ANS

Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Tijdens het Wintertuinfestival verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over de gastsprekers.

Tekst: Daan van Acht en Annemarie Verschragen Foto’s: Elise Talsma

Spreker: Spinvis (Erik de Jong) Uitstraling: Authentieke artistiekeling Inhoud: Wirwar van indrukken Eindcijfer: 7,5

‘Bij mij gaat het nooit ergens over, daarom ga ik vandaag praten over dingen die onderling niks met elkaar te maken hebben. Doe alsof we op een feest zijn en bemoei je er vooral mee.’ Sommige studenten in de zaal hebben hier bij voorbaat al rekening mee gehouden en nestelen zich met een glas rode wijn in de collegebanken. Spinvis aarzelt om te beginnen met spreken en kiest daarom voor zijn veilige gitaar. Zijn onwennigheid blijkt onnodig, aangezien het publiek al snel gecharmeerd is van Spinvis’ inspirerende manier van vertellen.

Spinvis kiest ervoor om zijn college over de zeggingskracht van muziek te onderbouwen met verschillende uiteenlopende fragmenten. Uit zijn toelichtingen blijkt dat hij niet onderdoet voor een hoogleraar. Hij zegt het mooi te vinden met zijn songteksten beelden in de hoofden van luisteraars te toveren. Door middel van een snelcursus taalfilosofie, probeert hij uit te leggen dat taal voor iedereen een andere werkelijkheid schept. ‘Mensen proberen overal verbanden tussen te leggen, van drie losse woorden kunnen onze hersenen een verhaal vormen.’ Dat de zaal zelf verbanden moet leggen, wordt direct duidelijk: ‘Ik had een mooi bruggetje bedacht naar het volgende onderwerp, maar dat ben ik vergeten, dus ga ik maar gewoon door.’

Kort daarna wordt de zaal geconfronteerd met Amerikaanse punk- en rockster GG Allin, die graag naakt optrad en op het podium poepte. Spinvis contrasteert deze performance met die van huidige dj’s. ‘Wat ik hiermee wil zeggen? Niet zo veel eigenlijk.’ Na enig wikken en wegen komt er toch een boodschap naar voren: ‘Als je twee keer dezelfde grap maakt, ben je een hoer. Je voert een act op zoals de dj’s doen, in plaats van oprecht te zijn zoals Allin.’ Spinvis laat hiermee zien dat hij een verhaal wil vertellen en geen act wil opvoeren. Deze oprechtheid blijkt ook uit zijn laatste opgeluchte zin: ‘Gelukkig, ik heb de tijd vol gekregen.’

Het Laatste Oordeel der Studenten Spinvis ontpopt zich tot de ultieme publieksfavoriet. Zijn kennis, humor en soms oprechte klungeligheid vallen in de smaak bij jong en oud. De zaal geeft gretig gehoor aan Spinvis’ verzoek om vooral vragen te stellen en te discussiëren over de filmpjes. Fans heeft Spinvis duidelijk voldoende. Een jongen laat zelfs zijn voicemail inspreken door de tengere muzikant, waarna hij trots naar zijn vrienden zijn tong uitsteekt en duim omhooghoudt.