ANS

Hatsjikidee! Oude tijden herleven dankzij de ploeteraars in Den Haag en ons oude Nijmegen. Het is crisis, de bezuinigingen komen eraan en de studenten zijn uiteraard weer de pineut. Het is de tijd van hakken, snijden, besparen en lampen uitdoen wanneer je de zaal verlaat. Tijd voor aksie!!!

Dat hebben enkele collega's goed begrepen toen ze maandagochtend dat peeskamertje in het Erasmusgebouw barricadeerden en vervolgens hun spandoek gingen beschilderen. Wat een charme! Sjakie neemt zijn volgespoten witgele laken mee en Sjaantje gaat blikken verf ritselen. Ondertussen vergadert het Aksiekomitee over de slogan. Iets met de bezuigingen. Nee, de managers zijn het probleem. Ja, dat ook maar de studenten worden ook voor eenvijfde weggekort. Weet je wat? We kalken iets op het spandoek met bezuinigingen. En ondertussen lurkt een kwade genius aan zijn pijpje met gestopte tabak en wijst hij op de invoering van het BSA van Bas. Knettergoede inval, dus dat moet zeker op het spandoek komen te staan. Ontroer de massa: geen bezuinigingen en geen BSA van Bas. Maar het pandemonium eindigt in de slogan "BSA nee, stufi JA". In toepasselijk GroenLinks roodgroen gekalkt, een eerbetoon aan de studentvriendelijke partij die nu het grachtengordelsocialisme bedrijft en ons, klapvee van Bas Kortmann, laat barsten. Het brein achter deze spinnende slogan wordt ooit nog benoemd tot woordvoerder van premier Kortmann: kleurloos, gedachtenloos, inspanningsloos. De wereld in het klein en in het groot, samen verenigd op een drager. Een ondergekalkt spandoek dat op een kille maandagochtend half uit het raam van Nijmeegs hoogste gebouw hangt. Bravo!

Maar nu terug naar de essentie. Laten we toch leven met het feit dat de studiefinanciering de nek wordt omgedraaid. De uitvinding van 1986 heeft ook dezelfde hoogte van 1986, terwijl de inflatie gierend over de kop is gegaan en je voor het halve brood van destijds nu drie sneetjes kunt kopen. Het kind van Wim Deetman is dood en de geestelijk vader is er niet rouwig om. Het kind heeft een ware transformatie van het hoger onderwijs teweeggebracht. Geen kouwe blanke kak maar een warme smeltkroes van etniciteit, lagere sociale klassen en Brabantse boeren is onze universiteit binnengedrongen. Eindelijk democratisering, een grote bek terug en rendementen die de curve van de grafiek pijlsnel naar beneden laten gaan. Dat kunnen we ook via een studieloon met aflossing naar draagkracht instandhouden.

Een andere kwestie is het BSA van Bas. Dat is een domme maatregel die de democratisering juist de nek omdraait. Net zo kansloos als het verplichte werkgroeponderwijs want je gaat lekker studeren voor de zes om de moet, niet om de heb. Ik zie slechts een goed punt: het houdt die domme Brabantse boerenkliek ver van onze katholieke universiteit. Kunnen ze tenminste ook geen domme en kansloze slogans meer kliederen in een lokaaltje dat met twee tafels en een stoel van de buitenwereld wordt afgesneden. Houzee!