ANS

Kortmann heeft bij de opening van het Academisch jaar felle kritiek geuit op de politieke ontwikkelingen omtrent onderzoek en onderwijs. De nadruk lag deze middag dan ook naar verwachting op investeringen in de academische wereld, ook in crisistijd. Al vanaf het allereerste moment bleek hoezeer de RU haar visie richt op de toekomst: de opkomst van haar hoogleraren werd begeleid door een live-gespeelde versie van de Star Wars-tune.

Het openingswoord was aan rector magnificus Bas Kortmann. Hij benadrukte het belang van de universiteit voor samenleving en ontwikkeling. In zijn rede roept hij het nieuwe kabinet op 'de Nederlandse achterstand ongedaan te maken'. Hij toont angst voor verdere bezuinigingen. Deze zouden onze universiteit, welke nu overigens nog altijd gewoon heel goed is, namelijk naar een lager niveau kunnen brengen. Bovendien vreest hij voor de nadruk die in de politiek wordt gelegd op toepasbaar onderzoek, in plaats van het fundamentele onderzoek. 'Dames en heren, soms schrik ik wakker, klam van het zweet, omdat ik heb gedroomd dat onze beste mensen naar China zijn vertrokken', aldus de rector. De oplossing ligt volgens hem bij lange termijninvesteringen in onderzoek en onderwijs, het behoud van de autonome universiteit en - heel verrassend - bij internationalisering.

Hierna was het tijd om de vanochtend geïnstalleerde voorzitter van het CvB Gerard Meijer te verwelkomen. Hij vertelde vooral te worden herinnerd aan de start van zijn studententijd, tweeëndertig lange jaren geleden.

Het grootste gedeelte van de tijd werd besteed aan het roemen van de prijswinnaars van afgelopen jaar. Beste studenten, docenten en projecten passeerden de revue. Na een muzikaal intermezzo en een toespraak van 'multitalent Lin Jansen' was het woord aan schrijver Arnon Grunberg. Hij ontstak een diepzinnig verhaal over het leven, wat een gift is voor de mens en de mens dus met een schuld opzadelt. 'Het kind is een debiteur bij uitstek', zo verwoordt hij. Na een lang betoog over investering en rendement, schuld en aflossing komt hij uiteindelijk bij de kern van zijn verhaal: de universiteit mag niet gezien worden als een fabriek voor kennis, waar enkel het rendement telt. Conclusie? Zijlstra ziet het fout.

Als laatste onderdeel wordt er nog aandacht besteed aan het achttiende lustrum dat de RU komend jaar zal vieren. Het publiek verlaat de zaal op de noten van klassieker All you need is love en de opening zit er weer op. Wat duurde dat kort, man.