ANS

Pyhai Jin (1983) tekent en schildert en daarnaast maakt ze illustraties voor kinderboeken. Ze is gefascineerd door verhalen vertellen in beeld, zonder woorden. Momenteel houdt ze zich bezig met het verzamelen van volksverhalen over de zee, onderwaterdieren en overstromingen.

Vooropleiding Design for Virtual Theatre and Games aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.

Middenpagina Momenteel ben ik bezig met het verzamelen van verhalen over de zee, diepzeedieren, overstromingen en alles wat daaraan gerelateerd is. De zee zie ik als metafoor voor het gevoelsleven van de mens, de diepe zee voor geheimen en onuitgesproken gevoelens, de destructieve kracht van de zee voor de destructieve gevolgen die gevoelens kunnen hebben. Automatisch zijn veel van de schetsen die ik in deze tijd maak watergerelateerd. De tekening voor ANS ontstond uit een van deze schetsen. In eerste instantie was het een onderwatertafereel met meerdere figuren, later vormde de tekening zich tot twee portretten van een vrouw in twee verschillende fasen van haar leven.

De middenpagina

Tot de kern van een gevoel Veel van mijn persoonlijke werk ontstaat intuïtief, zonder voorbedachte rade. Tekeningen beginnen als kleine potloodschetsjes op papier, die ik dan wat groter uitwerk. Vaak ga ik daarna digitaal verder op zoek naar de uiteindelijke compositie, kleuren en belichting. De algehele sfeer van het beeld gaat dan nog vaak verschillende kanten op voordat ik precies de goede kleuren en compositie vind die passen bij het beeld. Meestal werk ik met een bepaalde soundtrack in mijn hoofd. Moderne klassieke muziek, ambient electronica en experimentele muziek van muzikanten als Sylvain Chauveau, Yagya, Fennesz, Deaf Center en Coil, daar kan ik helemaal in opgaan. Dan verlies ik mijn besef van tijd en kan ik me geconcentreerd met een tekening bezighouden, en tot de kern van een gevoel komen.

Kinderboeken, iconen en plaatsen die niet meer bestaan Beelden die ik vroeger als kind het meest interessant vond om naar te kijken gaven ruimte aan je eigen fantasie, beelden waarbij er meer aan de hand was dan dat wat zich binnen het kader afspeelde. En nog steeds houd ik het meeste van tekeningen en schilderijen die niet in één keer te duiden zijn, beelden waarbij je in het grijze gebied tússen emoties in wordt geplaatst. Ik voel me sterk aangetrokken tot sereniteit en leegte: uitgestrekte landschappen, haiku's van Basho, het latere werk van Constant, ontwerpen van Kenya Hara. In de beelden die worden opgroepen vind ik tegelijkertijd rust en een bepaalde spanning. Verder houd ik me graag bezig met het afstruinen van rommelmarkten op zoek naar oude kinderboeken, religieuze iconen, ansichtkaarten van plaatsen die niet meer bestaan, ouderwetse plattegronden en lithos van planten en vogels.

Recente projecten Ik heb net De Brief afgerond, een project waar ik aan kon werken dankzij de Fiep Westendorp Foundation. Het project bestaat uit een prentenboek, een digitale landkaart en een serie portretten, en draait om het verhaal van een brief die door de wereld reist. De brief wordt geschreven in een mistig, grijs land en tijdens de reis door verschillende landschappen komen er steeds meer kleuren bij. Het hele prentenboek is zonder woorden, het verhaal van de brief fungeert als de rode draad, uiteindelijk draait het verhaal om je persoonlijke interpretatie.

De Brief - Kite

De Brief - Ziekbed