, dan hoor ik hun stem.'
Wanneer heb je voor het laatst een wet overtreden?
'Jezus Christus man, dan moet ik even nadenken.... Net! Een uur geleden werd ik nog geflitst. Vlak voorbij Utrecht. Ik dacht dat ik 70 reed, maar ik reed 80.
'Ik heb in de Voetbal International een column geschreven over Van Persie, die zijn enkel met placenta laat behandelen in Servië. Daar heb ik voor de lol wat karaktertrekken in gezet van Serviërs. Dat is een bevolkingsgroep waarmee je niet moet fucken, bleek later. Maar wat ik ook schrijf, het gaat altijd zo. Bij iedere column voelt het alsof ik de wet overtreed. In mijn columns zeg ik gewoon wat ik vind. Dat is wel een leefregel: heel eerlijk zijn. Ik spaar mensen niet, maar als ik van mensen houd, moet ik dat ook laten merken.'
Wat wordt het hoogtepunt van je winter?
'Frans Thomése gaat toeren met Herman Koch en Michiel Romein van Jiskefet, dat begint in januari. Ik verheug me heel erg op die combinatie. En ik ga naar Madrid met mijn vriendin, de 29ste, om oud en nieuw te vieren.'
Wat ga je met kerst doen?
'Kerstavond ben ik bij mijn schoonouders, eerste kerstdag gaan we uit eten in Leiden, de tweede kerstdag ga ik eten met mijn kinderen. Dat was het, ik heb niet zoveel met Kerst.'
Dit was het laatste Wintertuin-item van dit jaar. Tot volgend jaar!
