ANS

Gielul!!!

‘Je kan op 3FM blijven zolang je rock-‘n-roll in je kloten hebt,’ en dus hoopt radio dj Giel Beelen altijd het irritant jongetje te blijven. ‘Iedereen weet, behalve dat groepje extreme wacko’s, dat je met moord geen flikker bereikt. Ik heb de neiging om uit respect voor Theo een nog grotere bek op de radio te geven.’

Tekst: Bram Balk

Hij heeft al heel wat omroepen versleten, maar Radio 3FM dj Giel Beelen (27) heeft nu een status bereikt waarin hij kan zeggen wat hij wil. Zelfs in de dagelijkse ochtendspits. De klachten komen nog steeds binnen, ‘maar de VARA weet nu verdomd goed wie ze hebben aangenomen.’

Giel over lijken

‘Ik had hem vaak in m’n uitzending. Altijd lachen. Ik zal niet zeggen dat we hele dikke vrienden waren. Zo ver waren we nog niet. Maar ik had altijd in m’n hoofd: met die Theo van Gogh ga ik nog eens een keer wat doen. Dat hing gewoon in de lucht. Als een soort van weddenschap heeft hij de Vierdaagse voor mij gelopen. Ik belde hem elke dag op in mijn programma en iedere keer was hij helemaal naar de klote. Fantastisch. Toen Fortuyn op mijn parkeerplaats lek werd geschoten, hoopte iedereen dat de dader geen buitenlander was. Volkert was geen allochtoon, maar deze moordenaar wel. Daar wordt meteen misbruik van gemaakt. Door politici zeker en al helemaal door Geert Wilders. Wat een lul. Die gast zegt: ”Ik ga geen olie op het vuur gooien,” en doet het vervolgens toch. Terwijl Theo van Gogh gewoon door net zon wacko als Volkert is vermoord. Laten we er niet meteen allerlei dingen aan verbinden.

Slechte shockjock

‘Het is nooit mijn bedoeling geweest de grens op te zoeken. Ik wil niet alleen maar schockeren. Dan blijf je altijd maar in dat gebied en dat vind ik niet erg spannend. Meestal is mijn programma geneuzel om niks. Niets nieuws, alleen wil ik geen grenzen in mijn programma. Ik geloof niet dat er grenzen zijn op de radio. Dat is mijn insteek. ‘Ik zou een verdomd slechte shockjock zijn. Ik doe teveel dingen die daar niks mee te maken hebben. Maar op dat moment dat iemand zegt: “Dat kan niet, dat kan écht niet,” dan ben ik degene die nog drie keer nadenkt of dat echt niet kan. Om heel eerlijk te zijn: Bij de KRO moest ik heel erg lachen om de reden waarom ze me ontslagen hebben. Ik had Mein Kampf genoemd als m’n favoriete boek. Dat was gewoon de bekende stok die ze zochten. Iedereen had zoiets van: “Jezus, wat is dat voor ontzettend stomme reden om iemand te ontslaan?” Er was bij de KRO heel vaak gezeik. Zij hadden mij binnengehaald met het idee “we willen een spraakmakend programma” en toen hier en daar wat gebeurde werd het ze wat al te spraakmakend. Bij de VARA was er die poederbrief. Als ik in de krant zou lezen “Diskjockey roept op tot versturen miltvuur”, zou ik die dj ook een pokkenlul vinden. Als een grap uit z’n verband wordt gerukt, dan ben he hem kwijt. Toen ik weer terug werd gevraagd door de VARA heb ik een heel uitvoerig gesprek gehad met de voorzitter Vera Keur. Die gaf toen aan dat het de verkeerde tijd was voor een omroep over miltvuur. Het was vlak na de moord op Fortuyn, “de kogel kwam van links”, de VARA lag blijkbaar hevig onder vuur en kon alles behalve dit gebruiken. Ik heb toen gezegd dat als er weer zoiets komt als poederbrieven, ik daar zeker iets mee ga doen. Waarop Vera Keur reageerde: “Maar dat is ook de reden waarom we je weer terug willen”.’

Commerciële radio

‘Ik heb serieus overwogen om commercieel te gaan. Maar tegen de ochtend van 3FM kan niks op. Ik wil gewoon heel graag een ochtendprogramma. Voor mij is het een droom. Het is de plek waar je het meeste kan. Mensen zitten gewoon te wachten op ongein. Ze worden wakker en willen gelul en gekut horen. Laat dat nou net zijn wat ik wil doen, dus dat komt goed uit. Bovendien, 3FM is echte radio. Bij de commerciële zenders is je enige taak ervoor zorgen dat zoveel mogelijk mensen de reclameblokken horen. 3FM heeft muzikaal gezien haast iets opvoedkundigs. We weten van bepaalde platen dat niet heel veel mensen ze leuk gaan vinden. Zeker niet in eerst instantie. Maar wij willen dat mensen die platen horen en dus draaien we ze. Andere stations beginnen niet met het draaien van een onbekende band. 3FM wel. Maar als blijkt dat je iets heel goeds hebt, loopt een ander er mee weg. Dat geldt zowel voor bands als voor diskjockeys. In the end is het voor 3FM wel goed. Naast de muziek vernieuw je ook steeds je diskjockeys. Er zijn nu weer wat nieuwe gasten hier begonnen, als ze het goed doen worden ze over drie jaar gevraagd voor Yorin of 538 of weet ik veel wat.

Op de barkruk

‘Gek genoeg ben je tegenwoordig vernieuwend als je in je eentje radio maakt. Eigenlijk is het helemaal back to basics. Dat hele sidekick-gebeuren is helemaal uit de hand gelopen op de radio. Het gedoe met allerlei groepjes die zitten te lachen om zelfbedachte slechte grappen. Ik snap het idee wel: je hoort de gezelligheid en je voelt je enigszins betrokken. Je zit te luisteren naar een soort cafeetje. Maar ik maak het programma samen met de luisteraar in plaats van met de sidekick. Ik heb ook een soort café, maar bij mij staan er barkrukken vrij voor een speciale gast en is er nog een stoel voor de luisteraar. ‘De kick is om de lijnen te zien knipperen en ongescreend en ongecensureerd gewoon mensen in de uitzending te halen. Mijn improvisatiegehalte is heel hoog. Dat houdt me scherp. Ik wil dat de mensen met hun oren klapperen tijdens de uitzending. Dat ze naar het programma luisteren, even naar de radio kijken en denken: “Jezus, wat gebeurt daar nou?”. Het is ook hartstikke leuk als er dingen misgaan. Want als iets pijnlijk kansloos is, vindt de luisteraar dat fantastische radio. ‘Ik vind het heel fijn om te horen wat mensen er van vinden. Daar kan ik heel veel mee. Het hele programma is daar op gebaseerd. Zelf doe ik niet zo gek veel. Ik ben een soort schakel tussen de gasten en de luisteraard en de muziek. De luisteraars maken bij mij echt het programma. Het beste compliment dat ik kan krijgen is dat mensen op me af stappen en een heel verhaal tegen me gaan houden. Dat ze denken: “Ik ken je, man. Ik luister elke dag”. Ik wil een vriendje zijn. Het mannetje van de radio. ‘Bij veel commerciële stations zitten er ’s ochtends en in de middag personen die zichzelf zijn, maar daartussen zit er gewoon niks. Dan zitten er stemmen, blaaskaken. Snelle diskjockeys die niets van zichzelf laten zien. Ik hoor heel veel dj’s die heel veel zeggen, maar ondertussen alleen maar vertellen hoe laat het is, welke leuke hits er nog aankomen en welke prijzen er nog te winnen zijn. Stating the obvious.’

Snelste ochtendshow van Nederland

‘De ochtend heeft wel iets waardoor je niet alles kunt doen. Ik weet nog dat ik in de allereerste week dacht: “Oh, te gek. Ik ga de nieuwe van de Audio Bulls draaien,” omdat ik het een hele goede band vind. Ik had de plaat nog niet gestart , of ik had al spijt. Ik had er op dat moment helemaal geen behoefte aan. Je zit in een hele andere sfeer. Ik heb echt een tijdje nodig gehad om die sfeer aan te voelen. Maar dat is ook exact de reden waarom ik er altijd een nachtprogramma bij wil. Van vrijdag op zaterdag kan ik dan gewoon een beetje kutten. Het is een soort speeltuin waar later weer dingen in ontstaan voor de ochtend. ‘Toen Stenders in de ochtend begon, maakte hij een soort soapachtige radio, maar eigenlijk moet je in de ochtend elk uur opnieuw beginnen. Je kunt niet terugverwijzen naar een moment eerder in de uitzending. Mensen luisteren maar heel kort in de ochtend. De meeste horen net dat kwartiertje terwijl ze tussen ontbijttafel en badkamer lopen. Bij mij is het daarom allemaal wat sneller. Ik probeer in zo kort mogelijke tijd zo veel mogelijk te doen. De hele uitzending. In de gidsen staat niet voor niets: de snelste ochtendshow van Nederland. Als je snel tot de essentie kan komen is dat alleen maar goed. ‘Eigenlijk is het enige ding dat de boel bij elkaar houdt het feit dat ik het maak. Giel is de bindende factor. En dan hoop ik dat je als luisteraar, als je twintig minuten meeluistert, toch twee of drie dingen meepakt.’ ‘Soms lok ik het uit om afgezeken te worden als ik iemand afzeik. Theo van Gogh deed dat ook. Elkaar gigantisch afbranden heeft ook een functie. Het zorgt ervoor dat je over dingen gaat nadenken. Mijn hoofddoel is misschien een leuk radioprogramma maken maar uiteindelijk zorgt praten wel voor een betere wereld. Woorden en kogels, dat is een wereld van verschil.’ ANS