ANS

Het feest der democratie streek ook neer in Nijmegen. En dan heb ik het niet over de studentenraadverkiezingen, al gebied mijn politiek hart jullie allemaal te vertellen dat jullie absoluut moeten gaan stemmen. Ware het niet dat je tegenwoordig weer keuze hebt uit maar twee partijen die in essentie eigenlijk hetzelfde willen: het beste voor jou, de student.

Nee, ik zat klaar met de kaas en droge worst. Met koddige vlaggetjes van Europese landen. Met scoreformulieren, omringd door familie. Met de televisie op vol volume en een pruttelende frituurpan. Want laten we eerlijk zijn, als er ergens iets politiek interessants gebeurt dan is het wel op het Eurovisie Songfestival. Daarnaast zijn er altijd meisjes met te weinig kleren en mannen met nog minder kleding, dus er is voor de hele familie wat wils. Mijn ouders zijn speciaal naar mijn vriend en mij gekomen voor het grote feest.

De acts zelf vind ik altijd niet zo boeiend, ze zijn namelijk bijna allemaal hetzelfde, met uitzondering van Malta dit jaar. Ik ben hopeloos verliefd geworden op de breed lachende Maltees/Maltaan/Maltoïde/Maltaman die zingt over een eenzame nerd. Eenzame nerds raken blijkbaar een snaartje in het diepste van mijn ziel, of het moeten de zoete aanslagen van de ukelele zijn geweest. Ik vraag me dan ook af of er al ukeleles voorbij zijn gekomen in de lange geschiedenis van het Songfestival. Afijn, met uitzondering dus van Malta was het zoals altijd saai.

Het moment suprême van de avond is voor mij het moment dat de bitterballen worden geserveerd, en de stemming. Bij de stemming kun je namelijk exact zien welk land politiek graag bij welk land in de gratie wil komen of blijven. Ik heb een blauwe maandag Politicologie gestudeerd en had er bijzonder weinig aanleg voor, dus voor mij is dit een spoedcursus Europese Betrekkingen. Heeft België Nederland (als we dan eindelijk weer een keertje meededen dan, hè) ooit geen punten gegeven? Bij mijn weten niet. Hetzelfde geldt voor de Scandinavische landen, die stemmen ook altijd op elkaar. Dat zeggen we trouwens ook altijd over de Oost-Europese landen, maar dat viel dit jaar wel mee, dus wellicht kunnen we een crisis verwachten in die regio. Of verhuizen de inwoners gewoon allemaal massaal naar Denemarken?

Ik vraag me vooral af wat er zou gebeuren als alle Europese landen ineens hun tradities zouden doorbreken. Niet stemmen op je bondgenoot, maar op het beste liedje. Zou er ruzie ontstaan in het Europees Parlement? Worden er grenzen dichtgegooid? Ambassades in de brand gestoken? Vriendschappen opgezegd? Ik stel voor dat we de proef op de som nemen, in naam van de wetenschap. Volgend jaar stemmen we als Nederland massaal op Duitsland.