Iedere week belicht ANS-Online een plaat die op kantoor wordt grijsgedraaid. De ene keer een golden oldie, de andere keer überhippe kutmuziek.
Caffeine Machine - Race Music (2012)
Wanneer een album
Race Musicheet, reken ik op snelle muziek met een flinke beat. Nog nooit ben ik zo bedrogen uitgekomen. Het ietwat trage tempo van het nog redelijk onbekende
Caffeine Machine sluit namelijk perfect aan bij een dampende kop koffie op een regenachtige morgen. De rockband biedt tien rustige experimentele nummers met elk een andere identiteit, waardoor het onmogelijk is om een etiket te plakken op dit album. Het puur instrumentele
Kerosene Theme – Nothing Interludebegint met orgelmuziek die overloopt in schitterende saxofoonklanken, een immens verschil met de tere stem die mijn favoriete nummer
Drifting Away voor me zingt.
Inge Widdershoven
Klik
hier voor het archief.
