ANS

Uit de allesomvangende brei van literaire werken een exemplaar kiezen voor in je boekenkast, is geen kattenpis. Daarom plaatsen ANS en het literair tijdschrift Op Ruwe Planken dit jaar maandelijks aanraders voor leesvoer online. Emma Kustermans (19), student Nederlands en redacteur van Op Ruwe Planken, schrijft de literatuurtip van deze maand.

Griet Op de Beeck - Kom hier dat ik u kus (2014) Dit is een boek bij uitstek om in verzonken te raken. Misschien komt het door de Vlaamse taal, misschien door de mooie wijsheden die in nog mooiere woorden zijn gegoten. Ik denk dat beide factoren hebben bijgedragen aan het ereplaatsje dat dit boek in mijn kast heeft gekregen. De roman is toegankelijk en op het eerste gezicht wat alledaags, maar juist die eenvoud overweldigt. Griet Op de Beeck geeft een eerlijke kijk in drie fases van Mona's leven. Scherp en schaamteloos passeren aangename dialogen, pijnlijke situaties en Mona's persoonlijke afwegingen. Kom hier dat ik u kus is een heel fijn verhaal waarvan sommige uitspraken naar mijn mening best op een tegeltje mogen.

Kader Abdolah - Spijkerschrift (2000) Spijkerschrift is een van de boeken die ik las voor de welbekende boekenlijst op de middelbare school. Nadat ik mezelf had geworsteld door soms vreselijk taaie, vervelende literatuur was deze titel een ware opluchting. Het leest als een sprookje, wat wellicht te verklaren is door het (voor mij) onbekende Perzië, dat in een groot deel van de roman als verhaallocatie fungeert. Terwijl Ismaiel de notities van zijn doofstomme vader probeert te ontcijferen, vertelt hij zijn eigen levensverhaal. Dit gaat over de relatie tussen vader en zoon, het willen of moeten bieden van ondersteuning, ingewikkelde verborgenheden en de soms keiharde werkelijkheid. Deze roman geeft een bijzondere ontmoeting van verschillende werelden weer en laat daarmee een onvergetelijke indruk achter.

J. Bernlef - Hersenschimmen (1984) Dit is typisch een boek dat niemand niet gelezen mag hebben. Naar mijn idee is het lezen van Hersenschimmen een win-winsituatie, omdat je een van de Nederlandse literatuurklassiekers te pakken hebt en je jezelf er een groot plezier mee doet. Over de inhoud zal ik niets onthullen, want voor het optimale effect moet dit verhaal eigenlijk gelezen worden zonder enige voorkennis of verwachting. Maar geloof me, het is de moeite waard: boeiend tot de laatste bladzijde, uniek in zijn soort en vooral uiterst ontroerend. Ook de tweede keer, ook de derde keer.