ANS

Donderdag stond de campus in het teken van straattheater tijdens de eerste ‘kom buiten spelen- straattheaterdag’. Voor een paar uur werd de RU opgevrolijkt door een asiel voor verlaten apparaten, een naaiatelier in jaren vijftig stijl en wulpse dames met een knuffelsluier en Maximahaar. ANS kwam buiten spelen en voerde koekjes aan een schuurmachine.

Tekst: Loren Brouwers Foto's: Kiki Kolman

Wanneer het straattheater begint is het plein nog bijna leeg. Een enkeling rookt een sigaretje of kijkt naar de vreemde figuren die in Schotse rokken ronddwarrelen. Theaterduo Bubok laat zich niet afschrikken door het grauwe weer. De mannelijke helft van het duo loopt bokkend rondjes over het plein terwijl hij op een blaadje kauwt. Het gewei op zijn helm en de imitatie van een Schots hert lijken slechts aandachttrekkers te zijn, maar het werkt. Steeds meer studenten blijven staan. Het duo van Bubok klapt het houten huisje uit en het asiel wordt geopend. We mogen allemaal een kijkje nemen in het hutje waar apparaten in kooien op een bedje hooi liggen. En het blijft niet bij kijken. De toekijkers moeten zelf bewegende stofzuigers uitlaten, dansen met een invalide Barbie in een tosti ijzer, koekjes voeren aan een schuurmachine-specht en soepstengels aan een eigenwijze knipschaarvogel. Bij het asiel van Babok hebben alle apparaten bestaansrecht. Zo ook de Cellese. Een apparaat dat heel hard zuigt en rolt tegelijkertijd. Vermoedelijk iets waar de dames hun cellulitis mee kunnen verwijderen. De Cellese is omgetoverd tot een schattig op een cavia lijkend apparaatje inclusief bontje en staart. Om te oefenen voor een echt huisdier. Je moet hem wel in de gaten houden, zijn zusje is een keer overreden door een auto en zit nu vol plakband.

Terwijl Babok meer en meer ‘dieren’ naar buiten laat, zien we Soraya over het plein lopen. Een steltenloper met een rood gewaad aan dat haar het meest doet lijken op een combi tussen een koningin en een draak.

In de Refter is het Naaiatelier bezig met de try-out van hun nieuwe voorstelling. Een student is slachtoffer en werkt zich uit de naad op een jaren vijftigstijl fiets zodat de naaidames kunnen werken op een ouderwetse naaimachine. In de voorstelling van het vrouwelijke duo zit alles: halfnaakte dans, gebruik van bloesjes als alle soorten kledingstukken en Marilyn Monroe die uit een zwarte buis verschijnt. Als de wind haar jurk omhoog zwaait maakt ze het klassieke ‘O jee mijn jurk gebaar’. Het jaren vijftig feestje is compleet.