De graadmeter: Duitse dorpjes
Twintig kebabzaken, talloze bijbaantjes en tien soorten glijmiddel. Om de keuzestress te reduceren treedt ANS elke maand op als keuringsdienst van studentenwaren. Welke optie doet de graadmeter het hoogst uitslaan en wat kun je beter links laten liggen? Deze keer: Duitse dorpjes
Tekst: Kiki Kolman en Mickey Steijaert Foto's: Kiki Kolman
Dorp: Kleve Wat: kasteel met winkelstraat Sfeer: Gemütlich Reistijd: drie kwartier met de bus
Cijfer: 4/5
Het centrum van Kleve bestaat uit diverse pleinen verbonden door een lange winkelstraat. Vanaf het Koekoeksplatz kun je een mooie wandeling naar de vismarkt maken en ondertussen binnenkijken bij koddige zaakjes zoals de curiositeitenwinkel Anna von Kleve. Luie mensen kiezen voor de City Bus, een soort ontspoorde tram die door de straten kachelt. De braadworstventers, een man met een enorme bierbuik en het Trinkgut-filiaal verraden het Germaanse gehalte van dit dorp. Bij diverse kraampjes is smaakvolle kartoffelsalat te krijgen. Voor voedsel voor de geest kun je terecht bij de Schwanenburg, een Middeleeuws bergkasteel waarvan alleen de toren nog fier overeind staat. Mede door de Nederlandstalige informatieborden kunnen toeristen met interesse in Noordrijn-Westfaalse ridders zich bij de burcht goed vermaken. De rest heeft pech, het uitzicht dat de toren op de Kleefse nieuwbouw biedt is namelijk niet om aan te zien.
Dorp: Venlo Wat: historische bouwput Sfeer:vrunjtelijk dörp Reistijd: variabel, want Veolia
Cijfer: 3,5/5
Een bezoek aan Venlo hoeft niet duur te zijn: in deze regio van Duitsland kunnen studenten gratis met hun OV-chipkaart reizen. Vanaf het station wijzen tweetalige borden richting het centrum, dat jammer genoeg al decennialang grotendeels opengebroken is. Toch is het goed toeven tussen de mooie, oude panden en schattige beeldjes die door de stad verspreid staan. Cultuursnuivers kunnen hun dag vullen met het bezoeken van musea en kerken. Voor puzzelaars is er de stadswandeling, waarbij je door het geringe aantal wegwijzers steeds op hetzelfde punt uitkomt. Een tussendoortje bestellen in Venlo gaat makkelijk, de plaatselijke bevolking spreekt een Duits dialect dat veel Nederlandse trekjes vertoont. Tip: kijk uit voor de visboer op de markt. Zijn visfrikadellen smaken nergens naar. De regionale specialiteit, vloaj, is beter te verteren.
Dorp: Emmerich Am Rhein Wat: lelijk dorp aan de Rijn Sfeer: schone schijn Reistijd: 70 minuten met de buslijn
Cijfer: 1,5/5
Lopend langs de kade genieten stelletjes en bejaarden van het rustig kabbelende Rijnwater, waarin de prachtige brug wordt weerspiegeld. De zonnestralen strelen het wateroppervlak en belichten Emmerich am Rhein van haar mooiste kant. Hoe anders is het een straat verderop, waar het dorp haar ware aard toont. Emmerich is oerlelijk, een mislukte poging om moderne architectuur met pittoreske kerkjes te combineren. Wanneer bezoekers terneergeslagen van het sloffen door de grijze straten het dorpscafé invluchten, volgt de volgende teleurstelling. Het grootste biertje wordt namelijk niet in een Oktoberfestpul geserveerd, maar in een laf 33 centiliterglas. Na een uurtje ronddwalen wil je zo snel mogelijk weer de bus in, terug naar Nijmegen. Gelukkig bestaat er nog zoiets als Deutsche gründlichkeit en is de bus stipt op tijd.
Dorp: Kranenburg Wat: verjaarde vestingstad Sfeer: doods Reistijd: kwartier met de bus
Cijfer: 2/5
In het stille Kranenburg verraadt de bovengrondse bekabeling en het gebrek aan uniforme rijtjeshuizen meteen dat de grens is gepasseerd. Jammer genoeg zijn zelfs bejaarde Nederlandse dagjesmensen al snel uitgekeken op de vestingstad. Het enige museum is slechts 3 uur per dag open, de weinige winkeltjes zijn tot de middag gesloten en ook de stadsmuur en de wiekloze molen zijn weinig sensationeel. Eigenlijk zijn de spookachtige grafzerken bij de St. Peter und Paul Pfarrkirche nog het spannendst. Het welbekende broodje braadworst behoort bij de Kranenburgse bakker Derks niet tot de keuzemogelijkheden. Wel hebben ze een andere Duitse delicatesse, heerlijke broodjes schnitzel met sauerkraut. Deze kun je gewoon in de eigen taal bestellen: het personeel laat toeristen eerst hun steenkolenduits stotteren om daarna in vloeiend Nederlands de order te herhalen.
Kijk hier voor de andere artikelen uit de april-ANS