ANS

Gisteravond streek Popronde neer in Nijmegen. Maar liefst 85 bandjes vertoonden hun kunsten op diverse locaties in en rondom het Nijmeegse centrum. ANS trok erop uit om een dansje te wagen en om een kritische blik te werpen op een aantal van de muzikale optredens.

A Million Squeeks Will Do You No Harm – Extrapool Voor het psychedelische konijnenbehang van Extrapool staat een meneer met een petje, skinny en baardje een mengpaneel te bedienen. ANS valt binnen terwijl AMSQWDH al bezig is, maar er zijn meer mensen die komen en gaan tijdens het optreden. Het is dan ook niet stil als deze eenmansband uit Eindhoven zijn kunstzinnige klanken ten gehore brengt, wat eigenlijk ook niet nodig is. Hij omschrijft zijn muziek zelf als ‘noisy en ambient’, en hoopt dat wij het een beetje mooi vinden. Uit het mengpaneel klinkt een keur aan geluiden, mierzoete klanken die doen denken aan de Droomvlucht worden afgewisseld met grungy tonen. AMSQWDH doet ook covers, ‘en wie deze raadt, krijgt de eer’, zo meldt hij. Enkele seconden later roept een wijsneus ‘Better of Alone’, waarna het kwartje voor meerdere mensen uit het publiek valt. Deze ‘noisy’ versie van het nummer valt zeker in de smaak.

On eva – In de Blaauwe Hand Een meisje met een gitaar staat onder een bronskleurige kroonluchter. Ze wordt omringd door geborduurde schilderijtjes en staat bij de deur In de Blaauwe hand. Het meisje, Marianne, begint met een liedje over een kat in haar bed. Andere nummers hebben als onderwerp doodgaan, vrijen en liefde. Het publiek luistert ademloos, op de achtergrond is alleen het rinkelen van de kassa en het openen van flesjes te horen. On eva weet haar publiek te raken, een meneer op de voorgrond was zo intens aan het luisteren, dat ze zelfs moest vragen waarom hij zo moeilijk keek. De man wist hier geen antwoord op. Dat deerde niet, want het meisje met de gitaar ging alweer door met het volgende liedje. Of het publiek niet mee wilde doen? Even later klinkt dan ook door het hele café ‘en komen we niet klaar’. Deze zangeres weet wat ze wil.

The Cannonball Johnsons – De Hemel Achter het grasveldje voorbij de Waagh, in restaurant en brouwerscafé De Hemel, spelen The Cannonball Johnsons de sterren van de hemel. De vier knappe koppen van deze band zingen meerstemmig, en spelen onder andere gitaar, mandoline, banjo en mondharmonica. De muziek, een combinatie van One Direction (hadden we al gezegd dat de vier er leuk uitzien?) en Mumford and Sons, is fijn om naar te luisteren en prima om op te dansen. De vrolijke klanken steken het publiek aan, de voetjes komen los van de vloer en het bier vloeit rijkelijk. Wanneer de Johnsons klaar zijn met hun optreden, wordt er dan ook om meer geroepen. De bandleden hebben gelukkig nog meer liedjes in hun repertoire staan, en weten hun toehoorders nog een half uur te boeien met een nieuwe reeks aanstekelijke liedjes. Om kwart over twaalf moeten de jongens dan toch écht stoppen en naar huis, maar niet voordat ze een stortvloed aan applaus en lovende woorden over zich heen krijgen.