ANS

In Lux werden gisteravond grootse thema’s besproken. Elan, het Gelders expertisecentrum voor immigratie, emancipatie en participatie organiseerde een debat rond het thema ‘Het kabinet Rutte: de betekenis voor jonge moslims.’ Helaas liet het onderdeel participatie nog wat te wensen over: van de ongeveer zestig aanwezigen waren er misschien tien jong en moslim, de groep waar het tenslotte om draaide. Sprekers waren Peter van der Heiden, onderzoeker Parlementaire Geschiedenis aan de RU, voorzitter van de Moslim Studentenvereniging Nijmegen Yahya Hussin en JOVD-voorzitter Martijn Jonk, die het eerste half uur schitterde door afwezigheid vanwege een file.

In twee rondes werden achtereenvolgens de gevolgen van het regeerakkoord en de gevoelens die het akkoord bij moslims oproept besproken. Van der Heiden zette de toon door zijn betoog te beginnen met: ‘Ik ben overtuigd atheïst. Maar ik ben helemaal blij dat ik geen moslim ben in Nederland.’ Hij somde de ‘maatregelen tegen moslims’ op die het huidige kabinet beoogt. Een moedig JOVD-lid uit de zaal besloot de honneurs voor Martijn Jonk waar te nemen en reageerde op Van der Heiden’s boude stellingen. Jonks aankomst redde hem geen minuut te vroeg: na de opmerking ‘ik heb eigenlijk alleen het economische deel gelezen, dat lijkt me veel belangrijker dan dat immigratiegedoe’, had de gladgekamde jongeman alle sympathie van de zaal verloren. Jonk vocht van begin af aan een verloren strijd, aangezien in Havana aan de Waal weinig plaats is voor zijn dogma ‘het doel heiligt de middelen’. Daarmee richtte de discussie zich al gauw op de gedoogconstructie met de Partij Voor de Vrijheid. Het thema van het debat werd uit het oog verloren en er ontstond een verhitte discussie die weinig meer te maken had met de beleving van jonge moslims. De gespreksleidster hoefde het gesprek niet voort te stuwen. Ze had geen schijn van kans tegen het gebrek aan tact en timing van Hussin, die overal doorheen praatte, en het publiek dat een wedstrijdje hand-hoog-opsteken leek te doen. De mensen die zich verstaanbaar wisten te maken zeiden echter interessante dingen en droegen bij aan een zinvolle avond. Jonk had het toen al opgegeven en vond in zijn blackberry een welkome afleiding.

Na afloop evalueren jonge moslima’s Sumaya (23) en Hannah (19) het debat: ‘Wij hebben vooral moeite met de tegenstrijdigheid die het kabinet uitstraalt. We moeten geloven in de kracht van het individu, maar tegelijk worden we als groep weggezet. Het ging vanavond niet over jonge moslims, maar het was een interessante avond.’

Tekst: Eline Huisman en Jozien Wijkhuijs