Ondertussen bij: de NijSAC

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten gaan met Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Deze keer de Nijmeegse Studenten Alpen Club (NijSAC). Voorzitter en student Astrofysica Leon Houben geeft antwoord op onze vragen. Tekst en foto: Felix Wagner Sinds wanneer klimmen jullie naar de top? ‘De vereniging is opgericht in 1984 in navolging van Studenten Alpen Club's in andere studentensteden. Het verhaal gaat echter dat de vereniging pas echt begon te lopen toen er wat steigers tegen het toenmalige sportcentrum werden gezet. Daar begonnen spontaan mensen in te klimmen en werden er vervolgens klimwanden met echte grepen neergezet.' Welke activiteiten staan vast op het programma? ‘Door de leden wordt er op maandag tegen de 21 meter hoge muur in Dukenburg geklommen. Op donderdagavond kunnen zij hun kunsten tegen de muur in het Universitair Sportcentrum vertonen, deze is maar 6 meter hoog, in de zomer wordt de de 14 meter hoge toren die buiten staat uiteraard veel gebruikt. Verder is er de maandelijkse borrel om de grootste klimverhalen uit te wisselen.’ Klimmen jullie wel eens buiten Nijmegen? ‘Er worden de nodige uitstapjes naar andere hallen in Nederland gemaakt, maar we gaan het liefst echt de bergen in. We organiseren daarvoor veel sportklim- en boulderweekendjes, ongeveer twaalf per jaar. Die officiële NijSAC weekenden gaan naar sportklimgebieden op hooguit drie uur rijden van Nijmegen en alleen bij héél slecht weer wordt het weekend afgelast. Tussendoor organiseren leden ook geregeld zelf weekendjes, dus bij elkaar zijn er zo’n veertig weekenden waarin je weg kan. In de zomervakantie zijn we massaal in de Alpen te vinden.’ Is voor jullie geen berg te hoog? We alpineren, dus voor ons is letterlijk geen berg te hoog. Tijdens het maken van tochten gaat er altijd wel iets mis. Zo kan een van je teammaten in een gletsjerspleet vallen en dan moet je als de wiedeweerga een takel bouwen om hem er weer uit te krijgen. Of je komt op een puinhelling terecht waar iedere steen onder je voeten vandaan begint te rollen. Dit klinkt misschien niet heel aantrekkelijk, maar de kick die je hiervan krijgt als je weer beneden bent is enorm. “Het is beter dan seks”, wordt wel eens gezegd.’

 

Lees meer

Ondertussen bij: Ichthus

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS de christelijke studentenvereniging Ichthus, een kleine vereniging die dertig leden telt. Adna Bliek (20), student Kunstmatige Intelligentie, en Mark Beijer (20), student Natuurkunde, beantwoorden onze vragen. Moet je streng gelovig zijn om lid te mogen worden van Ichthus? Adna: ‘Het gaat er niet zozeer om hoe streng je gelooft. Studenten kunnen net begonnen zijn met het geloof of hier hun hele leven al mee bezig zijn. Niet-gelovigen kunnen ook deelnemen aan de activiteiten, alleen hebben zij volgens de statuten geen stemrecht binnen de vereniging.’ Mark: ‘In principe delen we allemaal dezelfde kernwaarden binnen de vereniging, maar hier zijn veel verschillende christenen. Zo heeft Ichthus leden die rooms-katholiek zijn en mensen die naar de pinkstergemeente gaan.’ Hoe staan jullie tegenover het nuttigen van alcohol? Adna: ‘Dat zijn moeilijke vragen wanneer je naar de Bijbel kijkt, dat staat er namelijk niet duidelijk in. Alcohol drinken doet niet iedereen, maar we borrelen bij Ichthus wel met bier en wijn.’ Mark: ‘Bij de islam is alcohol verboden, bij het christendom niet. In de tijd dat de Bijbel geschreven is, kon je beter alcohol drinken dan iets dat verontreinigd is. Bier en wijn was destijds normaal, zolang maar niet teveel gedronken werd, want dan gebeurden rare dingen.’ En seks voor het huwelijk? Mark: ‘Ik denk dat de opvatting daarover per persoon verschilt. Ik zou het zelf liever niet doen, maar dat is een eigen keuze. Daarnaast denk ik daar ook nog niet over na.’ Adna: ‘Zolang het goed voor jezelf is, dus niet iedere dag met iemand anders, lijkt seks voor het huwelijk me prima. Als je nog niet getrouwd bent, maar denkt dat je later wel met die persoon zult trouwen, vind ik seks voor het huwelijk oké.’ Krijg je rare reacties omdat je lid bent van een christelijke studentenvereniging? Mark: ‘Ik heb nog nooit meegemaakt dat mensen hier problemen mee hadden of raar op reageerden.’ Adna: ‘Wanneer iemand vloekt tijdens het basketballen, zeggen ze altijd "sorry" tegen mij omdat ze weten dat ik christelijk ben. Dat is het enige.’ Hoe kijken jullie tegen het uiten van het geloof op de RU aan? Mark: ‘Ik vind het mooi dat de RU een Studentenkerk heeft, waar activiteiten worden georganiseerd. Dat de universiteit zelf katholiek is, merk ik weinig van. Ze eindigden op de ouderdag met een vers uit de Bijbel, daarin komt het katholieke terug.’ Adna: ‘De universiteit is van oorsprong katholiek, maar door de naamsverandering is daar weinig aandacht meer voor. Dat vind ik ook niet erg, omdat niet iedereen op de RU christelijk is.’ Mark: ‘De RU staat ook open voor moslims, door de gebedsruimte in de Studentenkerk. Dat vind ik goed omdat de universiteit open moet staan voor alle mensen, ongeacht hun geloof.’ Wat voor soort activiteiten organiseren jullie? Adna: ‘Eens in de twee weken organiseren we een Bijbelkring, waarmee je met een groep van vijf tot zeven personen eet en een Bijbelstudie doet. De kring gaat over een thema uit de Bijbel, ook zingen we liederen en wordt afgesloten met een gebed. De weken waarin geen Bijbelkring wordt georganiseerd, hebben we verenigingsavond. Dan doen we met de hele vereniging een workshop, wordt een lezing gegeven of iets anders leuks georganiseerd.’

 

Lees meer

Ondertussen bij: Les Précieuses Ridicules

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS Les Précieuses Ridicules, de Nijmeegse studentenhofdansvereniging. Sarah Vaessen (21), student Scheikunde, en Marein Konings (24), student Kunstmatige Intelligentie, beantwoorden onze vragen. Wat is hofdansen? Sarah: We zijn een dansvereniging en leren de dansen die ze vroeger aan het hof deden. We leren dansen uit twee stijlperiodes, uit de rococo-tijd, dat is uit de 18e eeuw, en de biedermeiertijd, die van 1840 tot 1860 duurde. Je danst altijd met een partner en maakt in sommige dansen met verschillende paren figuren, de vierpaarsdansen, waarbij er sprake is van meer interactie. Marein: Vroeger deden mensen deze dansen om zich te vermaken en zich te showen. Als man laat je bijvoorbeeld vaak je vrouw zien, waardoor een sociaal spel dat draait om status, in de dans is verwerkt. Hoe ben je bij de hofdansvereniging gekomen? Marein: Tijdens de introductie stond de vereniging op de intromarkt in het park. Ik had toevallig net een aantal films gezien uit de hofdanstijd en had interesse in de tijd van de Zonnekoning, Lodewijk de Veertiende. Het leek me erg gaaf om de dansen te leren, dus ik ben gewoon een keer gaan kijken. Sarah: Ik ben meegetrokken door een vriendin, die al lid was van de vereniging. In eerste instantie vond ik het leren dansen lastig, omdat je niet weet waar je naartoe moet en hoe je moet reageren. Toen ik de dansen eenmaal kende, kon ik er meer interactie in leggen en werd het leuker. Is hofdansen niet erg ouderwets? Marein: Over ouderwets heb ik niets gehoord. Wel vinden vrienden het vaak een beetje apart, maar dat vinden ze sowieso van dansende mannen. Sarah: Als mensen een foto zien, vinden ze het vaak super mooi. De meesten zijn dan wel om. Staan jullie vaak op de planken? Sarah: Dat wisselt. Gemiddeld hebben we twee grote optredens per jaar. Dan kan je denken aan een voorstelling in een museum, maar we hebben bijvoorbeeld ook op de Floriade en voor koning Willem-Alexander en koningin Maxima gedanst. Marein: Daarnaast geven we ook wel eens workshops voor vrijgezellenfeesten en trouwerijen en hebben we een keer de dansen verzorgd in een toneelstuk van een theatergezelschap. Is hofdansen een dure hobby? Marein: De jurken en pakken zijn van de vereniging. We hebben sets uit de verschillende stijlperiodes, en kopen om de tien à vijftien jaar een nieuwe set, of voor mannen, of voor vrouwen. In november bestaat de vereniging zeventig jaar, dus inmiddels hebben we veel kostuums versleten. fotoans Foto van Les Précieuses Ridicules

 

Lees meer

Ondertussen bij: Unicef Studententeam

Wie bier wil drinken gaat naar Carolus, roeifanaten stappen bij Phocas in de boot, maar waar kan de Nijmeegse student met een minder mainstream hobby eigenlijk terecht? ANS gaat in de uithoeken van het sportcentrum en in donkere kantoortjes op zoek naar de kleine, onbekende studentenorganisaties. Dit keer bezoekt ANS het Unicef Studententeam Nijmegen, waar Evelyn Leiva Deantonio (24), student Internationaal en Europees Recht en Alina Karimy (19), eerstejaarsstudent Rechten, onze vragen beantwoorden. Wat doet het studententeam van Unicef? Evelyn: 'Wij proberen met een aantal activiteiten geld in te zamelen voor Unicef. Dat is ons hoofddoel. Zo hebben we kort geleden bijvoorbeeld een actie gehad, waarbij studenten voor 1,50 euro een papieren schoen konden inkleuren. Daarin werden vervolgens pepernoten gestrooid.' Hoe zijn jullie bij het studententeam gekomen? Evelyn: 'Ik ben bewust op zoek gegaan naar een organisatie die zich bezighoudt met kinderrechten, omdat ik dit heel interessant vind. Toen kwam ik op de Facebookpagina van het studententeam terecht.' Alina: 'Ik wilde graag in mijn eerste jaar al iets naast mijn studie doen. Van iemand uit mijn werkgroep hoorde ik van het studententeam. Zij had daar een kraam van gezien op de intromarkt. Het leek mij erg leuk om deel uit te maken van het studententeam omdat Unicef een bekende organisatie is.' Zijn jullie ook buiten de acties een team? Evelyn: 'Dat willen we wel, maar dat staat nog in de kinderschoenen. Omdat het studententeam nog maar vier leden had. deden ze dat vorig jaar niet. We zijn nu met negen studenten en proberen na de vergadering nog een drankje te doen.' Wat is jullie tofste actie voor Unicef? Alina: 'De loop van Unicef, dat is onze grootste activiteit waar veel voor moet worden georganiseerd. We hopen veel sponsors te werven om ook dit jaar een hoog bedrag op te halen. Vorig jaar hadden we tweederde van de inkomsten van alle studententeams als Nijmegen binnengehaald.' Evelyn: 'We ondersteunen dan met z'n allen mensen tijdens de Vierdaagse, dat vind ik het allerleukste. Een andere leuke activiteit is het galadiner in samenwerking met het studententeam van Amnesty International. Vorig jaar was dat meer een etentje dan echt een gala, maar we willen kijken hoe we dat dit jaar groter kunnen neerzetten en hoe we meer geld kunnen inzamelen.' Hoe staat het studententeam van Unicef in verhouding met het 'grote' Unicef? Evelyn: 'We richten ons vooral op de Nijmeegse studenten en proberen hen met onze activiteiten bij Unicef te betrekken. Studententeams bestaan in meerdere steden, maar zijn nog niet overal actief. Naast de studentenlaag bestaan ook volwassenenteams en regionale groepen. We proberen wel samen te werken met bijvoorbeeld de Santarun, een evenement van het volwassenenteam van Unicef Nijmegen, maar dat zijn echt andere organisaties. Dit betekent niet dat we niet aanwezig kunnen zijn bij acties van andere Unicef-teams, maar we zien het inzamelen van geld tijdens zulke evenementen niet als onze verantwoordelijkheid.'

 

Lees meer