ANS

Op Onbederf’lijk Vers, een jaarlijks poëziefestival in Nijmegen, waren gisteren gedichten van zowel doorgewinterde als kersverse dichters te horen. Grootse dichters als Ingmar Heytze, Ellen Deckwitz, Daniël Vis en Lieke Marsman lazen voor uit hun bundels en werden afgewisseld door ontspruitende dichters met hun literaire hoogstandjes. Zeven verschillende plekken in Nijmegen, van cafés tot aan de bibliotheek , stelden zich open voor de dichttalenten. ANS bezocht brouwerij De Hemel en voer mee op de metrische klanken van de dichters. Dichters Lieke Marsman, Loren Brouwers en Jochem Aben vormen het poëtische trio dat op deze avond is toegewezen aan de brouwerij De Hemel. Het programma verliep in drie rondes, in elke ronde draagt iedere dichter een kwartier lang voor. De eerste ronde start met de Amsterdamse dichteres Lieke Marsman, die de dichtbundels Wat ik mijzelf graag voorhoud (2011) en De eerste lezer (2014) uitbracht en al meerdere keren in de prijzen is gevallen. Met een monotone, maar standvastige stem draagt Marsman gedichten voor die gaan over herinneringen, over oud worden en de angsten die daarbij gepaard gaan en over de goede en slechte kanten van liefde. Marsman staat krachtig voor het intens luisterende publiek, alsof zij niet langer bang is voor de angst waarover ze praat. Ze sluit af met een gedicht dat ze zelf een ‘test’ noemt. 'Het is niet af en eigenlijk moet het nooit afkomen', zegt ze ter inleiding over het gedicht dat gaat over verschil. Ze laat ruimte over voor ironie, al klinkt deze niet door in haar stem. Loren Brouwers, dit jaar de campusdichter van de Radboud Universiteit, is de dromerige gestalte die opeens bruisend tot leven komt wanneer ze begint met voordragen. Haar actieve houding laat zien dat deze jonge dichteres zich in het zweet werkt en schrijft om zich goed voor te bereiden op het NK Poetryslam in 2015. Haar gedichten gaan ook onder andere over liefde en ze weet het publiek te amuseren met een tip: 'Kennen jullie Voorvecht? Ik had daar een keer een date…', begint Brouwers aan het begin van een ‘liefdesgedicht’. ‘Nooit doen!’ De derde dichter van de avond is Jochem Aben, die eind september debuteerde op de Kunstnacht. Zijn gedichten zijn zeer humoristisch en hij weet de lachers op zijn hand te krijgen. Het publiek, dat nipt van het zelfgebrouwen bier van De Hemel, is verbaasd over de vindingrijkheid van de jonge dichter. Niet alleen het publiek wordt aangesproken, maar ook een van de bedienende obers van de avond speelt een rol in een van zijn gedichten: 'Barkeeper, mag ik een glas water?' eist de jonge dichter. Een slok brengt hem in een hoestbui waarop hij met cynische stem verkondigt dat hij niet vaak zo metrisch hoest.

 

Gisteravond streek Popronde neer in Nijmegen. Maar liefst 85 bandjes vertoonden hun kunsten op diverse locaties in en rondom het Nijmeegse centrum. ANS trok erop uit om een dansje te wagen en om een kritische blik te werpen op een aantal van de muzikale optredens. A Million Squeeks Will Do You No Harm – Extrapool Voor het psychedelische konijnenbehang van Extrapool staat een meneer met een petje, skinny en baardje een mengpaneel te bedienen. ANS valt binnen terwijl AMSQWDH al bezig is, maar er zijn meer mensen die komen en gaan tijdens het optreden. Het is dan ook niet stil als deze eenmansband uit Eindhoven zijn kunstzinnige klanken ten gehore brengt, wat eigenlijk ook niet nodig is. Hij omschrijft zijn muziek zelf als ‘noisy en ambient’, en hoopt dat wij het een beetje mooi vinden. Uit het mengpaneel klinkt een keur aan geluiden, mierzoete klanken die doen denken aan de Droomvlucht worden afgewisseld met grungy tonen. AMSQWDH doet ook covers, ‘en wie deze raadt, krijgt de eer’, zo meldt hij. Enkele seconden later roept een wijsneus ‘Better of Alone’, waarna het kwartje voor meerdere mensen uit het publiek valt. Deze ‘noisy’ versie van het nummer valt zeker in de smaak. On eva – In de Blaauwe Hand Een meisje met een gitaar staat onder een bronskleurige kroonluchter. Ze wordt omringd door geborduurde schilderijtjes en staat bij de deur In de Blaauwe hand. Het meisje, Marianne, begint met een liedje over een kat in haar bed. Andere nummers hebben als onderwerp doodgaan, vrijen en liefde. Het publiek luistert ademloos, op de achtergrond is alleen het rinkelen van de kassa en het openen van flesjes te horen. On eva weet haar publiek te raken, een meneer op de voorgrond was zo intens aan het luisteren, dat ze zelfs moest vragen waarom hij zo moeilijk keek. De man wist hier geen antwoord op. Dat deerde niet, want het meisje met de gitaar ging alweer door met het volgende liedje. Of het publiek niet mee wilde doen? Even later klinkt dan ook door het hele café ‘en komen we niet klaar’. Deze zangeres weet wat ze wil. The Cannonball Johnsons – De Hemel Achter het grasveldje voorbij de Waagh, in restaurant en brouwerscafé De Hemel, spelen The Cannonball Johnsons de sterren van de hemel. De vier knappe koppen van deze band zingen meerstemmig, en spelen onder andere gitaar, mandoline, banjo en mondharmonica. De muziek, een combinatie van One Direction (hadden we al gezegd dat de vier er leuk uitzien?) en Mumford and Sons, is fijn om naar te luisteren en prima om op te dansen. De vrolijke klanken steken het publiek aan, de voetjes komen los van de vloer en het bier vloeit rijkelijk. Wanneer de Johnsons klaar zijn met hun optreden, wordt er dan ook om meer geroepen. De bandleden hebben gelukkig nog meer liedjes in hun repertoire staan, en weten hun toehoorders nog een half uur te boeien met een nieuwe reeks aanstekelijke liedjes. Om kwart over twaalf moeten de jongens dan toch écht stoppen en naar huis, maar niet voordat ze een stortvloed aan applaus en lovende woorden over zich heen krijgen.

 

In het studentenleven zijn de mogelijkheden niet te overzien. Waar kun je het beste wildkamperen, wat is het hipste kapsel en hoe scoor je het snelst een bedpartner? In De Graadmeter onderzoekt ANS elke maand de opties. Deze keer: Nijmeegse musea

Tekst: Tijs Sikma Foto's: Bastiaan Buurman, Anders Hoedervanger, Saskia Verheijden en Natuurmuseum Nijmegen

Dit artikel verscheen eerder in de maart-ANS

 

Wat:Nationaal Fietsmuseum Velorama
Prijs: 5 euro
Bezoekduur: 1-2 uur
Ervaring: Nostalgische authenticiteit
Score: 3/5

‘Dit is het grootste fietsmuseum van de wereld, cruiseschepen stoppen speciaal voor dit museum even in Nijmegen’, vertelt de oude kaartjesverkoper trots. Toch is er, behalve de verkoper, een kletsgrage schoonmaakster en een mopperende directeur, niemand te bekennen. De enthousiaste man aan de kassa wil wel even een korte rondleiding geven. De aandacht wordt al snel getrokken door een fiets met een klein achter- en gigantisch voorwiel. ‘Rijke Fransen flaneerden met deze loopfietsen over boulevards’, aldus de gids. Naarmate je verder vooruit in de tijd in loopt, maken de prachtige excentrieke stalen rossen steeds meer plaats voor diens saaie, functionele opvolgers. In het sfeervolle cafeetje bestaat de mogelijkheid, uitkijkend over vélocipèdes, draisines en pedomotives, nostalgisch te zuchten. In het museum is zichtbaar veel aandacht en liefde gestoken, maar het blijven wel fietsen. Je moet ervan houden.

Wat: MuZIEum
Prijs:15 euro (vooraf reserveren)
Bezoekduur: 1 uur
Ervaring: Blind genieten
Score: 4/5

In het MuZIEum kun je ervaren hoe het is om blind te zijn. In het pikkedonker volgt het testpanel met een kleine groep de gids van het museum. Tijdens de rondleiding word je, volledig afhankelijk van de andere zintuigen, uitgedaagd dagelijkse bezigheden uit te voeren. Het MuZIEum heeft hiervoor verschillende omgevingen nagemaakt. Bij de eenvoudige taak een drankje te drinken in de bar, blijkt het moeilijk de drank goed in de mond te krijgen. Een uitstapje in de supermarkt is zonder licht eveneens verdomd moeilijk. Probeer in het donker maar eens het pinapparaat te vinden. De rondleiding duurt kort, maar is erg spannend. Gelukkig kun je blind op de oplettende gidsen vertrouwen. Behalve een ongemakkelijke botsing, weet het testpanel ongedeerd de stoepranden en objecten te vinden. Het MuZIEum is een grensverleggende ervaring. De prijs is wel wat hoog voor een uurtje in het donker.

Wat:Het Valkhof
Prijs: 4,50 euro
Bezoekduur: 2 uur
Ervaring: Voor ieder wat wils
Score: 3/5

Zowel voor Romeinse meuk als voor spacende popart en moderne kunst kun je bij het Valkhof terecht. De vazenscherven zijn al wel 2000 jaar niet heel boeiend, maar de kunst heeft voldoende opvallende kleuren, piemels en tieten, om kort de aandacht van het panel vast te houden. Als dit alles niet je ding is, kun je altijd nog genieten van het mooie uitzicht over de Waal. Helaas ontbreekt door de mix van stijlen wel een goede focus. Daarnaast is het museum jammer genoeg een populaire bestemming voor schoolexcursies. Met vaste regelmaat zijn er ongeïnteresseerde pubers aan te treffen, gevolgd door een overspannen leraar. 4,50 euro is echter geen geld voor een middag gevarieerde cultuur snuiven.

Wat: Bierbrouwmuseum De Hemel
Prijs:11 euro
Bezoekduur: ongeveer 2 uur 
Ervaring: Leven in de brouwerij
Score: 4/5

Menig student onderhoudt een liefdevolle relatie met bier. Brouwerijmuseum De Hemel is de ideale manier om het gerstenat nog wat beter te leren kennen. De kennismaking verloopt voornamelijk via de mond. Het testpanel krijgt zes bieren, drie soorten mosterd en een biermarmelade voorgeschoteld. Het sublieme productieproces wordt blootgelegd door middel van leuke en informatieve filmpjes, bovendien kun je oude brouwapparaten van dichtbij bewonderen. Alles wordt duidelijk uitgelegd en dat je alles direct kan proeven is een waardevolle toevoeging. Tenslotte is er de optie om je dronken te ruiken aan 96 procent alcohol. Het testpanel stapt blij beschonken het museum uit, maar dat maakt niet uit. Deze keer hebben zij in ieder geval de moeite genomen zich in hun vloeibare drinkpartner te verdiepen.

Wat: Natuurmuseum Nijmegen
Prijs: 4 euro
Bezoekduur:Halfuur
Ervaring:Blij met een dode mus
Score:1/5

De kassamedewerker van het Natuurmuseum kijkt verbaasd. Het lijkt erop dat hij totaal niet had verwacht dat er vandaag nog bezoekers zouden arriveren. In het Natuurmuseum is het dan ook een dooie bedoeling, niet alleen wat betreft de opgezette beesten. Een stilstaande tijger, wat aardige natuurfoto’s en een paar slagtanden van een wolharige mammoet markeren de hoogtepunten van de niet bijster grote tentoonstelling. Het merendeel van de expositie is duidelijk bedoeld voor kinderen. Bovendien blijft de aangeboden informatie ook op kinderniveau steken. Het testpanel is niet onder de indruk van de creatief geknutselde natuurdecoratie, het natuurdetective-spel en Frits de Bever. Voor een leerzaam inkijkje in de natuur kun je beter Discovery Channel aanzetten.

Klik hier voor de overige artikelen uit de maart-ANS.

 

Welke student wil niet zijn eigen biermenu? Tegenwoordig worden sommige studentenkamers omgetoverd tot een persoonlijke brouwerij, vol met vaten, ketels en slangen. ‘Als je thuis begint met een vat naast je bed, is je bier als een pasgeboren kindje.’

Tekst:Tom Plaum en Saskia Verheijden
Illustratie:Eva Bernsen

Dit artikel verscheen eerder in de maart-ANS

In het studentenleven is een biertje niet weg te denken. Hoewel een pilsje het vaakst achterover wordt getikt, zijn de speciaalbieren in opkomst. Veel liefhebbers van deze goudgele heerlijkheid nemen het heft in eigen hand en gaan zelf op zoek naar de perfecte smaak. In Nederland ligt het aantal hobbybrouwers op twaalfduizend en dit getal blijft groeien. In mei wordt zelfs een heuse biercompetitie gehouden voor het lekkerste hobbybiertje van de Lage Landen, waar ook studenten in de prijzen kunnen vallen in een aparte categorie. Waarom gaan hobbyisten de uitdaging aan van het doe-het-zelf bierbrouwen? En hoe brouw je op je kamer je eigen perfecte biertje?

Masterbrouwer
‘Ik ben een enorme bierliefhebber en houd ervan om in de keuken te experimenteren’, zegt Ruben Kause, masterstudent Scheikunde. ‘Door mijn ervaringen en interesse in de analytische chemie, lijkt het me leuk om zelf bier te brouwen.’ Hij wil samen met een vriend beginnen en is erg enthousiast over zijn plannen. Oprichter en eigenaar van Stadsbrouwerij De Hemel in Nijmegen, Herm Hegger, is op veertienjarige leeftijd ook begonnen als hobbybrouwer. Hij was de eerste in Nederland die een eigen witbier en lentebok brouwde en op de markt bracht. Daarna is zijn passie uitgegroeid tot een professionele brouwerij. Hegger verklaart de interesse in hobbybierbrouwen: ‘Steeds meer mensen krijgen een aversie tegen grootschalige, ingewikkelde producten en hebben een behoefte aan eenvoudige en eerlijke brouwsels. In de afgelopen tien jaar zijn er tweehonderd brouwerijen in Nederland bijgekomen, die het resultaat zijn van een uit de hand gelopen hobby.’

Knoeien met hop
‘Bierbrouwen is helemaal niet moeilijk. Gemalen mout wordt gemengd met water, waardoor het zetmeel uit dit graan oplost als suikers. Aan het ontstane suikerwater, genaamd wort, worden vervolgens hop en gist toegevoegd. Zonder hop mag het brouwsel geen bier worden genoemd en krijg je iets dat lijkt op appelcider. De gist zorgt ervoor dat koolzuur en alcohol ontstaan, de hop geeft het bier zijn typische, bittere smaak’, aldus Hegger. De essentie van een lekker biertje ligt volgens deze fanatieke brouwer aan de juiste balans tussen de ingrediënten. Als brouwer heb je zelf de smaak en het alcoholpercentage in de hand; toevoegen van meer mout maakt het bier zwaarder.

Door het gebruik van verschillende soorten mout en hop kun je de smaak van je bier naar je eigen wensen aanpassen. Door andere ingrediënten toe te voegen, zoals fruit, noten of kruiden, krijgt het biertje een persoonlijke twist. Nog een verklaring voor de populariteit van het bierbrouwen zijn wellicht de kosten. Volgens Hegger hoeft zelf brouwen niet zo duur te zijn. Met twee oude mayonaise-emmers als gistketels en wat slangen kom je al een heel eind. Degene die professioneler wil beginnen, kan op internet een starterspakket kopen voor slechts 40 euro. Voor de luie student is er zelfs kant-en-klare wort te koop. Studentenbrouwer Kause kiest voor de professionele aanpak en is van plan een investering te doen van driehonderd euro, zonder nog maar een enkel biertje te hebben gebrouwen. De scheikundige is ambitieus over zijn plannen: ‘Ik zou het niet erg vinden om later een eigen brouwerij te hebben, maar ik zou het zonde vinden van mijn academische achtergrond.’

Commissie Bier
Vincent Gerritsen, student Natuur- en Sterrenkunde, heeft zijn bierhobby te danken aan zijn studie. ‘Ik had plannen om met vrienden bier te brouwen, maar we hadden daar geen geld voor. Toen in 2009 wat geld overbleef bij onze studievereniging Marie Curie, grepen we onze kans en begonnen een brouwcommissie. Met Mattias Terpstra, die ook in de commissie zat, begon ik steeds meer thuis te experimenteren. We wilden grotere hoeveelheden kunnen maken, dus startten we in Matthias’ keuken onze eigen brouwerij.’ Vanuit deze uit de hand gelopen hobby is uiteindelijk het professionele Katjelam ontstaan.

De brouwerij is gevestigd in een klein hok in het Honigcomplex dat niet groter is dan de gemiddelde studentenkamer, vol met plastic vaten. De essentie van het bierbrouwen is volgens Gerritsen en Terpstra reinheid en geduld. Door alles steeds goed schoon te maken, voorkom je dat er bacteriën in je brouwsels komen. ‘Toen we nog thuis brouwden hebben we een keer een infectie in ons bier gehad, waardoor het echt ranzig werd’, zegt Terpstra. Voor het duo duurde het maar liefst een halfjaar, ongeveer zeven brouwrondes, voordat zij de smaak te pakken hadden en het eerste biertje naar hun wens hadden gebrouwen. Gerritsen: ‘Als je thuis begint, is je bier net als een pasgeboren kindje. Het begint vaak met een vat van twintig liter naast je bed. Dan is de vreugde groot wanneer na drie helse dagen dweilen en een plakkende kamer je eindelijk je eerste goede wort hebt geproduceerd. Vervolgens kan je niet meer slapen van het geplop van het waterslot op het vat door de CO2 die ontstaat.’ Voor Kause moet het avontuur nog beginnen. ‘Ik kijk er naar uit om mijn eerste eigen biertje te drinken, al weet ik niet of het me zal lukken. Die onwetendheid maakt het brouwen juist spannend.’

Klik hier voor de overige artikelen uit de maart-ANS.