De graadmeter: kant-en-klare stamppot
Twintig kebabzaken, talloze bijbaantjes en tien soorten glijmiddel. Om de keuzestress te reduceren treedt ANS elke maand op als keuringsdienst van studentenwaren. Welke optie doet de graadmeter het hoogst uitslaan en wat kun je beter links laten liggen? Deze keer: kant-en-klare stamppot
Tekst: Esther Jongejan en Jozien Wijkhuijs Foto's: Esther Jongejan
Wat: zuurkoolstamppot van slagerij Theunissen Hoeveelheid: naar keuze Prijs: 9,53 per kilo Eerste indruk: brokkelig en vers
Score: 4/5
Wie het kartonaroma in de stamppotten van De Refter beu is, vindt in slagerij Theunissen een goed alternatief. Slechts vijfhonderd meter de Heyendaalseweg af liggen geurende kant-en-klaarmaaltijden in de vitrine. Op de verse zuurkoolstamppot zijn een paar stukjes rookworst gelegd en voor een slager is Theunissen erg zuinig geweest met spekjes. Toch is deze stamppot een feest voor de smaakpapillen. Het potje van zuurkool en aardappels smaakt naar oma’s creatie en doet verlangen naar barre winters en Elfstedentochten. Slechts één proefpersoon mompelt: ‘Deze zuurkool is vrij zoet. Hij smaakt niet naar azijn met aardappels, zoals het hoort.’ Verder commentaar blijft uit, de panelleden vechten om de laatste hap. Het is overigens niet raadzaam een eenpersoons portie te vragen, want de vrouw van de slager is zeer spaarzaam met haar stamppot.
Wat: boerenkoolstamppot van de Aldi Hoeveelheid: 1 kilo Prijs: 2,69 euro Eerste indruk: kruising tussen waterkroos en Brinta-pap
Score: 1/5
Het enige voordeel van dit prutje is dat je een enorme hoeveelheid krijgt voor de prijs van een biertje. Dit wordt echter overschaduwd door de penetrante lucht die zich verspreidt wanneer de bak van het plastic wordt ontdaan. Wie zo dapper is een hap te nemen, bemerkt dat ook de structuur en smaak te wensen overlaten. Een proefpersoon vraagt zich hardop af of Aldi het soms van onder de wc-rand heeft geschraapt. De klontjes die in de kleffe drab drijven, blijken geen stukjes vlees te zijn, maar ongekookte aardappel. Een verhoogde bloeddruk wordt op de koop toe genomen. Enkel de toegevoegde berg zout en peper biedt namelijk enig soelaas als het om de laffe smaak gaat. Het niet te pruimen goedje verdwijnt met een zwaai in de prullenbak.
Wat: andijviestamppot van bezorgservice Bzzy Hoeveelheid: 525 gram Prijs: 6,99 euro Eerste indruk: kazig en goedgevuld
Score: 3,5/5
‘Je hebt een druk leven zonder teveel verplichtingen,’ en ‘dit is eten voor een leven dat hoort bij de hedendaagse samenleving.’ De marketingmensen van Bzzy moeten een flinke slok op hebben gehad toen zij de teksten voor de stamppotverpakking bedachten. Bzzy bezorgt gezond fastfood, compleet met flesje water. Een standaard maaltijd is 525 gram, maar voor de grote honger kan er ook worden gekozen voor 700 gram, al dan niet vegetarisch. Deze stamppot is lekker, maar duur. Hij is prima op smaak en de cashewnoten en blokjes kaas zijn een goede toevoeging. In de vleesvrije variant slaat het kaasgebruik echter door in een poging de jus en spekjes te vervangen. Hoewel de proefpersonen genieten van de maaltijd vinden ze dat de andijvie enigszins wordt overstemd door de ongewone ingrediënten. Toch is het geheel een smaakvol en vooral gemakkelijk alternatief voor de gebruikelijke pizza.
Wat: andijviestamppot van Albert Heijn Hoeveelheid: 500 gram Prijs: 2,99 euro Eerste indruk: soep met rubberen balletjes
Score: 2,5/5
‘Weet de Albert Heijn zeker dat ze het goede etiket op deze maaltijd hebben geplakt?’ vraagt een panellid zich af bij het proeven van wat andijviestamppot zou moeten zijn. De groente in dit bakje smaakt namelijk verdacht veel naar spinazie. Ondanks deze verwarring vinden de proefpersonen het prakje wel te eten. De fabriek is niet te zuinig geweest met kruiden, maar de poging tot variatie op de gebruikelijke rookworst is jammerlijk mislukt door de rubberachtige structuur van de gehaktballetjes. Een ander nadeel is het laagje vocht dat ontstaat bij het opwarmen, waardoor het eten een onsmakelijke aanblik krijgt. Daarnaast herkent een ervaren maaltijdopwarmer het standaard aroma van de Appie, ook te vinden in diens lasagne. Voor de weinig eisende student is dit een goedkope en eetbare maaltijd. De hoeveelheid is wel wat misleidend, na aftrek van de ballen is er slechts een klein beetje andijviestamppot over.
Kijk hier voor de andere artikelen in de januari-ANS