ANS

Donderdag tot en met zondag vond het literaire festival Wintertuin plaats. Dit jaar was het thema literatuur en muziek. ANS bezocht het festival op de zaterdagavond in Doornroosje. Onder het mom van Spoken & Plugged spraken muzikanten en schrijvers over hun liefde voor het andere kamp. ANS liet zich goedmoedig voorlezen en toezingen. Tekst: Tijs Sikma Foto's: Mike Ruth Creatievelingen Tussen het publiek bevindt zich de oude garde creatievelingen, type geitenwollen hippie, die zij aan zij staan met de nieuwe garde; modieus, jong en knap, met een vleugje hipster. Om als letterkunstenaar of literatuurminnaar erkend te worden, wil je wel als zodanig herkend worden. Literatuur en muziek hand in hand Tijdens de voordrachten gaan mooi geklede gedichten hand in hand met niet te doorgronden kunststukjes. Zo vertelt Arthur Japin, begeleid door stemkunstenares Greetje Bijma, letterlijk en figuurlijk indianenverhalen. Japin draagt erg gevoelig voor en Bijma brengt wonderbaarlijke geluiden voort. Iemand die het betreffende boek niet heeft gelezen, moet zich toch af en toe achter de oren krabben: ‘Waar heeft hij het nou toch over?’ Dichter Pim te Bokkel krijgt muzikale ondersteuning van singer-songwriter Douwe Bob. Soms blijven zinnen beklijven, zoals ‘in de ochtendstraten ademt de herfst’, vaker blijven ze hun betekenis schuldig. Hij leest het geheel in ieder geval erg plechtig voor en de country-liedjes van Douwe Bob worden ondubbelzinnig goed gebracht. Later op de avond interviewt Volkskrant-columnist Henk van Straten dichter Ilja Leonard Pfeijffer en rockicoon Bennie 'Oerend Hard' Jolink. Ook in dit interview komt de spanning tussen poëzie en pretentie terug en wordt er gesproken over de 'aversie en ambitie ten opzichte van de literaire wereld'. Jolink haalt bijvoorbeeld uit naar de narcistische BN'ers. Toch kan ook hij het niet laten ons mee te delen dat hij werken van grote Russische schrijvers heeft gelezen en dat hij nooit bang is - dat hij geen angst kent, noemt hij een afwijking. Voorgelezen worden Iedereen die als kind vroeger is voorgelezen, weet hoe heerlijk het kan zijn. Ondanks dat je niet altijd het hele verhaal begreep of alle woorden wist, bleef het spannend. Dat je vader zich dan voordeed als iemand die hij niet werkelijk was, maakte de woorden juist mysterieuzer. Daardoor was je meer geneigd het toch te willen begrijpen. Voor de dichter en de muzikant is het daarom misschien een noodzaak om pretentieus te zijn en moeilijk te doen, en is dit de charme van het vak. Toch is er ook duidelijk opluchting voelbaar wanneer aan het eind van de avond de voetjes van de vloer kunnen dankzij het optreden van Magnus, het dance-elektroproject van dEUS-frontman Tom Barman en techno-dj C.J. Bolland. De beukende beat blijft voor velen dé universele en meest begrijpelijke vorm van communicatie.

 

Lallende disputen, vage figuren aan de bar of uitbundige dansers, elke kroeg heeft zijn eigen publiek. ANS duikt iedere maand de vaste stek van een groep studenten in, velt haar oordeel over het café en test de kennis van de trouwe gasten. Deze maand: Studentenpopkoor Plica Vocalis in café Dollars

Tekst: Dennis van der Pligt en Anne van Veen
Foto: Simone Both
Illustratie: Josse Blase

Dit artikel verscheen eerder in de maart-ANS

Totdat het over zingen gaat, sippen de Plicanen stilletjes aan hun drankjes in café Dollars. Gezien de locatie kun je het moeilijk niet over muziek hebben. ‘We hebben net een flash mobgeorganiseerd.’ Met deze woorden probeert bestuurslid Linda (23), student Bedrijfskunde, de liveoptredens te overschreeuwen. Glunderend vertelt ze dat Plica op het station ondermeer I’m a believer van The Monkeys heeft uitgevoerd. ‘Voor het onderwerp van het jaarrepertoire moet je bij Rosalie zijn’, roepen de vrienden in koor. ‘Dit jaar is het onderwerp Plica in hemelse sferen’, vertelt student Bestuurskunde Rosalie (22). Roos (20), student Medische Biologie, legt uit: ‘Denk aan nummers met planeten, het weer en alles met de lucht’.

Op woensdagavond is het open mic in Dollars, ideaal voor mensen die van zingen houden. David (21), student Europees Recht: ‘Logischerwijs is Plica er dan te vinden.’ ‘Onlangs heb ik laat op de avond Skyfall van Adele gezongen’, voegt Roos toe. ‘Ik had iets te veel op en het filmpje hoef ik niet meer terug te zien, straks denkt iedereen dat ik een drankorgel ben.’ Gelukkig voor Roos vertelt Linda dat de vereniging alle niveaus accepteert. ‘Het maakt niet als je niet kunt zingen. Ik ben een amateur!’, giebelt ze. Anneke (21), student Taal- en spraakpathologie, legt uit dat het niveauverschil duidelijk wordt in het zoeken naar de juiste toonhoogte: ‘Als je het even niet weet, dan kun je degene naast je afluisteren. Soms zou ik willen zingen als David, met zijn diepe mannenstem.’

Trots vertelt David over zijn bestuursjaar, waarin samen gezongen werd met een a-capellagroep uit Amerika, The Harvard Krokodiloes. Zij toerden door Europa en sliepen bij Plica-leden thuis. ‘Dat was wel echt een hoogtepunt.’ Kennelijk creëert zingen solidariteit, want iedereen wacht geduldig af tot David zijn zangvogelei kwijt is. ‘Tijdens het uitgaan wordt er vooral veel samen gezongen. We komen bijna niet aan dansen toe’, sluit hij zijn verhaal af. Linda vervolmaakt het cliché: ‘De nummers die je kent, worden meegezongen!’ Eigenaar en bardame Ingrid is bekend met deze stamgasten: ‘Toen de groep mij vroeg of ze bij Dollars activiteiten konden organiseren, dacht ik nog dat ze bij een kerkkoor hoorden en was ik verbaasd dat ze bij ons wilde langskomen. Later bleken de Plicanen gewoon hele relaxte mensen te zijn.’ Kroegpraat
Muziek is waar het bij café Dollars om draait. Het donkere gedeelte van de kroeg inclusief podium is het geestelijk thuis van verschillende, terugkerende bands. Hier wordt geswingd op de liveoptredens, terwijl het voorin het café aanvoelt als een woonkamer waar men op de bank kan neerploffen. Wie niet oppast, kan ineens door een stamgast gevraagd worden om een keer op te treden.

Pubquiz
Uit hoeveel studenten bestond het grootste koor ooit?
Anneke: ‘Jeetje, wij waren het grootste kerstkoor.’ Linda: ‘Van Nederland, ja.’ David: ‘Is een miljoen niet een mooi getal?’ Roos: ‘Nee joh, dat is veel te veel. Hoeveel mensen kunnen er eigenlijk in een voetbalstadion?’ Linda: ‘20.000?’ Anneke: ‘Kom op, als een voetbalstadion vol al een koor kan zijn, dan is het grootste koor toch nog wel groter? Ik zeg 100.000.’

De Plicanen zijn te optimistisch. Het record staat op 25.272 mensen en kan worden toegeschreven aan een koor in Nigeria. Roos zat met haar vergelijking met een voetbalstadion dus dicht in de buurt.

Noem minstens vijf spreekwoorden met het woord zingen of zang erin.
Linda: ‘“Voor het zingen de kerk uitgaan”! Is zingend door het leven gaan” ook goed?’ David: ‘Ja, dat is een uitdrukking, dus dat lijkt me wel. “Veel noten op je zang hebben” is er ook nog een.’ Linda: ‘“Zingen als een nachtegaal” is ook vast goed. Kunnen we deze niet gewoon verzinnen? “Dat klinkt als zang in de oren”?’ David ‘Nee joh, dat is “muziek”.’ Roos: ‘Oké, de laatste nog. Iets met een toontje?’ In koor: ‘“Een toontje lager zingen!”’ 

De dames en heer van Plica Vocalis zijn duidelijk beter in creatief denken dan in het gokken van getallen. Al snel komen ze op vijf spreekwoorden en tikken ze hiermee het eerste biertje binnen.

Wat is het Plicasyndroom?
Linda: ‘Plica vocalis betekent “stemband”, dus het zal wel iets met band zijn.’ Roos: ‘Het kan met je kniebanden te maken hebben.’ David: ‘Een syndroom klinkt psychisch. Misschien dat je denkt dat je goed kan zingen en het niet kan.’ Anneke: ‘Ja, maar dat heeft bijna iedereen. Ik denk andersom. Waarom weten wij dit eigenlijk niet?’ David: ‘Of het is chronisch vals zingen.’ Rosalie: ‘Ja, laten we daarvoor gaan.’

Spijtig genoeg voor Plica heeft niet alles te maken met zingen. De groep zat er wel even dichtbij. Het syndroom is een zwelling in de knieband.

Hoeveel Hertz is de laagste noot ooit gezongen?
Linda: ‘Honderd, is dat normaal?’ David: ‘Als we het echter over zingen en een record praten, moeten we het lager inschatten.’ Roos: ‘Ik heb het hier tijdens college wel eens over gehad. De meeste mensen kunnen onder de vijftig tot twintig Hertz niets meer horen. Zullen we voor vijftig Hertz gaan?’

Technologie gaat verder dan hoorbaar gezang. Dit record hoefde alleen gemeten te worden. De geruisloze drie Hertz van Roger Menees is het gewenste antwoord.

Wat betekent 'karaoke'?
Roos: ‘Oh! Ik weet dit! Empty orchestra!’ David: ‘Ja, klopt, daar moeten we voor gaan.’ Roos: ‘Empty orchestra oftewel leeg orkest. Dat zat in How I Met Your Mother. Al die series kijken heeft uiteindelijk toch nog nut gehad.’

Op de valreep scoort Plica hun tweede biertje. Dankzij haar serieverslaving redt Roos de eer.

De afrekening Tijdens de quiz had de zanggroep weinig goede noten op hun zang. Met slechts twee goede antwoorden en een biertje voor de toepasselijke kroeg scoort Plica de helft van de punten. De liedjes die David er tot slot nog uitgooit op het open podium maken een hoop goed.

Klik hier voor de overige artikelen uit de maart-ANS.