ANS

Genoeg van de Refter of de snackbar om de hoek en ontbeer je kooktalent? ANS laat al wat de Nijmeegse cuisine te bieden heeft over de smaakpapillen glijden. Bij welk restaurant krijg je voor geen geld goud op je bord en welke ranzigheden moeten worden vermeden? Deze keer: Nieuw Oost

Nieuw Oost, een ruim restaurant met een Cubaans tintje. Veel succes heeft het pand tot nu toe niet gehad. Na een grondige verbouwing van een donker hol naar een oogverblindende witte ruimte was de omzet nog steeds niet wat het moest zijn en kwam er een doorstart met een nieuw thema en een nieuwe naam. Een goede keuze, want de ruimte oogt warmer en vriendelijker. Omdat het een grote locatie betreft, is Nieuw Oost uitermate geschikt voor groepsetentjes. Zeker omdat er voor groepen speciale prijzen kunnen worden afgesproken.

Personeel We worden bediend door een tweetal. Het vrouwelijke gedeelte van het tweetal baalt er van dat ze moet werken en laat dit ook duidelijk merken. Nadat we voor haar moeten uitrekenen hoeveel broodjes met kruidenboter nodig zijn voor elf mensen, is wel duidelijk dat een baan in de horeca kwaliteiten vereist die zij niet bezit. Het mannelijke deel van het tweetal is vriendelijker, hoewel het behoorlijk lang duurt voordat hij de bestelling op komt nemen en ons überhaupt komt vertellen wat de menukeuzes zijn.

Aangepaste menukaart Omdat we met z'n elven zijn, is de kaart enigzins ingekort. Hoewel de kaart graag een Cubaanse sfeer wil uitstralen, is dit mislukt: deze oogt behoorlijk standaard Hollands.

Gerechten Als voorgerecht kon er gekozen worden tussen een tomatensoepje met basilicum en room en een mosterdsoep. De gelukkigen die de tomatensoep hadden gekozen waren tevreden. De mosterdsoep bleek echter een pijnlijke mislukkig. De soep had veel te lang op het vuur gestaan waardoor het veel de dik was en te zout. Een ander nadeel van het te lang laten staan van de soep was de verbrande smaak. Een enkeling die dapper genoeg was om toch door te eten, moest dit dan ook bekopen met een behoorlijke buikpijn.

Na een paar happen was het voor de schrijver dezes wel genoeg. Bij het afruimen werd er geïnformeerd waarom de mosterdsoep nauwelijks gegeten was. Nadat de verbrande smaak werd vermeld, werd de soep meteen meegenomen naar de keuken om zelf te proeven. Enkele minuten later volgde het oordeel. De soep smaakte inderdaad verbrand. Een paar meiden die wijn dronken krijgen een gratis fles wijn. De andere mensen die dom genoeg waren om de mosterdsoep te kiezen, moesten het doen met...niets.

Als hoofdgerecht kon er gekozen worden tussen een groentewrap, schnitzel, saté van de haas en visduo (op de kaart stond trio, maar blijkbaar waren de ingrediënten op). De tilapiafilet van de visduo was zo taai, dat deze meer leek op een stukje rubber (pas na het checken van de menukaart werd duidelijk dat het om tilapiafilet ging). De schnitzel met champignonssaus was prima. De saté van de haas bleek van een heel ander kaliber. Bij het vragen wat voor vlees de saté was, was het snibbige antwoord van de serveerster dat je geen haas van een kip kon hebben; haas komt van het varken, dus was het varkensvlees. Helaas had de serveerster het totaal fout. De saté was geen van beide: namelijk rundvlees. Nog een minpunt voor de bediening.

De ‘rundvleeshaas’ was in plaats van rosé gewoonweg rauw en niet op smaak gebracht. Dat gold overigens voor alle gerechten. Als garnituur werden hier aardappelschijfes, friet en salade bij geserveerd. De sla was droog, de aardappelschijfjes hadden te lang op een laag pitje in een pan gelegen waardoor ze vettig, taai en wederom af en toe verbrand waren.

Als nagerecht kon er gekozen voor koffie en thee. Of dit kan worden aangemerkt als een gerecht; daar zijn de meningen over verdeeld. Na zoveel zout, taai en vettig eten, waren de dranken welkom om de smaak weg te spoelen. Bij navragen konden er ook latte machiatto worden besteld. Degenen die besloten dat te bestellen, hadden geluk. Zij kregen een koekje, die gelukkig niet uit eigen keuken kwam. Toch nog een klein gelukje voor de luxe koffiedrinkers dus.

Duur? Het driegangenmenu heeft in totaal € 15.50 gekost; exclusief drank. Bij een ander restaurant was dit niet duur geweest, maar vieze vettigheid kun je ook veel goedkoper ergens anders halen.

Michelin of matig Een Amerikaanse docent zei tegen zijn studenten over het schrijven van recensies over restaurants het volgende: ‘Schrijf niet over nieuwe restaurants die een slechte keuken hebben. Zij gaan al snel genoeg over de kop’. Helaas waart de geest van de slechte keuken nog steeds rond op de Daalseweg 15. Voor een drankje in een mooie tent ben je op de juiste plek, maar haal je eten liever bij de friettent op de hoek.