Crazy Dutch people

'Can I take a picture of you?' Naast me op het perron staat een dikke Amerikaan met bahama shorts, een petje, een al even dikke vrouw en twee chagrijnig kijkende kinderen. Op zijn buik hangt een enorme camera met telelens, echt geschikt voor mensen die vakantiekiekjes komen maken. 'Why?', vraag ik. 'Because you are typically Dutch.' Dat is een vrij magere reden. Het hele perron staat vol met Nederlanders. 'Why?', vraag ik weer. 'You are eating icecream and it’s fucking freezing', zegt de man in de bahama shorts. Ik heb mijn trein op een minuut gemist dus ik heb een raketje gekocht en sta heerlijk te genieten van de zon. In een lange spijkerbroek en met een vest aan.

'You are wearing shorts', zeg ik, stating the obvious. Hij moet lachen. Zijn dikke Amerikanenbuik schudt heen en weer. 'That’s true, I can’t feel my balls anymore.' Dat was iets te veel informatie. Daarnaast betwijfel ik of de man zijn ballen de afgelopen twintig jaar heeft kunnen bekijken zonder hulp van een spiegeltje. Zijn vrouw kijkt zuur de andere kant op en zijn zoons schamen zich dood. Ik weet niet zo goed wat ik daarop moet zeggen. 'I’m sorry about your balls', hij gaat nog harder lachen. 'You Dutch people are so funny', blijkbaar heeft de dikke Amerikaan andere Nederlanders ontmoet dan ik in het dagelijks leven tegen het lijf loop. Hij vindt het hilarisch en buldert nog even gezellig over het station hoe fantastisch Nederland wel niet is. Daar kan ik hem alleen maar gelijk in geven.

'Dad, please shut up. People are staring at us', zegt de jongste van de twee zoons. Hij zit onder de puisten en is mogelijk nog ronder dan zijn vader. Zijn beugeltje blikkert in het zonlicht als hij praat. 'Son, get used to it. Dutch people are crazy. They stare at loud people and eat icecream when my balls are freezing.' Dat maakt het niet veel beter, de jongen wordt knalrood en kijkt zenuwachtig naar mij. Ik hoop dat de trein snel komt.

But, can I take a picture of you?' Shit, ik had gehoopt dat ik hem had afgewimpeld. 'No', snauw ik hem toe. Wij crazy Dutch people zijn niet zo van gefotografeerd worden door toeristen. De Amerikaan giert het uit. 'Why not? It’s just a picture.' In de verte zie ik de trein aankomen. 'Because I’m not a monkey in a zoo. We’ve got zoos, here in Holland. Crazy, I know.' Opeens is het niet meer leuk. Terwijl hij iets mompelt pakt hij toch zijn camera. 'I kindly ask you not to take a picture of me sir, so don’t.' Zijn dikke nek begint rood te worden. 'Don’t be such a stuck up bitch you little shit! It’s just a picture for Christ’s sake.' Mevrouw Amerikaan had dit waarschijnlijk allang zien aankomen en pakt hem bij zijn arm. Hij wimpelt haar af. Snel grijpt hij naar de camera, maar op dat moment gaan de deuren van de trein open en stroomt het perron vol. Snel schiet ik een treinstel in en ga onopvallend in een hoekje zitten. De Amerikanen gaan een eindje voor me zitten, naast een ander meisje. Even is het stil. 'Can I take a picture of you?'

Meer Mensenkinderen lezen? Kijk hier.