De Graadmeter: klassieke computerspelletjes

Twintig kebabzaken, talloze bijbaantjes en tien soorten glijmiddel. Om de keuzestress te reduceren treedt ANS elke maand op als keuringsdienst van studentenwaren. Welke optie slaat het hoogst uit op de graadmeter en wat kun je beter links laten liggen? Deze keer: klassieke computerspelletjes

Wat: Street Fighter II Jaar van uitgave: 1993 Aantal spelers: 1-2 Winnende factor: vingervlugheid Score: 4/5 Het concept van Street Fighter is simpel. Er staan twee poppetjes tegenover elkaar, er hangt een levensbalkje boven en je bent klaar om te knokken. Spelervaring is niet vereist, je kunt ongestoord buttonbashen op de zes verschillende sla- en schopknoppen. Een verhaallijn is totaal afwezig, maar toch is het meer dan ordinair meppen. De gevechten zijn bijzonder meeslepend en de emoties lopen hoog op. De blokkerige mannetjes die elkaar onder begeleiding van een opzwepende soundtrack tot moes slaan reflecteren perfect de agressiviteit van de spelers. De kreet ‘ram dat kutwijf neer!’, wordt opgevolgd door de woeste verwijdering van de cassette uit de Super Nintendo. De vechtjassen waarderen vooral de intense actie, de sublieme muziek en het competitieve element van het achttien jaar oude spel. Een schoolvoorbeeld van een tijdloze klassieker.

Wat: Super Mario Kart Jaar van uitgave: 1992 Aantal spelers: 1-2 Winnende factor: afwezigheid van ruimtelijk inzicht Score: 1,5/5 Het adjectief ‘super’ hadden de makers beter uit de titel van dit spel weg kunnen laten. De eerste versie van de onvolprezen Mario Kart-serie doet zijn naam geen eer aan. Door de gebrekkige besturing sta je vaker in de zandbak geparkeerd dan dat je over de weg scheurt. Daarnaast stammen de graphics uit het Pong-tijdperk en is de 3D-simulatie ronduit bedroevend. De irritante bliepjesmuziek versterkt alleen maar de aversie jegens deze wanstaltige vertoning. Het enige positieve aan dit spel is dat je elkaar met allerhande wapentuig van de baan kunt blazen. Daarmee is het nog enigszins mogelijk om de opgebouwde frustratie op een gezonde manier te botvieren. Prijs jezelf gelukkig dat er inmiddels fatsoenlijke opvolgers zijn. Dit spel is alleen vermakelijk wanneer je het gebruikt als frisbee.

Wat: Worms Armageddon Jaar van uitgave: 1999 Aantal spelers: 1-6 Winnende factor: diepgewortelde haat jegens wormen Score: 5/5 Voor iedereen die nooit een worm met een bazooka heeft gezien, is dit spel een openbaring. Achter het koddige uiterlijk van de wormpjes schuilt een bloeddorstig karakter. Moorden is de missie en talloze wapens stellen de pieren hiertoe in staat. Vooral de Heilige Handgranaat, het wapen van de Heer, kan vanwege zijn apocalyptische aard op de goedkeuring van de spelers rekenen. ‘Halleluja’, zingen de deelnemers in koor voordat dit goddelijke explosief dood en verderf zaait. Om de beurt krijg je de kans om vijandige wormen te verdelgen. Enig tactisch inzicht is vereist, want niet zelden zorgt een misplaatste Bananenbom voor onbedoelde uitroeiing van de eigen pierenpopulatie. Daarmee wordt dit spel een licht ontvlambare mix van humor, geweld en tactiek. Een zeer vermakelijke combinatie, die maar weinig spellen bieden.

Wat: FIFA: Road to World Cup 98 Jaar van uitgave: 1997 Aantal spelers: 1-2 Winnende factor: de vierkante voetbal Score: 2,5/5 Op dit spel is een oud Cruijffiaans gezegde van toepassing: ‘Kijk, de bal moet minimaal tussen die twee palen.’ Er is overigens tijd genoeg om dit te proberen want het spel is trager dan Willem van Hanegem met een knieblessure. Toch kunnen de haperingen in het spel onverwachts enige spanning teweeg brengen: ‘Huh, Dugarry staat drie keer in het veld!’ Verder is de gameplay prima en de grasmat lekker vlak. Het spelconcept is bij zijn vele opvolgers overigens nauwelijks veranderd. Speel je echter graag met een vierkante bal en wil je niet al te veel actie, dan is FIFA 98 een uitermate geschikt spel. Neem voordat je begint wel wat proviand mee want het wordt gegarandeerd een lange zit.

Wat: Donkey Kong Country Jaar van uitgave: 1994 Aantal spelers: 1-2 Winnende factor: Lidmaatschap van Apenkooi Vereniging Bokito Score: 3,5/5 Donkey Kong Country is een klassiek platformspel waarbij je als Donkey Kong en zijn grootste fan Diddy probeert om een gestolen bananenvoorraad terug te krijgen. De opzet is eenvoudig, je loopt in elk level van links naar rechts. Dit maakt het spel echter niet minder vermakelijk. Naast de nodige eindbazen zijn er nog tal van andere obstakels die moeten worden overwonnen, zoals boze bevers, kribbige krokodillen en ander reptielachtig tuig. Sommige deelnemers worden zo in het spel meegesleurd dat hun eigen primatenafkomst weer naar boven komt. Helaas kun je het spel niet met zijn tweeën tegelijk spelen, waardoor de andere speler er slechts voor spek en bonen bij zit. Dat van het spel meer dan acht miljoen exemplaren zijn verkocht bewijst echter zijn klasse. De makers hebben hun aapjes waarschijnlijk wel op het droge.

Tekst: Dirk van den Brand en Pieter Hengst Illustraties (blad): Joost Dekkers

Klik hier voor alle artikelen van ANS april 2010.