ANS

Plot: Een planeet die zich jarenlang achter de zon heeft verscholen, dreigt de aarde te raken. Wetenschappers breken het hoofd over de baan van de planeet, en astronomiefanaten bereiden zich voor op het geweldige zicht op de 'fly by'. Ondertussen merken de twee zussen Claire en Justine dat ze langzaam uit elkaar beginnen te groeien. Rondom de angstige verwachting van de planeet Melancholia gaan ze allebei anders om met het vermeende einde van de wereld.

Plus: De sfeer van de film is, zoals het hoort bij een Lars von Trier-film, magisch en zweverig. Bij tijd en wijlen zijn de gebeurtenissen zelfs vrij bizar. Het eerste gedeelte, dat over Justine, doet denken aan Festen van Thomas Vinterberg. Het feest rond de bruiloft van Justine gaat gewoon door, terwijl zij zelf er regelmatig tussenuit knijpt. Ondanks haar bizarre gedrag blijft de omgeving normaal, en dat vervreemdt haar nog meer van de kijker. De losse beelden zijn mooi gefilmd en achter elkaar gezet, en maakt je geïnteresseerd in de film.

Min: De Festen-vergelijking loopt voor Von Trier helaas niet goed af. Het duidelijke voorbeeld voor de eerste helft van de film is gewoon veel beter. Er zit geen lijn in het gedrag van Justine, het is net alsof de kijker maar moet snappen dat ze depressief is, omdat ze in haar trouwjurk op een golfbaan gaat zitten plassen. De film is erg vluchtig, het idee wordt niet duidelijk en het acteerwerk is gelaten. Er is nauwelijks paniek, terwijl het einde van de wereld nadert. De karakters zijn niet menselijk, meer karikaturen van hoe mensen zich zouden gedragen als de wereld eindigt. Verder had het verhaal ook in een half uur minder verteld kunnen worden.

Dus: Zeker niet de beste film van Lars von Trier. Vooral een poging tot alternatief en kunstzinnig gedrag, die te ver doorslaat, maar vanwege de mooie beelden toch wel het kijken waard.