ANS

Olivier de Bree (1987) studeert dit jaar af als fotograaf. De afgelopen jaren heeft hij regelmatig geëxposeerd in onder andere Den Haag, Rotterdam, Amsterdam en Vancouver, vaak als onderdeel van kunstenaarscollectief Bier&Brood.

Vooropleiding Ik zit op dit moment in het laatste jaar van de opleiding ´Digitale Fotografie´ aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. Daarnaast heb ik vorig jaar één semester gestudeerd aan de Emily Carr University of Art+Design in Vancouver (Canada).

Middenpagina De foto voor de middenpagina is een digitale montage die ik heb gemaakt met de intentie om wetenschap en kunst in één beeld te laten versmelten. Het´ruimteprojectiel¹ is namelijk een uitgeprint Mondriaan schilderij dat ik op karton heb geplakt, in een bepaalde vorm uitgesneden en omgevouwen om deze uiteindelijk tegen een zwarte achtergrond te fotograferen. Vervolgens heb ik dit beeld op de computer gecombineerd met een foto van een sterrenhemel die ik een tijd geleden in het buitenland heb gemaakt. De twee losse foto´s vormen samen iets totaal anders, wat een vervreemdende en surrealistische werking heeft.

De middenpagina van de januari-ANS van 2011

Analoog versus Digitaal Hoewel mijn studie ´Digitale Fotografie´ heet, ben ik vooral veel analoog bezig. Dit doe ik omdat de werkwijze van ´ouderwets´ fotograferen me erg goed ligt. Digitale fotografie is vooral erg praktisch, vanwege het snelle resultaat en de bijna onbeperkte hoeveelheid foto´s die je kan maken, maar daardoor is de werkwijze meestal erg gehaast. Zo schiet ik bij projecten die ik digitaal fotografeer makkelijk 200 foto´s voor 1 eindresultaat. Als ik analoog werk heb ik een limiet van het aantal foto´s op een rolletje film. Dit betekent vaak dat ik hooguit rond de 30 foto´s maak voor 1 eindresultaat. De manier van werken is dan ook veel secuurder aangezien je selectiever moet zijn met het ´vastleggen´ van de momenten voor je lens. Hierdoor merk ik dat ik automatisch meer tijd besteed aan het regisseren van mijn onderwerp(en) en het composeren van het beeld, wat leidt tot meer doordachte resultaten.

Overlapping fictie en non-fictie Mijn grote interesse gaat uit naar het maken van foto´s waarbij niet duidelijk te zeggen is waar je als toeschouwer naar kijkt. De overlapping van documentaire- en geënsceneerde fotografie vormt voor mij de basis van het medium; een foto wordt vaak gezien als registratie van een gebeurtenis, terwijl het nooit meer toont dan een persoonlijke blik op een heel klein stukje van een enorme vierdimensionale ruimte. Door verwarrende beelden te maken, waar vaak ook nog verborgen informatie in zit, wil ik de toeschouwer proberen te dwingen echt goed naar een foto te laten kijken en hem of haar doen beseffen dat een foto niets meer is dan een gecreëerde werkelijkheid.

Recente projecten Een van de projecten waar ik tijdens mijn verblijf in Canada mee bezig ben geweest is een serie geënsceneerde ´dead-body-shoots´: ik heb op verschillende plekken in de natuur situaties in scene gezet waar mannen in witte pakken een gebied aan het afzetten zijn om een ´lijk´ heen. Ik heb geprobeerd dit op reportage-achtige wijze vast te leggen om het er zo geloofwaardig uit te laten zien. Met een ander, recenter project wilde ik een stapje verder gaan. Ik wilde kijken hoever je kan gaan met het creëren van absurde situaties en tegelijkertijd (enigszins) geloofwaardige beelden te maken. Een serie vervreemdende foto´s is het resultaat van dit experiment dat een beroep doet op de fantasie van de toeschouwer.

Klik hier voor alle artikelen van de ANS van januari 2011.