Gehuld in leren skinnyjeans, met een fles Jack Daniels’ achter de kiezen en een luchtgitaar in de hand de haren losgooien, is dat typisch Nijmeegs? De Keizerstad heeft mede dankzij het succes van ‘Nijmeegse’ bands als De Staat en Go Back To The Zoo het imago verworven als broeiplaats van rockmuziek. Waar is dit stenen fundament te vinden, hoe was dit in het verleden en wat heeft de Radboudiaan hiermee te maken? In het derde deel van deze leadstory worden rockende studenten bestudeerd.
‘Rock is niet meer hip, er gebeurt nog maar weinig in het genre.’ Beau Louisse, lid van de Studenten Programmerings Commissie vat bijzonder kernachtig de mening samen die de meeste studenten is toegedaan, collega Martijn Snelders knikt instemmend. Samen zijn zij verantwoordelijk voor de muzikale programmering van
Cultuur op de Campus (CodC). Eenieder die donderdagnacht door Nijmegen drentelt zal het ook zijn opgevallen: rock is uit het straatbeeld onder studenten verdwenen. Megahits van
Nirvana zijn slechts bekend als
houseremix terwijl Satisfaction meer met
tieten en gereedschap dan met
gitaren te maken lijkt te hebben.
Dat neemt niet weg dat er af en toe gitaarmuziek over de RU schalt. Vanuit CodC worden vaak opkomende talenten geprogrammeerd in het Cultuurcafé. Snelders: 'We proberen natuurlijk rekening te houden met de smaak aan de universiteit, daarom spelen er relatief vaak bands die
3FMdraait.' Daarnaast geeft de organisatie sinds 2005 jaarlijks de kans aan studenten om zelf de bühne te betreden door middel van
bandwedstrijd Kaf en Koren, volgens Snelders zijn de meeste deelnemers rockbands. Vanavond vindt
de finale plaats in Doornroosje met The Hubschrauber, The Embrassibles, The Liquid Machine en The Low Tide. De kwaliteit is soms ietwat variabel, wel stonden in het verleden succesvolle acts als Roosbeef (lees het recente interview met haar
hier) en With Ice (inmiddels omgedoopt tot Krach) in de finale.
Vroeger was de Radboudiaan rockgezinder dan nu. In de Villa van Schaeck, toen nog de Villa Blanca, huisde slechts één vereniging: Diogenes. In 1957 was het ontstaan als tegenhanger van de hiërarchische studentenverenigingen en het groeide uit tot een enorme culturele organisatie. Deze groep studenten heeft festival de-Affaire (het gratis festival vol alternatieve muziek tijdens de Nijmeegse Vierdaagse) en Oranjepop opgezet, tussendoor programmeerde zij legendes als The Police, Herman Brood en The Cure. Het succes was niet alleen toe te schrijven aan de tijdsgeest, maar ook aan de openingstijden. De meeste uitgaansgelegenheden moesten voor 02:00u sluiten, terwijl zij hun deuren open mochten houden. Op een gegeven moment veranderde dit en stroomde 'de Dio' langzaam leeg, waardoor zij
in 2005 faillisement aanvroegen. Sindsdien houden sommige studentenorganisaties (zoals Karpe Noktem) zich nog wel expliciet bezig met de programmering van rockmuziek, maar op zulke grote schaal als Diogenes is dat niet meer gelukt.
In de vorige delen van deze serie zijn de rockkrochten en de huidige Nijmeegse muziekscene aan bod gekomen, in het slot duiken we dieper in het verleden met Jozzy Rubenski, zanger/gitarist van The Bips, een van oudste Nijmeegse punkbands.
