Lijstjestijd: bijzondere gebeurtenissen tijdens het schrijven
Het is weer lijstjestijd. Twee weken lang zie je overal politieke jaaroverzichten, Johnny Hoogerland in het prikkeldraad en beargumenteert iedereen opgewonden waarom Bon Iver, Fleet Foxes of toch James Blake het beste album van 2011 maakte. ANS-Online geeft deze kerstvakantie een aantal hoogtepunten uit het afgelopen jaar. Weliswaar voor onszelf, dus schroom niet jouw hoogtepunten te noemen.
5. Onconventioneel Conijn Voor de januari-editie waren de onderhandelingen met De Jeugd van Tegenwoordig bijna rond. Uiteindelijk belandden we toch in Arnhem bij kunstenaar Joost Conijn, die er een bijzondere manier van vragen beantwoorden op na hield. Dromerig liet hij regelmatig zijn gedachten afdwalen naar het avontuur dat zijn grote reis geweest was. De echte moeilijkheden kwamen echter pas bij de inzage. Aan het eind van het lange schrijfproces stond namelijk nog een konijn op de uitkijk. Meneer Conijn weigerde de beloofde foto’s vrij te geven tot iedere zin tot in de puntjes naar zijn meug was aangepast. Ook de originele titel, ‘onconventioneel Conijn’ was inspiratieloos en teveel gericht op de onvermijdelijke konijngrappen. Na drie keer anderhalf uur bellen was de kogel door de kerk en kregen we de foto’s in de mailbox en pronkte Conijn met zijn vliegtuig in de januari-ANS.
4. Santo Daime Als je een meeloopreportage wilt schrijven over een kerkdienst waarbij hallucinerende middelen worden gebruikt, is het niet verwonderlijk dat het een bijzonder tripje wordt. Toch kwamen we bij aankomst in de kerk voor verrassingen te staan. Allereerst was er geen sprake van dat de dienst nuchter werd bijgewoond en werd één der redacteuren daarom naar een apart hokje verwezen, ook na het argument dat er nog iemand naar huis moest rijden. Dat kan namelijk best met drugs op. Ook mocht er niet geschreven worden over de aanwezigen en moest iedereen zijn eigen trip in alle rust kunnen beleven. Zes hele uren later was iedereen uitgetript en bleef er een bijzonder artikel over.
3. Onbeholpen, slordig, onlogisch Na lang zeuren, e-mailen en smeekbedes formuleren van onze kant wilde Arnon Grunberg ons te woord staan. Per e-mail, skype of persoonlijk was niet mogelijk. Wat volgde was een ellenlange e-mailwisseling, waarin de vragen aanvankelijk werden beantwoord met een simpel ‘ja’ of ‘nee’. Onze interviewers moesten verscheidene berichten incasseren met hatelijke opmerkingen van een medewerker van Grunberg. Hij strooide vrijelijk met de woorden ‘onbeholpen’, ‘slordig’ en ‘onlogisch’ en eiste constant nieuwe aanpassingen. Aan het einde van de rit kon dit artikel zijn goedkeuring wegdragen.
2. Dautzenberg Anton Dautzenberg deed helemaal niet moeilijk over een interview. Hij nodigde ANS uit in zijn stamcafé in Tilburg, waar hij hen twee uur lang vermaakte met zijn hersenspinsels en bizarre kijk op het leven. Zo stelde hij de interviewers zoenend voor en vroeg hen of ze een relatie hadden. Bij het maken van de foto’s pijpte hij zijn eigen vinger, ging hij op de grond liggen en hield live een gesprek met God. Over de inzage deed hij, in tegenstelling tot de anderen in dit rijtje, absoluut niet moeilijk. ‘Ik verzin zelf ook altijd maar wat’.
1. Buitenseks Onderwerpen voor de rubriek 'De Graadmeter' bieden altijd weer stof tot nadenken. Het moet bruikbaar zijn, maar ook niet weer gedevalueerd worden tot het niveau ‘wat is de beste manier om stof op te vegen in je kamer’. Het onderwerp ‘buitenseksplekken’ was één van de meest creatieve uitspattingen van de redactie 2010/2011. Alleen moet alles dat in de rubriek wordt besproken, ook daadwerkelijk getest worden. Zo kwam het dat op een donkere avond verschillende ANS-redacteuren en medewerkers in het donker rondtastten naar een geschikte plek om het spel der liefde te bedrijven. Met alles moest rekening worden gehouden, de mate van zachtheid van de ondergrond voor de billen, de zichtbaarheid van de plek voor de nodige privacy en de beschikbaarheid van een goede plek om de kleren neer te kunnen smijten. Uit betrouwbare bron vernamen we later dat een drietal mensen gehoor gaf aan onze oproep het zelf eens te proberen. Op een donkere stapnacht trof iemand een heus trio aan in de zijstraat van Plein ’44. Fijn om te weten dat we gelezen worden.
