'We leven in een mediacratie' - Patricia Veldhuis

Alle vier stapten ze ooit na de nodige aarzeling het kantoor van ANS binnen. Alle vier namen ze plaats in de ANS-redactie om vervolgens hun vleugels uit te slaan. Hun werk ligt lichtjaren uit elkaar, maar het mediawereldje verlieten ze geen van allen.

Tekst: Pieter Hengst Foto: Henk Strikkers

Haar baan als hoofdredacteur van Vox ruilde ze in voor redacteur Sociale Economie bij het NRC Handelsblad. Patricia Veldhuis (41, hoofdredacteur bij ANS in 1992/1993) omarmde de serieuze dagbladjournalistiek: ‘De lat ligt hoog, het is echt een andere tak van sport.’ Ze verruilde universiteitspropaganda voor doorwrochte reportages. Wat doet ze bij NRC en hoe kijkt ze aan tegen de veranderingen bij Vox?

Ben je blij dat je weg bent van de universiteit? ‘Ja, het is zo’n klein wereldje, daar was ik wel klaar mee. Ik wilde niet langer dan vijf jaar op die plek zitten. Toen ik een baan kreeg aangeboden bij nrc.next hoefde ik dan ook niet lang na te denken. Het was een tegenvaller dat het project waarvoor ik was gevraagd plotseling niet doorging toen ik daar net aan de slag ging. Gelukkig werd me toen de positie van redacteur Sociale Economie bij NRC Handelsblad aangeboden.’

Hoe verliep de overgang naar de dagbladjournalistiek? ‘Ik moest enorm wennen aan de gigantische organisatie. Je bent een klein radertje in een grote machine en je moet jezelf opnieuw gaan bewijzen. Ik vond het gaaf om midden in het nieuws te staan. Je komt ook nog eens ergens; kamers van bestuursvoorzitters van grote bedrijven of het gebouw van de Tweede Kamer. Vorig jaar schreef ik een verhaal over ZZP-ers die ten onrechte voor fraude werden veroordeeld. Naar aanleiding daarvan werden toen Kamervragen gesteld. Dat is natuurlijk lachen, leuk dat je artikel zo’n grote impact heeft. Dat miste ik bij Vox.’

Vox wordt nu uitgekleed. Wat vind je daar als voormalig hoofdredacteur van? ‘Ik had altijd een principiële benadering: Vox moet onafhankelijk zijn en blijven. Daar kun je niet mee marchanderen. Ik vind het jammer dat die strijd nu grotendeels verloren is. Anne Dohmen gaat het de komende maanden heel goed doen bij Vox, dat weet ik zeker. Dan staat er in ieder geval weer een fatsoenlijk blad op de rails. ‘Dat Voxlog is verdwenen vind ik heel treurig. Ik heb die site destijds met onder andere Jaap Stronks opgezet en het was van meet af aan een succes. Voor het College van Bestuur was de site een doorn in het oog. Alles wat naar buiten ging moest positief zijn. Dat is natuurlijk behoorlijk ongeloofwaardig. We leven in een mediacratie. Alles ligt op straat, daar moet je gewoon goed mee omgaan.’

Bij Vox had je er na vijf jaar genoeg van, hoe lang denk je hier te blijven? ‘De meeste journalisten werken hier al tien, twintig jaar. Dat komt doordat je zoveel kanten op kunt. Ik heb de afgelopen drie jaar als economieredacteur gewerkt, maar ben nu gevraagd om een nieuw economiekatern voor de zaterdagkrant op te zetten. Dus voorlopig ben ik nog niet weg. Ik kan hier nog zoveel leren. Dit is de beste krant van Nederland, het stikt hier van de goede journalisten.’

Maar lopen de lezersaantallen van de beste krant van Nederland niet terug? ‘Het is een bikkelharde strijd om de lezer. nrc.next zit nog steeds in de lift met stijgende lezersaantallen, maar bij NRC Handelsblad zijn de laatste jaren lezers verdwenen. De veranderingen die zijn doorgevoerd sinds de nieuwe hoofdredacteur hier werkt, slaan aan. Begin maart gaan we over op tabloid. Daarmee hopen we meer nieuwe lezers aan te trekken. Voor NRC Handelsblad geldt nog altijd: elke overlijdensadvertentie is een lezer minder.’

Klik hier voor alle artikelen van de ANS uit maart 2011.